Ο Πέρσι Μπις Σέλεϊ (Percy Bysshe Shelley) ήταν Άγγλος ποιητής, βασικός εκπρόσωπος του ρομαντισμού. Ανήκει, μαζί με τον λόρδο Βύρωνα και τον Τζον Κιτς, στη δεύτερη γενιά των Άγγλων ρομαντικών. Ο Σέλεϊ δεν γνώρισε την αναγνώριση που περίμενε ως ποιητής στη διάρκεια της ζωής του. Μετά τον θάνατό του, όμως, το έργο του έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές και επηρέασε πολλές γενιές ποιητών. Αν και η οικογένειά του ήταν αριστοκρατική, ο Σέλεϊ είχε ριζοσπαστικές ιδέες και στράφηκε, με την ποίηση αλλά και με τον τρόπο ζωής του, εναντίον όλων των παραδοσιακών θεσμών. Ξεπέρασε την εσωστρέφεια του ρομαντικού ατομικισμού και εξέφρασε μέσω του έργου του το όραμά του για ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη. Πέθανε, σε ηλικία 30 ετών, στον κόλπο Λα Σπέτσια στην Ιταλία.
Κύκλος της Πίζας και τραγικός επίλογος
Κυρίως για λόγους υγείας, ο Σέλεϊ θα αρχίσει ένα οδοιπορικό στις πόλεις της Ιταλίας ξεκινώντας από τη Ρώμη συνεχίζοντας στη Φλωρεντία και καταλήγοντας στην Πίζα, από την οποία εξορμούσε συχνά στο Λιβόρνο και στη Λούκα. Στην Πίζα δημιουργήθηκε ο κύκλος της Πίζας ένα ρεύμα επιφανών Άγγλων, Ιρλανδών, και Ελλήνων (μεταξύ αυτών ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, στον οποίον ο Σέλεϊ αφιέρωσε το δράμα του Hellas) και ο Λόρδος Βύρων. Τέλος θα εγκατασταθεί στη βίλα Κάζα Μάνι στο Σαν Τερέντσο απέναντι από το Λέριτσι στον κόλπο της Σπέτσια. Τον Ιούλιο μετέβη με το ιστιοφόρο του που είχε το όνομα Δον Ζουάν, στο Λιβόρνο να υποδεχθεί τον Λι Χαντ, όμως ένα μπουρίνι στην επιστροφή ανέτρεψε το σκάφος του, με αποτέλεσμα να πνιγεί. Η σορός του αποτεφρώθηκε στην παραλία παρουσία του Χαντ, του Μπάιρον και του Τρελόνι. Μετά τον θάνατο του η Μαίρη Σέλεϊ αφιέρωσε την ζωή της στην ταξινόμηση, διατήρηση και έκδοση των έργων του με αρκετά προβλήματα όπως την απαγόρευση της έκδοσης τους από τον πατέρα τού Πέρσι μέχρι το 1839.
Ο Πέρσι Σέλεϊ από τη νεαρή του ηλικία διακρινόταν για τη λεπτότητα του συναισθηματικού του κόσμου την πρωτοτυπία και επαναστατικότητα των ιδεών του. Αυτά τα χαρακτηριστικά σε συνδυασμό με την εξαίρετη κυριαρχία του στα εκφραστικά του μέσα, τού προσέδωσαν ιδιαίτερη θέση στην Αγγλική Λογοτεχνία. Αφιέρωσε τη σύντομη ζωή του στα ιδεώδη της ειρήνης της αδελφοσύνης και της αγάπης. Τα ιδεώδη του ήταν συχνά πολύ προωθημένα, όπως η υποστήριξη του αθεϊσμού, ενώ υπήρξε αναμφισβήτητα φιλέλλην.
Έργα του Πέρσι Σέλεϊ
- Η αναγκαιότητα του Αθεϊσμού (The Necessity of Atheism), (1811)
- Βασίλισσα Μαμπ(Queen Mab), (1813)
- Αλάστωρ ή το πνεύμα της μοναξιάς (Alastor, or, The Spirit of Solitude), (1815)
- Λάων και Κύθνα (Laon and Cythna) ή Η εξέγερση του Ισλάμ (The revolt of Islam), (1817)
- Τζούλιαν και Μάνταλο (Julian and Maddalo), (1819)
- Οι Τσέντσι (The Cenci), (1819)
- Μια Φιλοσοφική άποψη για την μεταρρύθμιση (A Philosophical View of Reform) , Πολιτικό Εγχειρίδιο, (1819)
- Προμηθέας Λυόμενος (Prometheus Unbound), (1820)
- Ελλάς (Hellas), Λυρικό Δράμα, (1821)
- Υπεράσπιση της ποίησης (A defense of Poetry), Πεζό (1821)
- Επιψυχίδιον (Epipsychidion) (1821)
- Άδωνις (Adonais) (1821)
- Μεταθανάτια Ποιήματα (Posthumous Poems)
- Ποιητικά Έργα (Poetical Works)
Mεταφράσεις στα Ελληνικά
- Ελλάς 1821 (Hellas) :
- Α.Μ.Στρατηγόπουλος (“Μπάυρον”)
- Μάριος Βύρων Ραΐζης (“Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων”) – ISBN 960-7133-11-0
- Άδωνις – Εκδόσεις : Οδός Πανός (ΑΔΩΝΙΣ)- ISBN 960-7716-99-X
- Υπεράσπιση της ποίησης – Εκδόσεις : ΥΨΙΛΟΝ
Πηγές
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, Τόμος 53, Σελίδα 291
- https://el.wikipedia.org