Κείμενο του Βαγγέλη Μαρινάκη. Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο Workenter.gr
Πώς αντιδρούν η κυβέρνηση και οι θεσμοί;
Έχουμε και λέμε: 20 επιβεβαιωμένοι νεκροί από τις πυρκαγιές μέσα σε λίγες μέρες και 25 συνολικά αν προσθέσουμε και τα θύματα του Ιουλίου. Περίπου ένα εκατομμύριο στρέμματα γης στάχτη, με σημεία αναφοράς πάλι τους τελευταίους δύο μήνες.
Την ίδια ώρα, οι φλόγες απειλούν νοσοκομεία και στρατόπεδα, καταστρέφοντας παράλληλα επιχειρήσεις και σπίτια. Σαν να μην έφταναν όλα τα προηγούμενα, ο φλεγόμενος Έβρος γίνεται πεδίο άσκησης φασιστών που παριστάνουν τους σερίφηδες, ξυλοκοπώντας και «συλλαμβάνοντας» μετανάστες, φέρνοντας ήθη συνοριακών εκδικητών του Τέξας στην ελληνική επικράτεια.
Πώς αντιδρούν η κυβέρνηση και οι θεσμοί; Ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου τα «ρίχνει» στα θύματα της τραγωδίας του Έβρου, μιλώντας γενικώς κι αορίστως για «τους κινδύνους της παράτυπης μετανάστευσης». Τον ακολούθησε σε παρόμοιο τόνο το υπουργείο Εξωτερικών και προηγήθηκε η γκροτέσκα αναφορά του εκπροσώπου Τύπου της Πυροσβεστικής που ο οποίος επέλεξε να εστιάσει στο νομικό καθεστώς των άτυχων συνανθρώπων μας, λέγοντας πως «ερευνάται το ενδεχόμενο να εισήλθαν παράνομα στη χώρα».
Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Ο ίδιος άνθρωπος που πριν ένα μήνα εμφανιζόταν αξύριστος ενώπιον των τηλεοπτικών συνεργείων σε μια προσπάθεια να πείσει για τις… άοκνες προσπάθειές του σήμερα είναι σχεδόν εξαφανισμένος, περιοριζόμενος σε μια μοναδική, ολιγόωρη παρουσία του στο Εθνικό Συντονιστικό Κέντρο Επιχειρήσεων και Διαχείρισης Κρίσεων της Πολιτικής Προστασίας. «Είναι πάρα πολύ σημαντικό οι εκκενώσεις οι οποίες διατάσσονται από την Πολιτική Προστασία να υλοποιούνται με τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα». Αυτή ήταν η προ μηνός ατάκα του πρωθυπουργού από τις Βρυξέλλες, με αφορμή τις πυρκαγιές του Ιουλίου, που άφησαν δεκάδες σπίτια και χιλιάδες εκτάρια δασικής έκτασης παρανάλωμα του πυρός. Τότε, ο ίδιος εξακολουθούσε να επιστρατεύει το -ανήθικο- επιχείρημα «εσείς μετρούσατε φέρετρα, εμείς στρέμματα».
Τώρα, με τη χώρα να βρίσκεται μέσα σε λιγότερο από 40 μέρες αντιμέτωπη εκ νέου τρεις φορές -δύο φονικές πύρινες περιόδους και το φιάσκο της Νέας Φιλαδέλφειας- με το φάσμα της κατάρρευσης των βασικών λειτουργιών της ο ίδιος και τα στελέχη της κυβέρνησης του παριστάνουν τους λαγούς, όταν δεν καταφεύγουν σε εξωφρενικά γελοίες δηλώσεις για να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα.
Όπως είχε τονίσει ο γράφων πριν ένα μήνα της ύβρεως ακολουθεί συνήθως η Νέμεσις. Στην περίπτωση ωστόσο του Έλληνα πρωθυπουργού τα πράγματα έδειχναν να ακολουθούν μια περίεργη εξαίρεση, καθώς ο ίδιος φαινόταν να ακολουθεί το μοτίβο της σύγχρονης Δεξιάς κατά Ζίγκμουντ Μπάουμαν, πρώτα διευρύνοντας τους φόβους των ανθρώπων και μετά πουλώντας προστασία. Ανίσχυρος πλέον να πράξει κι αυτό ο Κ. Μητσοτάκης φαίνεται να εξαντλεί το πολιτικό κεφάλαιο της δεύτερης θητείας του ταχύτατα. Δεδομένης της αδυναμίας του ευρύτερου προοδευτικού πόλου να συνεννοηθεί, ένα ερώτημα αφορά ποιες πολιτικές δυνάμεις είναι ικανές να γεμίσουν το πολιτικό κενό. Ένα άλλο πολύ πιο ζωτικό και άμεσο ωστόσο αφορά το τι θα έχει μείνει όρθιο στο τέλος αυτής της κυβερνητικής θητείας, όταν σε λιγότερο από 40 ημέρες η χώρα παρουσιάζει εικόνα πολύπλευρης διάλυσης.
