Σημειώνεται ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης είχε χθες συναντήσεις στο Πεκίνο με τον πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ, τον πρωθυπουργό Λι Τσιανγκ και τον πρόεδρο της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης Τζάο Λετζί, ενώ κυβερνητικές πηγές έλεγαν προ ημερών ότι ο πρωθυπουργός σχεδίαζε αρχικά να επισκεφτεί και τη Σαγκάη για την Εκθεση CIIE, (China International Import Expo), «όμως, λόγω των εξελίξεων στην περιοχή, θα επιστρέψει στην Αθήνα μετά τις συναντήσεις με την κινεζική πολιτική ηγεσία» και ότι θα εκπροσωπηθεί στην έκθεση από τον υπουργό Μεταφορών Χρήστο Σταϊκούρα και τον υφυπουργό Εξωτερικών αρμόδιο για την Οικονομική Εξωστρέφεια Κώστα Φραγκογιάννη.

Τα εσωκομματικά

Σε κάθε περίπτωση, μετά τη σημερινή επιστροφή του από την Κίνα, όλα τα βλέμματα πέφτουν στη διπλή εμφάνιση που αποφάσισε τελικά να κάνει ο πρωθυπουργός την ερχόμενη Δευτέρα και να παρευρεθεί τόσο στην εκδήλωση προς τιμήν του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη (που συνδιοργανώνει το «Δίκτυο» της Αννας Διαμαντοπούλου στο «Κέντρο Πολιτισµού Ελληνικός Κόσµος» και όπου θα χαιρετίσει ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός) όσο και στην εκδήλωση στη μνήμη της Μαριέττας Γιαννάκου, που διοργανώνει η Πανελλαδική Οργάνωση Γυναικών «Παναθηναϊκή» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, όπου θα μιλήσει ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής.

Δύο εκδηλώσεις που, εκτός από την ίδια μέρα, πραγματοποιούνται και την ίδια ώρα (7 το απόγευμα). Οπως προκύπτει και από δημοσιεύματα στον φιλοκυβερνητικό Τύπο, ο κ. Μητσοτάκης ζύγισε τις αντιδράσεις που θα προκαλούνταν στο εσωτερικό της Ν.Δ. αν πήγαινε μόνο στην εκδήλωση για τον Κ. Σημίτη και κατέληξε τελικά να πάει και στις δύο.

Το θέμα είναι ότι, ανεξάρτητα με το τι θα πρωτοπρολάβει να κάνει ο Κυρ. Μητσοτάκης τη Δευτέρα, όλη αυτή η ιστορία του διαμοιρασμού της πρωθυπουργικής παρουσίας στα δύο αντανακλά ένα ζήτημα που άπτεται των εσωκομματικών της Ν.Δ. και το οποίο είναι απολύτως υπαρκτό και βαθύ.

Πρόκειται για το μεγάλο χάσμα που υπάρχει μεταξύ της μητσοτακικής τάσης μέσα στο κόμμα, η οποία έχει ενσωματώσει πολλά στελέχη που προέρχονται εκτός της «γαλάζιας» παράταξης και ειδικά από το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ, και ενός μεγάλου κομματιού της παράταξης που αισθάνεται ότι ανήκει στην «παραδοσιακή» Ν.Δ..

Είναι πολλοί στο κόμμα -κυρίως σε επίπεδο μικρομεσαίων στελεχών και ψηφοφόρων- που δυσφορούν έντονα, νιώθοντας ότι δεν υπάρχει ισορροπία μεταξύ των δύο αυτών πλευρών (σε βάρος της δεύτερης), ενώ σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις εκφράζουν μεγάλη δυσαρέσκεια για την αξιοποίηση από τον πρωθυπουργό –όχι μόνο στο υπουργικό σχήμα, αλλά γενικώς σε θέσεις ευθύνης στα υπουργεία και τον κρατικό μηχανισμό– όλων αυτών των στελεχών που προέρχονται από άλλους πολιτικούς χώρους, σε βάρος στελεχών που προέρχονται από τη Ν.Δ. και παραμένουν αναξιοποίητα.

Το κλίμα αυτό που επικρατεί στο εσωτερικό της «γαλάζιας» παράταξης το περιέγραψε πρόσφατα με πολύ σαφή τρόπο το ιστορικό στέλεχος του κόμματος Νικήτας Κακλαμάνης (ομιλητής, επίσης, στην εκδήλωση για τη Μαριέττα Γιαννάκου), ο οποίος είχε ταχθεί «υπέρ της διεύρυνσης, αλλά όχι υπέρ του ξεχειλώματος», επισημαίνοντας ότι η «δεύτερη συνιστώσα της Ν.Δ.» -η «φιλελεύθερη συνιστώσα» που, όπως είπε, ήρθε ως προσθήκη με τα χρόνια- «αγνοεί την πρώτη συνιστώσα» (την οποία ο κ. Κακλαμάνης ονόμασε «Λαϊκή Δεξιά») που όπως σημείωσε ήταν η «πολιτική μήτρα» της Ν.Δ. και της ΕΡΕ.

Η δυσφορία

Μάλιστα ο πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής και πρώην υπουργός είχε αναφερθεί και σε ένα «σλόγκαν υπό μορφήν χιούμορ και πλάκας που κυκλοφορεί μεταξύ των μικρομεσαίων στελεχών της Ν.Δ.» και τα οποία αναφέρουν ότι «όταν υποβάλλει κάποιος το βιογραφικό του για να κριθεί, λένε “βάλε ότι είχες θητεύσει λίγο και στο ΠΑΣΟΚ μπας και έχεις τύχη”».

Πολλοί στη Ν.Δ. βλέπουν το πολιτικό σκηνικό, όπου η Ν.Δ. είναι ο μοναδικός ισχυρός πόλος και εμφανίζεται να παίζει χωρίς αντίπαλο δέος από την άλλη πλευρά του πολιτικού φάσματος. Και θεωρούν ότι αυτές οι συνθήκες μπορούν να οδηγήσουν ένα κομμάτι της βάσης της Ν.Δ., που αισθάνεται τη δυσφορία που περιγράψαμε παραπάνω, να στραφεί στη στήριξη κομμάτων ή προσώπων που μπορεί να εμφανιστούν στα δεξιά της Ν.Δ., σε μια λογική ότι δεν αισθάνονται πως μια τέτοια ψήφος στις σημερινές συνθήκες θα ενέχει το ρίσκο να κυβερνήσει η Αριστερά ή η Κεντροαριστερά.

Τα ίδια «γαλάζια» στελέχη, που θεωρούν πιθανό ένα τέτοιο σενάριο, πιστεύουν ότι αυτή η δυσφορία κομματιού της βάσης της «γαλάζιας» παράταξης είναι που εκφράστηκε και στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, είτε μέσω της ψήφισης «γαλάζιων» ανταρτών κόντρα στους επίσημους υποψηφίους που στήριξε προσωπικά ο πρωθυπουργός, είτε μέσω της αποχής.

Αυτή τη δυσφορία που υπάρχει στο εσωτερικό της κυβερνώσας παράταξης θέλει να αποφύγει να οξύνει ο Κυρ. Μητσοτάκης και επιλέγει να παρευρεθεί και στις δύο εκδηλώσεις που έχουν μεν διαφορετικά κομματικά χαρακτηριστικά, αλλά πολιτικά έχουν πολλά κοινά στοιχεία.

www.efsyn.gr