Γάλλος μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος, ένας από τους βασικούς εκπροσώπους του «νέου μυθιστορήματος» («nouveau roman») ή «αντιμυθιστορήματος» (anti-roman), ενός λογοτεχνικού κινήματος, που έκανε την εμφάνισή του στη Γαλλία τη δεκαετία του 1950, με σκοπό να απαλλάξει το μυθιστόρημα από όλα τα στοιχεία που είχε κληρονομήσει από την κλασική παράδοση και να του προσδώσει μεγαλύτερη αμεσότητα, τόσο στην έκφραση, όσο και στην αναπαραστατική του δύναμη.

Ο Μισέλ Μπιτόρ γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1926 στη Λίλη της Βόρειας Γαλλίας. Σπούδασε Φιλοσοφία στη Σορβόνη και δίδαξε γαλλικά στην Αίγυπτο, στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης και το Πανεπιστήμιο της Γενεύης. Από τις εκδόσεις «Άγρα» κυκλοφορεί το βιβλίο «Θεσσαλονίκη 1990», με δύο κείμενα αναμνήσεων του συγγραφέα από την παραμονή του στη Θεσσαλονίκη.

Η συγγραφική του καριέρα του Μπιτόρ ξεκίνησε με το μυθιστόρημα «Πέρασμα από το Μιλάνο» («Passage de Milan», 1954), στο οποίο διηγείται αυτά που θα μπορούσαν να συμβούν μια νύχτα σε μια εξαώροφη πολυκατοικία. Ωστόσο, τα έργα που τον καθιέρωσαν ήταν «Η χρήση του χρόνου» («L’ Emploi du Temps», 1956) και «Η τροποποίηση» («La Modification», 1957), που αποτελούν σταθμούς στη διαδρομή του μυθιστορήματος, όπως το αντιλαμβάνεται ο Μπιτόρ. Τα δύο τελευταία κυκλοφορούν στα ελληνικά από την «Εστία».

Άλλα έργα του είναι: «Το πνεύμα του τόπου» («Le Genie de lieu», 1958), «Τα ρεπορτόρια» («Les Reportoires I-IV», 1960) «Μομπίλ» («Mobile», 1962), ένα αμάγαλμα εντυπώσεων από ένα ταξίδι του στις ΗΠΑ, «Εναέριο Δίκτυο» («Reseau Aerien»), «Περιγραφή του Αγίου Μάρκου» («Description de San Marco», 1963), «Εικονογραφήσεις» («Illustrations», 1964), «6.810.000 λίτρα νερού το δευτερόλεπτο» («6.810.000 litres d’ eau par seconde», 1965), «Πορτρέτο του καλλιτέχνη ως νεαρού πίθηκου» («Portrait de l’artiste en Jeune Singe,1967), «Το ρόδο των ανέμων» («La Rose des vents», 1970) και «Διάλογος με 33 παραλλαγές του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν πάνω σ’ ένα βαλς του Ντιαμπέλι» («Dialogue avec trentre-trois variations de Ludwig van Beethoven sur une valse de Diabelli, 1971») και το «Διάλειμμα» («Intervalle», 1973).

Με το ζωντανό ύφος του – έγραφε κυρίως σε δεύτερο πρόσωπο – ανανέωσε την αφηγηματική τεχνική. Το έργο χαρακτηρίζεται από την πρωτότυπη και περίπλοκη διάρθρωση που χρησιμοποίησε – η δομή του χώρου μέσα στο χρόνο συγχέεται με τη δομή του χρόνου μέσα στο χώρο – αλλά από την τυπογραφική του παρουσίαση. Με μία φράση, του έδωσε το νόημα και το σκοπό του έργου του: «Για μένα το να ταξιδεύω σημαίνει να γράφω και το να γράφω σημαίνει να ταξιδεύω».

Ο Μισέλ Μπιτόρ πέθανε στην Κονταμέν-σιρ-Αρβ της Ανατολικής Γαλλίας στις 24 Αυγούστου 2016, σε ηλικία 89 ετών.