Loading...

Κατηγορίες

Τρίτη 16 Δεκ 2014

 

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τους κ.κ. Υπουργούς:

· Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας

· Πολιτισμού και Αθλητισμού

· Οικονομικών

 

Ο χώρος της τέχνης και του πολιτισμού είναι ο τομέας που πλήττεται ιδιαίτερα από την οικονομική κρίση και από τις μνημονιακές πολιτικές, με αποτέλεσμα η ανεργία στους εργαζόμενους στον πολιτισμό να είναι πάρα πολύ μεγάλη. Στους ηθοποιούς, για παράδειγμα, φτάνει το εξωφρενικό νούμερο του 95%.

Οι κρατικές επιχορηγήσεις έχουν μειωθεί σημαντικά. Οι δήμοι αναγκάζονται να περιορίζουν ή καταργούν τις καλλιτεχνικές τους δράσεις. Η δυνατότητα των πολιτών να επισκεφθούν χώρους τέχνης και να απολαύσουν τα αγαθά του πολιτισμού αποκτά έντονα ταξικά χαρακτηριστικά σε βάρος των λιγότερο προνομιούχων οικονομικά και μορφωτικά κοινωνικών ομάδων. Η ιδιωτική ελληνική τηλεόραση μετά από πολλά χρόνια σχεδόν μηδενικής παραγωγής πρωτότυπου προγράμματος ελληνικής μυθοπλασίας, μόλις τη φετινή χρονιά προέβη σε κάποιο μικρό αριθμό ελληνικών παραγωγών, αλλά οι αμοιβές, ειδικά των νέων, είναι σε επίπεδο φιλοδωρήματος και οι εργαζόμενοι πληρώνονται, αν πληρωθούν, μετά από πάροδο μεγάλου χρονικού διαστήματος. Το μόρφωμα της ΝΕΡΙΤ δεν παράγει πρόγραμμα ελληνικής μυθοπλασίας. Το αντιδημοκρατικό κλείσιμο της ΕΡΤ άφησε μεγάλα χρέη σε συνεργάτες και σε πολλούς κινηματογραφιστές, σε μια εποχή μάλιστα που η ελληνική κινηματογραφική παραγωγή συρρικνώνεται δραματικά. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι ένα ασφυκτικό περιβάλλον ανεργίας και οικονομικής εξαθλίωσης που αφορά όλους τους επιμέρους κλάδους του πολιτισμού. Οι εργαζόμενοι στο χώρο αυτό ηθοποιοί, μουσικοί, τραγουδιστές, χορευτές, εικαστικοί, συγγραφείς, σκηνοθέτες, σεναριογράφοι, φωτογράφοι και τεχνικοί βιώνουν μια πρωτόγνωρη κατάσταση ανεργίας και οικονομικής εξαθλίωσης.

Όμως, ακόμα και όσοι εργάζονται αντιμετωπίζουν συνήθως το καθεστώς της μαύρης ή αδήλωτης εργασίας, με συνέπεια οι καλλιτέχνες να παραμένουν ανασφάλιστοι για το καλλιτεχνικό τους έργο,να αδυνατούν να συμπληρώσουν τα απαιτούμενα ένσημα προκειμένου να θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα.Πολλοί από αυτούς στερούνται ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και άλλοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην πρόσβασή τους στο δημόσιο σύστημα υγείας.

Ασφαλιστικά ζητήματα

Σε σχέση με τα ασφαλιστικά ζητήματα των καλλιτεχνών και των εργαζομένων στον πολιτισμό, παρά τη σχετική διασπορά των επαγγελμάτων, τα προβλήματα που εντοπίζονται θα μπορούσαν να κατηγοριοποιηθούν σε τρεις μεγάλες κατηγορίες: Πρώτον, στα προβλήματα που αφορούν πρακτικές αδήλωτης εργασίας και εργασιακής εκμετάλλευσης. Δεύτερον, στα προβλήματα που σχετίζονται με τη σχέση της εργασίας, από την οποία απορρέει διαφορετικό καθεστώς ασφάλισης (εξαρτημένη εργασία – ελεύθερο επάγγελμα) και, τρίτον, στα θέματα ασφαλιστικής κάλυψης των εργαζομένων στον πολιτισμό, με δεδομένη την εποχική φύση της εργασίας σε πολλά επαγγέλματα.

Η οικονομική κρίση σε διάφορους καλλιτεχνικούς κλάδους έχει επιτείνει τις απαράδεκτες πρακτικές τις ανασφάλιστης και αδήλωτης εργασίας. Οι περισσότερες συλλογικές συμβάσεις στο χώρο των καλλιτεχνών έχουν πλέον λήξει, και οι εργοδότες αρνούνται να υπογράψουν νέες. Φτάσαμε στο σημείο, μάλιστα, να βγαίνουν στη δημοσιότητα ανακοινώσεις εποπτευόμενων από το ΥΠΠΟΑ φορέων περί εθελοντικής, δηλαδή δωρεάν, εργασίας για την κάλυψη των αναγκών τους.

Το δελτίο παροχής υπηρεσιών, ή αλλιώς «μπλοκάκι», αποτελεί το σημαντικότερο πρόβλημα σχεδόν για όλους τους επαγγελματίες που απασχολούνται στο χώρο του πολιτισμού. Οι εργαζόμενοι αυτοί όσον αφορά την ασφάλισή τους αντιμετωπίζονται ως ελεύθεροι επαγγελματίες, ακόμη και όταν παρέχουν τις υπηρεσίες τους στον ίδιο εργοδότη. Όμως, με το δελτίο παροχής υπηρεσιών ουσιαστικά μετακυλίονται οι δαπάνες ασφάλισης από τους εργοδότες στους ίδιους τους εργαζόμενους.

Τρίτο μεγάλο ζήτημα είναι η πρόσβαση στην ασφάλιση και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους εποχικά εργαζόμενους καλλιτέχνες ή τους επαγγελματίες στο χώρο του πολιτισμού. Με την αύξηση των ενσήμων για την κάλυψη του τομέα της υγείας, ακόμα και αυτοί που είναι ασφαλισμένοι δεν μπορούν πλέον να έχουν σε ισχύ ούτε το βιβλιάριο υγείας, καθώς για τη διατήρηση δικαιώματος ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης απαιτούνται 50 ένσημα κατ’ έτος, για τη νοσοκομειακή 101, ενώ για τη λήψη επιδόματος ανεργίας απαιτούνται 100 ημέρες εργασίας το τελευταίο 12μηνο ή 125 το τελευταίο 14μηνο. Ο αριθμός αυτός είναι αδύνατο να καλυφθεί από τους πιο πολλούς καλλιτέχνες, σύμφωνα και με τα ποσοστά ανεργίας που προαναφέρθηκαν. Ακόμα και οι 50 ημέρες ασφάλισης για την πρόσβαση στην περίθαλψη συμπληρώνονται από ελάχιστους εργαζόμενους σε τομείς όπως η μουσική, ο χορός κ.λπ. Σε σχέση δε με την απαιτούμενη ασφάλιση για την πρόσβαση σε επιδοματική στήριξη της ανεργίας, εκεί οι πιθανότητες είναι πραγματικά απειροελάχιστες.

Για το λόγο αυτό πάγιο αίτημα ορισμένων ειδικοτήτων, όπως των χορευτών, είναι η ένταξή τους στα εποχικά επαγγέλματα, που, εκτός των άλλων, θα τους έδινε τη δυνατότητα θεώρησης βιβλιαρίου υγείας με λιγότερα ένσημα.

Πέρα όμως από τα συνολικά ασφαλιστικά προβλήματα διαφόρων κλάδων, υπάρχουν και επιμέρους. Πολύ συχνό φαινόμενο εργασιακής εκμετάλλευσης είναι αυτό που κυρίως εφαρμόζεται στα θέατρα, όπου αντί για σύμβαση εξαρτημένης εργασίας συνάπτεται «εταιρική σχέση» με ελάχιστο ποσοστό συμμετοχής. Το γεγονός αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι ηθοποιοί να αμείβονται κατά πολύ λιγότερο απ’ ό,τι αν πληρώνονταν ως μισθωτοί και να στερούνται τα ένσημα και κατά συνέπεια το επίδομα ανεργίας και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Αλλά και όταν υπάρχει μισθωτή σχέση εργασίας, είναι συχνά κατά πολύ κάτω από τα όρια της εθνικής συλλογικής σύμβασης, χωρίς φυσικά να πληρώνονται οι μήνες των προβών.

Οι μουσικοί, επίσης, δεδομένου ότι το επάγγελμά τους έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις και ιδιομορφίες (νυχτερινή εργασία, έκθεση σε ντεσιμπέλ κλπ), θα πρέπει να ασφαλίζονται σύμφωνα με το καθεστώς που διέπει τα βαρέα επαγγέλματα, καθώς η ενασχόληση με ορισμένα όργαναμπορεί να δημιουργήσει χρόνια προβλήματα υγείας.

Οι συγγραφείς είναι αναγκασμένοι να διαθέτουν δελτίο παροχής υπηρεσιών και ως εκ τούτου να καταβάλλουν υψηλές εισφορές στον ΟΑΕΕδεδομένου ότι χωρίς δελτίο παροχής υπηρεσιών αδυνατούν να εισπράξουν πάνω από 5.000 ευρώ ετησίως για πνευματικά δικαιώματα. Σημειώνεται ότι δελτίο παροχής υπηρεσιών οφείλουν να έχουν όλοι οι συγγραφείς και οι σεναριογράφοι ανεξαρτήτως αν ασκούν άλλο επάγγελμα, ακόμα και οι συνταξιοδοτημένοι. Για τους τελευταίους, τα έσοδα από την πνευματική δημιουργία τους αφαιρούνται από τη σύνταξή τους, παρόλο που καλύπτονται από το άρθρο 6 του ν. 3232/2004, που ωστόσο είναι εν πολλοίς ανενεργός, αφού ποτέ δεν συγκροτήθηκε η ειδική επιτροπή που ορίζει ο εν λόγω νόμος για να καθορίσει ποιοι υποψήφιοι αξίζουν τον τίτλο του πεζογράφου και του ποιητή.

Συνταξιοδοτικά θέματα

Η πρόσβαση στη σύνταξη αποτελεί ένα τεράστιο πρόβλημα για όλους ανεξαιρέτως τους καλλιτεχνικούς κλάδους. Τα προβληματικά ζητήματα σε σχέση με τη συνταξιοδότηση των εργαζομένων στον πολιτισμό θα μπορούσαν να συνοψιστούν σε δύο βασικά θέματα. Αφενός στην αδυναμία συμπλήρωσης των απαιτούμενων ημερών ασφάλισης για συνταξιοδότηση, λόγω της τεράστιας ανεργίας και της εποχικότητας της εργασίας σε πολλούς καλλιτεχνικούς κλάδους, πρόβλημα το οποίο επιτείνει η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Αφετέρου, στην έλλειψη ειδικής πρόνοιας για καλλιτεχνικούς κλάδους οι οποίοι παρουσιάζουν ιδιαιτερότητες σε σχέση με τη φυσική κατάσταση που απαιτείται για την εργασία, όπως για παράδειγμα οι χορευτές ή οι ηθοποιοί.

Το μεγαλύτερο ποσοστό των καλλιτεχνών δεν έχει προοπτική να συνταξιοδοτηθεί από πουθενά. Για το λόγο αυτό άλλωστε θεσπίστηκαν οι τιμητικές συντάξεις. Ωστόσο, στο Ν.3620/2007 (άρθρο 2), αφενός αναφέρεται ότι οι τιμητικές συντάξεις στο σύνολο των 36 καλλιτεχνικών κλάδων δεν μπορούν να υπερβαίνουν τις 15 το χρόνο. Μολονότι οι τιμητικές συντάξεις δεν λύνουν ουσιαστικά το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό πρόβλημα των καλλιτεχνών, έως ότου δοθεί συνολική λύση από την πολιτεία, είναι αναγκαία η ύπαρξήκαι η αύξησή τους για τις περιπτώσεις εκείνες που η σύνταξη αυτή είναι ο μοναδικός οικονομικός πόρος.

Σχετικά με το ζήτημα της συγκέντρωσης των απαιτούμενων ημερών ασφάλισης προκειμένου να συνταξιοδοτηθεί κάποιος είναι σαφές ότι η εποχικότητα της εργασίας σε πολλούς κλάδους όπως επίσης και τα τεράστια προβλήματα ανεργίας καταδικάζουν τη συντριπτική πλειοψηφία των εποχικά απασχολούμενων καλλιτεχνών σε αδυναμία να θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Το πρόβλημα πρόσβασης στη σύνταξη έρχεται να επιτείνει και η παντελής έλλειψη πρόνοιας για τις ιδιαιτερότητες που παρουσιάζουν αρκετοί καλλιτεχνικοί κλάδοι ως προς τη φύση της εργασίας που απαιτείται. Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης δεν μπορεί να μη σχετίζονται και με τη φυσική κατάσταση που απαιτείται για την εργασία σε συγκεκριμένους κλάδους, όπως για παράδειγμα ο χορός.

Ειδικότερα σχετικά με το θέμα της συνταξιοδότησης για τους ασκούντες το επάγγελμα του χορευτή, του ηθοποιού μελοδραματικού θεάτρου και του μουσικού πνευστών οργάνων μετά την 1/1/1993 έπαυσαν να ισχύουν οι ευνοϊκότεροι όροι και οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης που ορίζονταν στο Π.Δ. 212/1984 (όπως αυτό έχει τροποποιηθεί με τις διατάξεις του άρθρου 27 του ν. 1902/1990), σύμφωνα με τους οποίους μπορούσαν να συνταξιοδοτηθούν σε νεότερη ηλικία. Πλην όμως, εξακολουθούν ακόμη να πληρώνουν το αυξημένο ασφάλιστρο που προβλέπονταν λόγω της συνταξιοδότησής τους σε νεότερη ηλικία. Η απόφαση συνταξιοδότησης των εργαζόμενων στους ανωτέρω καλλιτεχνικούς κλάδους με τη συμπλήρωση του 60ου έτους της ηλικίας τους ουσιαστικά σημαίνει την, από την πλευρά του κράτους, άρνηση χορήγησης στους εργαζόμενους αυτούς σύνταξης, αφού είναι πασιφανής η αδυναμία εργασίας τους μέχρι αυτή την ηλικία.

Συνήθως οι καλλιτέχνες λαμβάνουν την κατώτατη σύνταξη, λόγω έλλειψης ενσήμων, ενώ η αύξηση του ορίου ηλικίας καθυστερεί το δικαίωμα συνταξιοδότησης σε χιλιάδες από αυτούς. Η ιδιαιτερότητα των καλλιτεχνικών επαγγελμάτων έχει διαπιστωθεί στο εξωτερικό και πολλές χώρες λαμβάνουν ειδικά μέτρα για τη στήριξη τους όπως για πχ. η Ιαπωνία και οι ΗΠΑ που επιδοτούν την πρόσληψημεσηλίκων γυναικών ηθοποιών.

Φορολογικά θέματα

Η μεγάλη πλειοψηφία των καλλιτεχνών και γενικά των εργαζομένων στο χώρο του Πολιτισμού εργάζονται με δελτίο παροχής υπηρεσιών, το γνωστό μπλοκάκι. Οι εργαζόμενοι αυτοί αντιμετωπίζονται συλλήβδην ως ελεύθεροι επαγγελματίες, γεγονός που σημαίνει φορολογικά ότι έχουν πελάτες, ενώ συνήθως οι «πελάτες» τους είναι οι «εργοδότες» τους. Οι εργαζόμενοι με μπλοκάκι υπόκεινται σε άδικη επιβολή υπέρογκων εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία και σε φορολόγηση με τους ίδιους ακριβώς όρους που φορολογούνται οι εργοδότες τους. Επίσης, υποχρεούνται στην καταβολή τέλους επιτηδεύματος ακόμα και για μηδενικά εισοδήματα. Εν γένει υπάρχει στον καλλιτεχνικό χώρο υπερφορολόγηση και δυσβάσταχτες ασφαλιστικές εισφορές, σε απόλυτη αναντιστοιχία με το εισόδημα των ανθρώπων του Πολιτισμού.

Η γενίκευση της απάνθρωπης φορολογίας για τους μισθωτούς και τους αυτοαπασχολούμενους στο 26% από το πρώτο ευρώ, που προβλέπεται στη γενική φορολογία, σε συνδυασμό με την αύξηση και γενίκευση του ΦΠΑ στο 23%, κάνουν τον καλλιτέχνη να πληρώνει υψηλότατους φόρους για τις υπηρεσίες του από το πρώτο ευρώ. Ιδιαίτερα σε ορισμένους κλάδους, όπως οι χορευτές, οι ηθοποιοί, μουσικοί κ.α. η απασχόληση με δελτίο παροχής υπηρεσιών καθίσταται εξοντωτική για τους καλλιτέχνες, καθώς για εισόδημα 10.000 ευρώένας εργαζόμενος θα πληρώσει περίπου 2.500 ασφαλιστικές εισφορές, 2.000 φόρο, 1.200 ευρώ ΦΠΑ στα είδη κατανάλωσης και μαζί με το τέλος επιτηδεύματος, θα καταβάλει στο κράτος από 6.000 έως 7.000 ευρώ (δηλαδή το 60% μέχρι το 70% του εισοδήματος του).Αν συνυπολογίσουμε, δε, ότι τη μερίδα του λέοντος στη διακίνηση της Τέχνης έχουν οι έμποροι και οι κάθε είδους μεσάζοντες, με ποσοστά που φθάνουν και το 70%, είναι φανερό ότι ο καλλιτέχνης δεν μπορεί πλέον ούτε στοιχειωδώς να επιβιώσει επαγγελματικά.

Σε κάθε περίπτωση –τόσο στο θέμα του ΦΠΑ όσο και στο ζήτημα της δυνατότητας άσκησης του καλλιτεχνικού επαγγέλματος από τους συνταξιούχους καλλιτέχνες – η Κυβέρνηση κάνει τα πάντα για να περιορίσει τη σχέση της Τέχνης με την κοινωνία. Το κράτος δήθεν αγνοεί και μάλιστα επιδεικτικά ότι οι καλλιτέχνες δεν εργάζονται όπως οι άλλοι ελεύθεροι επαγγελματίες λόγω της ιδιαιτερότητας της φύσηςτης εργασίας τους.

Ειδικότερα θέματα

Παρά το γεγονός ότι το ελληνικό θέατρο έχει εξαιρετικούς καλλιτέχνες με σοβαρό έργο αναγνωρισμένο εντός και εκτός εθνικών συνόρων, πλήττεται ιδιαιτέρως από τις περικοπές στα κονδύλια για τον πολιτισμό με βάση τα μνημόνια και τους σχετικούς εφαρμοστικούς νόμους. Ανάλογη κατάσταση υπάρχει στο χώρο των μουσικών, των χορευτών, των σεναριογράφων και των σκηνοθετών. Η κατάργηση της ΕΡΤ αύξησε την ανεργία όλων αυτών των εργαζομένων, γιατί σταμάτησαν οι παραγωγές μυθοπλασίας, τηλεταινιών, ταινιών μικρού και μεγάλου μήκους, ντοκιμαντέρ,κλπ. που χρηματοδοτούνταν μέσω του θεσμού της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Επίσης μια σειρά κινηματογραφικών παραγωγών έμειναν στον αέρα, καθώς το κλείσιμο της ΕΡΤ δεν επέτρεψε την υλοποίηση των συμβάσεων, παρότι είχαν πάρει έγκριση χρηματοδότησης. Μια σημαντική λύση που θα δημιουργούσε πολλές θέσεις εργασίας σε μια σειρά από κλάδους θα είναι η επαναλειτουργία της ΕΡΤ η δημιουργία πρωτότυπου προγράμματος ελληνικής μυθοπλασίας στη δημόσια και ιδιωτική τηλεόραση, όπως προβλέπει ο νόμος.

Επίσης, σημαντική ανακούφιση θα πρόσφερε στα καλλιτεχνικά αυτά επαγγέλματα η ενίσχυση και παγιοποίηση του θεσμού των κρατικών επιχορηγήσεων,τόσο στους εποπτευόμενους από το Υπουργείο φορείς όσο και στην ανεξάρτητη καλλιτεχνική δημιουργία, θεσμού που αποτελεί υποχρέωση της Πολιτείας και που αν διέπεται από διαφάνεια μπορεί να συμβάλει τα μέγιστα στην προώθηση της καλλιτεχνικής δημιουργίας στη χώρα μας.

Σε ότι αφορά τους τομείς του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, εκτός από την τεράστια ανεργία και τη μαύρη, αδήλωτη εργασία, υπάρχει και ηυποχρέωση απόδοσης του 1,5% από την ιδιωτική, δημόσια συνδρομητική τηλεόραση και των Εταιρειών Παροχής Τηλεπικοινωνιακών Υπηρεσιών και Νέων Τεχνολογιών . (Ν. 3905/2010, άρθρο 8) προς ενίσχυση της εγχώριας κινηματογραφικής παραγωγής. Το ποσοστό αυτό, παρά τις κυρώσεις που προβλέπονται αλλά δεν επιβάλλονται, δεν έχει αποδοθεί ποτέ από κανένα ιδιωτικό κανάλι. Επιπλέον, από τα κανάλια δεν τηρείται και η υποχρέωσή τους να καλύπτουν το 2,5% του τηλεοπτικού τους χρόνου με ελληνικές κινηματογραφικές παραγωγές (συμπεριλαμβανομένων των πρωτότυπων τηλεταινιών και όχι την συρραφή επεισοδίων των σειρών σε μορφή τηλεταινίας).

Οι κρατικές επιχορηγήσεις για τον κινηματογράφο έχουν μειωθεί, ενώ οι ιδιωτικές είναι περιορισμένες λόγω της ανυπαρξίας φορολογικών κινήτρων. Αν όλα τα παραπάνω εφαρμόζονταν θα μπορούσε να έχει περιοριστεί η ανεργία στον χώρο του κινηματογράφου και της τηλεόρασης σε μεγάλο βαθμό.

Πέρα από τα παραπάνω προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλοι οι καλλιτέχνες, οι εικαστικοί επλήγησαν βίαια από μια αιφνίδια απόφαση της κυβέρνησης, σύμφωνα με την οποία στους καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς πλέον θα μπορούν να μετέχουν παρανόμως εταιρείες και όχι εικαστικοί καλλιτέχνες ως φυσικά πρόσωπα, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για τη στυγνή οικονομική εκμετάλλευση των καλλιτεχνών από επιχειρηματίες αλλά και για τη χειραγώγηση της καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Πρόκειται για την Υπουργική Απόφαση του ΥΠΕΚΑ ( ΦΕΚ 1327/16-6-2011) με θέμα «Νέο πλαίσιο διενέργειας των αρχιτεκτονικών διαγωνισμών και γενικά των διαγωνισμών μελετών με απονομή βραβείων», με την οποία κατά παράβαση των νόμων που αφορούν τα καλλιτεχνικά έργα στον δημόσιο χώρο και τα δημόσια κτίρια, θεσπίζονται σύνθετοι διαγωνισμοί που αναφέρονται σε αρχιτεκτονικά έργα συνδέοντας τα καλλιτεχνικά έργα με τα αρχιτεκτονικά.

Με την Υπουργική αυτή Απόφαση καταργούνται στην πράξη οι νόμοι και οι εγκύκλιοι περί δημοσίων καλλιτεχνικών διαγωνισμών για τη φιλοτέχνηση ή αγορά καλλιτεχνικών έργων που θα διακοσμούν δημόσιους χώρους (Κτήρια-Πάρκα-Εθνικές Οδούς κ.λπ.) και που ορίζουν τους όρους και τον προϋπολογισμό αυτών των έργων, που είναι το 1% της συμβατικής δαπάνης (Ν.1218/1981, Ν2557/ΦΕΚ271/24-12-97). Τονίζεται ότι η αναφερόμενες διατάξεις δεν έχουν εφαρμοστεί ποτέ.

Τονίζεται επίσης ότι η μη εφαρμογή του νόμου περί δημοσίων έργων στερείαπό το ΕΕΤΕ έσοδα που θα μπορούσαν να καλύψουν πλήρως όλες τις δραστηριότητες και υποχρεώσεις του προς τα μέλη του και την κοινωνία.

Στο χώρο του βιβλίου, πέραν των προβλημάτων υπερφορολόγησης και δυσβάσταχτων ασφαλιστικών εισφορών για τους εργαζόμενους (συγγραφείς, μεταφραστές, επιμελητές – διορθωτές, εικονογράφοι) ένα επιπλέον μεγάλο πρόβλημα υπήρξε η κατάργηση της Ενιαίας Τιμής Βιβλίου, η οποία έχει φέρει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τα μικρά βιβλιοπωλεία και τους μικρούς εκδοτικούς οίκους. Οι πληροφορίες στα ΜΜΕ περί επικείμενης αύξησης του Φ.Π.Α. στο χώρο του Βιβλίου θα αποτελέσει το τελειωτικό χτύπημα σε μια αγορά που ήδη υποφέρει εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών των τελευταίων χρόνων.

Εργαζόμενοι στο ΥΠ.ΠΟ.Α.

Οι εργαζόμενοί στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού βρίσκονται αντιμέτωποι με τη μνημονιακή πολιτική της απαξίωσης του συνόλου των δημοσίων υπαλλήλων και της αποδιάρθρωσης ολόκληρου του δημόσιου τομέα. Ειδικότερα η εφαρμογή του νέου Οργανισμού του ΥΠΠΟΑ, χωρίς να προηγηθεί καμία διαβούλευση με τους εργαζόμενους, συρρίκνωσε τις δομές του Υπουργείου και οδήγησε σε αποσύνθεση και αποσυντονισμό του. Οι απολύσεις δια του μέτρου της εφεδρείας και της «διαθεσιμότητας» έπληξαν το ήδη υποστελεχωμένο ΥΠΠΟΑ, ενώ, οι υπάλληλοι αορίστου χρόνου, που αποτελούν την πλειονότητα των υπαλλήλων του ΥΠΠΟΑ και των εποπτευόμενων φορέων (Εθνικό Θέατρο, Λυρική Σκηνή, ΚΟΑ, ΚΘΒΕ, Εθνική Πινακοθήκη κλπ), εργάζονται συνεχώς υπό το φόβο της απόλυσης, καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία επανακαθορισμού των κριτηρίων με τα οποία πραγματοποιήθηκε πριν 10 χρόνια η μετατροπή των συμβάσεών τους από ορισμένου σε αορίστου χρόνου. Το κίνδυνο της απόλυσης αντιμετωπίζουν όλοι οι υπάλληλοι του Υπουργείου καθώς η εφαρμογή της ψευδεπίγραφης «αξιολόγησης» των δημοσίων υπαλλήλων με την υποχρεωτική ποσόστωση ανεπαρκών υπαλλήλων που προβλέπει, οδηγεί αναπόφευκτα σε απολύσεις προσωπικού.

Επιπλέον οι υπάλληλοι του ΥΠΠΟΑ, όπως και όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, έχουν υποστεί μείωση των μισθών τους έως και 50%, μείωση των συντάξεων και του εφάπαξ καθώς και τη διάλυση της υγειονομικής τους περίθαλψης.

Το Υπ. Πολιτισμού, εξαιτίας των μεγάλων αναγκών του και της υποστελέχωσής του, πάντοτε απασχολούσε πολλούς συμβασιούχους παρότι αυτοί κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Ο αριθμός των συμβασιούχων τα τελευταία χρόνια έχει μειωθεί δραματικά, με αποτέλεσμα να ρίχνονται στον καιάδα της ανεργίας χιλιάδες άνθρωποι που για πολλά χρόνια εργάζονταν με συμβάσεις στο Υπουργείο Πολιτισμού. Ταυτόχρονα, τα τελευταία χρόνια, εμφανίστηκαν και πολλαπλασιάζονται και άλλες, ακόμα πιο επισφαλείς ελαστικές σχέσεις εργασίας.

Παράλληλα, οι εργαζόμενοι στα ιδιωτικά μουσεία, στα οποία το ΥΠΠΟΑ καταβάλλει μεγάλες επιχορηγήσεις, υφίστανται όλα τα προβλήματα των ιδιωτικών υπαλλήλων: απολύσεις, μειώσεις μισθών, συρρίκνωση του χρόνου εργασίας με αντίστοιχες μισθολογικές περικοπές.

 

Κατόπιν τούτων επερωτώνται οι κκ. Υπουργοί:

 

1. Με ποιον τρόπο πρόκειται να αντιμετωπίσουν την τεράστια ανεργία στο χώρο του Πολιτισμού, το καθεστώς της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας, καθώς και τη μη καταβολή δεδουλευμένων που αποτελούν τον κανόνα των εργασιακών σχέσεων; Με ποιους τρόπους θα διασφαλίσουν την πρόσβαση των ανασφάλιστων καλλιτεχνών στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τη σύνταξη;

 

2. Τι μέτρα θα πάρουν για να επιλύσουν τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά προβλήματα των καλλιτεχνών και λοιπών εργαζομένων στο χώρο του Πολιτισμού; Θα υπάρξει μέριμνα ώστε να μην εξαναγκάζονται σε εργασία με δελτίο παροχής υπηρεσιών εργαζόμενοι που στην πραγματικότητα έχουν εξαρτημένη σχέση εργασίας;

3. Θα αυξηθεί ο αριθμός των τιμητικών συντάξεων πέραν του ελαχίστου αριθμού που προβλέπεται ετησίως;

 

4. Προτίθενται να διορθώσουν τα άδικα φορολογικά μέτρα που ισχύουν για τους εργαζόμενους στο χώρο του Πολιτισμού; Θα προβείτε στην κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος στα καλλιτεχνικά επαγγέλματα;

 

5. Προτίθενται να εφαρμόσουν στη κατηγορία των καλλιτεχνικών επαγγελμάτων την αναλογική ασφάλιση, να δώσουν, δηλαδή τη δυνατότητα στους εργαζόμενους στο χώρο των Τεχνών να πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές ανάλογα με τις εισπράξεις τους ανά δίμηνο, ρύθμιση που θα τους εξασφαλίζει τουλάχιστον ιατροφαρμακευτική περίθαλψη;

 

 

6. Ποια άμεσα μέτρα σκοπεύουν να λάβουν για την τόνωση του ελληνικού θεάτρου και την ενίσχυση της παραγωγής ελληνικής μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ στα ΜΜΕ ώστε να τονωθεί η εργασία σε μια σειρά από κλάδους;

 

7. Θα τηρηθεί επιτέλους ο νόμος για τα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια που οφείλουν να αποδίδουν το 1,5% των ετήσιων διαφημιστικών εσόδων τους για τον κινηματογράφο, ώστε να ενισχυθεί η κινηματογραφική τέχνη και να αντιμετωπιστεί και το πρόβλημα της ανεργίας στο χώρο; Προτίθενται να συνδέσουν την αδειοδότηση και διατήρηση της άδειας για τα ιδιωτικά κανάλια με την απόδοση του 1,5%;

 

8. Με ποιο τρόπο θα στηρίξουν την ανεξάρτητη καλλιτεχνική δημιουργία; Προτίθενται να θεσμοθετήσουν πάγιες χρηματοδοτήσεις;

 

9. Τι μέτρα θα λάβουν ώστε να εξασφαλιστεί η συνεχής παρουσία της σύγχρονης, ελληνικής,καλλιτεχνικής παραγωγής σε διεθνή φεστιβάλ και στην ελληνική περιφέρεια;

 

10. Προτίθενται να εντάξουν τους χορευτές στα εποχιακά επαγγέλματα;

 

11. Προτίθενται να προβούν το συντομότερο στην υλοποίηση του επαγγελματικού περιγράμματος των χορευτών Πολυπολιτισμικών Χορών ώστε να υπάρξουν πιστοποιήσεις σε αυτή την κατηγορία των χορευτών;

 

12. Προτίθενται να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες ώστε να ανακληθεί η ΥΑ του ΥΠΕΚΑ (ΦΕΚ 1327/16-6-2011) με θέμα «Νέο πλαίσιο διενέργειας των αρχιτεκτονικών διαγωνισμών και γενικά των διαγωνισμών μελετών με απονομή βραβείων»; Θα φροντίσουν για την εφαρμογή του νομικού πλαισίου περί Δημοσίων Έργων (Ν.1218/1981, Ν2557/ΦΕΚ271/24-12-97), που θα μπορούσε να καλύψει οικονομικά όλες τις δραστηριότητες και υποχρεώσεις του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας;

 

13. Τι θα κάνουν για να ενισχύσουν σε προσωπικό την αρχαιολογική υπηρεσία και γενικά το ΥΠΠΟΑ; Με ποιο τρόπο θα σταματήσει ο επανέλεγχος της μετατροπής συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου με επανακαθορισμό κριτηρίων, ανατρέποντας ακόμα και αποφάσεις ανεξαρτήτων αρχών όπως το ΑΣΕΠ; Τι μέτρα θα λάβουν για να αντιμετωπίσουν τις συνεχείς καθυστερήσεις πληρωμών των συμβασιούχων εργαζομένων;

 

14. Τι μέτρα θα λάβουν για να διασφαλίσουν τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων στα ιδιωτικά μουσεία δεδομένου ότι το Υπουργείο δίνει σημαντικές επιχορηγήσεις σε αυτούς τους φορείς;

 

15. Προτίθενται να επανανομοθετήσουν την Ενιαία Τιμή Βιβλίου, η κατάργηση της οποίας έχει φέρει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τα μικρά βιβλιοπωλεία και τους μικρούς εκδοτικούς οίκους;

 

 

Οι Επερωτώντες Βουλευτές

 

Μαρία Κανελλοπούλου

Νάντια Βαλαβάνη

Ευγενία (Τζένη) Βαμβακά

Νίκολαος Βούτσης

Ευσταθία (Έφη) Γεωργοπούλου-Σαλτάρη

Μαρία Διακάκη

Φωτεινή Κούβελα

Αναστάσιος (Τάσος) Κουράκης

Παναγιώτης Κουρουμπλής

Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος

Γεσθημανή (Μάνια) Παπαδημητρίου

Γιώργος Πάντζας

Δημήτρης Στρατούλης

Άννα Χατζησοφιά

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου