Σ ε συνέντευξή της στο Πρώτο Θέμα στις 27 Αυγούστου, πριν δηλαδή την εκλογική διαδικασία (18 και 25 Σεπτεμβρίου) για την ανάδειξη του νέου προέδρου, η υποψήφια για τη θέση Έφη Αχτσιόγλου είχε πει: «Άπαξ και είμαι εγώ πρόεδρος, οι κανόνες θα τηρούνται από όλους. Θα υπάρχουν δομές, δεν θα υπάρχουν πρόσωπα, σχέσεις, φιλίες, ομάδες και παρέες». Η Έ. Αχτσιόγλου, που είχε παραδεχτεί σωστά ότι υπάρχουν σημαντικά δομικά προβλήματα στον ΣΥΡΙΖΑ, έλυσε τη σιωπή της την Τρίτη, αναφέροντας: «Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια μακρά παράδοση εσωτερικής δημοκρατίας με κανόνες και σεβασμό των διαδικασιών»!
Γιατί, όμως, κανένας (!) κανόνας δεν τηρείται πλέον και ο διάλογος έχει μεταφερθεί στα κανάλια, όπου κυριαρχούν από πλευράς συγκεκριμένης ομάδας στελεχών οι ύβρεις και οι συκοφαντίες, με αποτέλεσμα, όπως παραδέχτηκε ο Πάνος Σκουρλέτης, να «έχουμε εξασφαλίσει μεγάλο ρόλο στις θεατρικές επιθεωρήσεις με αυτά που γίνονται»! Ποιοι ευθύνονται γι’ αυτό; Και γίνονται πράγματι πολλά. Η μειοψηφία δεν αποδέχεται την απόφαση της πλειοψηφίας και τον νέο πρόεδρο, θεωρώντας πως η αντιπαράθεση, όπως γίνεται μέσω των καναλιών (!), είναι κατοχυρωμένο δημοκρατικό (!) δικαίωμα στον ΣΥΡΙΖΑ και οι αποφάσεις του νέου προέδρου για παραπομπές στην Επιτροπή Δεοντολογίας του κόμματος είναι απαράδεκτες και εκτός πραγματικότητας. Πώς θα πιάσει τόπο η παρέμβαση του Γιάννη Δραγασάκη το πρωί της Τετάρτης για την «ανάγκη ανάληψης πρωτοβουλιών και τη διαμόρφωση συνθηκών στοιχειώδους αμοιβαίας εμπιστοσύνης για υπέρβαση της κρίσης» μετά τις τόσο υβριστικές τοποθετήσεις, που συνεχίστηκαν και το βράδυ της ίδιας (!) ημέρας θέτοντας και τον Τσίπρα στο στόχαστρο;
Παρακολουθώντας την αγωνία των φίλων και των μελών του ΣΥΡΙΖΑ στα κοινωνικά μέσα, εντόπισα μια ανάρτηση της Έλενας Μηλιώτη που σημείωνε: «Έχεις κάθε δικαίωμα ως πολιτικό υποκείμενο να κρίνεις ότι δεν σε εκφράζει μια νέα ηγεσία με νέες θέσεις και νέο πολιτικό σχέδιο. Έχεις κάθε δικαίωμα να κρίνεις πολιτικά τη νέα κατάσταση, έχεις κάθε δικαίωμα, μην πω ότι οφείλεις, μέσα στα συλλογικά όργανα να καταθέσεις και να παλέψεις να περάσουν οι δικές σου ιδέες, θέσεις, προτάσεις. Έχεις κάθε δικαίωμα επίσης να εκφράσεις ανοιχτά τη διαφωνία σου ταυτόχρονα και την αποχώρησή σου και να κάνεις από κει και πέρα ό,τι εσύ θεωρείς ότι σε εκφράζει πολιτικά. Αυτό που δεν είναι έντιμο ηθικά και πολιτικά είναι να παραμένεις για να υπονομεύσεις, να αντιπολιτευτείς εσωκομματικά διά των ΜΜΕ και να σχεδιάζεις την ίδια ώρα ένα νέο κόμμα εξαγγέλλοντάς το». Στο όνομα της καθαρότητας της Αριστεράς έχουν τελεσθεί άπειρα εγκλήματα σε πολλούς διαχρονικά εμφυλίους. Μετά την πτώση του «Υπαρκτού» ιδίως τα κομμουνιστικά κόμματα έχουν εξαϋλωθεί, με εξαίρεση βεβαίως το ΚΚΕ, που τα ποσοστά του ανεβοκατεβαίνουν μέχρι ο θεός λαός να σώσει τον λαό! Η δεξιά και η ακροδεξιά κυριαρχία ενισχύονται διαρκώς σε όλη την Ευρώπη. Οι μικρές απομείνασες δυνάμεις της Αριστεράς διασπώνται κατ’ εξακολούθηση, καθώς λείπουν πολιτικές προσωπικότητες να εμπνεύσουν, να ανασυνθέσουν και να οργανώσουν τον χώρο. Οι συνθήκες ζωής και παραγωγής έχουν αλλάξει, αλλά δυστυχώς στην Αριστερά τα παλαιά κλισέ παραμένουν ανυπέρβλητα εμπόδια.
Βρισκόμαστε στο τέλος της πρώτης περιόδου του ΣΥΡΙΖΑ. «Η έλλειψη επιτελεστικότητας, η ανυπαρξία οργανωμένων δυνάμεων, η αντιπολιτευτική νωθρότητα βαθμολογήθηκαν από τους πολίτες. Η απίστευτη αναλυτική ανεπάρκεια, που δεν επέτρεπε να κατανοηθεί το μέγεθος της υστέρησης, καθώς και η συνακόλουθη ψυχρολουσία για την ήττα βαφτίζονται “στρατηγική ήττα”, ενώ είναι συγκεκριμένα κατασκευαστικά προβλήματα, “αστοχίες υλικού”, που λένε και για τα βιομηχανικά προϊόντα» σημείωσε ο Δημήτρης Σεβαστάκης στο πρόσφατο άρθρο του στην ΑΥΓΗ της Κυριακής. Αυτό το νέο που χρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ αναζήτησε η πλειονότητα όσων μετείχαν στη διαδικασία για την ανάδειξη του νέου προέδρου. Είναι σίγουρο πως θα τα καταφέρει; Πώς, όμως, θα το μάθουμε αν η μειοψηφία δεν του επιτρέψει να δοκιμάσει να το πραγματοποιήσει, να μάθουμε τελικά αν υπάρχει ελπίδα για μια δεύτερη περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ ως πρωταγωνιστή των εξελίξεων σε μια χώρα που συρρικνώνεται και καταστρέφεται από την πλέον αυταρχική κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης; Ασφαλώς όλα τα προβλήματα του χώρου δεν είναι απέναντι από τον νέο πρόεδρο. Και αυτό μένει να το διαχειριστεί ο ίδιος, αν θέλει να πετύχει στο έργο του.
www.avgi.gr