Ποιος θυμάται τη δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη την 1η Ιουνίου του 2022 σε μια εμφάνισή του στον ΑΝΤ1 ότι «155.000 μέλη του κόμματος ενισχύουν τη Ν.Δ. για την αποπληρωμή των δανείων της»; Ποιος θυμάται ότι όταν έγινε αρχηγός της Ν.Δ. το 2015 τα χρέη του κόμματος ήταν 198 εκατ. ευρώ και σήμερα, με βάση τον ισολογισμό του 2022, έχουν εκτοξευθεί πάνω από τα 435 εκατ., σημειώνοντας αύξηση 205% (!); Ποιος θυμάται ότι το ΠΑΣΟΚ έγινε ΚΙΝ.ΑΛΛ. για να μπορεί με τον νέο ΑΦΜ να αποφεύγει περιορισμούς και στη συνέχεια ξαναέγινε ΠΑΣΟΚ και τα χρέη του έχουν φτάσει τα 405.138.625 ευρώ; Και πώς αυτό το κόμμα (και ο αρχηγός του) να ασκήσει αξιόπιστη αντιπολίτευση όταν έχει ευεργετηθεί από τις ρυθμίσεις της Ν.Δ.;

Αλήθεια, ξέρετε χώρα στην Ε.Ε. όπου τα κόμματα που κυβερνούν έχουν παρόμοιες εκκρεμότητες; Χώρα όπου το τραπεζικό σύστημα κάνει τα στραβά μάτια, «αγοράζοντας» από τα κόμματα που κυβερνούν «νόμιμη ασυλία» για όσες παρανομίες έχουν κάνει και όσες (!) πρόκειται να κάνουν; Και όταν ο νέος υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης στις προγραμματικές δηλώσεις του στη Βουλή ανακοίνωσε με στόμφο πως «Η απιστία δεν γίνεται να διώκεται κατ’ έγκληση», αναφερόμενος στον νόμο που παραχώρησε την ασυλία στα τραπεζικά στελέχη, νομίζοντας ότι ο νόμος αυτός ήταν του ΣΥΡΙΖΑ, γρήγορα τον έβαλαν στη θέση του διά του νέου κυβερνητικού εκπροσώπου, που διευκρίνισε: «Εξέφρασε δικές του απόψεις, οι οποίες δεν έχουν συζητηθεί στο Υπουργικό Συμβούλιο».

Πλασάρουν ως δικαιολογία τη δική τους ρύθμιση για δέσμευση του 60% από την κρατική χρηματοδότηση για την εξυπηρέτηση των δανείων τους. Μόνο που με αυτή τη ρύθμιση και την ανηφόρα που έχουν πάρει τα επιτόκια δεν πρόκειται στον αιώνα τον άπαντα να ξεχρεώσουν. Τα χρέη τους θα αυξάνονται διαρκώς, μέχρι τελικά να αλλάξουν όνομα και να αντικατασταθούν από νέα σχήματα. Και η ζημιά των τραπεζών; Ποια ζημιά; Οι χρεοκοπημένες τράπεζες που σώθηκαν με χρήματα των φορολογουμένων πέρασαν σταδιακά στα χέρια ξένων επιθετικών κεφαλαίων, που σχημάτισαν καρτέλ και θησαυρίζουν έχοντας εξασφαλίσει την προστασία των χρεοκοπημένων κομμάτων. Το 2022 τα καθαρά (!) κέρδη τους έφτασαν τα 3,7 δισ. ευρώ και για το τρέχον έτος πάνε για νέο ρεκόρ, καθώς στο πρώτο εξάμηνο του 2023 τα αντίστοιχα κέρδη ξεπερνούν τα 1,8 δισ. ευρώ.

Πως γίνεται αυτό; Απλό είναι. Αξιοποιούν τις αυξήσεις επιτοκίων στις χορηγήσεις δανείων και περιορίζουν στο ελάχιστο τις αντίστοιχες για τις καταθέσεις. Επιπλέον, κλείνουν συνεχώς καταστήματα απολύοντας εργαζόμενους, ενώ αυξάνουν διαρκώς το κόστος χρήσης για τις συναλλαγές μέσω ΑΤΜ. Κανείς δεν τις ελέγχει! Και ενώ αυτά ισχύουν για τα κόμματα που χρωστούν, το ακατάσχετο για τα νοικοκυριά που έχουν οφειλές στις τράπεζες είναι ένα χιλιάρικο από τα έσοδά τους, όσα κι αν είναι αυτά! Και όταν τα δάνεια κοκκινίζουν, ακολουθούν κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων. Τι να κατασχέσεις, όμως, από κόμματα που μένουν στο νοίκι και δεν διαθέτουν περιουσιακά στοιχεία; Με λίγα λόγια, αν ήταν επιχειρήσεις, τα κόμματα θα είχαν κλείσει. Όπως έχουν κλείσει δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις που χρωστούσαν σε τράπεζες με την αυστηρότητα των νόμων που τα ίδια κόμματα έφτιαξαν.

Σε μια δημοκρατική χώρα θα μιλούσαμε για κατάλυση του πολιτεύματος όταν δύο συστημικά κόμματα έχουν προκλητικό πλεονέκτημα απέναντι σε όσα δεν χρωστούν ούτε 1 ευρώ στις τράπεζες. Και αυτό δεν αφορά το σύνολο των εσόδων τους, καθώς τεράστια ποσά μαύρου χρήματος από ευεργετημένες επιχειρήσεις φτάνουν ανεξέλεγκτα στα ταμεία τους. Πώς νομίζετε ότι πληρώνεται ο Αμερικανός Στάνλεϊ Γκρίνσμπεργκ, ένας από τους σύγχρονους γκουρού της ανάλυσης των ποιοτικών στοιχείων των κυλιόμενων δημοσκοπήσεων, των focus groups και της πολιτικής επικοινωνίας ευρύτερα, που από το 2019 είναι στο πλευρό του Μητσοτάκη; Αυτά, λοιπόν, συμβαίνουν στον ελληνικό «ζουγκλοκαπιταλισμό», όπου όλες σχεδόν οι ανεξάρτητες ρυθμιστικές Αρχές είναι υπόδουλες στον πρωθυπουργό, ενώ ακόμα και η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης έχει υπονομευτεί ανεπανόρθωτα. Όταν οι πολίτες δεν μαθαίνουν σχεδόν τίποτε από όλα αυτά ή δεν νοιάζονται, έχοντας αποδεχτεί το πελατειακό σύστημα για να ρυθμίζουν τις υποθέσεις τους, για ποια δημοκρατία μιλάμε;

πηγη: https://www.avgi.gr