Συνεχίζοντας, τονίζουν ότι «το άρθρο 16 του Συντάγματος ορίζει στο γράμμα του με απόλυτη σαφήνεια ότι τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα συνιστούν ΝΠΔΔ και ότι η ίδρυσή τους από ιδιώτες απαγορεύεται. Μάθαμε κατά τις σπουδές μας ότι ανώτατο ερμηνευτικό όριο αποτελεί το γράμμα του νόμου και οποιαδήποτε δυναμική, σύμφωνη με το ενωσιακό δίκαιο ή τελολογική ερμηνεία δεν γίνεται να παραβαίνει σαφώς το γράμμα του, φτάνοντας στο σημείο μίας contra legem ερμηνείας. Επομένως, κάθε άλλη ερμηνεία καθίσταται, στην ουσία, απόπειρα παρερμηνείας και τελικά κατάπατησής/παράβασής του».

Προσθέτουν πως «σαφώς το Σύνταγμα, καθώς και οι νόμοι, οφείλει να συμβαδίζει με την εξέλιξη της κοινωνίας και τις ανάγκες της –εν προκειμένω βέβαια, να σημειωθεί ότι, το άρθρο 16, προϊόν της Μεταπολίτευσης, έχαιρε ανέκαθεν σεβασμού ένεκα του ισχυρού πολιτικού, ιστορικού και κοινωνικού του υποβάθρου. Παρ’ όλα αυτά, είναι κομβικό για το δικαιικό μας σύστημα και στο κάτω κάτω για το ίδιο το πολίτευμα ο ανώτατος νόμος του κράτους, το Σύνταγμα, να μην καταλήγει «λάστιχο» στα χέρια της εκάστοτε πλειοψηφίας στη Βουλή, που μπορεί να ερμηνεύεται αυθαίρετα και να παρακάμπτεται με απλούς νόμους χωρίς να τηρούνται οι νόμιμες διαδικασίες, όπως θα ήταν κατ’ αρχήν η αναθεώρηση του, ώστε τύποις η ψήφιση του εν λόγω νομοσχεδίου να καθίστατο σύμφωνη με το Σύνταγμα (χωρίς να υιοθετούμε ομόφωνα ούτε απόψεις περί αναθεώρησης του 16, ούτε περί μη αναθεώρησης). Σε κάθε περίπτωση, συμφωνούμε απόλυτα πως η ωμή και κυνική παραβίαση των άρθρων του Συντάγματος,χωρίς την απαιτούμενη πειστική επιχειρηματολογία (η οποία μάλλον δεν υφίσταται), που τώρα επιχειρείται με το αρ. 16 Σ, εάν γίνει αποδεκτή χωρίς αντιδράσεις, μπορεί να καταστεί πάγια πρακτική, θέτοντας ζήτημα δημοκρατίας και δημοκρατικής νομιμοποίησης , το οποίο πρέπει να απασχολήσει και να ευαισθητοποιήσει τον καθένα και την καθεμία μας.»

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

Μια οφειλόμενη τοποθέτηση για το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια

Το ζήτημα της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων, το οποίο έχει ανοίξει λόγω του νομοσχεδίου που φέρνει η κυβέρνηση της ΝΔ και πρόκειται να ψηφιστεί άμεσα, απασχολεί εδώ και πολύ καιρό την επικαιρότητα, ιδίως την πανεπιστημιακή κοινότητα μα και συνολικά την κοινή γνώμη. Εύλογα φυσικά, καθώς αφορά την κοινωνία ολόκληρη.

Ταυτόχρονα βέβαια το θέμα παρουσιάζει και σοβαρό νομικό ενδιαφέρον, εξαιτίας της αμφιλεγόμενης συνταγματικότητάς του. Όλως παραδόξως όμως, ο νομικός κόσμος και ιδίως ο κλάδος του δημοσίου δικαίου, τον οποίο αφορά το θέμα και από άποψη επιστητού, κατά πλειοψηφία σιωπά. Λίγοι είναι οι συνταγματολόγοι που έχουν τοποθετηθεί δημοσίως για το νομοσχέδιο, με τους περισσότερους να τάσσονται, δυστυχώς, υπέρ του.

Εμείς, ως φοιτήτριες και φοιτητές του ΠΜΣ Δημοσίου Δικαίου της Νομικής Σχολής Αθηνών, που βιώνουμε καθημερινά το δημόσιο πανεπιστήμιο «από μέσα», ως νεαρές/οι επιστήμονες και νομικοί που μελετάμε το Δημόσιο Δίκαιο και δη το Συνταγματικό, ως ασκούμενες/οι και δικηγόροι που ενδιαφερόμαστε για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου, οφείλουμε, παρά την αμηχανία του υπόλοιπου κλάδου, να λάβουμε σαφώς θέση κατά του νομοσχεδίου αυτού. Και ο λόγος είναι, πράγματι, η καταφανής αντισυνταγματικότητά του.

Το άρθρο 16 του Συντάγματος ορίζει στο γράμμα του με απόλυτη σαφήνεια ότι τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα συνιστούν ΝΠΔΔ και ότι η ίδρυσή τους από ιδιώτες απαγορεύεται. Μάθαμε κατά τις σπουδές μας ότι ανώτατο ερμηνευτικό όριο αποτελεί το γράμμα του νόμου και οποιαδήποτε δυναμική, σύμφωνη με το ενωσιακό δίκαιο ή τελολογική ερμηνεία δεν γίνεται να παραβαίνει σαφώς το γράμμα του, φτάνοντας στο σημείο μίας contra legem ερμηνείας. Επομένως, κάθε άλλη ερμηνεία καθίσταται, στην ουσία, απόπειρα παρερμηνείας και τελικά κατάπατησής/παράβασής του. Σαφώς το Σύνταγμα, καθώς και οι νόμοι, οφείλει να συμβαδίζει με την εξέλιξη της κοινωνίας και τις ανάγκες της –εν προκειμένω βέβαια, να σημειωθεί ότι, το άρθρο 16, προϊόν της Μεταπολίτευσης, έχαιρε ανέκαθεν σεβασμού ένεκα του ισχυρού πολιτικού, ιστορικού και κοινωνικού του υποβάθρου. Παρ’ όλα αυτά, είναι κομβικό για το δικαιικό μας σύστημα και στο κάτω κάτω για το ίδιο το πολίτευμα ο ανώτατος νόμος του κράτους, το Σύνταγμα, να μην καταλήγει «λάστιχο» στα χέρια της εκάστοτε πλειοψηφίας στη Βουλή, που μπορεί να ερμηνεύεται αυθαίρετα και να παρακάμπτεται με απλούς νόμους χωρίς να τηρούνται οι νόμιμες διαδικασίες, όπως θα ήταν κατ’ αρχήν η αναθεώρηση του, ώστε τύποις η ψήφιση του εν λόγω νομοσχεδίου να καθίστατο σύμφωνη με το Σύνταγμα (χωρίς να υιοθετούμε ομόφωνα ούτε απόψεις περί αναθεώρησης του 16, ούτε περί μη αναθεώρησης). Σε κάθε περίπτωση, συμφωνούμε απόλυτα πως η ωμή και κυνική παραβίαση των άρθρων του Συντάγματος,χωρίς την απαιτούμενη πειστική επιχειρηματολογία (η οποία μάλλον δεν υφίσταται), που τώρα επιχειρείται με το αρ. 16 Σ, εάν γίνει αποδεκτή χωρίς αντιδράσεις, μπορεί να καταστεί πάγια πρακτική, θέτοντας ζήτημα δημοκρατίας και δημοκρατικής νομιμοποίησης , το οποίο πρέπει να απασχολήσει και να ευαισθητοποιήσει τον καθένα και την καθεμία μας.

Χαιρετιζουμε την από 1/3 απόφαση του ΔΣ του συλλόγου των μελών ΔΕΠ της Νομικής Σχολής ΕΚΠΑ με την οποία τάσσεται στο πλευρό όσων αντιδρούν στο νομοσχέδιο και καλεί σε αποχή από τη διδασκαλία την εβδομάδα 4-9 Μάρτη και με τα παραπάνω εκφράζουμε κι εμείς την ξεκάθαρη αντίθεση μας για το εν λόγω νομοσχέδιο.

από:https://thepressproject.gr