Στις αρχές του 1785, ο 29χρονος Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, στην ακμή της δημιουργικότητάς του, έγραψε ένα έργο για πιάνο και ορχήστρα, το «Κοντσέρτο για πιάνο αρ. 20», το οποίο φέρει τον αριθμό 466 στην εργογραφία του, που συνέταξε ο Λούντβιχ φον Κέχελ. Το κοντσέρτο αυτό, από τα σκοτεινά έργα του Μότσαρτ, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά με τον ίδιο στο πιάνο στις 11 Φεβρουαρίου του 1785 στο Καζίνο της Βιέννης.

Το έργο αποτελείται από τρία μέρη:

• Allegro
• Romanze
• Allegro Assai

Είναι ενορχηστρωμένο για σόλο πιάνο, φλάουτο, 2 όμποε, 2 φαγκότα, 2 κόρνα, 2 τρομπέτες, τύμπανα και έγχορδα. Ήταν ένα από τα αγαπημένα έργα του νεαρού Μπετόβεν και το είχε συμπεριλάβει στο ρεπερτόριό του. Σύμφωνα με μαρτυρία τού διακεκριμένου μαέστρου και πιανίστα Ντάνιελ Μπαρενμπόιμ, ήταν ιδιαίτερα αγαπητό και στον σοβιετικό ηγέτη Ιωσήφ Στάλιν.