Loading...

Κατηγορίες

Τετάρτη 06 Μάι 2020
Επιστροφή σε μια νέα παιδεία;
Κλίκ για μεγέθυνση
EUROKINISSI/ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΕΚΑΣ
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ 06.05.2020, 18:15

 

 

Τρίτη χθες, 5 Μαΐου. Δεύτερη φορά χωρίς νεκρό από κορονοϊό. Η επιτυχία της χώρας δεδομένη. Χωρίς να μπορεί κανείς να τη χαρεί όσο αξίζει, όταν μαθαίνει τη συνεχιζόμενη σε παγκόσμιο επίπεδο αιμορραγία. Αλλά, έτσι κι αλλιώς, μπράβο σε αυτούς που το έκαναν πραγματικότητα.

Τρίτη χθες 5 Μαΐου, δεύτερη μέρα που ξεκίνησαν τα βήματα επιστροφής στη «νέα καθημερινότητα». Οι προβλέψεις δύσκολες και οι εξελίξεις αβέβαιες. Ωστόσο, απόψεις του τύπου «Η ανθρώπινη ζωή δεν είναι πρώτη προτεραιότητα» ή «Η ανοσία της αγέλης είναι η μόνη λύση» πρέπει να συνεχίσουν να μένουν μακριά μας. Ταυτόχρονα μια υπεύθυνη επιστροφή στην εργασία και στις άλλες κοινωνικές δραστηριότητες είναι υποχρεωτική. Εχει ήδη πραγματοποιηθεί σε χώρες που πληρώνουν την πανδημία με πολύ πιο βαρύ τίμημα. Και είναι απαραίτητη, γιατί δέκα χρόνια λεηλασίας των Μνημονίων κατέστρεψαν την οικονομία μας.

Οι δραματικές ανάγκες μας είναι δύο ειδών: ανελαστικές και ελαστικές. Οι πρώτες χρειάζονται άμεση ικανοποίηση, αλλιώς πεθαίνουμε. Οι δεύτερες μπορεί να είναι οι πιο σημαντικές διότι μας κάνουν ανθρώπους, ενδεχομένως όμως είναι κάποτε δυνατό να δεχθούν αναβολή. Για τις πρώτες ανάγκες θα πρέπει έτσι κι αλλιώς να κάνουμε προσπάθειες και να υποστούμε θυσίες. Με τη διαφορά ότι οι ανάγκες δεν πρέπει να μας συνθλίψουν. Ηρθε η στιγμή η χώρα να κάνει όλες τις αναγκαίες διεθνείς κινήσεις, ώστε οι έπαινοι για την επιτυχία μας στην πανδημία να μεταφραστούν στην απαραίτητη διεθνή συμπαράσταση που δικαιούμαστε. Ή, πιο σωστά, στην άρση της μεγάλης αδικίας που έχουμε υποστεί.

Στις δεύτερες ανάγκες κεντρική θέση έχει η παιδεία, που είναι η ψυχή μιας κοινωνίας. Δεν είναι ελαστικές παρά μόνον με την έννοια ότι είναι καλύτερα να καθυστερήσουμε κάποιες κινήσεις, παρά να θρηνήσουμε άδικα ζωές και όχι μόνον. Δεν είμαι επιδημιολόγος για να μπω στην υγειονομική συζήτηση. Πρέπει, όμως, να υπογραμμίσω ότι η επιστροφή στο σχολείο είναι πρωτίστως θέμα παιδείας.

Οσοι σχεδιάζουν την ιδιαίτερη αυτή επιστροφή μακάρι να έχουν υπόψη τους ότι η ελληνική παιδεία περνούσε μέχρι το αναγκαστικό κλείσιμο των σχολείων δεινή κρίση. Επασχαν τα προγράμματα, έπασχαν οι σχέσεις μεταξύ μαθητών και δασκάλων, έπασχαν οι ανθρώπινες σχέσεις, όπως ήταν ολοφάνερο από το «μπούλινγκ», δηλαδή τη βαρβαρότητα που εκδηλωνόταν προς πολλές κατευθύνσεις. Μήπως, εν μέσω νόσου, αντί να βιαζόμαστε να κάνουμε να λειτουργήσει μια νοσούσα πνευματικά και πολιτισμικά παιδεία, θα έπρεπε να σκεφτούμε πώς αυτή θα βελτιωθεί άμεσα, έτσι που να καλύψει σωστά και την υγειονομική περιφρούρησή της; Το ερώτημα απευθύνεται όχι μόνον στην κυβέρνηση και τα κόμματα, αλλά και στους δασκάλους και σε ολόκληρη την κοινωνία μας.

πηγη:https://www.efsyn.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου