Loading...

Κατηγορίες

Κυριακή 29 Απρ 2012
 Χριστόφορος Λιοντάκης
Κλίκ για μεγέθυνση

«Ημέρες ποίησης»

 

 

 

Ο κύκλος «Ημέρες ποίησης» -Ημέρες γνωριμίας με την πρόσφατη δημιουργία παλαιότερων και νεότερων ποιητών

παρουσιάσεις, αναγνώσεις, σχόλια

συνεχίζεται με αφιέρωμα στον ποιητή

 

Χριστόφορο Λιοντάκη

το Σάββατο 12 Μαΐου 2012, στη 1 το μεσημέρι

 

Θα μιλήσουν οι:

Τιτίκα Δημητρούλια, κριτικός λογοτεχνίας-μεταφράστρια, επίκ. καθηγήτρια Γαλλικής Φιλολογίας, Α.Π.Θ. Κωνσταντίνα Σωτηριάδου, ψυχίατρος

Διονύσης Χαλκωματάς, φιλόλογος

 

Ο Χριστόφορος Λιοντάκης γεννήθηκε το 1945 στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας Δικαίου στο Παρίσι. Το 1973 κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή "Το τέλος του τοπίου". Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά και αγγλικά.

Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.

Τελευταία έργα του:

Ποίηση

Υπόγειο Γκαράζ, Αθήνα, Κέδρος, 1978.

Ο Μινώταυρος μετακομίζει, Αθήνα, Καστανιώτης, 1982.

Ο ροδώνας με τους χωροφύλακες, Αθήνα, Καστανιώτης, 1988.

Με το φως, Αθήνα, Καστανιώτης, 1999.

Στο τέρμα της πλάνης, Καστανιώτης, 2010.

Πεζά:

Νυχτερινό γυμναστήριο, Καστανιώτης, 1993

Δοκίμιο:

Αθηναϊκό μειδίαμα, Γαβριηλίδης, 2009

Ανθολογίες:

Ανθολογία γαλλικής ποίησης (Από τον Μπωντλαίρ ως τις μέρες μας), 1998

 

 

 

Δείγμα γραφής του από τη συλλογή Στο τέρμα της πλάνης

 

ΝΗΣΤΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΕΡΙΤΤΟ

 

Ληθοκτόνο άρωμα της μουσμουλιάς

που μες στην ποταμιά με ξαναφέρνεις

εκεί στο δροσερό βάθος, όπου ανθίζεις.

Στις ευφρόσυνες ψιχάλες του Νοεμβρίου

ανθισμένη αντίστιξη με τα πεσμένα φύλλα

ανάμεσα στο τραγούδι του αηδονιού και του βατράχου.

Στη χάρη της Μεσοσπορίτισσας- τα Εισόδιά Της στο ναό

και του σταριού στο χώμα.

Τα αγκομαχητά των βοδιών

και το λαχάνιασμα του σπορέα

Μπερδεύονται με τις συγχορδίες του πράσινου

και της ώχρας.

Προκήρυξη σωτηρίας το ουράνιο τόξο.

Ακουμπά στο σύνορο του οργωμένου και κυκλώνει

τον ελαιώνα.

Νηστεύοντας το περιττό από την πόρτα του τυχαίου

ξαναμπαίνω στους παιδικούς παραπόταμους.

Στο κρησφύγετο της εφηβείας μου.

 

Τότε που ακόμη όλα παίζονταν

στην αχλύ των αινιγμάτων που ο κυλιόμενος λίθος τους

πάντα μέσα μου παλιννοστεί.

Μόνο που τώρα ξέρω πως μάλλον δεν υπάρχει λύση.

Μα και να υπάρχει, δεν τη θέλω.

Μου φτάνει το άρωμά σου!

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου