H Μαρίκα Νίνου (το πραγματικό της όνομα ήταν Ευαγγελία Νικολαΐδου) υπήρξε μια απ’ τις μεγαλύτερες ρεμπέτισσες τραγουδίστριες μας. Γεννήθηκε το 1918 και άφησε την τελευταία της πνοή σαν σήμερα το 1957.

Αυτό που σημάδεψε την καριέρα της ήταν η συνεργασία της με τον Βασίλη Τσιτσάνη το 1949 στο κέντρο «Τζίμης ο Χοντρός». Ηταν το εφαλτήριο για να την καθιερώσει σαν μια μεγάλη ρεμπέτικη φωνή και να της ανοίξει τον δρόμο για συνεργασίες με τους πιο σημαντικούς συνθέτες της εποχής της (Χιώτη, Μητσάκη, Παπαϊωάννου, κ.α)

Ενας απ’ τους καλύτερους μελετητές του ρεμπέτικου τραγουδιού ο Πάνος Γεραμάνης σημειώνει:

«”Επανάσταση” στο λαϊκό πάλκο και γενικότερα στη λαϊκή μας μουσική έφερε στις αρχές της περιόδου του 1950 η Μαρίκα Νίνου. Η παρουσία της σηματοδότησε, τότε, μια νέα εποχή στην ερμηνεία του λαϊκού τραγουδιού, αλλά παράλληλα εδραίωσε και μια καινούρια αντίληψη στη σκηνή των λαϊκών κέντρων ποιότητας.
Πολύπλευρο ταλέντο η Νίνου, εκτός από τις εκπληκτικές φωνητικές της ικανότητες, διέθετε ένα μοναδικό πάθος όταν εκινείτο με μπρίο και μεράκι πάνω στο πάλκο. Δημιουργούσε πάντα ατμόσφαιρα ενθουσιασμού, σε πολιτισμένα πλαίσια, στα κέντρα που τραγουδούσε πλάι στους Στελλάκη Περπινιάδη, Βασίλη Τσιτσάνη, Κώστα Καπλάνη, Σταύρο Τζουανάκο κ.α. Γεγονός που έκανε τη Νίνου να ξεχωρίσει και θεωρήθηκε καινοτομία ήταν ότι ‘παραβίασε’ την αρχή του ρεμπέτικου πάλκου (όλοι τραγουδούσαν καθιστοί) και έκανε βήματα, όρθια στην πίστα). Άλλωστε ήταν κάτι φυσικά αυθεντικό για τη Νίνου, να εκδηλώσει μ’ αυτόν τον τρόπο το πάθος της για το τραγούδι και τη διασκέδαση. Καινοτομία ήταν επίσης ότι έκανε ντουέτο με τον Β. Τσιτσάνη και καθιέρωσαν έτσι έναν νέο θαυμάσιο τρόπο ερμηνείας, πράγμα που βρήκε και άλλους μιμητές τα επόμενα χρόνια, με τα λαϊκά ντουέτα».

Στην μνήμη της φτιάξαμε ένα ηχητικό με 10 αυθεντικές της εκτελέσεις