Η ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς τελείωσε. Το ανακοινωθέν του θανάτου της εξέδωσε ο αρμόδιος ληξίαρχος της Ν.Δ., με δάφνες στο πεδίο της ιδεολογικής και όχι μόνο θανάτωσης, Μάκης Βορίδης. Και έχει ενδιαφέρον, γιατί δείχνει τις προθέσεις τους για το ερχόμενο διάστημα. Πού θέλουν να πάνε την κοινωνία τα τέσσερα χρόνια που έρχονται. Και ποιον εξακολουθούν να θεωρούν εμπόδιο. Εκπρόσωπο της θανούσης αριστερής ηγεμονίας.
Ποιον; Το έχουν ξεκαθαρίσει πριν από τον Βορίδη ο Άδωνης, ο Πλεύρης και ο Μητσοτάκης αυτοπροσώπως. Και θα έπρεπε κάποιοι να διαμαρτυρηθούν έντονα για την ιδεολογική πλαστογραφία. Να θεωρεί η σκληρή Δεξιά -ακόμα!- τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ ως φορείς της αριστερής ιδεολογίας; Να αγνοεί την εκλογική επιτυχία των γνήσιων εκπροσώπων της εν λόγω ιδεολογίας; Να καταγγέλλει ότι οι ελαττωματικές ιδέες εδρεύουν στην Κουμουνδούρου;
Ξέρουν όμως τι λένε. Αυτό που χαρακτηρίζουν αριστερή ιδεολογία θα είναι το πεδίο της μάχης το ερχόμενο διάστημα. Ως αριστερή ιδεολογία όριζαν εξάλλου και πολεμούσαν με κάθε μέσο, πριν αλλά και μετά τη Μεταπολίτευση, όχι τη δικτατορία του προλεταριάτου και τα συναφή. Αλλά την αντίθεση στην καχεκτική Δημοκρατία και στο κομματικό τους κράτος. Το αίτημα της ισότητας. Το όραμα μιας δίκαιης κοινωνίας που δεν αφήνει κανέναν στο περιθώριο.
Και η πολιτική, όπως και η ζωή, κάνει κύκλους. Πάλι σήμερα, με άλλο περιεχόμενο και άλλους συσχετισμούς, αποκτά επικαιρότητα η σύγκρουση των ιδεών. Καίγονται να περάσουν ως κανονικότητα την εκ φύσεως ανισότητα, τον κανόνα ότι όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει. Ή, όπως είπε ο Άδωνης προχθές, αν ο εργαζόμενος θέλει να εργάζεται σε συνθήκες γαλέρας, το κράτος δεν έχει καμιά δουλειά να παρέμβει. Όπως δεν έχει καμιά δουλειά να διαταράξει την ειρήνη της αγοράς με μέτρα κατά της ακρίβειας.
Οι ιδέες, δηλαδή, δεν αιωρούνται πάνω από την κοινωνία. Αναπαράγουν τους όρους της ζωής των ανθρώπων. Είναι πίσω από την εργασιακή αγριότητα, τις ατομικές συμβάσεις, το αποψιλωμένο ΕΚΑΒ, την ιδιωτική Υγεία και Παιδεία. Είναι και πίσω από την αντίσταση σ’ όλα αυτά και ένα άλλο πολιτικό όραμα. Όχι μόνο επί του σπουδαστηρίου, συνεπώς, αλλά και επί του πεζοδρομίου θα κριθεί η ιδεολογική ηγεμονία στην εποχή των παγετώνων…
πηγη: https://www.avgi.gr