Οι μικρές κερκίδες του γηπέδου στη γειτονιά Realengo του Ρίο ντε Τζανέιρο είναι γεμάτες. Οι θεατές χτυπούν τύμπανα, κρατούν πινακίδες και τραγουδούν δυνατά, στην καρδιά της πιο διάσημης πόλης της Βραζιλίας.

Όποιος ταξιδεύει εδώ περνάει από μισογκρεμισμένες στάσεις λεωφορείων που θα έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016. Είναι ένα μόνο σημάδι από τις πολλές απραγματοποίητες φιλοδοξίες του κράτους, ενός κράτους που υποσχέθηκε να χρησιμοποιήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες για να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων που ζουν στις φτωχογειτονιές εδώ. Αντ' αυτού, απλώς δημιούργησε περισσότερη διαφθορά.

Έξι χρόνια αργότερα, το Παγκόσμιο Κύπελλο της Φαβέλας διεξάγεται εδώ στο Ρεαλένγκο.

Πρόκειται για ένα τουρνουά ειδικά για τις παραγκουπόλεις της πόλης, γνωστές και ως φαβέλες. Υπάρχει ένα παρόμοιο τουρνουά στο Σάο Πάολο. Είναι μια "Ολυμπιάδα για τους φτωχούς", ένα κίνημα βάσης στο βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο που έχει αναπτύξει έναν δικό του χαρισματικό χαρακτήρα.

Τοπική υπερηφάνεια

"Αυτό είναι το Παγκόσμιο Κύπελλο της φαβέλας", δήλωσε ο αμυντικός Julian Henrique Lopes στην DW.

Όταν παίζει για τη φαβέλα του, τη Βίλα Κροάτσια, χρησιμοποιεί το παρατσούκλι "Χαλκ", που του δόθηκε λόγω του σωματικού του αναστήματος.

"Δίνουμε τη ζωή μας γι' αυτό και εκπροσωπούμε τη φτωχογειτονιά μας", δήλωσε με υπερηφάνεια ο 18χρονος.

Το τουρνουά είναι εξαιρετικά δημοφιλές και, μετά από ένα διάλειμμα λόγω της πανδημίας, επέστρεψε φέτος για δέκατη φορά.

"Επιστρέψαμε" αναγράφεται στις μπλε πινακίδες γύρω από την αρένα. Εδώ δεν υπάρχουν σουίτες VIP, παρά μόνο πολύ ειλικρινής ενθουσιασμός. Μια από τις πιο αξιοσημείωτες διαφορές σε σχέση με το επαγγελματικό παιχνίδι είναι ότι πριν από τον αγώνα όλοι οι εμπλεκόμενοι - από τους αναπληρωματικούς και τους προπονητές μέχρι το προσωπικό - συγκεντρώνονται για μια ομαδική φωτογραφία. Όλοι συμπεριλαμβάνονται και όλοι παίζουν το ρόλο τους.

Στο μικρό γήπεδο, πανό ειδικά προσαρμοσμένα στο κοινό ανεμίζουν ψηλά. Η οργάνωση που διοργανώνει το τουρνουά, η CUFA, κάνει επίσης αισθητή την παρουσία της. Πρόκειται για ένα μήνυμα ενότητας: Σε αυτή τη συνοικία, ένα μέρος που συχνά παραμελείται από το κράτος, υπάρχουν ανεκμετάλλευτες δυνατότητες.

Το μήνυμα είναι ότι αν το κράτος ή η επίσημη ποδοσφαιρική ένωση δεν κάνουν τίποτα, τότε οι άνθρωποι εδώ θα οργανωθούν μόνοι τους.

Ένα ιστορικό επίτευγμα

"Αυτό το τουρνουά της φαβέλας είναι μια ευκαιρία για τους νέους, η οποία πρέπει να υπάρχει πάντα", δήλωσε η Elaine Pereira dos Santos, προπονήτρια της Vila Croacia. "Αυτό το τουρνουά είναι ένα ιστορικό επίτευγμα", δήλωσε η 40χρονη στην DW. "Είναι το μόνο πράγμα που καλωσορίζει ανθρώπους από τις φαβέλες".

Μερικές φορές το τουρνουά είναι επίσης το πρώτο βήμα για τα νεαρά ταλέντα που τελικά συνεχίζουν και παίζουν επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Ο Ρονάλντο Σέζαρ Σόρες ντος Σάντος ήταν έφηβος όταν συμμετείχε σε ένα από αυτά τα τουρνουά και τώρα παίζει σε μια βουλγαρική ομάδα, τη Λέφσκι Σόφιας.

Οι οπαδοί ζητωκραυγάζουν και κρατούν μια πινακίδα στο Taca das Favelas

"Έπαιξα σε δύο 'Taca das Favelas'. Στη μία όταν ήμουν πολύ νέος, μόλις 14 ή 15 ετών", θυμάται ο dos Santos. "Τα παιχνίδια εκεί ήταν μια ήρεμη στιγμή, μια στιγμή που ήμασταν όλοι φίλοι".

Τα συναισθήματα μπορεί να ήταν γλυκά, αλλά, όπως παραδέχτηκε ο 21χρονος, από αθλητική άποψη ήταν ένα σκληρό μάθημα. "Όποιος έπαιζε άσχημα, έπεφτε".

Σήμερα, σκάουτερ που αναζητούν το επόμενο διεθνές αστέρι του ποδοσφαίρου παρακολουθούν τους αγώνες.

Δυστυχώς, η Vila Croacia έφτασε μόνο μέχρι τα προημιτελικά. Στον τελικό του Σαββάτου, η Complexo do Muquico θριάμβευσε επί της CRB Dick με 1-0, ενώ τον τελικό των γυναικών κέρδισε η Sapo de Camara, η οποία νίκησε την Complexo da Coreia, επίσης με 1-0.

πηγη: https://tvxs.gr