Ασχολήθηκε συστηματικά με την ποίηση των αρχαίων Λυρικών των αρχαϊκών αιώνων. Το ποιητικό του έργο είναι συγγενικό με αυτό του Μίλτου Σαχτούρη και του Τάκη Σινόπουλου. Διετέλεσε καθηγητής της Νεοελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου και θεωρείται ένας από τους αξιόλογους διανοητές της αριστεράς.
Η ποίησή του μεταφράστηκε αποσπασματικά σε ξένες γλώσσες (Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ρωσικά, Ιταλικά, Αλβανικά) και πληρέστερα ετοιμάζονται για έκδοση προσεχώς οι δύο τελευταίες συλλογές του στα Ισπανικά από την Isabel Garcia Gálvez και εκτενής επιλογή του ποιητικού έργου του στα Ιταλικά από τον Massimo Cazzulo.
Κατά τον Mario Vitti o Δάλλας «ξεκίνησε με θέματα κοινωνικά, ακόμη παρόντα στην Απόπειρα Μυθολογίας (1952), όπου το κακό είναι παντοδύναμο και φρικιαστικό [...] ο ποιητής δεν μπορεί να διαχωρίσει τον εαυτό του από τα γεγονότα που υπαινίσσεται (όπως την Καισαριανή κατά την Κατοχή), αλλά αυτά δεν αποτελούν τα μόνα θέματα του.
Από το 1948 έως το 2018 εξέδωσε συνολικά 19 ποιητικές συλλογές μεταξύ των οποίων οι: "Federico Garcia Lorca", "Εφτά πληγές", "Απόπειρα Μυθολογίας" και "Κυκλοδίωκτα". Ακουλούθησαν τα έργα:
"Πόρτες εξόδου". Γιάννενα: Ενδοχώρα, 1962.
"Εξαγορά". Γιάννενα: Ενδοχώρα, 1965.
"Ανατομία". Αθήνα: Κείμενα, 1971.
"Το τίμημα." Αθήνα: Κείμενα, 1981.
"Ο ζωντανός χρόνος". Αθήνα: Κείμενα, 1985.
"Δόκιμος σε συντεχνία". Αθήνα: Στιγμή, 1986.
"Ο ποιητής και το ποίημα". Φλώρινα: Βιβλιοθήκη Πιτόσκα-Βάρνα, 1988.
"Ποιήματα 1948-1988″. Αθήνα: Νεφέλη, 1990.
"Αποθέτης". Αθήνα: Συνέχεια, 1993. Γαβριηλίδης, 2005.
"Στοιχεία ταυτότητας". Αθήνα: Γαβριηλίδης, 1999.
"Γεννήτριες". Αθήνα: Εκδόσεις Τυπωθήτω, 2004.
"Περίακτος". Αθήνα: Εκδόσεις Τυπωθήτω, 2011.
"Ποιήματα 1988-2013″. Αθήνα: Νεφέλη, 2014.
Υστερόγραφα. Αθήνα: Ηριδανός, 2015.
Πρωθύστερα. Αθήνα: Ηριδανός, 2018.