Loading...

Κατηγορίες

Σάββατο 24 Ιούλ 2021
"Global Girl Media Greece"  -  Η ιστορία της Σύριας Ατά που έφτασε στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
Κλίκ για μεγέθυνση





Η ομάδα κατά τη διάρκεια συνέντευξης





ΛΟΥΙΖΑ ΓΟΥΛΙΕΛΜΑΚΗ




24.07.2021, 17:53

 

Κινηματογραφικές αφηγήσεις από γυναίκες για γυναίκες περιλαμβάνει το πρότζεκτ της ομάδας, το οποίο μας γνώρισε και τη «Μικρή Μητέρα», που σε 5,5 λεπτά περιγράφει όλη την οδύσσεια της νεαρής προσφύγισσας.

Πλάνο πρώτο: η κάμερα καδράρει τη ραπτομηχανή και τα χέρια που γαζώνουν το λευκό μεταξωτό ύφασμα. Πλάνο δεύτερο: ένα κορίτσι ξαπλωμένο δείχνει το δαχτυλίδι στο δεξί του χέρι. Πλάνο τρίτο: η Ατά, με τα ακόμη παιδικά χαρακτηριστικά της, φορά ένα λευκό χιτζάμπ στα μαλλιά και ένα ροζ φόρεμα. Στέκεται δίπλα σε ένα νεαρό αγόρι, εξίσου καλοντυμένο -και εξίσου παιδί.


Είναι η φωτογραφία των αρραβώνων τους. Οταν η 13χρονη Ατά έφτιαχνε καφέ σε οικογενειακούς φίλους στο Χαλέπι, δεν ήξερε ότι ένας εξ αυτών -άγνωστος σε εκείνη μέχρι τότε- έμελλε να είναι ο μελλοντικός της σύζυγος, ούτε φυσικά τι εστί γάμος, πέρα από τις εθιμοτυπικές διαδικασίες που τον συνοδεύουν. Σήμερα, στα τριάντα της χρόνια, περιγράφει την εμπειρία της ως ανήλικη νύφη, την πρώτη νύχτα του γάμου αλλά και τη μητρότητα μόλις έναν χρόνο αργότερα. Κοιτάζει στην κάμερα και θυμάται: «Είδα τον γιο μου και σκέφτηκα “αυτό είναι το νέο μου παιχνίδι”».

Είναι οι πρώτες σκηνές της «Μικρής Μητέρας», μιας ταινίας μικρού μήκους για τη ζωή της ενήλικης σήμερα Ατά. Στα 5 λεπτά και 42 δευτερόλεπτα ξεδιπλώνονται οι πιο σημαντικές στιγμές στη ζωή της νεαρής προσφύγισσας: από τα παιδικά της χρόνια, στον ξεριζωμό από τη Συρία με την τετραμελή πλέον οικογένειά της, τη φυγή στην Ελλάδα και την εγκατάστασή τους στο Βερολίνο, μέχρι το σήμερα, με την ίδια να έχει γυρίσει πίσω στην Ελλάδα, για να ολοκληρώσει τις διαδικασίες του αιτήματος ασύλου.

Η Ατά σήμερα

Σε ένα κτίριο στο κέντρο της Αθήνας, η Ατά σήμερα δουλεύει πίσω από την κάμερα ως κινηματογραφίστρια. Είναι αποφασισμένη να γίνει ηθοποιός και μαζί με μια ομάδα γυναικών δουλεύουν πυρετωδώς πάνω από υπολογιστές, μοντάροντας, σεκάνς τη σεκάνς, ταινίες μικρού μήκους με τη βοήθεια της Αμερικανίδας δημοσιογράφου Amie Williams και της φωτορεπόρτερ Λουίζας Γουλιελμάκη. Πρόκειται για το Global Girl Media Greece, μία συλλογική ομάδα ακτιβιστριών νέων Ελληνίδων, προσφύγων και μεταναστριών από το Κονγκό, τη Συρία, το Αφγανιστάν, το Ιράν και το Καμερούν.

Ο αρραβώνας της 13χρονης Ατά

«Αισθάνθηκα την ανάγκη να μοιραστώ την ιστορία μου. Ο γάμος απαγορεύει στα ανήλικα κορίτσια να ζήσουν την εφηβεία τους, φορτώνονται με ευθύνες, σηκώνουν βάρη δυσανάλογα και εμπειρίες που δεν θα έπρεπε να ζήσουν. Ηθελα να απευθυνθώ σε γυναίκες, αλλά και σε εκείνους που φέρουν αυτά τα έθιμα να τα κοιτάξουν με μια πιο κριτική ματιά», λέει η Ατά. «Στην ομάδα πήρα τα εχέγγυα για να μάθω παραπάνω, να προσπαθώ να κάνω όλο και περισσότερα. Θέλω να συνεχίσω να κάνω αυτό που μου αρέσει. Μπορεί να μην καταφέρω να σπουδάσω, αλλά θέλω να συνεχίσω να είμαι ηθοποιός και να ασχοληθώ με τη φωτογραφία», συμπληρώνει.

Η «Μικρή Μητέρα», σε παραγωγή της ομάδας, είναι αποτέλεσμα δίμηνης εκπαίδευσης σε θεωρητικά και πρακτικά μαθήματα. Πρόκειται για μία από τις συνολικά τρεις ταινίες μικρού μήκους που ολοκληρώθηκαν σε παραγωγή της ομάδας μαζί με το «Περιμένοντας σε μια ατέλειωτη ουρά» και τη «Φυγή στη Δικαιοσύνη» που προβλήθηκαν στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Το Global Girl Media δημιουργήθηκε πριν από δύο χρόνια στην Ελλάδα και ομάδες γυναικών με το ίδιο πρόταγμα δραστηριοποιούνται ανά την υφήλιο: στo Kόσοβο, τη Γουατεμάλα, τη Νότια Αφρική, την Αγγλία, την Κένυα και τις ΗΠΑ. Από την έμφυλη βία και το #MeToo μέχρι το κίνημα Black Lives Matter, πάνω από 250 κινηματογραφίστριες και ρεπόρτερ του Global Girl Media βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της δημοσιογραφίας των πολιτών.

Οι ταινίες είναι αποτέλεσμα συνεργατικής δουλειάς, αλλά κυρίως απόρροια της ανάγκης αφήγησης ιστοριών από γυναίκες για γυναίκες από όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Η Ανδριάνα, η 23χρονη συντονίστρια του Global Girl Media Greece, μας εξηγεί την ιδέα πίσω από το πρότζεκτ: «Ηταν ευκαιρία για μάθηση αλλά και ένας τρόπος διαχείρισης του τραύματος, μια αφορμή να μοιραστούμε εμπειρίες και βιώματα.

Οι κοπέλες που έρχονται στο εγχείρημα, παρά τις δυσκολίες, αντιλαμβάνονται πως έχουν ένα παρελθόν και ένα μέλλον, το οποίο θέλουν να εξελίξουν. Δεν φέρουν μόνο την ταυτότητα του πρόσφυγα», λέει και συνεχίζει: «Οι φωνές των γυναικών σχεδόν ποτέ δεν ακούγονται στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ειδικά αυτές των νεαρών προσφυγισσών. Μέσα από το εγχείρημα, προσπαθούμε να ανατρέψουμε το αφήγημα του “αβοήθητου πρόσφυγα”, να πούμε ιστορίες από εμάς για εμάς αλλά και να μπορέσουμε όλες μας να βιοποριστούμε από αυτή τη δουλειά. Για πολλές είναι μια προσπάθεια συμπερίληψης. Μια κοπέλα το έσκαγε καθημερινά από το καμπ, για να έρχεται στα μαθήματα».

Στα σκαριά βρίσκεται μία σειρά από podcasts και συνεντεύξεις με φεμινιστικές οργανώσεις, ακαδημαϊκούς, ανθρώπους που εργάζονται στο πεδίο και πρόσωπα που πρωτοστάτησαν στο κίνημα του #metoo: «Οταν βρίσκεσαι σε ένα σετ μόνο με γυναίκες, είναι ευκολότερο να εκφράσεις τη γνώμη και τα συναισθήματά σου. Εχουμε κουραστεί να λένε άλλοι τις ιστορίες μας, αλλά δεν είναι μόνο αυτό: έχουμε κουραστεί να αφηγούμαστε μόνο τις δικές μας ιστορίες. Γινόμαστε αφηγήτριες άλλων ιστοριών, δείχνουμε αυτά που μας αφορούν με τη δική μας οπτική, τη γυναικεία οπτική».

πηγη: https://www.efsyn.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου