Loading...

Κατηγορίες

Παρασκευή 15 Αύγ 2014

Αυτή είναι η πλήρης αλήθεια!

 

 

Με πολύ μεγάλη λύπη βιώνουμε το τελευταίο διάστημα τα οδυνηρά αποτελέσματα από τις συντονισμένες κινήσεις διάλυσης της ομάδας Χάντμπολ του Πήγασου Αιγίου, από συγκεκριμένα πρόσωπα που κάποτε αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της. Λάσπη, διαστρέβλωση της πραγματικότητας, σπίλωση ονομάτων και υπολήψεων έχουν ως αποτέλεσμα την εξαγωγή εσφαλμένων συμπερασμάτων από ανθρώπους εκτός ομάδας και δημιουργία λάθος εντυπώσεων στην τοπική κοινωνία. Κυρίως όμως έχουν ως αποτέλεσμα τη διάλυση μιας ομάδας που επί τρεις συνεχόμενες χρονιές «άγγιξε» το όνειρο της ανόδου στην Α1 Εθνική Κατηγορία, όταν μία οκταετία πριν, προτού αναλάβει δηλαδή η σημερινή διοίκηση, βρισκόταν στα… αζήτητα του ελληνικού χαντμπολικού χάρτη.

Η προ τριών περίπου εβδομάδων ανακοίνωση παικτών και παικτριών της ομάδας που προμήνυε την αποχώρησή τους, μιλώντας για διαφορά φιλοσοφίας με τη διοίκηση, ήταν το επιστέγασμα μιας αχαριστίας, από την οποία διακατέχονταν συγκεκριμένα άτομα που φρόντισαν να την εκδηλώσουν τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, παρασύροντας πολλούς συμπαίκτες τους, ακόμη και 14χρονα παιδιά.

Σήμερα, και ενώ η… σκόνη έχει κάτσει, θεωρούμε ως διοίκηση, ότι πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, κατονομάζοντας τους πραγματικούς υπεύθυνους για τη διάλυση της ομάδας μας.

Κατ’ αρχάς, η συγκεκριμένη κίνηση έχει ονοματεπώνυμα: «Γιώργος Παπανικολάου, Άγγελος Γιούπης, Ανδρέας Βορίλας». Είναι οι εμπνευστές της… ανταρσίας, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Είναι κάτι εξάλλου που παραδέχθηκε ο τρίτος, σε συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στα γραφεία του Παναιγιαλείου, παρουσία μέλους της μελανόλευκης διοίκησης. Στη συγκεκριμένη συνάντηση, που έγινε με σκοπό να βρεθεί η «χρυσή τομή», παρέστη σύσσωμο το διοικητικό συμβούλιο και οι Ανδρέας Βορίλας και Άγγελος Γιούπης, με τον δεύτερο να αποχωρεί 15 λεπτά μετά την έναρξη της συζήτησης, προφανώς επειδή δεν είχε επιχειρήματα, αφού μοναδικός του σκοπός ήταν η διάλυση της ομάδας. Κάτι, εξάλλου, που επιβεβαιώνει και γνωστός επαγγελματίας της πόλης, ο οποίος, περί τις αρχές του καλοκαιριού είχε προειδοποιήσει τη διοίκηση, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Προσέξτε, γιατί ο Γιούπης θέλει να φτιάξει δική του ομάδα».

Στην περιβόητη συνάντηση όταν ο Βορίλας ρωτήθηκε από το μέλος του Παναιγιαλείου – μεσολαβητή «ποια είναι η διαφορά φιλοσοφίας σας με τη διοίκηση», απάντησε: «Έφεραν ξένο παίκτη και εμάς μας είχαν με σάντουιτς». Αγνοεί, προφανώς, ότι σάντουιτς προσφέρονταν από τη διοίκηση στο τέλος κάθε εκτός έδρας αγώνα, επί τρία συνεχόμενα χρόνια, μόνο που την τελευταία χρονιά τούς προσφέραμε, επίσης, φρούτα και σοκολάτες. (Σημείωση: Ακόμα και οι παίκτες του Παναθηναϊκού, μετά το φιλικό παιχνίδι με τον Παναιγιάλειο αρκέστηκαν σε σάντουιτς αναχωρώντας ευθύς αμέσως για την Αθήνα). Τελικά, μόνο οι παίκτες του Πήγασου είναι επαγγελματίες, όποτε όμως αυτό τους συμφέρει…

Ως δεύτερο επιχείρημα, για να αποδείξει τη διαφορά φιλοσοφίας με τη διοίκηση, ο εκπρόσωπος των παικτών (παρότι από πέρυσι είχε αποχωρήσει από την ομάδα επειδή διαφωνούσε ΚΑΙ με το νέο προπονητή), είπε ότι, παρά το ότι η διοίκηση μίσθωνε λεωφορείο για τα εκτός έδρας παιχνίδια (κυρίως στην Αθήνα), κάποιοι παίκτες ήθελαν να βάζουν τα αυτοκίνητά τους. Και όχι μόνο αυτό, αλλά να συμπαρασύρουν και άλλους συμπαίκτες τους, με αποτέλεσμα το λεωφορείο να πηγαινοέρχεται σχεδόν άδειο από παίκτες και γεμάτο από τα μέλη της διοίκησης. Ο λόγος δεν ήταν άλλος παρά, όπως μας είχαν πει κατά καιρούς, έβλεπαν τις αγωνιστικές υποχρεώσεις καθαρά παρεΐστικα, αφού το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν η (για μερικές φορές) παραμονή τους στην Αθήνα για να πηγαίνουν στα μπουζούκια! Νωπές είναι ακόμα οι μνήμες από τα λεγόμενα του πρώην παίκτη Νίκου Παπαδόπουλου «εγώ σήμερα δεν παίζω, γιατί φοβάμαι μήπως χτυπήσω ή γρατζουνιστώ και πώς θα πάω στα μπουζούκια». Κάτι τελικά που έπραξε…

Εξάλλου, την ίδια νοοτροπία είχαν αρκετοί εκ των παικτών, όταν η ομάδα χρειάστηκε να δώσει αγώνες μπαράζ παλαιότερα στο Λουτράκι και το Άργος. Τότε, δεν ακολουθούσαν την αποστολή στο ξενοδοχείο, αλλά έβγαιναν έξω για ποτό, ξεχνώντας να γυρίσουν πίσω… Βέβαια, κάποια στιγμή το έκαναν, αλλά όταν δεν τους έβγαινε το παιχνίδι (αφού είχαν κοιμηθεί από ελάχιστα έως καθόλου), τους έφταιγαν όλα. Οι συμπαίκτες τους, ο προπονητής, ακόμα και η διοίκηση, που είχε φροντίσει για την διανυκτέρευσή τους, όταν άλλες ομάδες έρχονταν αυθημερόν για να αγωνιστούν.

Τρίτη (κατά τα άλλα) διαφορά φιλοσοφίας με τη διοίκηση, σύμφωνα πάντα με τον εκπρόσωπο των παικτών, ήταν: «Τόσα χρόνια κάνετε μεταγραφές χωρίς καν να μας ρωτήσετε. Φέρνετε παίκτες και δεν ρωτήσατε ποτέ εάν εμείς τους θέλουμε». Σε ερώτηση μέλους της διοίκησης «τι εννοούσε», αδυνατούσε να δώσει μία πειστική απάντηση στερούμενος επιχειρημάτων. Προφανώς ο κ. Βορίλας και οι συν αυτώ δεν κατάλαβαν ποτέ γιατί η διοίκηση προσπαθούσε να «γιγαντώσει» την ομάδα. Σκέφτονταν μονάχα την… πάρτη τους, όπως ο ίδιος εξάλλου παραδέχθηκε.

Το αποκορύφωμα των ισχυρισμών περί διαφοράς φιλοσοφίας με τη διοίκηση, από στόματος του εκπροσώπου τους, ήταν η γνωστοποίηση της πρόθεσής τους πως δεν επιθυμούν την άνοδο της ομάδας στην Α1, γιατί έτσι δεν θα τους δίνεται η ευκαιρία να παίζουν και να κάνουν το κέφι τους! «Εμείς θέλουμε να πάρουμε την ομάδα, να βάζουμε χρήματα ρεφενέ, να μην υπάρχει Πριόβολος ή Χατζηκωσταντίνου (προπονητής), να χαμηλώσουμε το μπάτζετ και να κάνουμε την πλάκα μας γιατί είμαστε μία παρέα και εσείς μας τη χαλάσατε».

Προφανώς, ο κ. Βορίλας και οι συν αυτώ δεν κατάλαβαν ποτέ γιατί ήρθαν κάποιοι προπονητές και παίκτες εγνωσμένης αξίας στο Αίγιο, γιατί φέραμε ό,τι καλύτερο υπήρχε αγωνιστικά από την Πάτρα και γιατί βάλαμε ψηλά τον πήχη. Πάντως, δεν το κάναμε για προσωπικό όφελος.

Σε ερώτηση μέλους τής διοίκησης «αν έχετε κάποια συγκεκριμένη πρόταση», ο κ. Βορίλας, απάντησε: «Να φύγετε όλοι και να πάρουμε εμείς την ομάδα». Όπως γίνεται αντιληπτό, σαφώς και δεν μπορούσε να εγκαταλειφθεί μία προσπάθεια χρόνων χωρίς να γνωρίζουμε την επόμενη μέρα. «Μας ενδιαφέρει η υστεροφημία της ομάδας. Δεν γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη να αλλάζει χέρια μία ομάδα, επειδή κάποιοι θέλησαν να κάνουν αντάρτικο», είπε μεταξύ άλλων ο πρόεδρος του Πήγασου, ζητώντας επιτακτικά από τον Ανδρέα Βορίλα συγκεκριμένη πρόταση. Και ενώ ο ίδιος δεσμεύτηκε ότι ίσως και σε μισή ώρα θα υπάρχει πρόταση, έχουν ήδη περάσει τρεις και πλέον εβδομάδες και ο πρόεδρος ακόμα αναμένει…

Ο «νούμερο ένα» υποκινητής της συγκεκριμένης κίνησης είναι ο μέχρι πρότινος γενικός αρχηγός Γιώργος Παπανικολάου, ο οποίος τελικά μόνο τέτοιου είδους χρέη δεν εκτελούσε. Τα παραδείγματα πολλά. Αναφέρουμε κάποια ενδεικτικά: Παρά τις παροτρύνσεις τής διοίκησης να φορούν οι παίκτες στις προπονήσεις και στις αποστολές συγκεκριμένο αθλητικό υλικό που τους είχε εξασφαλίσει το συμβούλιο, ο κ. Παπανικολάου ουδέποτε τους το ζήτησε, προφανώς φοβούμενος τις αντιδράσεις τους ή ακόμα και να μην τους χαλάσει την καρδιά. «Μη με… σκοτίζετε με τα μπλουζάκια και τις φόρμες, έχουμε αγώνα σήμερα. Αν τους πείτε κάτι θα τους χαλάσετε την ψυχολογία», συνήθιζε να λέει ο κατά τα άλλα γενικός αρχηγός απευθυνόμενος στα μέλη του ΔΣ, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι αυτό το αθλητικό υλικό ή η διοίκηση το είχε αγοράσει ή κάποιοι συγκεκριμένοι επαγγελματίες – επιχειρηματίες που επιθυμούσαν να βλέπουν την ομάδα με τη χορηγία τους.

Εξίσου απαράδεκτη ήταν η συμπεριφορά τού κ. Παπανικολάου όταν περιέπαιζε τον πρόεδρο και τον ταμία, ηλικίας 44 και 50 ετών αντίστοιχα, που σχεδόν κάθε Τετάρτη και Πέμπτη ΚΟΛΛΟΥΣΑΝ ΑΦΙΣΕΣ στο Αίγιο για τους αγώνες της ομάδας. Σε παροτρύνσεις δε των δύο μελών τού συμβουλίου να τους βοηθήσει, ο κ. Παπανικολάου έλεγε χαρακτηριστικά «δεν το κάνω γιατί είμαι εργοστασιάρχης». Την ίδια ακριβώς απάντηση έδωσε και ενώπιων επτά μελών τής απερχόμενης διοίκησης όταν του προτάθηκε να αναλάβει την προεδρία και να «τρέξει» το θέμα των χορηγιών. «Για βλάκες ψάχνετε; Εγώ δεν μπορώ να ζητιανεύω χρήματα για την ομάδα. Εγώ είμαι εργοστασιάρχης». Αυτή, λοιπόν, ήταν η διαφορά φιλοσοφίας με τη διοίκηση και γι’ αυτούς τους λόγους παραιτήθηκε από την ομάδα. Εμείς, όμως, εξακολουθούμε να «ζητιανεύουμε» μέχρι και το τελευταίο ευρώ των χορηγιών που μας εμπιστεύτηκαν δεκάδες επαγγελματίες της πόλης, τους οποίους και ευχαριστούμε δημοσίως.

Η παραίτηση του κ. Παπανικολάου ΟΛΩΣ ΤΥΧΑΙΩΣ συνέπεσε με την ανακοίνωση των 28 ατόμων περί αποχώρησής τους από το σύλλογο. Δεν γίνεται τρεις και τέσσερις ημέρες πριν από τη δημοσίευση της ανακοίνωσης όλοι οι παίκτες με τους οποίους είχε μιλήσει η διοίκηση να έχουν συμφωνήσει για τη νέα χρονιά και, αμέσως μετά την ανακοίνωση παραίτησης του γενικού αρχηγού, να αλλάζουν στάση. Ο εν λόγω κύριος υποστήριζε επί ένα μήνα πριν ανακοινώσει την παραίτησή του ότι η ομάδα ήταν δικό του δημιούργημα και ότι ήξερε τα πάντα περί αυτής, αγνοώντας ακόμη και προτάσεις – εισηγήσεις της διοίκησης. «Τι θα μας πεις εσύ που έχεις δύο χρόνια στην ομάδα, που δεν ξέρεις πώς παίζεται το χάντμπολ; Πήρατε μία θέση και νομίζετε ότι ξέρετε τα πάντα!», έλεγε συνεχώς στα μέλη τής διοίκησης.

Η διαφορά, επίσης, φιλοσοφίας μας ήταν ως προς το ότι, ενώ εμείς επιθυμούσαμε την αγωνιστική εξέλιξη κάποιων παιδιών κυρίως από τις ακαδημίες, ο κ. Παπανικολάου «φρέναρε» τις διαδικασίες. Τρανό παράδειγμα η προ δύο ετών περίπτωση της 12χρονης τότε Αλεξίας Παπαδοπούλου, την οποία είχε ζητήσει ο πρόεδρος της Ορμής Πατρών να ενταχθεί σε camp προεθνικής ομάδας στο Λουτράκι. Το κόστος συμμετοχής τής αθλήτριας για 4 ημέρες ήταν 100 ευρώ, το οποίο, αν μη τι άλλο, η διοίκηση θα διέθετε. Πλην όμως, ο κ. Παπανικολάου, το μόνο που έκανε ήταν να τηλεφωνεί συνεχώς στον Ανδρέα Κόγκα (πρόεδρο της Ορμής) ζητώντας του να μην εντάξει την αθλήτρια στο camp. Σε ερώτησή μας γιατί το έκανε αυτό, προέβαλε την εξής… αδικαιολόγητη δικαιολογία: «Μεταφέρω σε κάθε προπόνηση με το αυτοκίνητό μου την Αλεξία και τα δυο μου παιδιά. Τι θα πω εγώ στα παιδιά μου αν θα με ρωτήσουν ΄΄γιατί μπαμπά πήραν την Αλεξία και όχι εμάς΄΄;». Είναι εμφανές ότι δεν ήταν σε θέση να αντιληφθεί ότι ακόμη και αυτό θα βοηθούσε και τα δικά του παιδιά να βελτιωθούν.

«Νούμερο δύο» υποκινητής ήταν ο Άγγελος Γιούπης. Ένας παίκτης που ισχυρίζεται ότι αγαπάει την ομάδα και δεν την έχει παρατήσει ποτέ. Προφανώς ο κ. Γιούπης αγνοεί εσκεμμένα ότι το 2007 όταν και η ομάδα υποβιβάστηκε στο τοπικό πρωτάθλημα, ΑΠΑΙΤΗΣΕ να αποχωρήσει μαζί με το συμπαίκτη και μετέπειτα κουμπάρο του Ανδρέα Αλεξόπουλο, για να αγωνιστεί σε άλλη ομάδα. Μάλιστα τότε, παρουσία του Γιώργου Παπανικολάου, απειλούσε θεούς και δαίμονες, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Αν δεν μας δώσετε τα δελτία να φύγουμε, θα σας τρέχουμε στα δικαστήρια. Και να ξέρετε ότι εγώ λέγομαι Άγγελος Γιούπης και θα την κερδίσω τη δίκη». Αυτός, λοιπόν, ο παίκτης υπέσκαπτε συνεχώς το έργο της διοίκησης, μη συμφωνώντας επίσης να φορά το αθλητικό υλικό που χρεωνόταν τόσα χρόνια η διοίκηση για να τους παρέχει. Και όχι μόνο αυτό, αλλά συμπαρέσυρε και κάποιους άλλους να φορούν αθλητικό υλικό το οποίο έφερε λογότυπο της επιχείρησής του που είχε κάνει χορηγία πριν από αρκετά χρόνια (και επειδή ο όρος «χορηγία» έχει παρεξηγηθεί, διευκρινίζουμε ότι είχε αγοράσει αθλητικό υλικό, χωρίς να έχει συμφωνήσει να δίνει κάποιο ποσό). Για 150 λοιπόν ευρώ που του στοίχισαν πριν από τρία χρόνια κάποια μπλουζάκια προπόνησης, ο συγκεκριμένος κύριος δεν φορούσε (και το έκανε προκλητικά) το αθλητικό υλικό που είχε εξασφαλίσει την τελευταία διετία η διοίκηση. Αυτός, επίσης, είναι εκείνος που όταν κάποια στιγμή ζητήσαμε από τρεις παίκτες να διαθέσουν τα οχήματά τους (επί πληρωμή βέβαια) για να μεταφέρουν την αποστολή σε κάποιο παιχνίδι στην Αθήνα, και ενώ η διοίκηση είχε αργήσει να του καταβάλει το ποσό των 50 ευρώ (δεν πρέπει να είχαν περάσει πάνω από 15 ημέρες), έλεγε: «Αυτή είναι η διοίκηση, το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να δίνει χρήματα σε ξένους παίκτες (εννοούσε Πατρινούς και Αργίτες) και να μην δίνει χρήματα σε Αιγιώτες που… στηρίζουν την ομάδα». Είχε δε το θράσος, στο τέλος ενός εντός έδρας αγώνα, να μιλήσει υποτιμητικά σε πέντε μέλη τού συμβουλίου, ζητώντας τους επιτακτικά το συγκεκριμένο ποσό, διότι, όπως ισχυριζόταν, το είχε δανειστεί από τον πατέρα του. Αυτός είναι ο κ. Γιούπης…

Αγνοεί προφανώς ο κ. Γιούπης και οι συν αυτώ πως όλα αυτά τα χρόνια, ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΤΟΥΣ ΖΗΤΗΘΗΚΕ ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΨΟΥΝ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ.

Ας πάνε λοιπόν σε όλες αυτές τις ομάδες που κατά καιρούς κατηγορούν, οι υπεύθυνοι των οποίων υποχρέωναν τους αθλητές όχι μόνο να πληρώνουν 15 ευρώ έκαστος για τη μετακίνηση με Ι.Χ. στην Αθήνα αλλά και να καλύπτουν τα έξοδα πληρωμής διαιτητών και κριτών για τους εντός έδρας αγώνες. Δεν μιλάμε φυσικά για σίτιση, την οποία χρεώνονταν οι ίδιοι οι αθλητές.

Ναι, όντως, παραδεχόμαστε πως υπάρχει διαφορά φιλοσοφίας, διότι από την πρώτη κιόλας στιγμή που ανέλαβε την προεδρία ο Μιχάλης Μπέσκος ήθελε ο Πήγασος στην κυριολεξία να «ανοίξει τα φτερά του’ προς μεγαλύτερες κατηγορίες. Για παράδειγμα, από το 2008 μέχρι το 2014, η ομάδα συνεργάστηκε με προπονητές εγνωσμένης αξίας ανά το πανελλήνιο, όπως ο Τάκης Καρακίτσος και ο Κώστας Χατζηκωσταντίνου. Για να έρθουν οι συγκεκριμένοι προπονητές στο Αίγιο χρειάστηκε να «ματώσει» η διοίκηση, για να εξασφαλίσει τις υψηλές αποδοχές τους. Κανένας από τους δύο προπονητές δεν ήταν… αρκετός για τους συγκεκριμένους «κυρίους», μερικοί εκ των οποίων απειλούσαν με αποχώρηση εάν δεν απομακρυνθούν. Κάτι που έκαναν πέρυσι και πρόπερσι.

Ένα ακόμη παράδειγμα είναι η ενίσχυση της ομάδας με παίκτες υψηλής αξίας και κατά συνέπεια υψηλών αποδοχών, όπως είναι ο Γιάννης Ζαρλακούτης, ο Βασίλης Αναστασέλος και ο Χρήστος Πριόβολος. Και σε αυτή την περίπτωση δεν επιθυμούσαν ενίσχυση της ομάδας, αντιδρώντας και δημιουργώντας προβλήματα στο κλίμα που επικρατούσε, γεγονός που, πολλές φορές, επηρέαζε και αποτελέσματα αγώνων.

Ακόμα θυμόμαστε την ατάκα τού πρώην παίκτη (διότι και αυτός αποχώρησε στη μέση της χρονιάς) Νίκου Γκιώνη, όταν ως εκπρόσωπος των παικτών στο τέλος της περσινής περιόδου, σε συνάντηση με τη διοίκηση, είπε χαρακτηριστικά: «Ποτέ δεν κατάλαβα τη μεταγραφή του Πριόβολου στο Αίγιο». Ξέρετε γιατί το είπε αυτό; Διότι ο Πριόβολος αγωνίζεται στη θέση του Γκιώνη και δύο «κολλητών» του, οι οποίοι θεωρούσαν πως με αυτόν τον τρόπο θα έχαναν τη θέση τους ως βασικοί…

Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι στην 6η αγωνιστική της περσινής χρονιάς και ενώ η ομάδα αγωνιζόταν εκτός έδρας σε κρίσιμο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό Κερατσινίου, τρεις παίκτες επέλεξαν να μην αποσυρθούν στα αποδυτήρια μετά το τέλος του α΄ ημιχρόνου και να παραμείνουν στον αγωνιστικό χώρο, διότι, όπως είπαν, διαφωνούσαν με τις επιλογές και την τακτική που ακολουθούσε ο προπονητής μας. Από εκείνη την ημέρα δε, οι κύριοι Κλεομένης Δημητρουλόπουλος, Νίκος Γκιώνης και Νίκος Παπαδόπουλος επέλεξαν ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΩΣ να σταματήσουν από τον Πήγασο, προτιμώντας να παρακολουθούν τα παιχνίδια από την κερκίδα και ευχόμενοι «ίσως» να χάνει, θεωρώντας ότι έτσι θα γίνει αισθητή η απουσία τους. Μαζί τους και ο Ανδρέας Βορίλας, ο οποίος «ετσιθελικά» ερχόταν ενίοτε στις προπονήσεις και δεν «κατέβαινε» στους αγώνες. Και ξέρετε γιατί; Διότι ούτε ο νέος προπονητής τού έκανε. Μάλιστα σε μια προπόνηση είχε το θράσος να του πει: «Εσύ δεν ξέρεις από χάντμπολ!». Τα συμπεράσματα δικά σας…

Κι ενώ αυτούς τους παίκτες η αιγιώτικη διοίκηση ευχαρίστησε για την προσφορά τους στην ομάδα και τους ευχήθηκε καλή συνέχεια στην καριέρα τους, αυτοί, πέντε μήνες μετά την αποχώρησή τους από τον Πήγασο, «ξαναβαφτίστηκαν» αθλητές του, υπογράφοντας τη γνωστή ανακοίνωση. Προφανώς θεωρούσαν ότι η ομάδα είναι «τσιφλίκι» τους και μπορεί ο καθένας να φεύγει και να έρχεται όποτε του… γουστάρει και όποτε… ξεβουζώνει.

Άλλο παράδειγμα της διαφορετικής φιλοσοφίας: Όταν τέλη Ιανουαρίου ο πρόεδρος παρουσίασε τον Βλάνταν Βουγιάνοβιτς στην προπόνηση της ομάδας, λέγοντας ξεκάθαρα ότι ο στόχος πλέον είναι η άνοδος στην Α1 Εθνική, άπαντες χειροκροτούσαν και επευφημούσαν τη συγκεκριμένη κίνηση. Το ίδιο βράδυ όμως, μετά την προπόνηση, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης κοπής πρωτοχρονιάτικης πίτας, παρουσία διοίκησης, ανδρικής και γυναικείας ομάδας, κάποιοι από αυτούς που λίγη ώρα πριν ήταν ενθουσιασμένοι, αναρωτιούνταν «γιατί τον έφεραν αυτόν», «τι τη θέλουν την άνοδο στην Α1», «ποιος θα τον πληρώνει αυτόν» κι «εμείς γιατί δεν πληρωνόμαστε»…

Ένας εξ αυτών ήταν και ο (κατά τα άλλα) γενικός αρχηγός Γιώργος Παπανικολάου, που ήταν ο μοναδικός που δεν χαμογέλασε (έστω) για τον ερχομό του Σέρβου παίκτη, κάτι που γινόταν για πρώτη φορά στο Αίγιο, δηλαδή να αγωνιστεί με τα χρώματα της αιγιώτικης ομάδας ένας αλλοδαπός, που επί 10 χρόνια ήταν βασικός παίκτης ομάδων Α1 εθνικής. Το μόνο που ψέλλισε ο κ. Παπανικολάου σε μέλος της διοίκησης ήταν «κουτσό άλογο φέρατε» και «γιατί δεν με ρωτήσατε;».

Αξίζει να σημειώσουμε πως με σωστό προγραμματισμό και όραμα η διοίκηση πήρε πρωτοβουλίες διοργανώνοντας σπουδαίες εκδηλώσεις, όπως ο φιλικός αγώνας με την τότε πρωταθλήτρια ΑΕΚ, η συναυλία με τους Ελ. Αρβανιτάκη – Μπ. Στόκα στο Αίγιο, ο φιλανθρωπικός αγώνας με την ομάδα του Παναιγιαλείου καθώς και ο (επίσης) φιλανθρωπικός αγώνας με τους «Bianconeri». Οι αντιδράσεις για όλες αυτές τις δραστηριότητες ήταν και πάλι έντονες από συγκεκριμένους. Όταν ο πρόεδρος δύο εβδομάδες πριν έρθει η ΑΕΚ στο Αίγιο μετέβη στο κλειστό γυμναστήριο για να ανακοινώσει στους παίκτες τον επικείμενο φιλικό αγώνα, για τον οποίο «έφτυσε αίμα» για να τον κλείσει, «εισέπραξε» διάφορα σχόλια του τύπου «εγώ δεν παίζω, δεν θέλω να χάσω», «ποιον ρώτησες για να κλείσεις το φιλικό;», «πώς θα μας σχολιάσει ο κόσμος αν η ΑΕΚ μάς… ρίξει 40 γκολ;». Προφανώς αυτοί δεν ήταν σε θέση να αντιληφθούν ποιοι ήταν οι λόγοι που η αιγιώτικη διοίκηση κατάφερε και έκλεισε αυτό το σπουδαίο φιλικό, το οποίο, σημειωτέον, το χάρηκαν εκατοντάδες φιλάθλων και έγινε θέμα συζήτησης σε τοπικά και πανελλαδικά μέσα ενημέρωσης. Εδώ να σημειωθεί πως ήταν το πρώτο φιλικό που έδινε εκτός Λεκανοπεδίου η «Ένωση», επιλέγοντας οι άνθρωποί της το Αίγιο, σεβόμενοι έτσι την πολύ οργανωμένη δουλειά που γίνεται.

Το μόνο που απαιτούσαν κάποιοι (οι γνωστοί δηλαδή), με «μπροστάρη» (και πάλι) τον κ. Γιούπη, ήταν να παρευρεθούν στη δεξίωση που παρέθεσε η διοίκηση στην «κιτρινόμαυρη» αποστολή. Μάλιστα, «απειλούσε» ότι θα έπαιρνε την οικογένειά του και θα ερχόταν στο κατάστημα, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Ποιος είναι ο Μπέσκος που κανονίζει αυτά χωρίς εμάς; Εμείς τι είμαστε;». Τελικά, χρειάστηκε να «πέσουν» κάποια άτομα πάνω στον κ. Γιούπη και τους συν αυτώ για να πειστούν ότι δεν ήταν απαραίτητη μια τέτοια κίνηση. Εννοείται πως ο κ. Γιούπης και οι συν αυτώ έκαναν πολύ καιρό να μας μιλήσουν, διότι είχαν… βουζώσει! Λες και όταν μια διοίκηση παραθέτει δείπνο σε μια μεγάλη ομάδα πρέπει να παρίστανται και οι παίκτες… Αυτός είναι…

10 Αυγούστου 2012. Ο Γυμναστικός Όμιλος Αιγίου «Πήγασος» διοργανώνει συναυλία με τους προαναφερθέντες καλλιτέχνες. Όταν έγινε γνωστό, πάλι αντιμετωπίστηκε με πικρόχολα σχόλια του τύπου «γιατί φέρνουν αυτούς», «δεν υπήρχαν άλλοι;», «θα ζημιωθεί οικονομικά ο σύλλογος». Αποτέλεσμα: Πλην ελαχίστων περιπτώσεων που μετριούνται στα δάκτυλα των δύο χεριών, οι κατά τα άλλα αθλητές και αθλήτριες του Πήγασου «γύρισαν την πλάτη» στο σπουδαίο αυτό γεγονός, θεωρώντας ότι έτσι εκδικούνται τη διοίκηση γιατί δεν τους ρώτησε. Αν λάβουμε δε υπόψη τα λεγόμενα του κ. Βορίλα, θα έπρεπε να ρωτήσουμε 30 ανθρώπους για το ποιον καλλιτέχνη να φέρουμε στο Αίγιο…

Αναφορικά με τον επιχειρηματία Κώστα Παπασταύρου, ο οποίος, όλως τυχαίως, επίσης σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, άφησε να εννοηθεί ότι έκανε πρόταση στον πρόεδρό μας για να αναλάβει τις τύχες του συλλόγου, η πραγματικότητα μόνο έτσι δεν είναι. Το ενδιαφέρον του εκφράστηκε μόνο ως προς το να βοηθήσει οικονομικά την ομάδα, θεωρώντας ότι υπάρχει οικονομικό πρόβλημα. Από τη στιγμή που ο πρόεδρός μας τον διαβεβαίωσε ότι η ανακοίνωση των αθλητών – αθλητριών δεν εκπορευόταν από οικονομικά κίνητρα, ο κ. Παπασταύρου ευχαρίστησε τον Μιχάλη Μπέσκο για το χρόνο του, κάνοντας, παράλληλα γνωστό, ότι ήδη τού έχει προταθεί από πληθώρα αθλητικών σωματείων της περιοχής να αναλάβει την προεδρία τους, κάτι που βέβαια δεν επιβεβαιώνεται από τις διοικήσεις των εν λόγω σωματείων… Απορούμε λοιπόν από πού απορρέουν αυτοί οι ψευδείς ισχυρισμοί τού κ. Παπασταύρου. (Χάρη Μπόγδανε, τελικά, πόσο δίκιο είχες…).

Τον Αύγουστο του 2012 το «λιοντάρι» του Διομήδη Άργους Χρήστος Πριόβολος, κατόπιν άκρως δελεαστικής πρότασης του προέδρου τού Πήγασου Μιχάλη Μπέσκου, δέχθηκε να συνεχίσει την καριέρα του στο Αίγιο, γεγονός που έκανε αίσθηση στον χαντμπολικό κόσμο, μιας και δύο μήνες νωρίτερα ο εν λόγω αθλητής είχε «σηκώσει» ευρωπαϊκή κούπα. Ο σοβαρός του τραυματισμός στην 6η αγωνιστική του προπέρσινου πρωταθλήματος, είχε ως αποτέλεσμα, να σταματήσει πρόωρα την προσφορά του στην αιγιώτικη ομάδα. Παρόλα αυτά, η διοίκηση, στάθηκε στο μέτρο του εφικτού, στον έμπειρο Αργίτη αθλητή, καλύπτοντας αρκετά μεγάλο μέρος των εξόδων του για το προεγχειρητικό και μετεγχειρητικό στάδιο. Ο Πριόβολος, εκτιμώντας αυτή την κίνηση, συμφώνησε και την περσυνή χρονιά να προσφέρει τις υπηρεσίες του, με τη διοίκηση να του καταβάλλει μέχρι και το τελευταίο ευρώ από τα συμφωνηθέντα. Όταν δε, του επιδόθηκε η τελευταία δόση και μάλιστα στο Άργος, παρουσία του προέδρου, του ταμία της ομάδας και φιλάθλων από το Αίγιο, ο ίδιος τόνιζε ότι είναι πολύ ευχαριστημένος από τη συνεργασία και πως θα συνεχίσει και την επόμενη χρονιά. Μάλιστα, διατεινόταν ότι θα παίξει και για κάποια «παικτάκια» (εννοούσε τους αποχωρήσαντες Δημητρουλόπουλο, Γκιώνη, Παπαδόπουλο, Βορίλα), τους οποίους αποκαλούσε «άμπαλους» και «παντελώς άσχετους με το άθλημα». Πώς έγινε, άραγε, μέσα σε πέντε μόλις ημέρες ο Πριόβολος να κάνει στροφή 180 μοιρών, να έχει διαφορά φιλοσοφίας με τη διοίκηση και να συνυπογράφει την ανακοίνωση διάλυσης της ομάδας, μαζί με τους αποχωρήσαντες και κατ’ αυτόν «άμπαλους» παίκτες; Σε ερώτηση δε συμπαίκτη του που δεν ακολούθησε το «καταστροφικό άρμα», «ποια είναι η διαφορά φιλοσοφίας σου με τον Μπέσκο», απάντησε: «Εγώ με τον πρόεδρο δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα και ήταν απέναντί μου κύριος. Η διαφορά φιλοσοφίας μου ήταν ότι στις 10 φορές που τον καλούσα τηλεφωνικά, τις 3 ή 4 φορές δεν απαντούσε». Κι αυτό ενώ, μία ημέρα πριν την έκδοση της ανακοίνωσης, είχε προβάλει υπερβολικές απαιτήσεις στον πρόεδρο για ανανέωση συνεργασίας, τονίζοντας πως στον Διομήδη Άργους του προσφέρουν 8.000 ευρώ και πως αποτελεί διακαή πόθο τού προπονητή τους Δημήτρη Δημητρούλια. Άραγε αποδέχθηκε την πρόταση ή θα… βολοδέρνει και πάλι στα «αλώνια» της Β΄ Εθνικής, πληρώνοντας από την τσέπη του για να παίζει; Μέγας παίκτης αλλά και μέγας ψεύτης...

Όσον αφορά στο Σέρβο παίκτη Βλάνταν Βουγιάνοβιτς, η συμπεριφορά του είναι χαρακτηριστικό δείγμα αχαριστίας, διότι στην ανακοίνωση που εξέδωσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ευχαρίστησε τους πάντες, πλην τη διοίκηση και συγκεκριμένα τον πρόεδρο Μιχάλη Μπέσκο, ο οποίος ξόδεψε από την τσέπη του περισσότερα από 2.000 ευρώ για το μισθό τριών μηνών και τη διαμονή του παίκτη σε ξενοδοχείο του Αιγίου. Συν τοις άλλοις, ο κ. Βουγιάνοβιτς «φώλιασε» τη διοίκηση της αιγιώτικης ομάδας με 350 ευρώ, ποσό που διατέθηκε για την εξασφάλιση της αθλητικής του βίζας – διαμονής του στην Ελλάδα από την ελληνική Πρεσβεία στο Βελιγράδι, μέχρι και τον Ιούνιο του 2015, ενώ επίσης «φώλιασε» και κάποιους επαγγελματίες του Αιγίου, όπως και συμπαίκτες του! Παρότι διαρκώς επικαλείτο τον «επαγγελματισμό» του, μόνο επαγγελματικά δεν λειτούργησε, προδίδοντας τη διοίκηση που έκανε το… λάθος να ξεκινήσει από αυτόν τον προγραμματισμό για την επόμενη χρονιά. Είναι βέβαιο ότι και αυτός υποκινήθηκε από τη γνωστή «τριάδα» και όχι μόνο!

Κατηγορηθήκαμε επίσης, ότι δεν κάναμε εκλογές και ουδέποτε ενημερώσαμε για το νέο διοικητικό μας συμβούλιο. Απαντάμε λοιπόν στον κ. Παπανικολάου, ο οποίος ήταν ο μοναδικός που ρωτούσε γι’ αυτό, παρασύροντας παίκτες και παίκτριες που ποτέ δεν είχαν ενδιαφερθεί για το συγκεκριμένο θέμα: «Οι εκλογές, κ. Παπανικολάου έγιναν ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΑ, όπως και το 2004, 2006, 2008, 2010 και 2012 όταν με τον ίδιο τρόπο είχε εκλεγεί ο πατέρας σας Νίκος Παπανικολάου επί 6 συνεχόμενα χρόνια ως μέλος της διοίκησης και όταν η σύζυγός σας Γιάννα Βουρδέρη – Παπανικολάου ήταν η πρόεδρος της εξελεγκτικής επιτροπής, αυτή δηλαδή που έβαζε την τελική υπογραφή για το εάν οι εκλογές γίνονταν σύμφωνα με το καταστατικό του συλλόγου.

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι όλη αυτή η κίνηση είχε ένα και μοναδικό σκοπό. Τη διάλυση του Πήγασου και τη δημιουργία μίας νέας ομάδας στην οποία μία δεκάδα ανθρώπων θα κάνει τα πάντα. Θα είναι, δηλαδή, διοίκηση, γενικοί αρχηγοί, παίκτες, προπονητές, φροντιστές και φίλαθλοι! Αυτό, εξάλλου αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι από τους 15 συνολικά παίκτες της ανδρικής ομάδας που εξέδωσαν την ανακοίνωση μόνο οι 6-7 παρέμειναν, αφού οι υπόλοιποι μετεγγράφησαν σε άλλες ομάδες. Κατά τα άλλα, αυτοί που έλεγαν ότι «είμαστε μία οικογένεια κι έτσι θα συνεχίσουμε διότι δεν μας κάνει η σημερινή διοίκηση», απέμειναν μόνοι και έρημοι…

Αφού ήθελαν μία ομάδα στην οποία να κάνουν κουμάντο μόνο αυτοί, ας χαίρονται το νέο τους… κατόρθωμα. Ένα… κατόρθωμα που ετοίμαζαν επί δύο μήνες τουλάχιστον, διότι οφείλουμε να ενημερώσουμε τον φίλαθλο κόσμο πως αυτή η κίνηση σχεδιαζόταν εδώ και καιρό, από το τέλος δηλαδή της περασμένης αγωνιστικής περιόδου. Αυτό το λέμε για να μην μας περνούν και για χαζούς…

Εξάλλου, σε συνάντηση που είχαν μέλη του συμβουλίου μας (με επικεφαλής τον πρόεδρο) με τους Άγγελο Γιούπη και Ανδρέα Αλεξόπουλο, κατόπιν αιτήματός τους και ενώ είχαν συμφωνήσει πως θα συνεχίσουν και φέτος να προσφέρουν στην ομάδα, εκείνοι απαίτησαν να πληρώνονται και μάλιστα υπερβολικά για τα δεδομένα του συλλόγου. Ήθελαν, όπως είπαν, «να το βλέπουν πιο επαγγελματικά». Και ενώ η διοίκηση τους έκανε πρόταση, αυτοί είπαν πως θα απαντήσουν εν ευθέτω χρόνο, αφού πρώτα (άκουσον άκουσον) μάθαιναν τι οικονομική πρόταση θα κάναμε στους υπόλοιπους παίκτες. Αυτοί είναι οι Αιγιώτες που αγαπούν την αιγιώτικη ομάδα…

Κλείνοντας, δεν θα μπορούσαμε να μην κάνουμε και μια αναφορά στις παίκτριες της αιγιώτικης ομάδας, που ενώ ουδέποτε είχαν εκφράσει το παραμικρό παράπονο ξαφνικά συμπορεύτηκαν με τους παίκτες. Ποια διαφορά φιλοσοφίας είχατε τελικά, κορίτσια; Τι σας έφταιξε η διοίκηση και αποχωρήσατε; Δεν ήταν απέναντί σας, στο μέτρο του εφικτού, εντάξει;

Κάποιες μάς κατηγορείτε ότι παραμελήσαμε τη γυναικεία ομάδα. Αγνοείτε, προφανώς, ότι ΕΣΕΙΣ πρώτες παραμελούσατε την ομάδα, όταν οι περισσότερες ούτε στις προπονήσεις δεν εμφανιζόσασταν!

