Φαντάζομαι τους έχετε συναντήσει κάπου εκεί μέσα στους τεμνόμενους κύκλους των κύκλων των διαδικτυακών φίλων που όλοι λίγο πολύ διαθέτουμε. Αυτές τις διασημότητες της android εποχής που αυτάρεσκα υποκλίνονται στα ζήτω και στα μπράβο ενός μικρόκοσμου φίλων και θαυμαστών, αλλά αυστηρά περιχαρακωμένου από τους «άλλους», με τους οποίους συστηματικά και μέχρι διαγραφής αποφεύγουν τον συγχρωτισμό.
Διασημότητες που μοιράζουν δωρεάν τροφή για σκέψη στο κοινό τους κάθε πρωί και κουνάνε το δάχτυλο απειλητικά σε όσους τολμούν να έχουν κοινούς φίλους με κάποιους από την κατηγορία των «άλλων». Διάσημες ασημαντότητες με το δάχτυλο κολλημένο στην οθόνη και το μυαλό κολλημένο στον καθρέφτη που αντανακλά τις αυταπάτες της μεγαλομανίας τους.
Κουβαλώντας τα απωθημένα τους από το τίποτα και από το πουθενά προερχόμενες οι διασημότητες των social media, ταυτίζουν τον μικρόκοσμο των ομοϊδεατών τους με το φαντασιακό σύμπαν των επιθυμιών τους. Για να έχω χίλια like, έτσι θα είναι, μονολογούν και συνεχίζουν ακάθεκτες την ξέφρενη πορεία τους προς τον τοίχο της πραγματικότητας. Εκεί που συνήθως τους περιμένει η μετωπική σύγκρουση με το άγνωστο του έξω κόσμου.
Ενός κόσμου γεμάτου δυσάρεστες εκπλήξεις και σχεδόν μηδενικής αναγνώρισης. Ενός κόσμου που ζει, κινείται, υποφέρει, αγωνιά, εξοργίζεται, οργανώνεται και διεκδικεί εκτός κοινωνικών δικτύων αλλά εντός της κοινωνίας.
Αποκομμένες από τον κόσμο αυτό κάποιες διασημότητες των social media έρχεται τελικά η στιγμή που ανακαλύπτουν πως τα πραγματικά ποσοστά της δημοφιλίας και της κοινωνικής αποδοχής της αποψάρας τους ουδεμία σχέση έχουν με τα like της παρέας και του κύκλου θαυμαστών τους.
Το δε στραπατσάρισμα της διασημότητάς τους στον τοίχο της σκληρής πραγματικότητας ουδεμία σημασία θα είχε αν δεν έπαιρναν στον λαιμό τους και τις ΟΜάδες των οπαδών τους.