«Το όραμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι η διασφάλιση της ανεξάρτητης και αξιοπρεπούς διαβίωσης των αναπήρων, της ισότιμης πρόσβασης σε όλους τους τομείς της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής και του δικαιώματός τους στην αυτοδιάθεση», τόνισε μιλώντας στην υποεπιτροπή της Βουλής για τα θέματα ΑμεΑ, η Θ. Φωτίου.

Όπως σημείωσε «έργο της Επιτροπής πρέπει να είναι η άρση θεσμοποιημένων αντιλήψεων και πρακτικών που μετατρέπουν τους ανθρώπους με βλάβες, εκ γενετής ή επίκτητες, μόνιμες ή πρόσκαιρες, σε ανάπηρους, δηλαδή τους εμποδίζουν να συμμετέχουν ισότιμα με τους μη ανάπηρους στο κοινωνικό γίγνεσθαι».

Υπογράμμισε μεταξύ άλλων πως «οφείλουμε να εργασθούμε σε πέντε άξονες:

1.  Κλιματική κρίση και αναπηρία: Επισήμανση αλλαγών και βελτιώσεων (νομοθεσία, πρωτόκολλα κ.λπ), σε συνεργασία Κεντρικού Κράτους και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, για καλύτερη προστασία των αναπήρων λόγω αυξημένης ευαλωτότητας

2. Υπηρεσίες Φροντίδας αναπήρων και χρονίως πασχόντων κατ’οίκον και στην κοινότητα. Η κατ’ οίκον φροντίδα διασφλίζεται σχεδόν αποκλειστικά από συγγενείς, συνήθως γυναίκες, μητέρες, κόρες, αδελφές κ.λπ., «αόρατες» μη αμειβόμενες εργαζόμενες. Πρέπει να βρεθεί τρόπος να αντιμετωπισθούν ως αμειβόμενοι βοηθοί ή φροντιστές. Για τη φροντίδα στην κοινότητα, πρέπει να ενισχυθούν οι Δήμοι, πριν απ’ όλα με προσωπικό στις κοινωνικές του υπηρεσίες που σήμερα αντιπροσωπεύει μόλις 5-10% του προσωπικού των Δήμων, αλλά και κονδύλια. Το πρόγραμμα του προσωπικού Βοηθού πρέπει να διευρυνθεί και να εξειδικευτεί για κάθε ανάπηρο ανάλογα με τις πραγματικές του ανάγκες σε χρόνο για προσωπικό βοηθό ή φροντιστή.

3. Συμπεριληπτική εκπαίδευση ανάπηρων παιδιών και συμμετοχή στην πολιτιστική δημιουργία και ζωή. Πολλαπλασιασμός των ΚΕΔΑΣΥ, πρόσληψη μεγάλου αριθμού εκπαιδευτικών παράλληλης στήριξης με ειδίκευση στις ανάγκες του υποστηριζόμενου παιδιού. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, εν μέσω μνημονίων το 2016 είχε εξασφαλίσει 120εκ.€  από το ΕΣΠΑ για προσλήψεις εκπαιδευτικών παράλληλης στήριξης. Σήμερα αυτό  το κονδύλι έχει μειωθεί στα 34 εκατομμύρια, εξ ου και το πρόσφατο «κόψιμο» μεγάλου αριθμού εκπαιδευτικών.

4. Κόστος ζωής αναπήρων - ακρίβεια - εργαλεία αξιοπρέπειας: Οι περισσότεροι ανάπηροι  ζουν με επιδόματα και πενιχρές συντάξεις αναπηρίας ενώ το κόστος ζωής τους είναι πολλαπλάσιο εκείνου των μη ανάπηρων.

5. Αποϊδρυματοποίηση αναπήρων: Έξοδος αναπήρων από τα ιδρύματα και φροντίδα στην κοινότητα.

Και η βουλευτής κατέληξε: Όλοι αυτοί οι άξονες διατρέχονται φυσικά από την προσβασιμότητα και την άρση εμποδίων, πεδίο στο οποίο έχουμε πολλά ακόμη να κάνουμε ως Πολιτεία και κοινωνία.

από: https://left.gr