EDITORIAL

Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα, δεν υπάρχει καν ένδειξη ότι κάτι κινείται, με το ψυχολογικό αποτύπωμα να είναι εξίσου κρίσιμο και σοβαρό με εκείνο της οικονομικής και οικολογικής καταστροφής.




Δημήτρης Ραπίδης
26.09.2023


Μία ανείπωτη καταστροφή, χιλιάδες εκτάσεις γης και δάσους χάθηκαν από την φωτιά, περιουσίες καταστράφηκαν. Μία τεράστια, ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή σημειώθηκε στον Έβρο, με τους κατοίκους της ακριτικής περιοχής να είναι αφημένοι στην τύχη τους – για την ακρίβεια, εγκλωβισμένοι στα αδιέξοδα που τους έχει φέρει η κυβερνητική ολιγωρία όλο αυτό το διάστημα.

Οι κάτοικοι της περιοχής έχουν αφεθεί πραγματικά αβοήθητοι από την κυβέρνηση, χωρίς καμία ενημέρωση, χωρίς να γνωρίζουν τι ξημερώνει. Έργα υποδομής δεν έχουν προγραμματιστεί, για τις αποζημιώσεις δεν υπάρχει καθαρή εικόνα, οι επιδοτήσεις για τις οποίες μίλησε ο ίδιος ο πρωθυπουργός παραμένουν κενό γράμμα.

Στον Έβρο κάηκαν σχεδόν όλοι οι ελαιώνες, στο Σουφλί καταστράφηκε όλη η παραγωγή, ιδιαίτερα αυτή του μελιού, με το εθνικό πάρκο της Δαδιάς να έχει γίνει στάχτη κατά σχεδόν 56%. Απαιτείται μία γιγαντιαία προσπάθεια, μακροχρόνια και δαπανηρή για το κράτος, αλλά απαραίτητη.

Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα, δεν υπάρχει καν ένδειξη ότι κάτι κινείται, με το ψυχολογικό αποτύπωμα να είναι εξίσου κρίσιμο και σοβαρό με εκείνο της οικονομικής και οικολογικής καταστροφής. Κανείς δεν γνωρίζει τι ξημερώνει, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι ακριβώς θα γίνει, πως οι τοπικές κοινωνίες θα αρχίσουν να επουλώνουν τα τραύματά τους.

Την ίδια στιγμή, έχει φουντώσει και το εθνικιστικό μένος απέναντι σε μετανάστες και πρόσφυγες, με αυτόκλητους σερίφηδες που θέλουν να «επιβάλλουν την τάξη» να κινούνται εδώ και εκεί, νομίζοντας ότι επιτελούν το καθήκον τους προς την πατρίδα. Ο εθνικισμός τρέφει τον ρατσισμό, ειδικά σε μία περιοχή, σε παραμεθόριο περιοχή, που αναπόφευκτα υφίσταται τις συνέπειες των ταραγμένων σχέσεων με την Τουρκία. Σε μία περιοχή που, τουλάχιστον για εμάς που βρισκόμαστε μακριά, δημιουργείται η εντύπωση ότι οι αρχές έχουν την αφήσει στη μοίρα της.

Απέναντι στην ολιγωρία και την παντελή έλλειψη πλάνου και προγραμματισμού από την κυβέρνηση, η αντιπολίτευση καλείται να πιέσει εντός και εκτός Βουλής. Κυρίως η αξιωματική αντιπολίτευση, που πλέον έχει αρχηγό και οφείλει να εστιάσει στην περιοχή, καταθέτοντας προτάσεις και πιέζοντας μεθοδικά και συστηματικά την κυβέρνηση και τον ίδιο τον πρωθυπουργό για να αναλάβουν δράση, να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Πηγή: www.rosa.gr