Loading...

Κατηγορίες

Τετάρτη 07 Απρ 2021
Γκαμπριέλα Μιστράλ: Πάντα εναντίον του πολέμου, της φτώχειας και υπέρ της αδελφοσύνης των ανθρώπων
Κλίκ για μεγέθυνση

 

 
 

Με το ψευδώνυμο Γκαμπριέλα Μιστράλ [Gabriela Mistral, 7 Απριλίου 1889 – 10 Ιανουαρίου 1957] έμεινε γνωστή η Λουσία Γοδόι Αλκαγιάγα (Lucila Godoy Alcayaga), Χιλιανή ποιήτρια. Υπήρξε εκπαιδευτικός, διπλωμάτης και φεμινίστρια. Ήταν η πρώτη λογοτέχνις της Λατινικής Αμερικής που κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, το 1945. Το 1951 τιμήθηκε με το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας της Χιλής.


Μερικά βασικά θέματα στα ποιήματά της είναι η φύση, η προδοσία, η αγάπη, η αγάπη της μάνας, η θλίψη και η αγανάκτηση, τα ταξίδια, καθώς και η ταυτότητα της Λατινικής Αμερικής, όπως αποτελείται από μείγμα εγγενών αμερικανικών και ευρωπαϊκών επιρροών. Η Γαμπριέλα Μιστράλ είχε βασκική και ινδιάνικη καταγωγή.


Τα πρώτα χρόνια της ζωής της εργάστηκε ως αγροτική δασκάλα σε φτωχά και απόμακρα χωριουδάκια στις χιλιανές Άνδεις. Υπήρξε δασκάλα του επίσης χιλιανού νομπελίστα Πάβλο Νερούδα.Το 1922 συμμετείχε σε παιδαγωγική αποστολή στο Μεξικό και στη συνέχεια μπήκε στο διπλωματικό σώμα. Εργάστηκε στην Κοινωνία των Εθνών και σε σχετικούς οργανινισμούς με τους οποίους επισκέφθηκε διάφορες χώρες του κόσμου, αγωνιζόμενη πάντα εναντίον του πολέμου, της φτώχειας και υπέρ της αδελφοσύνης των ανθρώπων. Διετέλεσε πρόξενος στη Μαδρίτη, τη Λισαβόνα, τη Νάπολη, τη Νίκαια, το Λος Άντζελες και την Πόλη του Μεξικού.

Δώσ’ μου το χέρι σου και θα χορέψουμε
Δώσ’ μου το χέρι και θα μ’ αγαπάς.
Σαν ένα λουλούδι μόνο θα είμαστε
Σαν ένα λουλούδι – κι άλλο τίποτα πια.
Την ίδια στροφή θα τραγουδάμε,
Στο ίδιο βήμα χορό θα πατάς.
Σαν ένα στάχυ θα κυματίζουμε,
Σαν ένα στάχυ – κι άλλο τίποτα πια.
Σε λένε Ρόσα κι εμένα Ελπίδα,
Όμως το ίδιο σου τ’ όνομα θα το ξεχνάς
Γιατί σαν ένας χορός πάνω στο λόφο θα είμαστε
Σαν ένας χορός – κι άλλο τίποτα πια…

— Δώσ’ μου το χέρι σου (Dame la mano}, Μετάφραση: Δημήτρης Αγγελής

Εργογραφία

  • 1914: Sonetos de la muerte (“Σονέτα του Θανάτου”)
  • 1922: Desolación (“Απελπισία”), περιλαμβάνει το “Decalogo del artista”, (“Ο δεκάλογος του καλλιτέχνη”) Νέα Υόρκη: Instituto de las Españas
  • 1923: Lecturas para Mujeres (“Αναγνώσματα για γυναίκες”)
  • 1924: Ternura: canciones de niños, Μαδρίτη: Saturnino Calleja
  • 1934: Nubes Blancas y Breve Descripción de Chile (1934)
  • 1938: Tala (“Θερισμός”), Μπουένος Άιρες: Sur
  • 1941: Antología: Selección de Gabriela Mistral, “Ανθολογία” Σαντιάγο, Χιλή: Zig Zag
  • 1952: Los sonetos de la muerte y otros poemas elegíacos, (“Τα σονέτα του θανάτου και άλλα ελεγειακά ποιήματα”) Σαντιάγο, Χιλή: Philobiblion
  • 1954: Lagar, Σαντιάγο, Χιλή
  • 1957:
    • Recados: Contando a Chile, Σαντιάγο, Χιλή: Editorial del Pacífico
    • Croquis mexicanos; Gabriela Mistral en México, Πόλη του Μεξικού: Costa-Amic
  • 1958: Poesías completas, Madrid : Aguilar
  • 1967: Poema de Chile (“Ποίημα της Χιλής”), μετά θάνατον έκδοση
  • 1992: Lagar II, μετά θάνατον έκδοση, Σαντιάγο, Χιλή: Εθνική Βιβλιοθήκη

Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου