Αν υπάρχει ένας -επαναλαμβάνω: ΕΝΑΣ- άνθρωπος του ελληνικού ποδοσφαίρου που «δικαιούται διά να ομιλεί» αυτές τις ώρες, δεν είναι άλλος από τον Ντέμη Νικολαΐδη.
Διαβάστε την άποψη που εξέφρασε προχθές -μέσω social media- για τον χαμό του Αλκη. Μόλις 102 λέξεις:
«Μου είναι παντελώς αδιάφορο αν ο δολοφόνος είναι Ελληνας ή ξένος, Χριστιανός, Μουσουλμάνος ή ΠΑΟΚτσής. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι ότι δολοφόνοι -ή εν δυνάμει δολοφόνοι- βρίσκονται στο ποδόσφαιρό μας με την ανοχή των ομάδων και της πολιτείας. Οι υποχρεώσεις και τα καθήκοντα της εκάστοτε Κυβέρνησης προς το ποδόσφαιρό μας δεν είναι να βρίσκει τηλεοπτικά συμβόλαια για τις ομάδες ούτε να ψάχνει τρόπους να κάνει χαρούμενους τους ιδιοκτήτες. Την κύρια ευθύνη για τη βία τη φέρει η πολιτεία η οποία ποτέ, συντεταγμένα, με τους ανθρώπους του ποδοσφαίρου δεν έχει ασχοληθεί σοβαρά με αυτό το θέμα. Τα συλλυπητήριά μου στην οικογένεια του Αλκη».
«Δεν μπορώ»
Τον Αύγουστο του 2004 που ανέλαβε την προεδρία της ΑΕΚ, ο Ντέμης Νικολαΐδης ήταν «ένας από μας» που μπήκε μπροστά να αναστήσει και να σώσει την αγαπημένη του ομάδα. Τέσσερα χρόνια αργότερα, σήκωσε τα χέρια ψηλά και αποχωρώντας δήλωνε: «Δεν μπορώ να είμαι πρόεδρος σε μια ομάδα που βάζει γκολ και ο κόσμος της την αποδοκιμάζει». Τι είχε μεσολαβήσει;
Στον εναρκτήριο αγώνα της σεζόν 2005-06, η ΑΕΚ έπαιζε στο Περιστέρι. Στις κερκίδες έπεσε άγριο ξύλο και ο πρόεδρος Ντέμης έδωσε στη δημοσιότητα τα ονόματα δύο οπαδών της ΑΕΚ οι οποίοι αναγνωρίστηκαν και είχαν συμμετοχή στα επεισόδια. Κίνηση πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα. Λίγους μήνες αργότερα, νέα επεισόδια και ξύλο με τους αστυνομικούς στο γήπεδο της Λιβαδειάς. Εκεί που κάηκε το βανάκι του Alpha με αποτέλεσμα να διακοπεί η τηλεοπτική μετάδοση του αγώνα!
Την επόμενη μέρα ο Ντέμης έφτασε στα άκρα: Η ΠΑΕ ΑΕΚ προχώρησε σε καταχώριση σε όλες τις αθλητικές εφημερίδες με τις φωτογραφίες όσων συμμετείχαν στα επεισόδια και ζητούσε από όποιον αναγνωρίζει τους συγκεκριμένους οπαδούς να επικοινωνήσει μαζί της.
Ο «ένας από μας», αυτός που δεν δίστασε να σταθεί απέναντι στον Μάκη Ψωμιάδη, αυτός που τερμάτισε πρόωρα την καριέρα του για να σώσει την ΑΕΚ, ήταν πλέον «ρουφιάνος και χαφιές»!
Κανένα επιχείρημα
Το... καλύτερο το κράτησα για το τέλος. Μετά τον αγώνα του Περιστερίου, η ΠΑΕ ΑΕΚ κλήθηκε -φυσιολογικά- σε απολογία από τον αθλητικό δικαστή με βαριές κατηγορίες και κίνδυνο τιμωρίας της έδρας της. Για πρώτη φορά στα χρονικά της αθλητικής Δικαιοσύνης μια ΠΑΕ, η AEK, δεν πρόβαλε κανένα επιχείρημα προκειμένου να ελαφρύνει τη θέση της και να προσπαθήσει να γλιτώσει την τιμωρία. Ο νομικός εκπρόσωπος της «κιτρινόμαυρης» ΠΑΕ ήταν θεατής στη διαδικασία ενώπιον της Πειθαρχικής Επιτροπής της ΕΠΑΕ!
Στο τέλος της διαδικασίας, κατά την έξοδό του από τα γραφεία των αθλητικών δικαστών, ο Ντέμης Νικολαΐδης δήλωνε: «Ερχονται 10-20 άτομα στο γήπεδο για να κάνουν επεισόδια. Γνωρίζουμε τον νόμο και θέλουμε να πιαστούν αυτά τα άτομα. Δεν ήρθαμε να απολογηθούμε ζητώντας κάτι. Αυτή η πολιτική θα συνεχιστεί με οποιοδήποτε κόστος. Οποιος είναι επικίνδυνος για το γήπεδο, κοστίζει στην ομάδα χρήματα και λερώνει την εικόνα της θα έχει σοβαρότατες συνέπειες. Δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει αυτό. Σε έναν χρόνο διοίκησης έχω κάνει 12 συναντήσεις με συνδέσμους της AEK. Παίρνουν ποσοστά από τα διαρκείας, παίρνουν προτεραιότητα και περιμένω εδώ και πόσους μήνες μια συνάντηση με την Ορίτζιναλ και ακόμη δεν έχει γίνει. Είμαστε η μόνη ΠΑΕ που λέει ότι οι σύνδεσμοι πρέπει να υπάρχουν και πρέπει να υπάρχουν μετακινήσεις στα γήπεδα. Εγώ θα δώσω όποιον κάνει επεισόδια. Εγώ θα τον δώσω ο ίδιος».
Σταματώ εδώ.
Προσπαθήστε τώρα να βάλετε στη θέση του Ντέμη τον σημερινό πρόεδρο της ομάδας σας. Της όποιας ομάδας σας. Για σκεφτείτε το λίγο. Κάντε τις συγκρίσεις. Παίξτε λίγο -στο μυαλό σας- με τα «σενάρια». Το κάνατε; Ε, τότε έχετε και τις απαντήσεις για την «κόλαση» που ζούμε μέσα στα γήπεδα, έξω από τα γήπεδα, στους δρόμους, στις γειτονιές, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, εδώ, εκεί, παντού...
«...πάσης φύσεως υλικά»!
Πέρασα μια βόλτα (διαδικτυακή) από το astynomia.gr για να θυμηθώ μερικές από τις ανακοινώσεις του τελευταίου τριμήνου. Αυτές που μας ενημερώνουν περί συλλήψεων - εφόδων - ελέγχων - κατασχέσεων σε συνδέσμους οπαδών ανά τη χώρα για παράβαση του νόμου περί αθλητισμού.
Θαυμάστε -μερικά από τα- ευρήματα: αυτοσχέδιοι εμπρηστικοί μηχανισμοί (μολότοφ), μπιτόνια με βενζίνη και γυάλινες φιάλες - 7 ναυτικές φωτοβολίδες, φωτοβολίδα και βεγγαλικό - 6 κράνη - 2 σιδερολοστοί - 2 σκεπάρνια - 1 πλαστικός θώρακας - 1 αλυσίδα μήκους (8,65) μέτρων - 1 ξυράφι - 1 πτυσσόμενη μεταλλική ράβδος (κλομπ) μήκους 52 εκατοστών - 1 στιλέτο τύπου «πεταλούδα» μήκους 21 εκατοστών και στιλέτο μήκους 12 εκατοστών - 7 πυροσβεστήρες - 9 ξύλινα καδρόνια - 23 ξύλινα κοντάρια - μαχαίρια, τσεκούρια, σφυριά και φτυάρια - μεταλλικός τρίφτης κάνναβης με υπολείμματα στο εσωτερικό του - πλήθος ενδυμάτων που φέρουν λογότυπα συνδέσμων οπαδών άλλων αθλητικών σωματείων.
Μια που τα μαθαίνουμε, μια που τα ξεχνάμε όλα αυτά τα... καλούδια που μόλις διαβάσατε.
Κατά τ’ άλλα, όλες οι ανακοινώσεις της ΕΛ.ΑΣ. καταλήγουν με τα γνωστά: «Συνεχίζονται οι έρευνες για τον εντοπισμό και τη σύλληψη των δραστών που έχουν ταυτοποιηθεί, καθώς και την ταυτοποίηση των υπόλοιπων συνεργών τους» ή «αναζητείται για να συλληφθεί ο υπεύθυνος του συνδέσμου φιλάθλων, τα πλήρη στοιχεία του οποίου έχουν ταυτοποιηθεί» και «οι συλληφθέντες θα οδηγηθούν στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών».
Και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς...
Τι σημασία έχει;
Εχει σημασία αν ήταν φίλος του ΠΑΟΚ ή του Ολυμπιακού; Αν υποστήριζε τον Παναθηναϊκό ή τον Ηρακλή; Ηταν άνθρωπος. Μαθητής στα 15 του; Δάσκαλος στα 35 του; Δεν έχει σημασία. Ηταν αθώος. Τον δολοφόνησαν. Εν ψυχρώ. Ηταν ενέδρα ή μήπως συμπλοκή; Δεν έχει σημασία. Ηταν άνθρωπος. Ηταν παιδιά. Παιδιά μας. Δεν είναι –πλέον– ανάμεσά μας.
«Εφυγε» από μαχαίρι, από κροτίδα, από πιστόλι; Δεν έχει σημασία. Ηταν άνθρωπος.
Είναι 10 οι νεκροί, είναι 5, είναι 15; Τι σημασία έχει; Ηταν άνθρωποι:
╸ 1982, Χαριλάου, Αρης Δημητριάδης
╸ 1986, Αλκαζάρ, Χαράλαμπος Μπλιώνας
╸ 1991, Θεσσαλονίκη, Ε. Λιάκας, Κ. Ντόλιος
╸ 1991, Ν. Φιλαδέλφεια, Γιώργος Παναγιώτου
╸ 1995, Γλυφάδα, Γιώργος Καρνέζης
╸ 2007, Λαυρίου, Μιχάλης Φιλόπουλος
╸ 2008, Λούτσα, Θεόφιλος Σταυράκης
╸ 2011, Ηράκλειο, Γιάννης Ρουσάκης
╸ 2014, Ηράκλειο, Κώστας Κατσούλης
╸ 2017, Θεσσαλονίκη, Νάσος Κωνσταντίνου
╸ 2020, Θεσσαλονίκη, Τόσκο Μποζατσίσκι
╸ 2022, Χαριλάου, Αλκης Καμπανός.
πηγη: https://www.efsyn.gr