Loading...

Κατηγορίες

Τετάρτη 09 Οκτ 2013

 

 

Όποια λύση και αν βρεθεί για την ώρα, η σημερινή κατάσταση με τη μεταφορά μαθητών δεν έχει μέλλον. Μοναδική διέξοδος είναι η επαναλειτουργία σχολικών μονάδων σε συνδυασμό με την ανάληψη της μεταφοράς από τους Δήμους με ίδια μέσα. Η χρηματοδότηση πρέπει να προβλεφθεί στην επόμενη προγραμματική περίοδο.

 

Η καθημερινή μεταφορά των μαθητών – η οποία κάθε χρόνο γίνεται δαπανηρότερη λόγω των συγχωνεύσεων σχολικών μονάδων- έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο. Οι προσωρινές λύσεις ανακουφίζουν τους γονείς αλλά δεν αλλάζουν τη συνολική εικόνα:

:

- Η δαπάνη για την Αυτοδιοίκηση είναι αβάστακτη. Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας δεν θα μπορεί να δίνει για πολύ ακόμα 13 εκατομμύρια το χρόνο. Οι γονείς θα απελπιστούν, οι μεταφορείς θα μένουν μόνιμα χρεωμένοι.

- Η εθνική οικονομία χάνει, δεν κερδίζει. ο ίδιο το Υπουργείο αναφέρει ότι οι συγχωνεύσεις σχολείων το 2013 εξοικονομούν 228.000 € το χρόνο ενώ οι μεταφορικές ανάγκες που προκύπτουν κοστίζουν 290.000 €!

- Η ύπαιθρος καταδικάζεται. Για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία, τεράστιες περιοχές της υπαίθρου μένουν χωρίς Δημοτικό Σχολείο - την πιο βασική κοινωνική υποδομή.

- Μαζική πρόωρη εγκατάλειψη του Σχολείου βρίσκεται προ των πυλών όταν σταματήσει η χρηματοδότηση, αφού πολλοί γονείς δεν θα αντέξουν τις μεγάλες ορεινές διαδρομές και μεγάλο κόστος.

- Μειώνεται η σχολική επίδοση. Η καθημερινή εξαντλητική περιπέτεια των μικρών μαθητών έχει πλέον υπερκεράσει τα όποια παιδαγωγικά ή κοινωνικά πλεονεκτήματα. Οι μαθητές από τα απομακρυσμένα χωριά βρίσκονται σταθερά σε μειονεκτική θέση σε επιδόσεις και στην ένταξη στη σχολική ζωή.

- Αυξάνεται ο κοινωνικός αποκλεισμός. Η εκδίωξη νέων οικογενειών από τη ύπαιθρο, η παρεμπόδιση της σχολικής επίδοσης και ένταξης στη σχολική ζωή, η δαμόκλειος σπάθη της σχολικής εγκατάλειψης συνθέτουν εξ ορισμού κοινωνικό αποκλεισμό.

- Τεράστιο περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Οι καθημερινές μεγάλες μαθητικές διαδρομές με ταξί έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το στόχο για βιώσιμες μεταφορές χαμηλών ρύπων.

 

Επειδή δεν μπορούμε να αντέξουμε το κόστος της μεταφοράς μαθητών και, ταυτόχρονα, πρέπει να στηρίξουμε τη ζωή στην ύπαιθρο (για την οποία το Δημοτικό Σχολείο αποτελεί στοιχειώδη υποδομή), η λύση, τουλάχιστον για την Πρωτοβάθμια, πρέπει να στηρίζεται σε δύο άξονες:

 

- Η Κυβέρνηση να επαναλειτουργήσει επιλεγμένα διθέσια σχολεία σε απομακρυσμένες περιοχές και με προνομιακή μεταχείριση σε ειδικότητες και υλικοτεχνική υποδομή.

- Η τοπική Αυτοδιοίκηση να αναλάβει τη μεταφορά με σχολικά λεωφορεία όπως στα περισσότερα μέρη του κόσμου.

 

Ο συνδυασμός των δύο δράσεων μπορεί να φέρει εντυπωσιακή εξοικονόμηση πόρων. Στην Αχαΐα, με ενάμιση εκατομμύριο το χρόνο, μπορούν να διατηρηθούν 10 διθέσια σχολεία (20.000 € το χρόνο κοστίζει η μία μονάδα) και να λειτουργούν σχεδόν δεκαπέντε μικρά λεωφορεία των Δήμων. Τα υπόλοιπα πρέπει να δίνονται με μειοδοτικό διαγωνισμό και όχι με το σημερινό απαράδεκτο μαθηματικό τύπο που οδηγεί σε εξωφρενική κοστολόγηση. Το συνολικό κόστος θα είναι πολύ μικρότερο των έξι εκατομμυρίων που πληρώνουμε (δηλαδή… χρωστάμε) σήμερα. Εναλλακτικά, το έργο της μεταφοράς μπορούν να αναλάβουν κοινωνικές επιχειρήσεις μεταφορέων.

 

Οι σχετικές δαπάνες μπορούν να ενταχθούν στην επόμενη προγραμματική περίοδο αφού αφορούν σε επιλέξιμους στόχους όπως η εκπαίδευση, η άρση του αποκλεισμού, οι βιώσιμες μεταφορές.

 

Οι δε μεταφορείς (που κάποτε θησαύριζαν) θα πρέπει να καταλάβουν ότι δεν υπάρχει περίπτωση να συνεχιστούν σημερινές δαπάνες. Θα πρέπει οι ίδιοι να προσαρμοσθούν και να προτείνουν ένα πολύ πιο οικονομικό και βιώσιμο μοντέλο μεταφορών.

 

Κώστας Παπακωνσταντίνου

Γραμματέας Περιφερειακού Συμβουλίου

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου