Loading...

Κατηγορίες

Τρίτη 10 Δεκ 2013
Εκδήλωση μνήμης για τον υπέρμαχο της αλεξιγνωμίας Περικλή Ροδάκη  και το γιατρό των φτωχών Γ. Ανδριόπουλο στην ΑΣΟΕΕ
Κλίκ για μεγέθυνση
Εκδήλωση μνήμης για τον υπέρμαχο της αλεξιγνωμίας Περικλή Ροδάκη  και το γιατρό των φτωχών Γ. Ανδριόπουλο στην ΑΣΟΕΕ

ΠΛΗΜΜΥΡΙΣΕ ΤΟ Αμφιθέατρο «Αντωνιάδου» της ΑΣΟΕΕ από εναπομείναντες αντιστασιακούς, εκδότες, εκπροσώπους συλλόγων, φίλους, πατριώτες και συγγενείς για την εκδήλωση μνήμης του συγγραφέα Περικλή Ροδάκη και του «γιατρού των φτωχών» Γ. Ανδριόπουλου, αμφοτέρων Καλαβρυτινών από τα Σουδενά και τη Λυκούρια, που διοργανώθηκε το απόγευμα της Δευτέρας 2 Δεκεμβρίου. Διοργανωτές, η Βάσω Ροδάκη σύζυγος του Περικλή Ροδάκη και ανηψιά του Γ. Ανδρεόπουλου (αδελφός της μητέρας της), η Βιβλιοθήκη Εθνικής Αντίστασης και οι εκδόσεις «Γόρδιος».

Την εκδήλωση συζήτηση συντόνισε ο Πρόεδρος της Βιβλιοθήκης «Η Εθνική Αντίσταση» Πέτρος Κουλουφάκος με ομιλητές τους : Π. Αρώνη (Αντιστασιακό), Π. Πορφύριο (Τέως Επίκουρο Καθηγ. Παν/μίου Αθηνών), Χρ. Χαλαζιά (Δημοσιογράφο - Συγγραφέα), Μιχ. Χαραλαμπίδη (Συγγραφέα - Πολιτικό Επιστήμονα).

«… Βαθύπνοο κι’ ατέλειωτο

τ΄ αγώνα το τραγούδι,

μένει ατραγούδιστο

μύρο από λουλούδι. …»

Το ποίημα «όραμα» που απήγγειλε ο νεαρός ποιητής Σπύρος Κουφός ανιψιός του Ροδάκη, αφιερωμένο στην μνήμη του Περικλή Ροδάκη συνοδεία της λύρας του Χρόνη Αμανατίδη, σηματοδότησε την έναρξη της εκδήλωσης μνήμης.

Ακολούθως μουσικός μέλος της Ορχήστρας Ελληνικής Κλασσικής Μουσικής «ΡΩΜΑΝΑ» Χρόνης Αμανατίδης τραγούδησε και έπαιξε με τη λύρα του, δυο ποντιακά τραγούδια, το ένα ως πρόλογο και το άλλο ως επίλογο της εκδήλωσης, ελάχιστη τιμή για το Περικλή Ροδάκη και την τεράστια συγγραφική του εργασία για τον Ποντιακό Ελληνισμό.

Πρώτος ομιλητής ο Π. Αρώνης αντιστασιακός και γραμματέας της Βιβλιοθήκης «Η Εθνική Αντίσταση», αναφέρθηκε εν συντομία πρώτα στον Περικλή Ροδάκη, στις χαλκευμένες κατηγορίες και τους ψευδομάρτυρες για την θανατική του καταδίκη, για το πλούσιο συγγραφικό του έργο στην 20χρονη κράτησή του στις φυλακές, και για την ηρωική δραπέτευσή του από τις φυλακές τω, «Βούρλων» του Πειραιά με άλλους 26 συγκρατούμενούς του. Αναφέρθηκε επίσης για τη σύζυγο του Περικλή Βάσω Ροδοπούλου – Ροδάκη που συγκέντρωσε το υλικό για την προσωπικότητα του θείου της «γιατρού των φτωχών» που εκτελέστηκε με άλλους 18 πατριώτες, από ένοπλες δυνάμεις συνεργατών των Γερμανών στο Γουδή για πρώτη φορά επίσημα κάτω από τις διαταγές του Γερμανού διοικητή των SS Σαμάνα, Ελληνικό Απόσπασμα από χωροφύλακες και τσολιάδες. Η σκηνή της εκτέλεσης της 247ης Νοεμβρίου 1943 είναι συγκλονιστική αναφέρει ο Π. Αρώνης και την περιγράφει: « .. ο έβδομος στον πίνακα των εκτελεστέων Διονύσιος Γονατάς, ήταν ανάπηρος του Αλβανικού μετώπου με αναπηρία 80%. Είχε κομμένα και τα δυο πόδια. Και επιδή δεν μπορούσε να σταθεί όρθιος για να του ρίξει το απόσπασμα τον έδεσαν σε πάσαλο. Έτσι τον σκότωσαν.

Τους μελλοθανάτους τους πήρανε από τις φυλακές του Χατζηκώστα οι άντρες του μηχανοκίνητου , οι περίφημοι Μπουραντάδες της κατοχής. Πήγαν στη φυλακή την ώρα που έδιναν το βραδινό συσσίτιο στις 5 μ.μ. Ο Γ. Ανδριόπουλος ήταν βαριά άρρωστος και δεν μπορούσε να σηκωθεί. Έτσι ανέβηκαν στην απομόνωση και τον πήραν με φορείο. Και με το φορείο τον μετέφεραν στον τόπο της εκτέλεσης. Τον είχαν βασανίσει πολύ άσχημα και είχε ανοίξει η φυματίωση. Τον μετέφεραν στο Γουδή πίσω από το σανατόριο της Σωτηρίας στις 6.μμ. ήταν ημέρα Σάββατο. Εκεί ο γιατρός συγκέντρωσε παράξενες δυνάμεις και μπόρεσε να σηκωθεί και μάλιστα να μιλήσει στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ήταν τόση η συγκίνηση του εκτελεστικού αποσπάσματος, ώστε τους έπεσαν τα όπλα από τα χέρια, όταν τους διέταξαν να πυροβολήσουν. Τότε οι Γερμανοί απέσυραν το εκτελεστικό απόσπασμα και έφεραν καινούργιους χωροφύλακες, και όπισθεν αυτών τοποθέτησαν γερμανούς με πολυβόλο για να εκτελέσουν τους χωροφύλακες αν δεν υπακούσουν να πυροβολήσουν. Έτσι αναγκάστηκαν να πυροβολήσουν».

Ο Π. Πορφύριος αναφερόμενος στην προσωπική του εμπειρία και γνωριμία με τον λογοτέχνη ιστορικό Περικλή Ροδάκη και τη σύζυγό του Βάσω, επεσήμανε μεταξύ άλλων: «Η προσωπικότητα του Περικλή Ροδάκη, σωματική, διανοητική, συναισθηματική και κοινωνική, ανέτρεψε προκαταλήψεις, εμπόδια, θεωρίες απόψεις και οικοδόμησε το αξιοθαύμαστο αυτό πνευματικό έργο. Η γνώση συμβιβασμένη με τις δυσκολίες της δημιουργικής διαδικασίας, συνάπτει ισχυρούς ασυμβίβαστους χαρακτήρες, ανθρώπους με ήθος, εμπνευσμένους και ακάματους δασκάλους όπως ο Περικλής Ροδάκης».

«Αντιμετωπίζει πολιτικές καταστάσεις , προσεγγίζει με νηφαλιότητα τα ιστορικά γεγονότα και καταλήγει σε σημαντικά συμπεράσματα».

 

Χρ. Χαλαζιάς: «Στη σημερινή εποχή κυριαρχούν οι ψευτοδιανοούμενοι και το life style, οι περισσότεροι στα μέσα ενημέρωσης εξυπηρετούν και προωθούν μόνο το κατεστημένο, τους ψευτοδιανοούμενους που βγαίνουν στα διάφορα τηλεοπτικά παράθυρα για ν’ αρπάξουν μια καρέκλα… αυτοί που τα προηγούμενα χρόνια λεηλατούσαν τον ελληνικό λαό με διάφορα προγράμματα. Σκεπτόμενος πάντα τις συναντήσεις μου με τη Βάσω και τον Περικλή Ροδάκη που δεν ήθελε τη δημοσιότητα και το ψεύτικο life style,και ίσως δεν ήταν στις πρώτες γραμμές της ψευτοδιανόησης που τα τελευταία χρόνια κυριαρχεί στη χώρα μας, δέχθηκα να έρθω σε αυτήν την εκδήλωση».

Στον επίλογο του βιβλίου «αδερφέ μου» κάνει μια φοβερή κριτική, σε ότι λέμε κομμουνισμός σήμερα. Ο Περικλής στο βιβλίο Νίκος Ζαχαριάδης, τον θεωρεί ότι ήταν ο πιο έξυπνος και ένα στέλεχος του ΚΚΕ που τέτοιο ηγέτη δεν είχε στην ιστορία του. Στο βιβλίο του «Τα Δεκεμβριανά» ο Περικλής Ροδάκης σαν ιστορικός, αδογμάστιστος και χωρίς φανατισμό, τον οποίο θεωρώ από τους μεγαλύτερους που έχουμε, αναφέρει ότι ο Ν. Ζ. εισηγείται στο πολιτικό γραφείο και την κεντρική επιτροπή του ΚΚΕ: «αν δεν καταλάβετε, ότι δεν πρέπει ο ΕΛΑΣ να αμύνεται, αλλά η επίθεσή του να είναι, προς τους άγγλους και όχι μόνο προς την αντίδραση, θα οδηγηθούμε σε εμφύλιο».

Ο Περικλής Ροδάκης είναι ίσως ο πολυγραφότερος των σημερινών συγγραφέων. Δεν διεκδίκησε και δεν κυνήγησε ποτέ του καμία καρέκλα…

Ο αγώνας του ήταν να μην προδοθεί το προοδευτικό Μαρξιστικό Λενινιστικό θεώρημα, όπως προδόθηκε από το Στάλιν και μετά.

 

Μιχ. Χαραλαμπίδης: «Θέλω να ομολογήσω ότι έπρεπε να κάνω πολλά για τον Περικλή. Το σύστημα Ελλάδα, όλοι μας πρέπει να κάνουμε πολλά για το Περικλή Ροδάκη. Πρέπει να κάνουμε κάτι σοβαρό για μείνει ενισχυμένη και ακέραια η μνήμη του, ένας οδηγός, ένας φάρος για μας και τις επόμενες γενιές. Ο Περικλής είναι ένα διανοητική ιστορικό και πολιτικό κεφάλαιο για τον τόπο. Όλοι εμείς να κάνουμε έναν όμιλο που θα λέει «Φίλοι του Περικλή Ροδάκη» όπως έχουμε για τον Καζαντάκη. Ο Περικλής το αξίζει. Αυτός ο όμιλος να πάρει το έργο του να το συστηματοποιήσει, να το αναδείξει και σε πανεπιστήμιο. Αυτός ο όμιλος θα μπορούσε να οργανώσει ένα συμπόσιο. Ο Περικλής νίκησε τη φυλακή διανοητικά, νίκησε τις φυλακές της σκέψης. -Β.Α..

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου