Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε προγραμματίσει τα εγκαίνια της δεύτερης πρωθυπουργικής του θητείας με ένα νομοσχέδιο που θεωρούσε αιφνιδιαστική «κίνηση ματ» κατά του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., όπως προκύπτει και από το γεγονός ότι ανακοίνωσε την πρόθεσή του στο κλείσιμο της τελικής του ομιλίας για τις προγραμματικές δηλώσεις.
Τώρα πια γνωρίζουμε, βέβαια, ότι η κίνηση αυτή δεν πήρε τη μορφή ενός πολιτικού θριάμβου. Κάτω από το τραγικό βάρος των καταστροφικών πυρκαγιών και της απώλειας ανθρώπινων ζωών, η κυβέρνηση διέκοψε προχθές άρον άρον τη συνεδρίαση της Βουλής, αντικαθιστώντας το κλείσιμο της εισηγήτριας υπουργού με την τήρηση ενός λεπτού σιγής στη μνήμη των δυο αδικοχαμένων πιλότων του πυροσβεστικού αεροσκάφους.
Ωστόσο, αυτό που κατέγραψε ως αναμφισβήτητη νίκη του ο κ. Μητσοτάκης είναι ότι κατόρθωσε επιτέλους να υλοποιήσει το παλιό σχέδιο της παράταξής του, να αλλοιώσει δηλαδή το εκλογικό σώμα της χώρας, με πολιορκητικό κριό πληθυσμιακές ομάδες κατοίκων του εξωτερικού που διατηρούν με την Ελλάδα απλώς σχέσεις μακρινής καταγωγής. Βέβαια, οι εισηγητές της Ν.Δ. διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους ότι καμιά παρόμοια αλλοίωση δεν επιχειρείται. Και μάλιστα απέδιδαν στις αντιρρήσεις του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και του ΚΚΕ περίπου «αντεθνική» στάση.
Η αλήθεια είναι ότι διαθέτουμε ένα αδιάσειστο ντοκουμέντο που επιβεβαιώνει ότι αυτό ακριβώς που επεδίωκε ο κ. Μητσοτάκης είναι όντως η αλλοίωση του εκλογικού σώματος. Εδώ και χρόνια έχει αποκαλυφθεί ότι αυτός ακριβώς ήταν ο στόχος της Δεξιάς όταν επανήλθε στην εξουσία το 2004 μετά την πολυετή κυριαρχία του ΠΑΣΟΚ. Το περιγράφει αναλυτικά ο επίσημος βιογράφος του Κώστα Καραμανλή: «Η χορήγηση της ελληνικής υπηκοότητας σε 30.000 ομογενείς από τη Βόρειο Ηπειρο και η εξαγγελία της παροχής ψήφου στους αποδήμους κατά το ταξίδι του στην Αυστραλία (22.5.2007) υπηρετούσαν ένα μακροπρόθεσμο στόχο του Καραμανλή: να αλλοιώσει αθόρυβα και οριστικά τον συσχετισμό δυνάμεων υπέρ της Κεντροδεξιάς, καθώς οι απόδημοι είναι φιλελεύθεροι και οι Βορειοηπειρώτες συντηρητικοί. Δεν πρόλαβε όμως» (Μανώλης Κοττάκης, «Καραμανλής, off the record», Αθήνα 2011, σελ. 98).
Σε άλλο σημείο, εμφανίζεται ο Κώστας Καραμανλής να εκμυστηρεύεται στον έμπιστό του δημοσιογράφο: «Η μελλοντική μας κοινοβουλευτική πλειοψηφία μπορεί να αυξηθεί χωρίς τροποποίηση του νόμου. Αρκεί να περάσει ο εκτελεστικός του Συντάγματος νόμος για την ψήφο του ενός εκατομμυρίου αποδήμων. Είναι φιλελεύθεροι, η Ελλάδα γι’ αυτούς είναι η εικόνα του πρωθυπουργού, θα σ’ το ανταποδώσουν!» (σελ. 174).
Και για όποιον δεν κατάλαβε, ο επίσημος βιογράφος του κ. Καραμανλή περιλάμβανε στα μεγάλα σχέδια του τότε αρχηγού της Δεξιάς ότι «αποπειράθηκε να αλλάξει τους βασικούς συσχετισμούς της Μεταπολίτευσης υπέρ της Κεντροδεξιάς με την ψήφο των απόδημων» (σελ. 472). Ο κ. Μητσοτάκης, δηλαδή, έκανε αυτό που δεν πρόφτασε να κάνει ο κ. Καραμανλής: την αλλοίωση του εκλογικού σώματος με την ομαδική «εισαγωγή» δεξιών ψηφοφόρων!
● Απέναντι σ’ αυτή την ομολογημένη επιχείρηση αλλοίωσης του εκλογικού σώματος, ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. αντέτεινε προτάσεις για τη διευκόλυνση της συμμετοχής στις εκλογές ψηφοφόρων που διατηρούν δεσμούς με τη χώρα ή έχουν βρεθεί εκτός Ελλάδας την περίοδο της κρίσης και έφερε παραδείγματα από τη διαχείριση του ίδιου προβλήματος σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες «ομογενών».
Το αστείο είναι ότι δύο βουλευτές της Ν.Δ. (Γ. Βρεττάκος και Α. Καββαδάς) και ο υφυπουργός Εσωτερικών Ευστ. Κωνσταντινίδης επικαλέστηκαν κατά του ΣΥΡΙΖΑ τις θέσεις του Μανώλη Γλέζου στο Ευρωκοινοβούλιο (25.11.2014). Μόνο που ο Γλέζος δεν ζητούσε να ψηφίσουν όσοι έχουν κάποια μακρινή σχέση καταγωγής από την Ελλάδα. Απλά ζητούσε να διευκολυνθεί η ψήφος των εκπατρισμένων της οικονομικής κρίσης, θέση με την οποία συντάσσεται βέβαια απολύτως και το κόμμα της Αριστεράς.
● Στη δυσκολότερη θέση βρέθηκε το ΠΑΣΟΚ, το οποίο είχε από το 2021 συνταχθεί με την πρόταση της Δεξιάς, αλλά τώρα φάνηκε να κατανοεί τη μικροκομματική σκοπιμότητα που κρύβεται πίσω από τη ρύθμιση. Μόνο που ήταν πια αργά και έτσι υποχρεώθηκε να την υπερψηφίσει. Θυμίζω ότι όταν είχε τεθεί το ζήτημα το 2007 από την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, το ΠΑΣΟΚ με αρχηγό τον Γιώργο Παπανδρέου είχε διαφωνήσει. Αλλοι καιροί.
● Το ΚΚΕ είχε σημαντική συμβολή στην αποκάλυψη της μικροκομματικής σκοπιμότητας που έκρυβε η αλλοίωση του εκλογικού σώματος και φάνηκε να μετριάζει την προεκλογική του τακτική των ίσων αποστάσεων από Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά και πάλι πάσχισε με κάθε τρόπο να πείσει ότι η δική του διαφωνία είναι πιο σωστή από την άρνηση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
● Οι «Σπαρτιάτες» έκλεψαν την παράσταση, εφόσον υποστήριξαν τη ρύθμιση στην Επιτροπή και δεν την ψήφισαν στην Ολομέλεια. Το μυστήριο έχει εύκολη λύση. Καθώς φαίνεται, έστειλε μήνυμα ο κ. Κασιδιάρης από τον Δομοκό ότι δεν είναι καλό να ξεκινήσει το κόμμα του ως συμπολιτευόμενο. Και το μήνυμα πέρασε μέσα από την αρθρογραφία του διαδικτύου («Pronews», 20.7.2023) και τις εκπομπές επίλεκτων στελεχών «Ελλήνων» και «Σπαρτιατών» (Terry Hatziieremias, «“Σπαρτιάτες” και “Νίκη” θα προδώσουν την Ελλάδα αν ψηφίσουν ΝΑΙ», 21.7.2023).
● Κωλοτούμπα στην κομματική θέση επέδειξε και η «Ελληνική Λύση» που το 2021 είχε συνταχθεί με τη Ν.Δ. Κι εδώ η εξήγηση είναι απλή. Ο κ. Βελόπουλος απλώς είδε ότι στις εκλογές του Ιουνίου το κόμμα του έλαβε μόλις 0,94% στους εκλογείς του εξωτερικού. Και όπως το διατύπωσε ο εισηγητής του κόμματος Π. Σαράκης, «ο βλάκας επιμένει σε μια λάθος επιλογή, ο έξυπνος την αλλάζει».
● Η «Νίκη» επιβεβαίωσε όσους πρόβλεπαν ότι θα αναζητήσει στασίδι δίπλα στην κυβέρνηση και θα περιορίσει την αντιπολίτευσή της στα «τσιπάκια» και τις «αντίχριστες ταυτότητες».
● Η «Πλεύση Ελευθερίας - Ζωή Κωνσταντοπούλου» (αυτό είναι το όνομα του κόμματος) αυτή τη φορά είχε μηνύματα αγάπης με αποκλειστικό αποδέκτη τον πρωθυπουργό και τη Ν.Δ. Μαζί με τη «Νίκη» αναμένεται να συμπεριλαμβάνεται όταν χρειαστεί στην κυβερνητική πλειοψηφία.
Το πρώτο συμπέρασμα από τη διήμερη συζήτηση είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει εξασφαλίσει μια ευρύτατη δεξαμενή ψήφων στη Βουλή. Ηδη στηρίχτηκε στο ΠΑΣΟΚ, τη «Νίκη» και την «Πλεύση» για να περάσει το επίμαχο νομοσχέδιο 16 χρόνια μετά την πρώτη προσπάθεια. Δεν θα δυσκολευτεί να στηριχτεί και στους «Σπαρτιάτες» ή την «Ελληνική Λύση». Ομως η ιδιομορφία αυτών των πολιτικών σχημάτων μπορεί να αποβεί και αχίλλειος πτέρνα για τη Ν.Δ.
πηγή: https://www.efsyn.gr