Loading...

Κατηγορίες

Τρίτη 27 Αύγ 2019
Δυσεπούλωτο θεσμικό τραύμα
Κλίκ για μεγέθυνση

 

EUROKINISSI-ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ 26.08.2019, 13:41

 

 

Την εκλογική διαδικασία της 26ης Μαΐου 2019 ακολούθησε θορυβώδης και οξύτατη αντιπαράθεση περί το ζήτημα της νομιμοποίησης ή μη του τότε υπουργικού συμβουλίου να προβεί στην ολοκλήρωση της διαδικασίας επιλογής της αποκαλουμένης ηγεσίας της Δικαιοσύνης, δηλαδή του προέδρου και του εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, των οποίων η θητεία έληγε την 30ή Ιουνίου 2019.

Επρόκειτο για την τελευταία συναφώς διαδικαστική πράξη του άρθρου 90 παρ. 5 του Συντάγματος, αφού η κατά νόμον λοιπή διαδικασία είχεν εκκινήσει και ολοκληρωθεί προ των εκλογών που προαναφέρθηκαν, κατά τα προβλεπόμενα σχετικώς και με την ισχύουσα νομοθετημένη συμμετοχή των πολιτικών κομμάτων του εθνικού Κοινοβουλίου.

Πέραν και ανεξαρτήτως των εκατέρωθεν νομικών προσεγγίσεων του ζητήματος, γεγονός τυγχάνει ότι τούτο με μια αυστηρώς θεσμική θεώρησή του δεν θα ανέκυπτε και ο θεσμικά οδυνηρός θόρυβος που προκάλεσε θα απεφεύγετο, ως έδει να συμβεί και, δυστυχώς, δεν συνέβη.

Σαφώς και δεν συνιστά θεσμική προσέγγιση η εκδοχή της αντίληψης και της νοοτροπίας, κατά την οποίαν το εκάστοτε υπουργικό συμβούλιο χρησιμοποιεί τις σχετικές συνταγματικές και νομικές διατάξεις όλως προσχηματικώς και προκειμένου να επιλέξει «τους δικούς του», κάθε φορά, δικαστικούς λειτουργούς.

Η Δικαιοσύνη δεν είναι λεία κανενός, ούτε νοείται προσέγγισή της με ιδιοκτησιακής φύσεως κριτήρια.

Πρόδηλον, αντιθέτως, τυγχάνει ότι μια καθαρώς θεσμική θεώρηση του ζητήματος απολακτίζει μακράν του σχετικού πλαισίου προβληματισμού και ως ξένη προς αυτό κάθε πιθανή σκοπιμότητα μικροπολιτικής φύσεως.

Ωσαύτως, μια τέτοια θεώρηση δεν μπορεί να αγνοεί τόσον ότι το Σύνταγμα είναι εκείνο που παρέχει τη νομιμοποίηση σε όλες τις εξουσίες όσον και το ότι στη δημοκρατία, πέραν της αρχής της πλειοψηφίας, βασικότατος είναι και ο δικαιοκρατικός φιλελεύθερος πυλώνας αυτής, που αναντιλέκτως καταλαμβάνει και τη γνήσια διάκριση των εξουσιών, πέραν των λοιπών.

Μακάρι η έγερση και η εξέλιξη του όλου ζητήματος να μην αφήσει τη Δικαιοσύνη με αιμάσσον και χαίνον τραύμα.

Είθε η κοινωνία να μην εκλάβει τούτο ως απώλεια έτι και αυτού τούτου του φύλλου συκής, παρά την πυροδοτηθείσα εύλογη και αναμφισβήτητη, νομίζω, ένταση της καχυποψίας της έναντι όλων των εμπλακέντων με το ζήτημα θεσμών.

Γεγονός, πάντως, τυγχάνει ότι, με την όλη εξέλιξη, άξιοι δικαστικοί λειτουργοί όλως ανυπαιτίως εκτίθενται και ουσιαστικώς πλήττεται το δικαστικό ήθος και φρόνημά τους, τούτο δε αφορά αδιακρίτως και εκείνους της πρώτης επιλογής και αυτούς της δευτέρας.

Κατά κοινή παραδοχή, λεπτές και ευαίσθητες θεσμικές λειτουργίες απαιτούν και προϋποθέτουν υψηλόν αίσθημα θεσμικής ευθύνης και συνείδηση αδιάπτωτης θεσμικής αποστολής.

Συνέτρεξαν άραγε εν προκειμένω τα χαρακτηριστικά αυτά ή ατόνησαν και υπεχώρησαν, ασφυκτιώντα υπό το πάθος και την ένταση της πολιτικής σύγκρουσης;

Δεν νοείται «εργαλειοποίηση», στον βωμό οιωνδήποτε πιθανών σκοπιμοτήτων, των διαυγών κατά περιεχόμενο διατάξεων του άρθρου 90 παρ. 5 του Συντάγματος και του άρθρου 49 παρ. 3 του εκτελεστικού αυτού νόμου 1756/1987, όπως ισχύει μετά το άρθρο 1 του νόμου 3841/2010.

Η τελευταία επεισοδιακή εφαρμογή τους συνιστά μάλλον και την εναντίον τους χαριστική βολή, ενώ εκθέτει ενδεχομένως και όσους εμμένουν στη μη αναθεώρηση της συναφούς συνταγματικής πρόβλεψης.

* Αντεισαγγελέας Αρείου Πάγου ε.τ.

https://www.efsyn.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου