Loading...

Κατηγορίες

Κυριακή 25 Σεπ 2011
Συνεχίστηκαν με επιτυχία οι έρευνες 2011 για την ανεύρεση της Αρχαίας Ελίκης
Κλίκ για μεγέθυνση

12 Σεπτεμβρίου 2011 10:14

 

Στην τέταρτη εβδομάδα εργασιών βρίσκονται οι έρευνες και ανασκαφές στην Αρχαία Ελίκη που ξεκίνησαν φέτος στις 28 Ιουλίου 2011, με σημαντική καθυστέρηση από την προγραμματισμένη έναρξή τους στις αρχές Ιουλίου.

 

Σύμφωνα με το ερευνητικό πρόγραμμα, οι φετινές έρευνες που πραγματοποιούνται υπό τη διεύθυνση της Προέδρου της ΕΦΑΕΛ Καθ. Αρχαιολογίας Ντόρας Κατσωνοπούλου, περιλαμβάνουν α) τη συνέχιση των συστηματικών ανασκαφών στις περιοχές Ελίκης/Βαλιμιτίκων, Ριζομύλου και Νικολαιίκων β) νέες ανασκαφικές τομές αρχαιολογικού και γεωλογικού χαρακτήρα στον μεταξύ των ποταμών Σελινούντα και Κερυνίτη χώρο της Αρχαίας Ελίκης και κυρίως στην περιοχή των Νικολαιίκων γ) νέα σειρά χειροκίνητων γεωτρήσεων μεταξύ Ριζομύλου και Νικολαιίκων.

 

Οι ερευνητές με βάση τα δεδομένα των προηγούμενων ερευνών τους επιδιώκουν πλέον τον κατά το δυνατόν πλήρη γεωγραφικό προσδιορισμό της περιοχής στην οποία αναπτύχθηκε τόσο η προσεισμική όσο και η μετασεισμική Ελίκη αφού οι έρευνες μέχρι σήμερα έχουν δείξει ότι ο χώρος της δεν εγκαταλείφθηκε μετά το σεισμό του 373 π.Χ. αλλά συνέχισε να κατοικείται φιλοξενώντας μάλιστα σημαντικούς οικισμούς στα ελληνιστικά χρόνια που συμπίπτουν με την ανασύσταση της Αχαϊκής Συμπολιτείας αλλά και στη συνέχεια κατά την περίοδο της Ρωμαιοκρατίας. Παράλληλα η συνέχιση των συστηματικών ανασκαφών σε θέσεις με ιδιαίτερα σημαντικά ευρήματα έχει ως στόχο την ολοκλήρωση της αποκάλυψής τους ώστε να αποτελέσουν πυρήνες ανάδειξης του πολιτιστικού πλούτου της περιοχής και επομένως έλξης παγκόσμιου τουριστικού ενδιαφέροντος.

 

Ενώ το ερευνητικό πρόγραμμα βρίσκοντας σε πλήρη ανάπτυξη με τη διερεύνηση των περισσότερων από τις προγραμματισμένες θέσεις σε εξέλιξη και με την ανακάλυψη νέων σημαντικών ευρημάτων όσον αφορά τους στόχους της έρευνας, η εφημερίδα «Σ» επισκέφθηκε τους ανωτέρω χώρους και συναντήθηκε τόσο με την κα Ντόρα Κατσωνοπούλου αλλά και με τον καθηγητή Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, κ. Γιαννη Κουκουβέλα που συμμετέχει στις συστηματικές έρευνες γεωλογικού χαρακτήρα οι οποίοι δήλωσαν αντίστοιχα:

Ντόρα Κατσωνοπούλου: «Η τομή στα Νικολαΐικα διανοίχτηκε με σκοπό τη διερεύνηση του σεισμικού ρήγματος σε αυτή τη θέση. Η τομή αυτή πέτυχε απόλυτα γιατί παράλληλα με το ρήγμα εντοπίσαμε και αρχαιολογικά στρώματα πλούσια σε κεραμική προκλασσικής περιόδου, σε βάθη από 2 μέχρι 5 περίπου μέτρα. Η ανεύρεση αρχαίων και ταυτόχρονα σεισμικού συμβάντος έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα τις συνέπειες ενός φυσικού καταστροφικού γεγονότος σε μια αρχαιολογική θέση και να καταλάβουμε εάν και πόσο αυτό επηρέασε την ανθρώπινη κατοίκηση στο συγκεκριμένο χώρο.

Γάννης Κουκουβέλας : «Με το Ερευνητικό Πρόγραμμα της Αρχαίας Ελίκης έχουμε κάνει μια σειρά από τομές για να μπορέσουμε να βρούμε τα μεγέθη των σεισμών και το χρόνο επανάληψης. Μέχρι στιγμής έχουν γίνει πάνω από 10 τομές, που στοχεύουν στην εύρεση σχετικά με το μέγεθος του σεισμού και το χρόνο επανάληψης. Τα αποτελέσματα είναι παρά πολύ ενθαρρυντικά, διότι μπορούμε να περιγράψουμε 10.000 χρόνια σεισμικής ιστορίας του ρήγματος και μέχρι τώρα έχουν βρεθεί πάνω από 6 σεισμοί. Η τομή που ερευνούμε σήμερα εδώ στην περιοχή των Νικολαιΐκων, απέχει περί τα 1500 μ. από τη θάλασσα. Σε αυτή την τομή που έχουμε εντοπίσει το σεισμικό ρήγμα, είναι εξαιρετικό το γεγονός ότι ανακαλύφθηκε και πλούσια αρχαία κεραμική, που θα μας δώσει τη δυνατότητα να χρονολογήσουμε το σεισμό αλλά και να συμπεράνουμε το πώς με τους σεισμούς αλλάζει η κατοίκηση του χώρου αλλά και η γεωμορφολογία του. Δηλαδή αν ήταν παρόχθια περιοχή, αν ήταν μέσα ή κοντά σε κοίτη ποταμού. Υπάρχουν τέτοιες ενδείξεις σε αυτήν την τομή. Η έρευνα που κάνουμε φέτος είναι από τις πλέον εύστοχες διότι στο ρήγμα βρίσκουμε αποθέσεις που προέρχονται από τον Κερυνίτη ποταμό. Είμαι πολύ αισιόδοξος διότι θα προκύψουν σημαντικά αποτελέσματα.

Από παγκόσμιες έρευνες που γίνονται έχει διαπιστωθεί, ότι κάθε φορά που γίνεται ένας ισχυρός σεισμός, δημιουργείται μια συγκεκριμένη απόθεση. Αμέσως μετά από το σεισμό εναποτίθεται ένα ίζημα νέο και αυτό προσπαθούμε να βρούμε δηλαδή συνδέοντας τους σεισμούς με τις αποθέσεις. Βρίσκουμε κυρίως αποθέσεις τριγωνικές, όπου παχαίνουν προς το ρήγμα ενώ αφομοιώνεται το πάχος τους μακρύτερα από το ρήγμα. Όταν βρίσκουμε τέτοιες αποθέσεις τις συνδέουμε με ένα σεισμικό γεγονός, και ανάλογα με το πάχος της απόθεσης, υπολογίζουμε το μέγεθος του σεισμού.

Αυτό που κοιτάμε πάρα πολύ είναι να βρίσκουμε εδάφη, διότι όταν έχουμε σεισμική ηρεμία τότε η επιφάνεια της γης δεν αλλάζει και εκεί σχηματίζεται έδαφος. Το έδαφος το εντοπίζουμε στο ρήγμα και το χρονολογούμε με τη μέθοδο του «άνθρακα 14». Είναι πάρα πολύ καθοριστική η εύρεση ενός εδαφικού ορίζοντα εδώ.

 

 

Ντόρα Κατσωνοπούλου(Βάλτος Ριζόμυλου): «Μια εξόχως σημαντική αλλά και δύσκολη ανασκαφή που διεξάγεται σε βάθος 4 περίπου μέτρων με άντληση των υπογείων υδάτων που εμφανίζονται στα 2 περίπου μέτρα. Για λόγους ασφαλείας έχουν τοποθετηθεί προστατευτικά ξύλινα τοιχία σε όλες τις πλευρές της τομής για τη συγκράτηση των τοιχωμάτων της. Για να προωθηθεί η ανασκαφή, αντλείται το νερό σε πρώτη φάση και ακολουθεί αμέσως η ανασκαφική εργασία αφαίρεσης των αρχαίων στρωμάτων ενώ περισυλλέγονται κεραμική και άλλα αντικείμενα. Επειδή μας ενδιαφέρει να μη χαθεί το παραμικρό, συγκεντρώνονται σε σακουλάκια τα όστρακα και ότι άλλο βρεθεί την ώρα της ανασκαφής, αλλά και όλα τα μπάζα της ανασκαφής βγαίνουν στην επιφάνεια και ελέγχονται επισταμένως από άλλα πρόσωπα.

Στη συγκεκριμένη τομή του Ρυζομύλου, βλέπουμε επάλληλες οικοδομικές φάσεις πρωτοελλαδικών κτιρίων με τις πρωιμότερες φάσεις στο βαθύτερο επίπεδο που χρονολογούνται γενικά μεταξύ του 2600/2100 π.Χ. Πρόκειται για κτίρια που ανήκουν σε παράλιο πρωτοαστικό κέντρο της πρωτοελλαδικής περιόδου που αναπτύχθηκε σε αυτή τη θέση και είναι το πρώτο τέτοιο κέντρο που ανακαλύπτεται στην περιοχή της Δυτικής Ελλάδος, δηλαδή μια προϊστορική πόλη που ακολουθεί ένα πολεοδομικό σχεδιασμό και διαθέτει κεντρική εξουσία που διοικούσε και είχε υπό τον έλεγχό της την οικονομία του οικισμού. Στο συγκεκριμένο σημείο που ανασκάπτεται τώρα, έχει έρθει στο φως ένας μεγάλος πιθεώνας, δηλαδή ένας αποθηκευτικός χώρος με μεγάλα και μικρότερα πιθάρια που χρησίμευε για την αποθήκευση προϊόντων του οικισμού.»

Συνεχίστηκαν για 10η χρονιά και φέτος οι ανασκαφικές εργασίες στο μεγάλο κτήριο του «Αρχαίου Βαφείου υφασμάτων του 3ου αι. π.Χ. στην περιοχή «Μουριές» στα όρια των οικισμών Ελίκης και Βαλιμητίκων.

Επίσης πραγματοπιήθηκαν και ανασκαφές στην Τ.Κ. Νικολαίϊκων 100 μ κάτω από την κεντρική πλατεία, με πλούσια ευρύματα από την Αρχαία Ελίκη.

 

Οι ανασκαφικές εργασίες ολοκληρώθηκαν στις 9 Σεπτεμβρίου, ακολουθεί πολλή εργασία καταγραφής και πρώτης μελέτης των ευρημάτων που θα παρουσιασθούν στο κοινό της Αιγιάλειας κατά τα καθιερωμένα, σε ειδική εκδήλωση που θα οργανώσει η ΕΦΑΕΛ το Νοέμβριο με Δεκέμβριο 2011.

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου