Η Αχαΐα θα μπορούσε να είναι μία ιδιαίτερα προνομιούχος περιοχή. Γιατί όχι άλλωστε; Έχει αναδείξει Πρωθυπουργούς της χώρας, καθώς και πλήθος κορυφαίων Υπουργών. Κι όμως, ο νομός μας παραμένει εξαιρετικά υποβαθμισμένος. Η κρίση παρέσυρε τους συμπολίτες μας, ενώ η πολιτική ηγεσία και η τοπική αυτοδιοίκηση αποδείχτηκε ότι δεν είχαν δημιουργήσει δομές και μηχανισμούς που θα ήταν ικανοί να μετριάσουν τις επιπτώσεις της κρίσης. Οξύμωρο; Ο νομός – γενέτειρα πολιτικών που μεσουράνησαν στην μεταπολίτευση και κυβέρνησαν τη χώρα, έχει εξαιρετικά χαμηλό βιοτικό επίπεδο, ακόμη και σε σχέση με άλλους νομούς της Ελλάδας.

Αν τα ανωτέρω ισχύουν, δεν τα επισημαίνουμε χάριν ενός κακώς νοούμενου «τοπικισμού», αλλά για να αναδείξουμε τις ανεπάρκειες άλλοτε προβεβλημένων προσώπων και την λάθος πολιτική που εφαρμόστηκε τα προηγούμενα χρόνια. Νομίζουμε ότι στην περίπτωση της Αχαΐας αποτυπώνεται κάλλιστα η αποτυχία μίας πολιτικής που βασίστηκε στη στήριξη παγιωμένων οικονομικών συμφερόντων, στην ατομική προβολή και στις πελατειακές σχέσεις.

Η Αχαΐα έχει σημαντικές δυνατότητες, οι οποίες όμως δεν έχουν αξιοποιηθεί επαρκώς. Φυσικά, ένα τόσο σύντομο άρθρο δεν θα μπορούσε να παρουσιάσει προβλήματα και λύσεις σε ικανοποιητικό βαθμό. Θα ήθελα λοιπόν να αναδείξω μία πλευρά που είναι μάλλον υποβαθμισμένη στο δημόσιο διάλογο: τις πολιτιστικές δυνατότητες της Ακράτας. Η Ακράτα διαθέτει ιδιαίτερα πλούσιο πολιτιστικό δυναμικό, το οποίο θα μπορούσε να την καταστήσει πόλο έλξης επισκεπτών. Δυστυχώς όμως, βλέπουμε ότι η επένδυση στον πολιτισμό και η σύνδεσή του με τον τουρισμό, δεν ανήκουν στις προτεραιότητες της πολιτείας. Πρόσφατα, δύο σημαντικά έργα απεντάχθηκαν από το ΕΣΠΑ: Ο ναός στην Τραπεζά Αιγίου και το Αρχαίο Θέατρο Αιγείρας. Η Διαχειριστική Αρχή της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας αποφάσισε απένταξη των έργων και όχι δημοσιονομική διόρθωση όπως θα μπορούσε. Η εφαρμογή δε του νέου οργανογράμματος του Υπουργείου Πολιτισμού, αναμένεται να επιδεινώσει τις δυσλειτουργίες στο πρόγραμμα ΕΣΠΑ, ενώ η προγραμματική περίοδος βαίνει στη λήξη της. Είναι αναγκαίο να ολοκληρωθούν τα έργα αποκατάστασης, καθώς πρόκειται για μνημεία με μεγάλη πολιτιστική και ιστορική αξία.

Επίσης, χρειάζεται να επανενεργοποιηθεί το Ίδρυμα “Μ. Χατζιδάκις – Ν. Γκάτσος”, το οποίο με το πλούσιο αρχείο του αποτελεί ένα μικρό διαμάντι για την περιοχή. Η απαξίωσή του και ο κίνδυνος κατάργησής του και μεταφοράς του αρχείου του εκτός Ακράτας, αποτελεί απόδειξη της πολιτιστικής υποβάθμισης στην οποία έχουν οδηγήσει την περιοχή οι τοπικές αρχές. Αντιθέτως, η ανακατασκευή του παλαιού κτιρίου της «Αναγεννήσεως», η εκεί στέγαση του Ιδρύματος και ο προγραμματισμός πολιτιστικών εκδηλώσεων αντάξιων του ονόματός του, μπορεί να δώσει ώθηση στην περιοχή.

Δεν θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε. Σε αντίθεση με τις ιεραρχήσεις της απερχόμενης πολιτικής ηγεσίας, αντιλαμβανόμαστε τον πολιτισμό ως σημαντικό αναπτυξιακό εργαλείο.

Δεν μπορούμε όμως να μιλάμε για ανάπτυξη, ενώ βλέπουμε την πάγια κοινωνική υποδομή να απαξιώνεται. Τόσο το Κέντρο Υγείας της Ακράτας, όσο και το Νοσοκομείο Καλαβρύτων, έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους, αποψιλωμένα από προσωπικό και ιατρικά μηχανήματα. Ανάπτυξη επίσης, δεν νοείται χωρίς σεβασμό στο περιβάλλον. Για αυτό το λόγο σταθήκαμε από την πρώτη στιγμή δίπλα στον αγώνα των κατοίκων της Παπανικολού.

Ο σεβασμός στις υποδομές μας και στην ποιότητα ζωής, η περιβαλλοντική πολιτική, η επένδυση στον πολιτισμό, καθώς και η σύνδεση αυτών με τον τουρισμό, και προβλήματα της καθημερινότητας επιλύουν, και διεξόδους ανάπτυξης προσφέρουν. Θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο, αλλά οι ιεραρχήσεις των διοικούντων είναι διαφορετικές.

Μαρία Κανελλοπούλου,

Υποψήφια Βουλευτής

Αχαΐας με τον ΣΥΡΙΖΑ