Δεν πρέπει να υπάρχει άλλη περίπτωση, διεθνώς, δημοσιογράφου που να καλύπτει από την Ευρώπη όσα συμβαίνουν στη Βενεζουέλα και μετά να γίνεται σύμβουλος πρωθυπουργού για θέματα Λατινικής Αμερικής.

Η περίπτωση του Ι. Πιπίνη είναι πραγματικά μοναδική. Έχτισε την καριέρα του με την προσπάθεια να αποδείξει αμαρτωλούς δεσμούς ΣΥΡΙΖΑ-Μαδούρο, ανταμείφθηκε με μια αργομισθία στο Μέγαρο Μαξίμου και στις επόμενες εκλογές θα ανοίξει τα φτερά του για τη Βουλή ως υποψήφιος της ΝΔ στη Λέσβο.

Το εντυπωσιακό δεν είναι μόνο η απουσία της αίσθησης του γελοίου σε όσους εμπλέκονται αλλά και η σιωπή του συστήματος που αντιμετωπίζει την εξέλιξη του Ι. Πιπίνη ως στοιχείο της μητσοτακικής κανονικότητας.

Ας αναλογιστούμε τι θα συνέβαινε αν ένας δημοσιογράφος έκανε ρεπορτάζ για τη Σαουδική Αραβία για να αναδείξει σχέσεις του Κ. Μητσοτάκη με κάποιον σεϊχη και μετά τις εκλογές γινόταν σύμβουλος του Αλ. Τσίπρα για τον αραβικό κόσμο και στη συνέχεια εμφανιζόταν ως υποψήφιος νομού Κυκλάδων.

Οι ευφυολόγοι της ΝΔ θα είχαν αναλώσει πολλή ενέργεια για να σχολιάσουν το φαινόμενο και θα έπεφτε ασυγκράτητο γέλιο σε όλη την επικράτεια.

Αλλά ο Ιάσων Πιπίνης αντιμετωπίζεται με σεβασμό από το φιλοκυβερνητικό κατεστημένο. Προεκλογικά, άλλωστε, μπορεί να φανεί χρήσιμος μιλώντας για τον κίνδυνο να φτάσουν στη Λέσβο "λαθρομετανάστες" από το Καράκας.

πηγη: https://tvxs.gr