Την ταλαιπωρία εκατοντάδων μαθητών στο Αιγάλεω, που αναγκάζονται για πέμπτη χρονιά να μην πηγαίνουν στα σχολεία τους και να φιλοξενούνται, σε συνθήκες ασφυξίας, σε άλλα σχολικά κτίρια, καταγγέλλουν γονείς και εκπαιδευτικοί, αναδεικνύοντας το επιτελικό μπάχαλο που επικρατεί σε έναν από τους μεγαλύτερους δήμους του Λεκανοπεδίου.

Δέκα σχολικές μονάδες (17ο, 11ο, 7ο Δημοτικά Σχολεία, Εσπερινό Γυμνάσιο/Λύκειο, Ειδικό Δημοτικό Σχολείο/Νηπιαγωγείο, 15ο και 28ο Νηπιαγωγείο, 1ο Γυμνάσιο) είναι εκτός λειτουργίας από τον Ιούλιο του 2019, όταν υπέστησαν σοβαρές ζημιές από τον σεισμό της 19ης Ιουλίου και από τότε συστεγάζονται σε τέσσερα σχολικά συγκροτήματα. Η κατάσταση των ήδη σεισμόπληκτων κτιρίων επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα καθώς εγκαταλείφθηκαν στην τύχη τους. Οι φωτογραφίες που δημοσιεύει η «Εφ.Συν.» αποτυπώνουν το μέγεθος της αδιαφορίας της Πολιτείας.

Ολα αυτά τα χρόνια οι συγκεκριμένες σχολικές μονάδες συστεγάζονται σε άλλες, δημιουργώντας συνθήκες ασφυξίας για μαθητές και εκπαιδευτικούς. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του 17ου Δημοτικού Σχολείου, οι μισοί μαθητές του οποίου μεταφέρθηκαν στο διπλανό Γυμνάσιο (μαθητές Δημοτικού και Γυμνασίου συνυπάρχουν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται) και οι άλλοι μισοί στο Δημοτικό Σχολείο Ειδικής Αγωγής. Επίσης, οι μαθητές του 7ου Δημοτικού Σχολείου συστεγάζονται σε διπλανό σχολείο, προκαλώντας ερωτήματα για το τι θα συμβεί σε περίπτωση νέου σεισμού αφού το παρακείμενο σεισμόπληκτο κτίριο είναι κι αυτό εγκαταλελειμμένο. Οσο για το 11ο Δημοτικό, οι μαθητές του αναγκάζονται να μετακινούνται καθημερινά στην άλλη μεριά της πόλης.

«Οι λύσεις που βρέθηκαν για τη λειτουργία όλων των σχολείων μετά τον σεισμό του 2019 χαρακτηρίστηκαν προσωρινές, όμως για πέμπτη σχολική χρονιά φέτος, απουσία έργων, βρισκόμαστε στην ίδια τραγική κατάσταση. Κανένα κτίριο δεν έχει αποκατασταθεί, εργολαβίες μπαίνουν και βγαίνουν χωρίς πρόοδο εργασιών, ενώ στα δύο σχολικά κτίρια που χρήζουν ανακατασκευής δεν έχουν εκπονηθεί ακόμη ούτε οι μελέτες», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» η πρόεδρος της Ενωσης Γονέων Αιγάλεω, Βιργινία Γεωργοπάνου, και προσθέτει: «Στον δήμο μας έχουμε την παγκόσμια πρωτοτυπία μαθητές Δημοτικού σεισμόπληκτου σχολείου να συστεγάζονται με μαθητές Γυμνασίου, δύο τμήματα να στοιβάζονται σε μία αίθουσα και να γίνεται συνδιδασκαλία, σχολικές αίθουσες να χωρίζονται με γυψοσανίδες ώστε οι δύο αίθουσες να γίνουν τρεις… Μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί ζούμε στην ταλαιπωρία και στην αβεβαιότητα».

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το 9ο Δημοτικό Σχολείο βρέθηκε κυριολεκτικά στον δρόμο επειδή λειτουργούσε σε νοικιασμένο κτίριο (Ζαμπέτα) και οι ιδιοκτήτες του έκαναν έξωση καθώς η δημοτική αρχή δεν κατέβαλλε τα ενοίκια προφασιζόμενη τη μη ανανέωση της σύμβασης. Η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια, αλλά οι τελεσίδικες αποφάσεις ήταν υπέρ των ιδιοκτητών. Ενώ η τοπική κοινωνία αναρωτιόταν πώς ο δήμος ήταν στα δικαστήρια με τους ιδιοκτήτες και ταυτόχρονα ένας εκ των ιδιοκτητών ήταν υποψήφιος με τον νυν δήμαρχο στις εκλογές; Οι μαθητές αναγκάζονταν άρον άρον στα μέσα της περσινής χρονιάς να μεταφερθούν στο 14ο Δημοτικό Σχολείο, όπου παραμένουν και φέτος, σε αίθουσες χωρισμένες με γυψοσανίδες και σε μια αυλή που δεν χωράει ούτε πενήντα παιδιά.

Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Αιγάλεω καταγγέλλει ότι «σε ένα κτίριο καθ’ υπέρβασιν για εξαθέσιο (μέχρι 100 παιδιά) συστεγάζονται δύο εξαθέσια (περίπου 200 παιδιά), δημιουργώντας κατάσταση ασφυκτική, επικίνδυνη και αντιπαιδαγωγική» και αναρωτιέται ποιος θα έχει την ευθύνη σε περίπτωση σοβαρού ατυχήματος, τι θα γίνει σε περίπτωση σεισμού, πώς θα γίνονται εφημερίες όταν βρέχει. Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών με τους Συλλόγους Γονέων, την Ενωση Γονέων Αιγάλεω και μαζικούς φορείς του δήμου έχουν απευθυνθεί παντού: στον δήμο, στο υπουργείο Παιδείας, στο γραφείο του πρωθυπουργού, στη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, στην ΚΤΥΠ (Κτιριακές Υποδομές Α.Ε.), στο υπουργείο Εσωτερικών, στην Περιφέρεια, χωρίς όμως αποτέλεσμα καθώς το μπαλάκι των ευθυνών πάει και έρχεται, καταλήγοντας τελικά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Οπως μας εξηγεί η κ. Γεωργοπάνου, «δυστυχώς, παρά τις μεγάλες, έντονες και αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις μας, παρά τις δεσμεύσεις υπουργείων κ.λπ., λύση δεν δόθηκε σε κανένα ζήτημα. Για τη διοίκηση του δήμου μας, προφανώς δεν είναι προτεραιότητα η σχολική στέγη, η αποκατάσταση και συντήρηση των σχολείων, αλλά οι γονείς, εκφράζοντας έντονα την ανησυχία μας για την ασφάλεια των παιδιών μας στα σχολεία, κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου».

Το ζήτημα αναμένεται να απασχολήσει τον νέο δήμαρχο που θα προκύψει από τις εκλογές της προσεχούς Κυριακής. Ο γαλάζιος δήμαρχος, Γιάννης Γκίκας, ο οποίος το 2019 εξελέγη με διαφορά 54 ψήφων, ήρθε δεύτερος στις αυτοδιοικητικές εκλογές της περασμένης εβδομάδας και θα αναμετρηθεί εκ νέου με τον υποστηριζόμενο από το ΠΑΣΟΚ Λάμπρο Σκλαβούνο. «Από τη νέα δημοτική αρχή περιμένουμε τις άμεσες ενέργειες για τα έργα που οφείλουν να γίνουν στα σχολεία μας. Οι διεκδικήσεις μας δεν θα σταματήσουν αν δεν λυθούν τα μείζονα αυτά ζητήματα. Τα παιδιά μας δικαιούνται ασφαλή σχολική στέγη και αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο», καταλήγει η πρόεδρος της Ενωσης Γονέων Αιγάλεω.

Στέλλα Τραγά, πρόεδρος εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης

«Μετά την κατάργηση του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων το 2014, επί μνημονίων, αυτό που λείπει είναι ένας ενιαίος δημόσιος φορέας διαχείρισης, ανέγερσης και επισκευής σχολικών κτιρίων. Η ΚΤΥΠ είναι ανώνυμη εταιρεία, στην αρμοδιότητα της οποίας ανήκει η ανέγερση των σχολικών κτιρίων. Ομως αυτό γίνεται πλέον με συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, που σημαίνει ότι ιδιώτες καρπώνονται χρήματα σε βάρος του Δημοσίου. Στην αρμοδιότητα των δήμων είναι η συντήρηση και οι επισκευές των σχολικών μονάδων και το γεγονός ότι δεν υπάρχει ένας ενιαίος φορέας μάς αναγκάζει να πηγαίνουμε από τον Αννα στον Καϊάφα» 
www.efsyn.gr