Εμείς, ως διοίκηση, και προσωπικά ο πρόεδρός μας Μιχάλης Μπέσκος, προσπαθήσαμε κάποτε να «ανεβάσουμε» αγωνιστικά την γυναικεία ομάδα. Πώς; Με την έλευση στο Αίγιο μιας μεγάλης αθλήτριας, της Τάνια Πένεφ, που αγωνιζόταν σε υψηλό επίπεδο. Πρέπει λοιπόν να μάθει και ο φίλαθλος κόσμος γιατί δεν προχώρησε αυτή η μεταγραφή. Διότι, μόλις το έμαθαν κάποιες «παλιές» παίκτριες (δεν χρειάζεται να σας πούμε από ποιον), άρχισαν να λένε «τι την θέλουν αυτή;», «εμείς που στηρίζουμε τόσα χρόνια την ομάδα τι είμαστε;», «γιατί δεν μας ρώτησαν» και τα τοιαύτα. Προκειμένου, λοιπόν, να μην χάσουμε κάποιες παίκτριες, αποφασίσαμε να αφήσουμε την ομάδα ως έχει. Εξάλλου, όπως αποδείχτηκε, κάποιες από αυτές έβλεπαν τον «Πήγασο» επίσης ως… τσιφλίκι τους! Προφανώς, ούτε και εκείνες κατάλαβαν ποτέ το γιατί θέλαμε να φέρουμε μια τέτοιου είδους αθλήτρια στο Αίγιο…

Τελικά, όλοι αυτοί και αυτές, μάλλον για να ακριβολογούμε κάποιοι και κάποιες (διότι αρκετοί και αρκετές μάς εξομολογήθηκαν πως άλλα τους είχαν πει ότι θα γράψουν και άλλα τελικά έγραψαν) ήθελαν να έχουν λόγο και άποψη αλλά και να παρεμβαίνουν στα διοικητικά πράγματα, χωρίς όμως να «δέχονται μύγα στο σπαθί τους» για αγωνιστικά θέματα. Τους προκαλούμε να πουν δημοσίως εάν έστω και μια φορά τούς «γκαζώσαμε» για τον τρόπο που έπαιξαν, για τα χαμένα πέναλτι, τους χαμένους αιφνιδιασμούς, τις λάθος πάσες και ό,τι γίνεται μέσα σε ένα παιχνίδι. Ακόμα και όταν κάποιοι εξ αυτών μάς ξεφτίλιζαν με την συμπεριφορά τους αντικρίζοντας επανειλημμένως κόκκινη κάρτα, επειδή έβριζαν και απειλούσαν να χτυπήσουν αντιπάλους και διαιτητές, γεγονότα που τιμωρούντο από τον αθλητικό δικαστή με ποινή πολλών αγωνιστικών, εμείς ήμασταν εκεί, προσπαθώντας να τους πείσουμε πως ο Αθλητισμός δεν είναι έτσι. Ελπίζουμε να τα θυμόσαστε κ. Βορίλα και λοιποί…

Ευχόμαστε στη νέα σας ομάδα, αυτά να μην τα κάνετε και να αποτελείτε όλοι σας και όλες σας πρότυπα αθλητών και αθλητριών. Αν και πολύ φοβόμαστε πως θα συνεχίσετε να «σπέρνετε ζιζάνια» εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων, διότι, όπως λέει ο θυμόσοφος ελληνικός λαός, «μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις»!

Κάποιοι θα αναρωτηθείτε: «Τελικά, εσείς δεν έχετε ευθύνες για αυτήν την εξέλιξη;». Απαντάμε απερίφραστα: «Φυσικά και ναι! Διότι, ενώ όλα αυτά τα χρόνια, που προσπαθούσαμε να δημιουργήσουμε μια ανταγωνιστική και ποιοτική ομάδα, για την οποία θα ήταν υπερήφανοι όλοι οι Αιγιαλείς, δεν εισακούσαμε τις κατά καιρούς εισηγήσεις των προπονητών μας για να «παύσουμε» κάποιους παίκτες από την ομάδα, επειδή δημιουργούσαν συνεχώς προβλήματα. Πρόθεσή μας ήταν να συνεχίσουν να αγωνίζονται όλοι και πως μέσα από συνεχή και ειλικρινή διάλογο να λύνονται αν όχι όλα, τουλάχιστον τα περισσότερα. Ρωτήστε τους λοιπόν πόσες φορές τους μιλήσαμε και τι τους λέγαμε. Αυτοί, όμως, συνέχιζαν το… βιολί τους!

Εμείς, ως διοίκηση, θα συνεχίσουμε να επιτελούμε κοινωνικό έργο στην τοπική κοινωνία, διατηρώντας τις ακαδημίες μας (όσο μας το επιτρέπουν οι κ. αντάρτες, διότι γνωρίζουμε ότι και εκεί έχουν «χτυπήσει», και μάλιστα με τρόπο που επισύρει μηνύσεις), από τις οποίες ελπίζουμε κάποια στιγμή να βγάλουμε πραγματικούς ΑΘΛΗΤΕΣ και ΑΘΛΗΤΡΙΕΣ!

 

 

 

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΤΟΥ ΠΗΓΑΣΟΥ ΑΙΓΙΟΥ

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου