Loading...

Κατηγορίες

Κυριακή 28 Ιούν 2020
Τι είναι αυτό που τους ενοχλεί τόσο;
Κλίκ για μεγέθυνση
27.06.2020, 21:33

 

Σε μια εξαιρετικά φορτισμένη πολιτικά περίοδο, η κυβέρνηση διέταξε την εκκένωση μιας πολιτικής κατάληψης που από το 2015 υπήρξε «μήτρα» πολλών και διαφορετικών εγχειρημάτων αλληλεγγύης και ταξικών αγώνων ● Βιβλία, κείμενα και αφίσες βρέθηκαν στο... οπλοστάσιο που κατασχέθηκε.

Πριν καλά καλά ξημερώσει Παρασκευή, πραγματοποιήθηκε τελικά η απειλή που αιωρούνταν τις τελευταίες μέρες πάνω από την κατάληψη Δερβενίων 56 στα Εξάρχεια και η θεόρατη ξύλινη πόρτα της άνοιξε βίαια από άνδρες των ΕΚΑΜ, των ΜΑΤ και των ΔΕΛΤΑ, οι οποίοι πρώτα είχαν φροντίσει να αποκλείσουν κάθε πρόσβαση στο σημείο.

Η επιχείρηση κράτησε μέχρι αργά το μεσημέρι που ολοκληρώθηκε και το τελευταίο της στάδιο, δηλαδή το ερμητικό σφράγισμα της εισόδου με τσιμεντόλιθους και τη διακοπή της παροχής νερού και ρεύματος. Την ίδια ώρα, εκκενώθηκε και το κοντινό κατειλημμένο κτίριο της Δερβενίων 52. Από νωρίς το πρωί, στην πλατεία Εξαρχείων έγινε συγκέντρωση αλληλεγγύης από περίπου 200 άτομα.

Το δελτίο Τύπου της ΕΛ.ΑΣ., με τα ευρήματα που κατασχέθηκαν μέσα από την κατάληψη, προκαλεί γέλιο: στοίβες από φυλλάδια με πολιτικά κείμενα, αφίσες και ένας υπολογιστής, μαζί με μερικά ξύλινα παλούκια, αντιασφυξιογόνες μάσκες και κράνη -πώς τολμούν οι καταληψίες να μεριμνούν για την αυτοπροστασία τους στις διαδηλώσεις;- φωτογραφήθηκαν με χάρη και επιδείχθηκαν σαν τα πιο επικίνδυνα πολεμοφόδια.

Η κατάληψη Δ56 άνοιξε τον Σεπτέμβρη του 2015 για να φιλοξενήσει τη νεοσυσταθείσα Αυτοοργανωμένη Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης σε Πρόσφυγες και Μετανάστες που μόλις είχε ολοκληρώσει έναν μήνα προσφοράς και πολιτικής αλληλεπίδρασης με τους πάνω από 500 πρόσφυγες που διέμεναν σε άθλιες συνθήκες στο Πεδίον του Αρεως.

Η ομάδα τότε αριθμούσε πάνω από 150 μέλη και με αφετηρία τη νέα κατάληψη ξεκίνησαν το μνημειώδες εγχείρημα αλληλεγγύης στη Σκάλα Συκαμνιάς στη Λέσβο (έμεινε γνωστό ως «Δομή Πλατάνου») αλλά και ειδικές ομάδες εργασίας -άλλες με αλληλέγγυους γιατρούς, άλλες για συλλογή και διανομή ρούχων, άλλες για είδη πρώτης ανάγκης, άλλες για εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας- που δρούσαν ακατάπαυστα ώς την άνοιξη του 2016 στην πλατεία Βικτωρίας όπου και τότε έμεναν δεκάδες ευάλωτοι πρόσφυγες, στον Πειραιά όπου επίσης υπήρχε καταυλισμός, στην Ειδομένη και οπουδήποτε αλλού παρουσιαζόταν ανάγκη.

Από το 2016 μέχρι και χθες, η κατάληψη Δ56 υπήρξε η πολιτική στέγη για ουκ ολίγες νέες συλλογικότητες που ξεπήδησαν από αυτήν, με πεδία ενδιαφέροντος το προσφυγικό/μεταναστευτικό, το έμφυλο ζήτημα, τους ταξικούς αγώνες, τις ελεύθερες μετακινήσεις στα ΜΜΜ, τον αντιφασισμό και την προστασία των λαϊκών γειτονιών από τη λαίλαπα του airbnb και του gentrification.

Σημαντική υπήρξε η διαχρονική ενασχόληση με τα κέντρα κράτησης και ιδίως αυτό της Πέτρου Ράλλη, με αίτημα την απελευθέρωση των ανθρώπων από τον εγκλεισμό, το άνοιγμα των συνόρων και την αξιοπρέπεια. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως η Δ56 έμεινε ανοιχτή καθ' όλη τη διάρκεια της καραντίνας για κάθε άνθρωπο που χρειαζόταν είδη πρώτη ανάγκης ή, απλώς, λίγη παρέα.

Στο βάθος αυτής της γεμάτης πενταετίας ζωής, από το κτίριο πέρασαν εκατοντάδες άνθρωποι όλων των ηλικιών που ζυμώθηκαν πολιτικά, δέθηκαν συντροφικά, τσακώθηκαν, αγαπήθηκαν, ονειρεύτηκαν μαζί. Είναι απορίας άξιον το τι οδήγησε την κυβέρνηση στην εκκένωση αυτή, μια που -σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της «Εφ.Συν.»- το ιδιοκτησιακό καθεστώς δεν ήταν ποτέ πρόβλημα γι' αυτή την κατάληψη.

Ενοχλεί, άραγε, τόσο πολύ το να υπάρχουν εστίες αγώνα που τολμούν να μιλούν ανοιχτά για τις φασιστικές πρακτικές των κυβερνήσεων (διαχρονικά), τις εκατόμβες πνιγμένων στη Μεσόγειο, τη ζωή μας που κάποιοι την καθιστούν αφόρητη, τα ενοίκια που ξεπερνούν τους μισθούς μας, την καταστολή, την τρομοκρατία των «από πάνω»;

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου