Παιδιά ενός κατώτερου Θεού! Δεν υπάρχουν λόγια, χαρακτηρισμοί και επιθετικοί προσδιορισμοί που να μην εξαντλούνται μπροστά σε αυτό που συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη: ο Γολγοθάς που ανεβαίνουν τουλάχιστον 600 παιδιά ΑμεΑ και οι οικογένειές τους, καθώς η σχολική χρονιά άρχισε, αλλά όχι τα δρομολόγια των λεωφορείων που μεταφέρουν αυτά τα παιδιά στα σχολεία τους!

Ανθρωπιά και στοιχειώδης ευαισθησία είναι χαμένες στο βασανιστικό σπιράλ αλληλομετάθεσης ευθυνών, εγκλωβισμού σε κανονισμούς, τιμολόγια, τιμολογήσεις, μαθηματικούς τύπους, στα γραφεία του υπουργείου Παιδείας και της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Την ίδια στιγμή, σαν υπόμνηση ότι από την παγίδα αυτή είναι αδύνατο να ξεφύγει κανείς, οι γονείς Ειδικού Σχολείου στην Πυλαία κατέφυγαν ικέτες στην εισαγγελία καθώς οι υποσχέσεις για μεταφορά του σχολείου σε ανθρώπινο περιβάλλον κρατάνε 15 ολόκληρα χρόνια!

Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ) με επιστολή της στο υπουργείο Εσωτερικών μετέφερε «την αγανάκτηση εκατοντάδων οικογενειών μαθητών και μαθητριών με αναπηρία, με τον συνολικό αριθμό αυτών που δεν καλύπτεται η μετακίνησή τους στη συγκεκριμένη περιοχή να υπερβαίνει τους 600». Ποιο είναι το πρόβλημα;

Η αποθήκη του Δήμου Θεσσαλονίκης κάτω από το σχολείο

Οι υποψήφιοι ανάδοχοι τουριστικοί πράκτορες - ιδιοκτήτες μεταφορικών μέσων μαζικής μεταφοράς θεωρούν ασύμφορη την τιμή για τα σχολικά δρομολόγια, οπότε όσα αφορούν τα Ειδικά Σχολεία Θεσσαλονίκης και ευρύτερης περιοχής (13 συνολικά) δεν εκτελούνται.

Γιατί ειδικά στη Θεσσαλονίκη υπάρχει αυτό το πρόβλημα και όχι στην υπόλοιπη Ελλάδα; Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα. Ο Σταύρος Τριλυράκης, ταμίας της Ομοσπονδίας Γονέων και Κηδεμόνων Κεντρικής Μακεδονίας και πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων 4ου Δημοτικού Σχολείου Πεύκων, μιλώντας στην «Εφ.Συν.» κάνει λόγο για «αναλγησία, αυτή είναι η λέξη που περιγράφει την κατάσταση», ενώ επιρρίπτει τις ευθύνες «στο υπουργείο Παιδείας και στην Περιφέρεια που υποδύονται τον Πόντιο Πιλάτο». Αλλεπάλληλες ανακοινώσεις διαμαρτυρίας, παραστάσεις των οικογενειών στην Περιφερειακή Εκπαίδευση αντιμετωπίζουν διαρκώς την… κατανόηση και συνέχιση του προβλήματος.

Μαρτύριο 15ετίας

Το μαρτύριο ξεκίνησε το 2008, όταν νομάρχης Θεσσαλονίκης ήταν… ο Παναγιώτης Ψωμιάδης. Οταν η Νομαρχία ονομάστηκε Περιφέρεια, το πρόβλημα άλλαξε… ιδιοκτήτη μέχρι το 2013. Τότε η ευθύνη των σχολείων της χώρας μεταφέρθηκε στους δήμους.

Κι αν οι «ευθύνες» άλλαξαν χέρια, τίποτα και κανείς δεν μετακίνησε το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο για Παιδιά με Αυτισμό στην Πυλαία. Διότι το σχολείο είναι… πρωτοποριακό. Ως σχολείο, πολύ περισσότερο ως σχολείο για παιδιά με αυτισμό (15 μαθητές/τριες σήμερα), λειτουργεί σε εν ενεργεία βιομηχανικό κτίριο στην Πυλαία Θεσσαλονίκης!

Δεν είναι αστείο. Το ισόγειο φιλοξενεί αποθήκη του Δήμου Θεσσαλονίκης, ο επόμενος όροφος το σχολείο και πάνω από το σχολείο λειτουργεί βιοτεχνία κατασκευής μασκών και άλλων νοσοκομειακών αναλωσίμων.

Παρά τις διαβεβαιώσεις που έχουν πάρει, όπως καταγγέλλει σε ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου, «παρ’ όλο που το κτίριο έχει κριθεί μέχρι σήμερα τρεις φορές ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ, τα παιδιά μας συνεχίζουν να φοιτούν σε αυτό το ΒΛΑΠΤΙΚΟ και ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ σχολικό περιβάλλον!

Το ζήτημα έφτασε μέχρι τη Βουλή, αλλά η απάντηση που λάβαμε από την τότε υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως είναι ότι ο ρόλος του υπουργείου είναι “επιτελικός” και η ευθύνη για τη στέγαση των σχολείων βαραίνει αποκλειστικά τον Δήμο!». Δηλαδή βιώνουν «τον απόλυτο εμπαιγμό»!

To... προαύλιο του σχολείου

«Μας πληγώνει και μας εξοργίζει», λένε οι γονείς, «να ακούμε από τον δήμαρχο Πυλαίας Χορτιάτη, Ιγνάτιο Καϊτεζίδη, ότι όλα τα σχολεία στον δήμο του είναι ασφαλή ενώ φοιτούν παιδιά με αναπηρίες μέσα σε έναν εν ενεργεία ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΧΩΡΟ με βιοτεχνία, αποθήκες, φορτηγά, εργάτες και διάφορα μηχανήματα!

Μας πληγώνει και μας εξοργίζει να βλέπουμε να γίνονται εκδηλώσεις υποκρισίας από φορείς του δήμου για τα παιδιά με αναπηρίες με σκοπό να φανεί πόσο “σκέφτονται και μεριμνούν” για τις ευπαθείς ομάδες, αλλά την ίδια στιγμή τα σχολικά κτίρια για την ειδική αγωγή να είναι φρικτά!».

Μιλώντας στην «Εφ.Συν.» ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων, Μιχάλης Τσιραντωνάκης, τονίζει πως «η τελευταία μας ελπίδα είναι η εισαγγελία στην οποία έχουμε προσφύγει με τρεις μηνυτήριες αναφορές και η οποία προχθές διέταξε προκαταρκτική εξέταση για το θέμα.

Εχουμε πάει όλα τα στοιχεία για τον εμπαιγμό που ζούμε και η Δικαιοσύνη είναι η τελευταία μας ελπίδα μήπως και σταματήσουν να μας αντιμετωπίζουν εμάς, τους γονείς των παιδιών που φοιτούν σε ειδικά σχολεία, ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας, επειδή τα σχολεία αυτά είναι “υπερτοπικά”, που σημαίνει ότι δεν είμαστε δημότες-ψηφοφόροι κάποιου συγκεκριμένου δήμου ώστε να μεριμνήσει για τα παιδιά μας».

www.efsyn.gr