Loading...

Κατηγορίες

Παρασκευή 28 Φεβ 2014

ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΖΗΤΟΥΝ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ:

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΞΟΔΩΝ

ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΓΕΩΡΓΙΚΩΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΕΩΝ

ΝΑ ΦΟΡΟΛΟΓΗΘΟΥΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ

 

 

Σε ολόκληρη την Ευρώπη (και όχι μόνον), το γεωργικό εισόδημα αναφέρεται αποκλειστικά στις Γεωργικές Εκμεταλλεύσεις (Γ.Ε.), δηλαδή από πολύ μεγάλες μέχρι πολύ μικρές επιχειρήσεις, και σε κάθε περίπτωση με σημαντικές εισροές και εκροές, πράγμα που τις διαφοροποιεί σαφέστατα και απόλυτα από τα επιτηδεύματα*. Όπως δε σε κάθε επιχείρηση, υπάρχουν και εδώ κέρδη και σημαντικές μακρόχρονες ζημίες, πράγμα που δεν συμβαίνει με τα επιτηδεύματα, που περιορίζονται μόνον σε βραχυχρόνιες ζημίες, διότι μαζί με τ’ άλλα διαφοροποιά στοιχεία, η διακοπή τους είναι πιο ευχερής αφού δεν συνεπάγεται οπωσδήποτε ανατροπή του τρόπου ζωής και αλλαγή του τόπου (της έδρας) και της διαβίωσης, όπως μπορεί να συμβεί στις επιχειρήσεις και μάλιστα στις εξ αυτών Γ.Ε.

 

Τα κέρδη των Γ.Ε., όταν υπάρχουν, πρέπει να φορολογηθούν κατ’ ελάχιστο με 26%, όπως ορίζει ο νόμος για όλες τις επιχειρήσεις στην Ελλάδα και όχι με 13%, (βλέπε επιστολή ΓΕΩΤΕΕ κλπ. επιστημονικών φορέων σελ.1 § 6, www.etagro.gr), είτε πρόκειται για ατομικές, είτε για οικογενειακές, είτε για ομαδικές Γεωργικές Εκμεταλλεύσεις (Γ.Ε.).

 

Στις Γ.Ε., όταν δεν υπάρχουν κέρδη, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει και εισόδημα.

 

1) Η Γ.Ε. που διαθέτει και δικά της αγροτεμάχια (όταν δηλαδή δεν είναι όλα νοικιασμένα) πρέπει να πληρώσει τον αντίστοιχο αυτοτελή φόρο των τεκμαρτών ενοικίων των αγροτεμαχίων που κατέχει, αντί για το χαράτσι που είναι κατά πολύ μικρότερο, αλλά συνάμα και ανορθόδοξο, καθότι αποτελεί φορολόγηση συντελεστή παραγωγής.

2) Οι τόκοι των ιδίων κεφαλαίων που χρησιμοποιεί η Γεωργική Εκμετάλλευση πρέπει και αυτοί να φορολογούνται αυτοτελώς, όπως παντού αλλού στην Ελλάδα.

3) Τα ημερομίσθια των ιδίων των αγροτών που αποτελούν το κύριο τους εισόδημα, όπως των αγρεργατών και των λοιπών εργαζομένων πρέπει να φορολογούνται κι’ αυτά με τον ίδιο τρόπο και μάλιστα προσθετικά, με τα όποια κέρδη της Γ.Ε. και με τα άλλα τυχόν εισοδήματα του γεωργού, όταν δεν προέρχονται από ενοίκια, ή από τόκους που φορολογούνται αυτοτελώς.

 

Υπογραμμίζουμε επίσης ότι τα βιβλία Εσόδων-Εξόδων αποτελούν την ιδανική μέθοδο προσδιορισμού του φορολογητέου εισοδήματος και για τις Γεωργικές Εκμεταλλεύσεις (Γ.Ε.), με τον αυτονόητο όμως όρο να μπορούν να τηρηθούν οι βασικές προϋποθέσεις : α) Στο σκέλος έσοδα, το παμμέγιστο ποσοστό των εσόδων πρέπει να είναι ελέγξιμο. β) Στο σκέλος των εξόδων να μπορούν να πιστοποιηθούν όλα τα έξοδα με τα καθιερωμένα νόμιμα παραστατικά, και γ) Ιδιαίτερα για τη γεωργία, όταν η δυναμικότητα των Γ.Ε. είναι κάτω των 5 Μ.Α.Ε. (Μονάδες Ανθρώπινης Εργασίας), να μπορούν να προσδιορισθούν με κάποια ακρίβεια τα ίδια ημερομίσθια του αγρότη και της οικογένειάς του.

 

Αυτά αφορούν το ΔΕΟΝ ΓΕΝΕΣΘΑΙ (δηλαδή αυτά που είναι δεοντολογικά επιβεβλημένο να γίνονται) και αποτελούν τις αναγκαίες και ικανές συνθήκες σύμφωνα με τα παγκόσμια επιστημονικά δεδομένα, αλλά και με τη διεθνή πρακτική, ιδίως την Ευρωπαϊκή, για μια δίκαιη και αποτελεσματική φορολόγηση του γεωργικού εισοδήματος. Είναι δε χρήσιμο να έχουμε υπ’ όψη μας πως οι όψιμοι ερασιτέχνες-εφευρέτες και ποιητές εκ του προχείρου («ποιητές», με την έννοια του ποιώ), που πρωτοτυπούν έναντι των παλαιών δοκιμασμένων μεθόδων, χωρίς την βάσανο της πρακτικής εφαρμογής, και ουδέ καν μετά από δοκιμή σε ένα κομμάτι χαρτί, όπως στην προκειμένη περίπτωση, σπανιότατα αποδεικνύονται ορθές και ακόμα πιο σπάνια ανταμείβονται.

 

Ερχόμαστε λοιπόν τώρα στο δύσκολο μέρος, δηλαδή στην εφαρμογή της Πανευρωπαϊκής (αλλά και διεθνούς) πρακτικής σε συνδυασμό με την Ελληνική πραγματικότητα όπου οι Γ.Ε. :

 

ι) Είναι μικρού μεγέθους και πολυτεμαχισμένες, κατά το 97% μη βιώσιμες, δηλαδή δεν παρουσιάζουν σημαντικά και σταθερά (διαχρονικά) κέρδη.

 

ιι) Ήδη από το 2009 σημειώνουν αποεπένδυση της τάξης του 82% (στοιχεία RICA).

 

iii) Ήδη υπερφορολογούνται με 46% (βλέπε παρέμβαση/δημοσίευση Δρ. Φώτη Βακάκη www.etagro.gr)

 

iv) Οι κλασσικές εισροές (λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ζωοτροφές, καύσιμα κλπ.), είναι ακριβότερες έναντι των λοιπών Ευρωπαϊκών,

 

ν) Παλαιότερα στην Ε.Ε. (στην τότε Ε.Ο.Κ.) επιδοτούσαν/επιδοτούσαμε τη γεωργία για να πλησιάσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο την αυτάρκεια της Ευρώπης και να επιτύχουμε αντίστοιχη απεξάρτησή της, κυρίως από τις Η.Π.Α. Σήμερα ο μοναδικός στόχος των επιδοτήσεων στη γεωργία τείνει να είναι η κατοχύρωση απέναντι στην παγκοσμιοποίηση, ώστε να αντεπεξέλθουν οι αγρότες στις άδικες πιέσεις που δέχονται γενικώς και ιδιαίτερα σε κάποια προϊόντα, όπως λ.χ. τα εσπεριδοειδή, όπου οι Ευρωπαίοι αγρότες του Νότου αντιμετωπίζουν ανταγωνισμό με ημερομίσθια μέχρι και 8 (!!) φορές χαμηλότερα. Αυτές λοιπόν οι επιδοτήσεις δεν αποτελούν πλέον ένα γενναίο φιλοδώρημα προς τους Ευρωπαίους αγρότες, ουδέ καν κίνητρο όπως κατά το παρελθόν, αλλά ένα απαραίτητο αντιστάθμισμα απέναντι στα δεινά από τις επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης (όπως εισαγόμενα φθηνά αγροτικά προϊόντα από τρίτες χώρες). Με αυτά τα δεδομένα, είναι προφανές ότι η Ευρωπαϊκή γεωργία δεν αντέχει σε μία πιθανή υπερφορολόγηση, ιδίως δε η Ελληνική γεωργία, διότι τότε αίρεται και η παραπάνω έννοια των επιδοτήσεων και

vi) Στερούνται υγιών υποδομών (συνεταιριστικών, πιστωτικών, εφαρμοσμένης έρευνας, υπηρεσιών γεωργικών εφαρμογών, ακόμα και του Υπουργείου Γεωργίας –YπΑΑΤ - που σήμερα δεν έχει ούτε το 50% της αποτελεσματικότητας σε σχέση με το παρελθόν)*.

 

Τα «προβλήματα» εφαρμογής του Ν.4172/2013

 

Α. Στο σκέλος των εσόδων, το παμμέγιστο ποσοστό των εσόδων που πρέπει να είναι ελέγξιμο. Για τις πολύ μεγάλες Γ.Ε./αγροτεμάχια, είναι γενικώς εφικτή η εκτίμηση της ηρτημένης (επί των φυτών, δηλαδή σχεδόν έτοιμης να συγκομισθεί) φυτικής παραγωγής, αλλά και σε πάρα πολλές περιπτώσεις της ζωικής. Είναι όμως ουτοπική (εκτός πραγματικότητας) στις μικρότερες Γ.Ε., η για φορολογικούς σκοπούς εκτίμηση στα 4.000.000 αγροτεμάχια αστείου μεγέθους. Εδώ δεν πρόκειται για εκτίμηση αποζημιώσεων που αφορούν κάθε φορά λίγες περιοχές και που άλλοτε, οι αποζημιώσεις υπολογίζονται κάτω από τις μισές και άλλοτε πάνω από τις διπλές, ανάλογα με τις πολιτικές ορέξεις. Υπάρχει δηλαδή κάποιο πρόβλημα διαφάνειας, και είμαστε υποχρεωμένοι λόγω του μικρού μεγέθους και του κατακερματισμού των Γ.Ε. να πιστέψουμε τα παραστατικά, είτε των εμπόρων, είτε των ίδιων των επικεφαλής των Γ.Ε.

 

Β. Στο σκέλος των εξόδων για τις μεσαίες και για τις μικρές Γ.Ε. (κάτω των 5 Μ.Α.Ε.), υπάρχουν πολύ σοβαρότερα (αξεπέραστα) προβλήματα.

 

α) Τα τεκμαρτά ενοίκια αφού φορολογηθούν αυτοτελώς, λογικό είναι να εκπίπτουν ως έξοδα, το ίδιο και οι τόκοι των ιδίων κεφαλαίων. Εδώ δεν παρουσιάζεται πρόβλημα τεχνικό, ειμή μόνον νομικό (δεν προβλέπεται από το νόμο 4172 αυτή η αυτονόητη αφαίρεση από τα έσοδα).

 

β) Είναι αδύνατος στις μικρομεσαίες Γ.Ε. ο λογιστικός προσδιορισμός της υπολειμματικής αξίας του φυτικού, του ζωικού και του παγίου κεφαλαίου τόσων πολλών Γ.Ε. και συνεπώς οι αντίστοιχες αποσβέσεις που σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνούν το 30% (π.χ. στα βερίκοκα είναι 35%) του συνολικού κόστους του προϊόντος και που αν δεν αφαιρεθούν, θα φορολογηθούν ως κέρδη!!

 

γ) Τα εργόσημα, οι ημεδαποί αγρεργάτες τα αποκρούουν γενικώς διότι είτε

πληρώνουν πάγια εισφορά στον Ο.Γ.Α., είτε ανήκουν σε άλλο ασφαλιστικό

φορέα. Ως προς τους αλλοδαπούς, καλούνται οι αγρότες(!!) πρακτικά, να συμβάλουν, και μάλιστα αποφασιστικά, στην επίλυση του «μετα-ναστευτικού»!!. Εδώ, οι νόμιμοι αλλοδαποί μετανάστες ευνοούνται έναντι των Ελλήνων αγρεργατών, οι οποίοι όμως και αυτοί όπως και οι ημεδαποί, ουσιαστικά για τον ίδιο λόγο, μετά το 150ό εργόσημο (λίαν προσεχώς δε μετά το 50ό εργόσημο, λόγω επικείμενης μεταβολής του μεταναστευτικού νόμου), θα αδιαφορήσουν. Ιδίως τώρα που οι Βορειοευρωπαίοι, αλλά ακόμα και οι Βαλκάνιοι οικονομικοί μετανάστες, που άρχισαν να «τα μαζεύουν» και να μας γυρίζουν τη πλάτη, είναι σχεδόν αδύνατο να μαζέψεις και εργόσημα. Τέλος τα μπουλούκια των μη νόμιμων μεταναστών επιβάλλονται από τους μεσίτες/προμηθευτές και όποιος αρνηθεί, μπορεί να καμαρώνει τους καρπούς του, τους μη συγκομισμένους, να κρέμονται στα δένδρα, ή στις φραουλιές κ.ο.κ.

 

δ) Πως θα αποδεικνύει η Γ.Ε. τα έξοδα της γεώτρησης που ανήκει σε ιδιώτη και της πουλάει νερό για να ποτίσει το χωράφι; Από τον κατά κανόνα μη κατ’ επάγγελμα γείτονα τρακτερά, που της οργώνει κάθε χρόνο ορισμένα στρέμματα, ή που χορτοκόβει ή που θρυμματίζει τα κλαριά για κομποστοποίηση, αντί να τα κάψει, προστατεύοντας έτσι και το περιβάλλον και για τις άλλες «ων ουκ έστιν αριθμός» λοιπές μηχανικές εργασίες, πως θα βεβαιωθούν όλα αυτά; Με τι παραστατικά θα αγοράσει κοπριά από την κτηνοτροφική Γ.Ε. που παραμένει στο ειδικό καθεστώς; κ.ο.κ.

 

 

Γ. Τα ίδια ημερομίσθια του επικεφαλής της Γ.Ε. και της οικογένειάς του, με την υπάρχουσα νομοθεσία θα φορολογηθούν ως κέρδη της Γ.Ε., από το πρώτο ευρώ. Έτσι φθάνουμε στην εξωφρενική αντίφαση, ο μεν αγρεργάτης να έχει αφορολόγητο μέχρι και €9.548 (9.548 × 22% - 2.100 = 0), ο δε επικεφαλής της Γ.Ε. για την ίδια δουλειά, να πληρώνει €9.548 × 13% = €1.241 φόρο και μάλιστα υποκείμενο σε προσθετικότητα*. Το 26% βέβαια «θα έβγαζε μάτι», γι’ αυτό το έκαναν 13% και όχι γιατί νοιαστήκατε για τους αγρότες. Η εύλογη εναλλακτική διαδικασία για τους αγρότες είναι τα ψεύτικα εργόσημα, δηλαδή να φαίνεται πως ο ένας εργάζεται στο χωράφι του άλλου. Δηλαδή το επίσημο κράτος, έμμεσα αλλά σαφώς υπαγορεύει μαϊμουδιές;

 

Σχόλια

 

1. Το πρώτο σχόλιο είναι πως ο προφανής στόχος, να αυξηθεί δηλαδή η φορολογική βάση, μετά τον πρώτο χρόνο εφαρμογής του διάτρητου Ν.4172/2013 (εάν υπάρξει και το δεύτερο χρόνο), δεν πρόκειται να εισπραχθούν ούτε αυτά που εισπράττονται σήμερα, διότι θα έχουν ανακαλυφθεί ως τότε όλες οι μεθοδεύσεις της φοροδιαφυγής σε ένα παραγωγικό τομέα μάλιστα οριακό, όπου πραγματικά προσφέρεται προς τούτο, και έτσι θα συμπληρωθεί ολόκληρο το puzzle της κοινωνικής διαφθοράς. Πλην όμως κάποιος θα έχει ήδη εισπράξει το λίαν ανορθόδοξο, όμως νόμιμο(!!) bonus του, ίνα πληρωθεί το ρηθέν: «ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό».

 

2. Με τον υφιστάμενο νόμο δεν τηρείται κανένας από τους αυτονόητους όρους και προϋποθέσεις της δεύτερης σελίδας και εφόσον δεν μπορούν να τηρηθούν οι αναφερθείσες προϋποθέσεις, η συγκεκριμένη μέθοδος εσόδων-εξόδων καθίσταται άδικη. Μετατρέπεται πρακτικά σε αβάσταχτο «χαράτσι» εις βάρος των μικρομεσαίων αγροτών και σε ένα σχετικά μεγάλο πάρτυ, υπέρ των ελάχιστων πολύ μεγάλων Γεωργικών Εκμεταλλεύσεων (Γ.Ε.)/επιχειρήσεων, που στην Ελλάδα είναι πράγματι πολύ λίγες. Παρόλα αυτά, δεν γνωρίζω καμία από αυτές τις πολύ μεγάλες Γ.Ε. που κρατάνε βιβλία, και μάλιστα πολλές φορές Γ’ κατηγορίας (από 20ετίας και πλέον), να παρουσιάζουν διαχρονικά, σημαντική φορολογητέα ύλη.

 

3. Στην προκειμένη περίπτωση η φύση της μικρομεσαίας Γεωργικής Εκμετάλλευσης, είναι (διεθνώς) τέτοια ώστε να μην καθίσταται εφικτή (ή κατά το μεγαλύτερο μέρος) εμφάνιση του σκέλους των εξόδων με τα καθιερωμένα νόμιμα παραστατικά και ειδικότερα στην Ελλάδα που το 85% των εκμεταλλεύσεων είναι μικρές, το 12% «ας τις ειπούμε μεσαίες» και μόνον το 3% αποτελεί το βιώσιμο μέρος, δηλαδή με κάποιο επιχειρηματικό κέρδος.

 

Αυτή την αδυναμία με περισσή «κουτοπονηριά» σκαρφίστηκε να εκμεταλλευθεί το επιτελείο του κ. Στουρνάρα, που κατά συνέπεια καταλήγει να φορολογεί τα τεκμαρτά ημερομίσθια των αγροτών, τρεις (3) φορές περισσότερο σε σχέση με τους άλλους Έλληνες ή και πολύ περισσότερο, και μάλιστα αντιστρόφως ανάλογα με το μέγεθος των Γεωργικών Εκμεταλλεύσεων, δηλαδή φορολογούμαστε σχεδόν επί των ακαθαρίστων εσόδων (βλέπε συνημμένο Γ’ της επιστολής των εξειδικευμένων φορέων).

 

Το ίδιο επιτελείο για να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη εκμεταλλεύθηκε επίσης, αφενός τις κατά το παρελθόν, εν πολλοίς ασύγγνωστες ενέργειες μίας μερίδας αγροτών, δηλαδή αυτών που έστηναν μπλόκα και διαμέλιζαν την Ελλάδα στα δύο, συχνά για «ψύλλου πήδημα» ή και καμιά φορά άνευ λόγου, και αφετέρου την κακή κατανομή των επιδοτήσεων και τα καμώματα κάποιων απατεώνων συναδέλφων μας που εισέπραξαν παράνομη επιπρόσθετη επιστροφή Φ.Π.Α. σε βαθμό πλημμελήματος, ενώ δεν έθιξε τους εφοριακούς που συνέβαλλαν στο ίδιο αδίκημα σε βαθμό κακουργήματος! Γιατί τόσο μίσος προς όλους τους αγρότες; Επί δικαίων και αδίκων;

 

4. Κατόπιν όλης αυτής της ανεπάρκειας, γιατί δεν γίνονται αποδεκτές οι συνημμένες προτάσεις του συνόλου των εξειδικευμένων επιστημονικών οργανώσεων (ΓΕΩΤΕΕ, ΕΤΑΓΡΟ, ΙΣΕΜ), και όλων των Πανεπιστημιακών Τμημάτων Γεωργικής Λογιστικής (βλέπ. www.etagro.gr);

 

5.Τι ζητάει τελικά η κυβέρνηση από τις Ελληνικές ΜΗ Βιώσιμες, Αποεπενδε-δυμένες, Υπερφορολογημένες και Άνευ Βασικών Υποδομών Ημιλιπόθυμες Γεωργικές Εκμεταλλεύσεις; Ασφαλώς κάποιες άλλες σκοπιμότητες υπάρχουν που δεν τις γνωρίζουμε. Δεν είναι όμως επιτρεπτό σε μία δημοκρατική χώρα της Ε.Ε. να εξυφαίνονται τόσο σκοτεινές εξελίξεις, που να θέτουν σε κίνδυνο ακόμα και τη διατροφική ασφάλεια ενός ολόκληρου λαού, ερήμην του. Η κυβέρνηση και ο Υπ.Α.Α.Τ. οφείλουν να εξηγήσουν δημόσια τι σημαίνουν όλα αυτά.

 

Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι οι Γ.Ε. είναι κι’ αυτές επιχειρήσεις με εισροές και εκροές και δεν μπορούν να λειτουργούν επί πολύ κάτω του κόστους. Oι Γ.Ε. δεν είναι επιτηδεύματα, όπως τις θέλει το επιτελείο του καθηγητή(!) κ. Στουρνάρα. Δεν φαντάσθηκαν οι σοφές κεφαλές τους, ότι η πρώτη σκέψη/αντίδραση του αγρότη (μόλις συνειδητοποιήσει την παγίδα), θα είναι να καλλιεργήσει αποκλειστικά για αυτοκατανάλωση και για οσηδήποτε ποσότητα μπορεί να πουλήσει νόμιμα, χωρίς τιμολόγια (προβλέπεται από το νόμο, βάσει θεσμικού πλαισίου της Ε.Ε.) και «ας πεινάσει μακάρι και ο «Νεφεληγερέτης Ολύμπιος Δίας»;

 

6. Όφειλαν στο επιτελείο του κ. Στουρνάρα πρώτα να πληροφορηθούν από ειδήμονες, αφενός για τις βέβαιες και αφετέρου για τις πιθανές επιπτώσεις και όχι να επιδεικνύουν τόσο εξόφθαλμο ερασιτεχνισμό. Όταν η ζημία από ένα μέτρο είναι λίγη παραπάνω από το όφελος, το καταλαβαίνουμε, να γίνουν και λάθη, αλλά όταν ξεπερνάει το 10 : 1 αποτελεί αναμφισβήτητη εγκληματική ενέργεια (κακουργη-ματική).

 

7. Σύσσωμη η εξειδικευμένη επιστημονική κοινότητα (Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, Επιστημονική Εταιρεία Αγροτικής Οικονομίας, Ινστιτούτο Συνεταιριστικών Ερευνών και Μελετών και τα τμήματα της Γεωργικής Οικονομίας όλων των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων βλέπε www.etagro.gr) στηρίζει την ανωτέρω επιχειρηματολογία (υπερθεματίζει μάλιστα) και θα αποβούν μάταιες οι Γκαιμπελικές μεθοδεύσεις μπροστά στην επιστημονική αλήθεια, της οποίας τελικά η απόκρυψη θα αποκαλυφθεί και η Δημοσιογραφική Κοινότητα θα εκτεθεί ανεπανόρθωτα, μαζί με το εκτός εθνικής αποστολής πολύ μεγάλο τμήμα του πολιτικού μας δυναμικού.

 

8. Το μοναδικό θετικό και τεράστιο κέρδος που θα προκύψει από αυτόν τον ουτοπικό φορολογικό νόμο («ουδέν κακόν αμιγές καλού»), θα είναι το ότι ψάχνοντας οι αναρμόδιοι συντάκτες του να βρουν τα αίτια της αποτυχίας τους (στην ουσία για να την φορτώσουν σε άλλους), θα «αποκαλύψουν», και θα διατυμπανίσουν με έκδηλο υποκριτικό θυμό, όλες τις αδυναμίες της βαριά πάσχουσας γεωργίας μας.

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

 

Είναι ανάγκη να αναβληθεί η εφαρμογή του φορολογικού νόμου για τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις για το 2015 και εφόσον οι αναρμόδιοι συντάκτες του Ν.4172/2013 δεν πείθονται από τις προτάσεις των αρμοδίων (www.etagro.gr), ας προχωρήσουν σε άμεση έναρξη διαβουλεύσεων, κατόπιν βέβαια πληροφόρησης για τις διεθνείς πρακτικές, από διεθνείς φορείς και από επιστημονικούς διεθνείς οργανισμούς, ώστε να γνωρίσουν το εύρος όλων των εφικτών εναλλακτικών διαδικασιών, για να είναι σε θέση να επιλέξουν μετά λόγου γνώσεως. Επί τέλους για το ότι φθάσαμε ως εδώ δεν είναι άμοιροι οι ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΣΜΟΙ μας. Να μεταβούν σε διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες νεαροί μεταπτυχιακοί Γεωτεχνικοί (Υπ.Α.Α.Τ., πανεπιστημιακών κλπ. φορέων), αλλά και υπάλληλοι του Υπ. Οικονομικών, για να αναλογισθούν/ πιστοποιήσουν, ιδίοις όμασι, αν μη τι άλλο, το μέγεθος της απερίγραπτης και επικίνδυνης ασχετοσύνης τους.

 

ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΘΑ ΑΣΚΗΘΟΥΝ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΥΠΟΒΛΗΘΟΥΝ ΜΗΝΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ.

 

26-2-2014

* Κατόπιν όλων των παραπάνω, το 2010 η τότε Υπουργός Γεωργίας (ΥπΑΑΤ) αναγκάσθηκε εκ των πραγμάτων να αυξήσει την «κρυφή» επιδότηση επιστροφής Φ.Π.Α., από το (6-3)% στο (11-5%). Δηλαδή η κρυφή καθαρή επιδότηση του 3% προ του 2010, το 6% του 2010 και του 2011, έγινε σήμερα, μόλις 1%.  Αύριο όμως κλαίνε…..

*Αυτό συμβαίνει διότι ο αγρότης α) διαθέτει τα χωράφια του δωρεάν (δεν υπάρχει, ούτε πρόβλεψη ούτε πολλές φορές περιθώριο, για τεκμαρτά ενοίκια εδάφους), β) έχει κάνει επενδύσεις σε φυτικό, σε ζωικό και σε πάγιο κεφάλαιο τις οποίες δεν πρόκειται να αποσβέσει σχεδόν ποτέ,  διότι και εδώ, ούτε περιθώριο υπάρχει, ούτε πρόβλεψη, γ) διακινδυνεύει με το μέγιστο του επιχειρηματικού κινδύνου σε μία επιχείρηση ξέσκεπη και δ) πληρώνει χαράτσι για το χωράφι του παρόλο που αυτό αποτελεί συντελεστή παραγωγής. Ορισμένοι μάλιστα που προέβησαν στο «αποτρόπαιο έγκλημα» να φυτέψουν δένδρα και να χτίσουν μέσα στο δενδροπερίβολο και το σπίτι τους, τιμωρούνται με 10πλάσιο χαράτσι.  Αξίζει έστω και τον παραμικρό σεβασμό ένα τέτοιο κράτος;

 

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου