Λίστα αντικειμένων
Γιώργος Μητσάκης |
|
---|---|
Γέννηση | 1921 Κωνσταντινούπολη |
Θάνατος | 17 Νοεμβρίου 1993[1] Αθήνα |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Ιδιότητα | συνθέτης και τραγουδοποιός |
Είδος τέχνης | Λαϊκό τραγούδι και ρεμπέτικο |
Ο Γιώργος Μητσάκης (Κωνσταντινούπολη, 1921 - Αθήνα, 17 Νοεμβρίου 1993) ήταν Έλληνας συνθέτης και στιχουργός πολυάριθμων ρεμπέτικων και λαϊκών τραγουδιών, γνωστός και με το προσωνύμιο «ο δάσκαλος».
Βιογραφία
Ήρθε με την οικογένεια του στην Καβάλα το 1935 και αργότερα έμειναν σε ένα χωριό κοντά στο Βόλο. Ο Μητσάκης πρωτοέρχεται σε επαφή με τη λαϊκή μουσική στη Μαγνησία αλλά σύντομα θα αναζητήσει την τύχη του στη Θεσσαλονίκη. Γνωρίζεται με τον Βασίλη Τσιτσάνη και τον Απόστολο Χατζηχρήστο και καταλήγει στον Πειραιά, την πόλη που θα αγαπήσει, το 1939. «Γράφαμε για τον καημό, το γλέντι, το μεράκι του λαϊκού ανθρώπου», έλεγε. «Έδινα την ερώτηση και αμέσως την απάντηση. Τότε παίζαμε εμείς οι ίδιοι τα τραγούδια μας. Τραγουδούσα σόλο, πρίμα, έπαιζα μπουζούκι, κιθάρα ο γέρος [Κώστας] Καρίπης, μπαγλαμά ο τυφλός ο [Στέλιος] Χρυσίνης και εγώ μπροστά στο μικρόφωνο κι ο κόσμος άκουγε. Και όταν κανένας φώναζε, Μητσάκη δάσκαλε παίξε μου ένα ‘βασανισμένο’, του έκανα το χατίρι... “Απόψε άρχισε να ψιλοβρέχει κι ο νους μου πάλι σε σένα τρέχει...”. Αυτά τραγουδούσα, τα βάσανα και τις ελπίδες του λαϊκού ανθρώπου. Αυτόν τον κόσμο αντιπροσώπευα στα τραγούδια μου, πέντε χιλιάδες το σύνολο. Εκεί έπιανε το τραγούδι. Τον εφοπλιστή τι να τον συγκινήσει αυτό το είδος; Δεν θα το καταλάβει, όσο σπουδαγμένος και να είναι...».[2]
Παραπομπές
- Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) αρχή της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf . Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2019..fr /ark: /12148 /cb13833884c
- ΣΟΥΛΗ Ρουμπίνη:Τραγούδησε τα βάσανα και τις ελπίδες του λαού Αρχειοθετήθηκε 2014-05-11 στο Wayback Machine., Ριζοσπάστης, 9/11/03
Βιβλιογραφία
- Νίκος Οικονόμου, Γιώργος Μητσάκης. Αυτοβιογραφία, εκδ. του εικοστού πρώτου, Αθήνα, 1995
- Γιώργος Μητσάκης - Έτσι ξεκίνησα κι εδώ έφτασα. (Αφιέρωμα - συνομιλία με τον ποιητή Ευάγγελο Ανδρέου). Περιοδικό "ΕΙ" τ.5/1994, σ.11&41-42 τ.6/1994, σ.13&42-44 , τ.7/1994 σ.40-42