Σύμφωνα με έγκυρους αναλυτές, η τρέχουσα πολυδιάστατη κρίση δεν εντάσσεται απλά στις συνήθεις συστημικές αναταραχές του καπιταλισμού, αλλά σηματοδοτεί τη μετάβαση σε ένα διαφορετικό οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο. Η υγειονομική κρίση, είναι το αποτέλεσμα μιας φρενήρης πορείας του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, που στον διάβα του οξύνει τις κοινωνικές ανισότητες, επιταχύνει την κλιματική κρίση και τροφοδοτεί τις γεωπολιτικές εντάσεις.

Στα καθ’ ημάς, σε αντίθεση με την επιτυχημένη εικόνα που θέλει να παρουσιάζει το Μέγαρο Μαξίμου, η καθημερινότητα μαρτυρά πως η ανασφάλεια στη κοινωνία έχει επανέλθει στα επίπεδα του 2013, όταν η ανεργία είχε αγγίξει δυσθεώρητα ύψη. Η κυβέρνηση είχε, -και ίσως έχει ακόμη- τη δυνατότητα να καλλιεργήσει κλίμα σιγουριάς και σταθερότητας. Για παράδειγμα, είχε τη δυνατότητα να προχωρήσει σε γενναία και ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, και να στηρίξει με ισχυρές ενέσεις ρευστότητας τον αναγκαίο παραγωγικό μετασχηματισμό με παράλληλη στήριξη των χαμηλών εισοδημάτων των εργαζομένων.

Αντί για τις παραπάνω παρεμβάσεις, η ΝΔ σκέφτεται την μεθεπόμενη μέρα και αξιοποιεί την κρίση ως άλλο δόγμα του σοκ, για να σχεδιάσει την ελληνική οικονομία στα μέτρα της παρασιτικής ολιγαρχίας που την στηρίζει. Αναιμική στήριξη της δημόσιας υγείας, με στόχο τη διατήρηση της «πελατείας» των ιδιωτικών συμφερόντων την επαύριον της πανδημίας.

Οικονομικός στραγγαλισμός ακόμη και της υγιούς μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας, σκοπεύοντας στην αναδιανομή του πλούτου υπέρ των ημετέρων της Δεξιάς. Καμία ουσιαστική στήριξη των χαμηλόμισθων, με προφανή στόχευση την μείωση του κατώτατου μισθού, προς όφελος της επιχειρηματικότητας που δεν επιλέγει να επενδύσει στη έρευνα και την καινοτομία και αντιμετωπίζει την εργασία ως κόστος και όχι ως πόρο.

Ο κ. Μητσοτάκης ως γνήσιος εκφραστής της συμμαχίας ακροδεξιάς και νεοφιλελευθερισμού, επιδιώκει να κάμψει τις κοινωνικές και πολιτικές αντιστάσεις, ώστε να υλοποιήσει απερίσπαστος το σχέδιο κοινωνικής βαρβαρότητας. Ευθυγραμμιζόμενος πλήρως με τις στρατηγικές των Τραμπ, Πούτιν, Όρμπαν και του Brexit, στρέφεται εναντίον της ίδιας της δημοκρατίας, επενδύοντας στον κοινωνικό αυτοματισμό.

Στο κοινωνικό επίπεδο, το νομοσχέδιο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων ήταν ένα ξεκάθαρο μήνυμα για τις διαθέσεις της κυβέρνησης. Οι μεγαλειώδεις, όμως, διαδηλώσεις του τελευταίου χρόνου με αποκορύφωμα τον ξεσηκωμό έξω από το Εφετείο για τη καταδίκη του φασισμού, αποδεικνύουν πως οι αγώνες δεν καταργούνται με νόμους, και η λαϊκή κινητοποίηση λειτουργεί ως καταλύτης αλλαγών. Ταυτόχρονα, το σύστημα ΝΔ συνεχίζει αμείωτα την προσπάθεια που ξεκίνησε το 2015 για τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ. Παρά τους ευσεβείς πόθους των πολιτικών δυνάμεων της χρεοκοπίας (θα σας στείλουμε στο 4%!) 1,8 εκατομμύρια συμπολίτες μας, έδωσαν στον Α. Τσίπρα το ρόλο του εν δυνάμει πρωθυπουργού και στη ριζοσπαστική Αριστερά την ευθύνη της αυστηρής αλλά και δίκαιης αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Οι επιθέσεις στο πρόσωπο του προέδρου που στοχεύουν στη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχουν ως αίτιο μόνο τον ρεβανσισμό της Δεξιάς. Είναι μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου κατακερματισμού της δημοκρατικής παράταξης και απαξίωσης της ριζοσπαστικής Αριστεράς και των δυνάμεων της προόδου, ως ρεαλιστικές εναλλακτικές στο νεοφιλελεύθερο μονόδρομο. Τη στιγμή που οι κοινωνίες στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στον κόσμο αμφισβητούν εμπράκτως το δόγμα «There Is No Alternative», οι ελίτ στρέφουν το τιμόνι όλο και δεξιότερα για να διατηρήσουν το συσχετισμό δυνάμεων υπέρ τους, ακόμη και με κόστος την κοινωνική έκρηξη.

Επινόηση σεναρίων περί αμφισβήτησης του Α. Τσίπρα, συνεχείς αναφορές για σοβούσα εσωκομματική δυσαρέσκεια, και δημιουργία εντυπώσεων κατάρρευσης του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ορισμένες από τις πρακτικές αποδόμησης του 32%, και ολοκλήρωσης του σχεδίου της Αριστερής παρένθεσης στη χώρα μας. Αναμφίβολα, η έμπνευση περί αμφισβήτησης ηγεσίας, εσωκομματικής κρίσης και κατάρρευσης, προέρχεται από τα τεκταινόμενα στη ΝΔ. Παρόλα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να οχυρωθεί απέναντι στην επίθεση που πρόκειται να κλιμακωθεί το επόμενο διάστημα.

Συλλογικά, και αναλογιζόμενοι το ιστορικό μας καθήκον, επιταχύνουμε τις διαδικασίες διεύρυνσης και ανασυγκρότησης. Με όρους κοινωνικής γείωσης και απευθυνόμενοι, κυρίως, στη κοινωνία που έχει στραμμένο το βλέμμα της σε έναν άλλο κόσμο που είναι εφικτός και αναγκαίος. Προχωράμε στην εξειδίκευση του κυβερνητικού μας προγράμματος, έχοντας ως κληρονομιά την πλούσια εμπειρία της περιόδου 2015-2019, και εκσυγχρονίζοντας τις επεξεργασίες μας αντλώντας προτάσεις και ιδέες από τον κόσμο που σήμερα επιλέγει να συστρατευθεί με τη ριζοσπαστική Αριστερά.

Κυρίαρχα, όμως, η μάχη για την επόμενη προοδευτική διακυβέρνηση, επιβάλλεται να δοθεί με όρους ενότητας. Ενότητα, για να αποκρούσουμε τις επιθέσεις του συστήματος Μητσοτάκη.

Ενότητα, για να εκφράσουμε τη μεγάλη προοδευτική παράταξη που ελπίζει στον ΣΥΡΙΖΑ. Ενότητα, διότι η ιστορική αποστολή της Αριστεράς, αφορά και την ΕΕ που οι δυνάμεις του εθνικισμού απειλούν να διαλύσουν. Ενότητα, ώστε να μην αφομοιωθούμε και καταλήξουμε η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Ενότητα, γιατί είμαστε εδώ για να ενώσουμε την ελληνική κοινωνία και όχι να τη διχάσουμε.

υ.γ. δεν θα ξεμπερδέψετε με την Αριστερά…

*Ο Άκης Καλαμαράς είναι μέλος ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας

πηγη: