Η Ελλάδα πληρώνει πολύ ακριβά τη δήθεν χαζοχαρούμενη ανευθυνότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Την πληρώνει σε ανθρώπινες ζωές, σε δημόσιο πλούτο, σε δημόσιο χρήμα, αλλά και σε φτωχοποίηση εκτεταμένων κοινωνικών στρωμάτων.

Πίσω από κάθε ανεύθυνο «δεν ήξερα, δεν γνώριζα», πίσω από κάθε υποκριτικό «δεν έχω δει μελέτη που να αποδεικνύει…», πίσω από κάθε δήθεν αφελές «δεν μου έλεγαν», πίσω από κάθε υποτιθέμενα αθώα ιδεοληψία, όπως και πίσω από κάθε εκ των υστέρων επίκληση συγγνώμης, κρύβεται ή ένα σκάνδαλο διαφθοράς και διασπάθισης δημόσιου χρήματος ή μια υπόθεση εκχώρησης δημόσιου πλούτου σε οικονομικά συμφέροντα.

Πίσω από το «δεν έχω δει καμιά μελέτη που να αποδεικνύει ότι οι θάνατοι διασωληνωμένων ασθενών εκτός ΜΕΘ είναι περισσότεροι από τους θανάτους όσων διασωληνώνονται εντός ΜΕΘ» του πρωθυπουργού από βήματος Βουλής, κρύβεται η άρνηση της κυβέρνησης να ενισχύσει το ΕΣΥ. Του οποίου η ιδιωτικοποίηση και παραχώρηση στα συμφέροντα που το επιβουλεύονται ξεκίνησε με πρόσφατη νομοθετική παρέμβαση.

Η προσχηματική ανευθυνότητα της κυβέρνησης κατά τη διάρκεια της πανδημίας είχε ως συνέπεια δεκάδες χιλιάδες θανάτους. Δεκάδες χιλιάδες αδικοχαμένοι ασθενείς που θα σώζονταν, αν η κυβέρνηση δεν ήταν τόσο… αφελής, τόσο… ανέμελη και τόσο… επιπόλαιη και είχε διαβάσει τη μελέτη που της είχαν καταθέσει 6 ολόκληρους μήνες πριν την πρωθυπουργική διαβεβαίωση ότι δεν υπάρχει τέτοια μελέτη.

Γιατί η μελέτη αυτή αποδείκνυε το αυτονόητο και διεθνώς κατοχυρωμένο, την αξία δηλαδή της επένδυσης σε σύγχρονο εξοπλισμό και εξειδικευμένο προσωπικό για τη δημιουργία περισσότερων ΜΕΘ στα νοσοκομεία. Που σημαίνει ότι το ελληνικό ΕΣΥ χρειάζονταν γενναία ενίσχυση προκειμένου να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις της υγειονομικής κρίσης.

Όμως η κυβέρνηση, όταν επιτακτικά της ζητιόταν από επιστήμονες και από την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ να επενδύσει στο ΕΣΥ σφύριζε αδιάφορα, με κοινωνικά ανεύθυνες, επιστημονικά απαράδεκτες και παραπλανητικές δηλώσεις υπουργών της τύπου «πεταμένα λεφτά στο ΕΣΥ», «ΕΣΥ πολυτελείας» και «περισσότερες ΜΕΘ θα σήμαιναν περισσότερους θανάτους».

Αξίζει να σημειωθεί ότι όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, ακόμη και αυτές με τις πιο νεοφιλελεύθερες ηγεσίες, επένδυσαν γενναία στα συστήματα υγείας τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Γι’ αυτό άλλωστε η Ελλάδα έφτασε να κατατάσσεται μεταξύ των κρατών με τους περισσότερους θανάτους ανά πληθυσμό στην Ευρώπη.

Αλλά και πίσω από τα «δεν γνώριζα» και «δεν ήξερα ότι ήταν παράνομο» όλων αυτών των διεφθαρμένων βουλευτών της ΝΔ που πρώτα πλούτισαν παρανομώντας και εκμεταλλευόμενοι τη θέση τους και την επιρροή τους ως κυβερνητικοί βουλευτές κι ύστερα, όταν αποκαλύφθηκαν, ζήτησαν συγγνώμη και παραιτήθηκαν, δεν κρύβονται ιδιοτελή συμφέροντα;

Στη δική τους περίπτωση, η ελάχιστη απαίτηση από έναν πρωθυπουργό που πράγματι προστατεύει το δημόσιο συμφέρον θα ήταν να τους ζητήσει να επιτρέψουν πίσω τα λεφτά. Όχι να τους ζητήσει ευγενικά να παραιτηθούν, χωρίς καμία άλλη συνέπεια…

Αλλά και στη διαχείριση της ενεργειακής κρίσης τα ίδια δεν συμβαίνουν; Η αθώα επίκληση της αυτορρύθμισης της ενεργειακής αγοράς, που τους κάνει να φαίνονται ανυποψίαστα ιδεοληπτικοί, όταν ακόμη και ο νεοφιλελεύθερος Γάλλος «πρόεδρος των πλουσίων» Μακρόν γνωρίζει ότι σε συνθήκες κρίσης η αγορά απορρυθμίζεται και γι’ αυτό χρειάζεται κρατική ρύθμιση, δεν αποσκοπεί στα υπερκέρδη δισεκατομμυρίων ευρώ που αποκομίζουν οι κερδοσκόποι του ενεργειακού ολιγοπωλίου, σε βάρος της φτωχοποίησης των καταναλωτών;

Πόσο τυχαίο είναι άραγε ότι η Ελλάδα, που επιμένει στην αυτορρύθμιση της αγοράς, στη μη λήψη μέτρων για την ακρίβεια και στην επιδοματική πολιτική, είναι η δεύτερη χώρα με το ακριβότερο ηλεκτρικό ρεύμα της ΕΕ για το 2022;

Κι ακόμη, πόσο τυχαίο είναι ότι μια από τις δύο ακριβότερες ενεργειακά χώρες στην Ευρώπη, είναι σύμφωνα με τη Eurostat συγχρόνως και μια από τις φτωχότερες, με τις χαμηλότερες αμοιβές και τη μεγαλύτερη απειλή του κοινωνικού αποκλεισμού;

Η κορυφή του παγόβουνου πάντως της επιτηδευμένης ανευθυνότητας της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι το σκάνδαλο των υποκλοπών ή αλλιώς το ελληνικό Watergate. Το οποίο χαρακτηρίζεται διεθνώς όχι απλώς σαν σκάνδαλο, αλλά ως δημοκρατική εκτροπή από πλευράς μιας κυβέρνησης που κυβερνά ολοκληρωτικά.

Εδώ το ψέμα έπεσε σύννεφο. Άλλα έλεγαν στην αρχή, όταν για πρώτη φορά αποκαλύφθηκε η παρακολούθηση Ανδρουλάκη, αναμιγνύοντας δήθεν κατασκοπεία από πλευράς ξένων δυνάμεων που εποφθαλμιούν την πατρίδα.

Άλλα έλεγαν στη συνέχεια, όταν αποκαλύφθηκε ότι παρακολουθούνταν η μισή κυβέρνηση, δικαστικοί, δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες και οι αρχηγοί του στρατού, κατηγορώντας την ερευνητική δημοσιογραφία και τον ίδιο τον εκδότη Κώστα Βαξεβάνη σαν «εθνικό συκοφάντη».

Και άλλα τέλος λένε τώρα, που ήρθαν και οι αποδείξεις των παρακολουθήσεων που τόσο καιρό ζητούσαν υποκριτικά. Καθώς σήμερα κρύβονται πίσω από ένα κατ’ επίφαση αθώο και προσποιητά αφελές «δεν ήξερα» και «δεν μου έλεγαν» του υπεύθυνου για την ΕΥΠ και τις παρακολουθήσεις πρωθυπουργού.

Προτίμησαν δηλαδή να παρουσιάσουν τον θεματοφύλακα των δημοκρατικών θεσμών, των ατομικών δικαιωμάτων και των ελευθεριών, τον πρωθυπουργό της χώρας, σαν δήθεν ανόητο, τάχα αφελή και εντελώς ανεπαρκή, παρά να αναγνωρίσουν την αλήθεια.

Ότι δηλαδή η ΕΥΠ, που εκτελεί εντολές του πρωθυπουργού μετά από δική του πρωτοβουλία μόλις ανέλαβε τη διακυβέρνηση, παραβίασε το δημοκρατικό πολίτευμα και τις ατομικές ελευθερίες χιλιάδων πολιτικών, στρατιωτικών, δικαστικών και πολιτών, χάριν ιδιοτελών συμφερόντων. Πρώτα μικροπολιτικών, καθώς η γνώση των προσωπικών δεδομένων των παρακολουθούμενων αποτελεί, όπως μαθαίνουμε στις αστυνομικές ταινίες, πηγή δύναμης.

Όπως φαίνεται όμως από τις αποκαλύψεις τα συμφέροντα που υπηρετούσαν οι παρακολουθήσεις ήταν και οικονομικά, καθώς πολλοί παρακολουθούμενοι διαχειρίζονταν δημόσιο πλούτο και μεγάλες προμήθειες.

Είναι γεγονός ότι μια κυβέρνηση είτε παρουσιάζεται σαν χαζοχαρούμενα ανεύθυνη, είτε αποδεικνύεται ότι υπηρετεί συμφέροντα, είναι μια κυβέρνηση επικίνδυνη. Που θα πληρώσει το τίμημα της πολιτικής της ευθύνης σύντομα, ανεξάρτητα αν το αναλάβει η ίδια από μόνη της ή αν της το χρεώσουν στις εκλογές οι ψηφοφόροι.

Όλα τα άλλα… καραγκιοζιλίκια που κάθε φορά παριστάνουν τους ανήξερους, τους αφελείς και τους χαζούς, πιστεύοντας ότι απευθύνονται σε ένα κοινό ηλιθίων που καταβροχθίζει ό,τι του λένε τα χρηματισμένα με δημόσιο χρήμα κανάλια της διαπλοκής, είναι απλώς ένα θέατρο σκιών. Των σκιών τους...

πηγη: https://tvxs.gr