ΣΑΒΒΑΤΟ 6 ΙΟΥΛΙΟΥ 2013

Ώρα: 21.00

Ανοιχτό Θέατρο Κολωνού

Ιωαννίνων & Καπανέως

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Σύντομη, θαμπωτική αστραπή ήταν το πέρασμα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα από τον κόσμο αυτόν. Αστραπή που το φως της και ο παλμός της μένουν να ζεστάνουν τις καρδιές όλο και περισσότερων ανθρώπων, που διάβασαν τα ποιήματα του και που βλέπουν τα δημιουργήματά του αυτά να ξεφεύγουν από τις σελίδες των βιβλίων για να υψωθούν στη σκηνή. Να γίνουν πλάσματα πάθους, σπαραγμού, πικρόγευστης ή καλόκαρδης σάτιρας.

Γεννήθηκε στο χωριό Φουέντε Βακέρος της Γρανάδας το 1899. Στην αρχή σπούδασε νομικά και νεότατος ακόμη, 25 ετών, αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στην ποίηση και το θέατρο. Η φήμη του σαν δραματικού συγγραφέα στηρίζεται στα έργα που έγραψε κατά την περίοδο 1931-1934 όταν ως σκηνοθέτης, μουσικός και σκηνογράφος έφερε στις λαϊκές μάζες ολόκληρης της Ισπανίας τη μαγεία του αληθινού θεάτρου με τη «Δόνια Ροζίτα» και μερικές κωμωδίες και φάρσες όπως «Ο Ερωτας του Δον Περλιμπλίν και της Μπελίσα», «Η Θαυμαστή Μπαλωματού» κ.α. Η Παγκόσμια όμως αναγνώρισή του οφείλεται στις τρεις τραγωδίες του «Η Γέρμα», «Το Σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα» και ο «Ματωμένος Γάμος».

Ο «Ματωμένος Γάμος» αποτελεί την τραγωδία που μας καθηλώνει. Το συγκινητικό αριστούργημά του δίχως σύνορα πάθους. Ενός πάθους που οδηγεί στον ξολοθρεμό. Του πάθους του αναπόφευκτου, που (με σύμβολο το μαχαίρι) υψώνεται κατακόρυφα και φλογίζει ολούθε τον ορίζοντα και στέκεται μετέωρο στον ουρανό. Μοίρα και Ανάγκη, των αρχαίων Ελλήνων, και γίνεται Απειλή, που κρέμεται πάνω απ’ τα κεφάλια των δυο οικογενειών. Που ουσιαστικά δεν είναι μόνο δύο, αλλά πολλές οι χωρισμένες σε δυο στρατόπεδα οικογένειες που οδηγούνται στον Ξολοθρεμό.

Ο «Ματωμένος Γάμος» του Λόρκα, ξεκινώντας από ένα πραγματικό, της καθημερινής ζωής περιστατικό, παίρνει διαστάσεις οικουμενικές με το πλάτος και το ύψος της Αρχαίας Ελληνικής Τραγωδίας που του έχει δώσει ο αληθινός αυτός ποιητής.

Ο Λόρκα εκπληρώνει σ’ όλα τα θεατρικά του έργα αυτό που κάποτε ο ίδιος είπε:

Το θέατρο είναι ένα Σχολείο κλάματος και γέλιου. Είναι ο άμβων απ’ όπου οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να εκφράσουν τη ζωϊκή και την πνευματική τους πείρα. Να κρίνουν την ανθρώπινη κοινωνία, την ψυχολογία και την αγωγή κάθε εποχής, και να εξηγούν με ζωντανά παραδείγματα τους αιώνιους νόμους της καρδιάς και των ανθρώπινων αισθημάτων.

«Ένα έθνος που δεν οδηγεί το θέατρο του στο σωστό δρόμο, που δεν το βοηθάει και δεν το ενθαρρύνει, σημαίνει πως -αν δεν είναι ακόμη νεκρό- είναι σίγουρα θανάσιμα άρρωστο.»

Λαμβάνουν μέρος:

Μάνα: Μαίρη Βόμβα

Νύφη: Ματίνα Βόγκλη

Πεθερά: Χρύσα Πολυζώη

Γυναίκα: Δήμητρα Πανταζοπούλου

Δούλα: Μάγδα Κάντα

Γειτόνισσα: Λίτσα Κυριτσόγλου

Κορίτσια: Χριστίνα Παππά

Μάγδα Γουλιμή

Ανθούλα Παπούλια

Λεονάρδο: Γιώργος Λάμπρης

Γαμπρός: Κώστας Παπανδρέου

Πατέρας: Θοδωρής Καλλιμάνης

Φεγγάρι: Αχιλλέας Κωνσταντίνου

Θάνατος/Ζητιάνα: Σπυριδούλα Νικολοπούλου

Παλληκάρια: Γιώργος Δερμάνης

Αλβέρτο Σαμπάχ

Χορός: Άννα Γκουλέτσα

Τζένη Σταυροπούλου

Βασιλική Δερβεντζή

Αθηνά Σαμαρά

Δέσποινα Τριανταφυλλίδου

Θεατρική Διδασκαλία: Βάσω Ρούγα

Μουσική Επιμέλεια: Μαίρη Κοτζάκαρη

Επιμέλεια Χορών: Φανή Λυμπέρη

Σκηνικά: Α. Καλογεροπούλου, Τ. Καραμούζη, Β. Τζουβίστας, Δ. Μπιθούλκας

Βεστιάριο: Κοντάκου Ελένη