Loading...

Κατηγορίες

Τετάρτη 12 Ιούν 2013

 

Ερώτηση προς τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας

 

Τουλάχιστον σοβαρή, εάν όχι ανησυχητική, θα μπορούσε να κρίνει κανείς την κατάσταση στην οποία βρίσκονται πλέον οι ΕΔ της χώρας μας. Το τραγικό συμβάν της 05 05:50 Ιουνίου 2013 στην περιοχή του Ωρωπού, που είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια ενός στρατεύσιμου του Σώματος των Πεζοναυτών, δείχνει ότι, υπάρχει ένα σοβαρό πλέον έλλειμμα στις ΕΔ της πατρίδας μας.

Το έλλειμμα αυτό, είναι πρωτίστως ψυχικό και έχει να κάνει με τις συνεχείς περικοπές, στις οποίες υπόκεινται τα στελέχη των ΕΔ, αλλά και ο προϋπολογισμός του ΥΠΕΘΑ.

 

Οι συνεχείς μειώσεις έχουν πλέον εμφανή αποτελέσματα στο αξιόμαχο των ΕΔ. Το επίπεδο της συντήρησης συνεχώς υποβαθμίζεται, τα διαθέσιμα κονδύλια για καύσιμα και ελαιολιπαντικά για όλα τα επίγεια και εναέρια μέσα ελαττώνονται, οι εκπαιδεύσεις των μονίμων στελεχών αλλά και των κληρωτών μειώνονται σε διάρκεια, οι ασκήσεις έχουν περικοπή σε ποσοστό που ξεπερνά το 50% και γίνονται πλέον, κατά πλειονότητα επί χάρτου. Όλα αυτά, έχουν επίδραση σ’ έναν ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ παράγοντα που λέγεται ΑΝΘΡΩΠΟΣ!

 

Άραγε, γιατί οι εκάστοτε Αρχηγοί ή ακόμη και η πολιτική Ηγεσία του ΥΠΕΘΑ, προτιμούν να παραβρίσκονται στις κηδείες των πεσόντων στρατιωτικών και πλέον τούτου, απλά να διατάσσουν τις ΕΔΕ και τις λοιπές προανακριτικές πράξεις;

 

Μήπως να περιμένουμε και κάποια νεότερη ανακοίνωση από το Γενικό Επιτελείο Στρατού ή το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, για τα «άψογα» μέτρα ασφαλείας που λαμβάνονται στις ασκήσεις, αλλά και τις εν γένει δραστηριότητες των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως και για το αξιόμαχό τους; Εμείς, ως ΧΡΙ.Κ.Ε δεν αμφισβητήσαμε ΠΟΤΕ το αξιόμαχο και το υψηλό αίσθημα ευθύνης των μονίμων στελεχών των ΕΔ, αλλά και των κληρωτών οπλιτών.

Όμως κατά καιρούς ανακοινώνεται η σύνταξη ενός πορίσματος με αφορμή ένα ατύχημα, το οποίο πόρισμα ποτέ δεν δημοσιοποιείται!! Τεχνηέντως πάντα χαρακτηρίζονται ως απόρρητα!

 

Ας ξεχωρίσουμε την «αναψηλάφιση» ενός ατυχήματος για τη διαπίστωση των αιτιών που οδήγησαν σ’ αυτό και που πρέπει να γίνεται - ώστε οι ίδιες οι Ένοπλες Δυνάμεις να «λαμβάνουν» τα αναγκαία διδάγματα, που θα τους επιτρέπουν να γίνονται καθημερινά καλύτερες - από την προανακριτική διαδικασία που απλά εκκινεί μετά από ένα ατύχημα, το οποίο στην ουσία αποσκοπεί να οδηγήσει κάποιον ή κάποιους στο εδώλιο του κατηγορουμένου.

 

Ποιοι είναι οι ένοχοι αυτή τη φορά; Να περιμένουμε να συμβεί το ίδιο και αυτή την φορά, όπου ως Υπαίτιος του ατυχήματος να είναι μήπως ο Διοικητής του Τάγματος Πεζοναυτών; Ή μόνο ο αρχηγός πληρώματος του Τεθωρακισμένου; Και γιατί άραγε; Για καθετί που έπραξαν ή αμέλησαν να πράξουν, όπως χαρακτηριστικά λένε οι Στρατιωτικοί Κανονισμοί;

 

Για πόσο καιρό ακόμη άτυχα θύματα θα θυσιάζονται στον καιάδα των αιθουσών των δικαστηρίων; Μήπως, όμως οι πραγματικοί φταίχτες ή έστω εκείνοι, που μπορούν να διορθώσουν την όλη κατάσταση και να οδηγήσουν την εξέλιξη βρίσκονται πολύ ψηλότερα και εξυπηρετούνται από την δαιμονοποίηση των χαμηλότερων ιεραρχικά στελεχών;

 

Ποια είναι η πραγματικότητα; Που οφείλεται το ατύχημα;

Η πραγματικότητα είναι μάλλον ζοφερή. Η διαδικασία της διερεύνησης κινητοποιείται κάθε φορά σε αντίστοιχα ατυχήματα και ακολουθώντας μια λογικοφανή, αλλά καθόλου λογική, αλληλουχία γεγονότων καταλήγει δίχως άλλο στο εύκολο θύμα: «το ανθρώπινο λάθος». Διερευνήσεις που διεξάγονται, αλλά που κανείς δεν μπορεί να λάβει γνώση σε ποιες μεθοδολογίες και σε ποια ποιοτικά κριτήρια βασίζονται, πορίσματα που εκ του χαρακτηρισμού τους ως απόρρητα ουδείς μπορεί να λάβει γνώση του περιεχομένου τους, όχι μόνο δεν εισφέρουν στην ασφάλεια και την προστασία της ανθρώπινης ζωής, αλλά αντίθετα την απαξιώνουν και αποτελούν προσκόμματα στην ίδια τη λειτουργία της Δικαιοσύνης.

 

Μήπως όμως αυτό δεν είναι επαρκές το 2013; Μήπως αυτό που πρέπει να «χτυπηθεί» είναι η νοοτροπία της εμμονής στο παλαιό; Αλήθεια, γιατί ο Αμερικανικός Στρατός έχει δημιουργήσει ολόκληρο Κέντρο Ασφαλείας με δικτυακό τόπο, στον οποίο εμφανίζεται κάθε χρόνο μήνυμα του εκάστοτε Αρχηγού του κάθε Κλάδου; Εκεί οι Αρχηγοί κάνουν ξεκάθαρη την βούλησή τους στην εμμονή στην Ασφάλεια, αλλά και εμπράκτως αποδεικνύουν, τόσο στα ένστολα στελέχη την προσκόλληση στην πρόοδο, όσο και στην λοιπή κοινωνία αλλά και στους επίδοξους «εχθρούς», πως δίνουν ιδιαίτερη σημασία στην παρακολούθηση της σύγχρονης ακαδημαϊκής σκέψης για τα θέματα αυτά;

Δυστυχώς!! Δεν βρήκαme πουθενά στο διαδίκτυο ανάλογη δήλωση του Αρχηγού του ΓΕΣ, αλλά ούτε και σχετικό δικτυακό τόπο. Μήπως γιατί δεν υπάρχουν; Ποια είναι η πολιτική του Υπουργείου Άμυνας στο Θέμα της Ασφάλειας και της Πρόληψης Ατυχημάτων; Ακολουθούν κάποια συγκεκριμένη μεθοδολογία και επιστημονική προσέγγιση; Εάν ναι, ποια είναι αυτή;

 

Να κατατεθούν οι επιστημονικές και ακαδημαϊκές διαδικασίες πρόληψης ατυχημάτων και ασφάλειας των κινήσεων επιγείων μέσων, πλεύσεως των θαλασσίων μέσων και πτήσεων των αεροπορικών μέσων.

Νομίζω, πως ήρθε ο καιρός πλέον να μπει ένα τέλος στις διαδικασίες και στις πρακτικές του «ποδαριού» και να αντιμετωπίζονται ΤΟΣΟ ΣΟΒΑΡΑ ΘΕΜΑΤΑ, όπως αυτά της Ασφάλειας του Προσωπικού και των Μέσων με Επιστημονικό και Ακαδημαϊκό Τρόπο και ΟΧΙ με πρακτικές μεταπολεμικές!!

 

Οι εποχές έχουν μεταβληθεί και θα πρέπει το ΥΠΕΘΑ να αποχαρακτηρίζει τα πορίσματα των ατυχημάτων από τον βαθμό απορρήτου και να τα δίνει στη δημοσιότητα, κρατώντας λίγες ίσως λεπτομέρειες, εκτός αυτών που πράγματι μπορεί να αποτελούν πληροφορίες, που άμεσα μπορούν να προκαλέσουν κακό στην Εθνική Ασφάλεια και την προάσπισή της.

 

Μήπως, το ίδιο δεν κάνουν κι άλλοι Ευρωπαϊκοί Στρατοί; Γνωρίζουν οι αρμόδιες Υπηρεσίες των 3 Κλάδων του ΥΠΕΘΑ, ποιες πρακτικές και μεθοδολογίες εφαρμόζουν οι άλλοι Νατοϊκοί και Ευρωπαϊκοί Στρατοί; Εάν ναι, γιατί δεν έχουν προβεί σε παρόμοιες ενέργειες; Εάν όχι, ποιες εισηγήσεις έχει κάνει ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ στην Πολιτική Ηγεσία του ΥΠΕΘΑ και αντίστοιχα, ο ΥΕΘΑ στον Πρωθυπουργό;

 

Ας αρχίσει λοιπόν η αλλαγή από το συγκεκριμένο ατύχημα και ας είναι οι γονείς του άτυχου εκλιπόντος Πεζοναύτη, οι πρώτοι που έστω θα δικαιωθούν για την επιλογή τους να αποτελούν πολίτες αυτού του Ελληνικού κράτους και να στέλνουν το σπλάχνο τους να υπηρετήσει την θητεία του. Για να θρηνήσουν στο μέλλον λιγότεροι γονείς και προς θεού ποτέ ξανά για τις ίδιες αιτίες.

 

Η απουσία επιστημονικών πρακτικών και μεθοδολογίας για την Ασφάλεια και Πρόληψη Ατυχημάτων δεν μπορεί, παρά να οδηγήσει σε εσφαλμένα αποτελέσματα! Ποιος μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι, τηρήθηκαν όλα τα προβλεπόμενα μέτρα ασφαλείας, πως δεν υπήρχε θέμα με τη συντήρηση του τεθωρακισμένου οχήματος, πως ήταν ελλιπείς η εκπαίδευση του θανούντος οπλίτη, ή πως δόθηκαν λανθασμένες οδηγίες;

 

Το Σύστημα Αξιολόγησης Κινδύνου στις ΕΔ χρειάζεται ριζική αναδιάρθρωση και επανασχεδιασμό! Δυστυχώς, δεν βλέπουμε τον Υπουργό Άμυνας να κινείται σ’ αυτή την κατεύθυνση και ευλόγως, ανησυχούμε για το εγγύς μέλλον!!

 

 

Ο ερωτών Βουλευτής

Νίκος Ι. Νικολόπουλος

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου