Loading...

Κατηγορίες

Παρασκευή 24 Μάι 2019
Για τη δημοκρατικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Κλίκ για μεγέθυνση

 

 

άρθρο της Ναταλίας Αθανασούλη

Υποψήφιας ευρωβουλευτού με την "ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ" ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΎΛΟΥ

Τίθεται μεγάλη προβληματική ως προς τη δημοκρατικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αν τελικά υφίσταται δημοκρατικό έλλειμμα.
Αν τελικά υπηρετεί το σκοπό για τον οποίο συστάθηκε: τη συνένωση των λαών, την επιδίωξη να αποτελεί ένα χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, μέσα στον οποίο τα κράτη μέλη της συνεργάζονται σε πλαίσιο γενικής πολιτικής, στους ελέγχους στα σύνορα, στο άσυλο, στη μετανάστευση, στην προστασία και προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην ελεύθερη μετακίνηση προσώπων και εμπορευμάτων και ούτω καθεξής.


Τρείς βασικοί ενδεχόμενοι άξονες για μια πιο δημοκρατική ΕΕ είναι:
Πρώτον, η εισαγωγή της έννοιας της ισοπολιτείας, με ουσιαστικό περιεχόμενο, που θα διαμόρφωνε σε όλους τους Ευρωπαίους πολίτες την αντίληψη πως είναι πραγματικά Ευρωπαίοι, και την αίσθηση του «ανήκειν» στην Ευρώπη , πέραν της εθνικής τους καταγωγής .


Δεύτερον, η κάλυψη των θεσμικών αξιωμάτων με εκλογές από τους Ευρωπαίους πολίτες, ώστε να αποκτά κεντρικό ρόλο η ισοκρατεία.


Τρίτον, η δυνατότητα διεξαγωγής δημοψηφισμάτων με δεσμευτικό χαρακτήρα, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα ισηγορίας.
Όμως ενδεχομένως, τα ανωτέρω, να συνιστούν μια πιο θεωρητική προβληματική.

Σήμερα, η ΕΕ βιώνει μια βαθειά οργανική κρίση. Τα αίτια είναι πολυπαραγοντικά: η μεταναστευτική κρίση, η άνοδος της ακροδεξιάς, η αποχώρηση κρατών-μελών κτλ.
Ειδικά ως προς το μεταναστευτικό ζήτημα που συνδέεται εν μέρει με την άνοδο της ακροδεξιάς, εστιάζει όχι στις αιτίες του προβλήματος, αλλά στα συμπτώματα. Ενίσχυσε μεν οικονομικά χώρες με αυξημένες μεταναστευτικές ροές, εξετάζοντας όμως ως επί το πλείστον αριθμητικά δεδομένα. Οι λογικές της εφαρμογής στείρων νόμων και πολιτικών μηδενικής ανοχής της Ευρώπης, την κατέστησαν μια Ευρώπη φρούριο, τροφοδοτώντας έτσι το ρατσισμό και την ξενοφοβία.

Ενδεικτικά:

Στην Ιταλία το κοινό κυβερνητικό πρόγραμμα της Λέγκας και των Πέντε Αστέρων προτάσσει μαζικές απελάσεις μεταναστών χωρίς έγγραφα, με χαρακτηριστική αναφορά του υπουργού Εσωτερικών Ματέο Σαλβίνι «ότι το νησί πρέπει να σταματήσει να αποτελεί «τον προσφυγικό καταυλισμό της Ευρώπης». Ο OHE και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα ζητούν αλλαγές στο «Δεύτερο διάταγμα για την ασφάλεια» του Ματέο Σαλβίνι, που επιβάλλει πρόστιμα στους διασώστες έως 5.000 ευρώ για τον κάθε άνθρωπο που διασώζουν στη θάλασσα και μεταφέρουν στην Ιταλία. Ο υπουργός Εσωτερικών κατήγγειλε στην πράξη τον ΟΗΕ γιατί «θα έπρεπε να ξέρει ότι στην Ιταλία για τη διευκόλυνση της παράνομης μετανάστευσης προβλέπονται πρόστιμα εδώ και χρόνια», παραβλέποντας το γεγονός ότι η διάσωση στη θάλασσα είναι καθήκον που προβλέπεται από το διεθνές δίκαιο και δεν μπορεί να υποβαθμιστεί ως απλή παραβίαση των συνόρων.


Στη Γερμανία το ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) κατέκτησε θέση στο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο το 2017 για πρώτη φορά, με απότοκο να καταλαμβάνει τη θέση του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης..


Στη Γαλλία η Μαρίν Λεπέν με το Εθνικό Μέτωπο τίθεται κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά του ευρώ, προωθώντας ένα κράτος προνοίας μόνο για τους Γάλλους πολίτες, ενώ τον Ιούλιο του 2013,η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προέβη σε άρση της ασυλίας της ως ευρωβουλευτού και έτσι δρομολογήθηκε η δίωξή της από τις γαλλικές αρχές, για ρατσιστικές δηλώσεις της εναντίον των μουσουλμάνων το 2010.


Στην Ουγγαρία ο ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν παρουσιάζει τον εαυτό του ως τον «προστάτη» της Ουγγαρίας και της Ευρώπης απέναντι στους μουσουλμάνους μετανάστες, κάνοντας λόγο για την απειλή του μεταναστευτικού με δηλώσεις όπως: « υπάρχει μια Ευρώπη με μικτό πληθυσμό και χωρίς αίσθηση ταυτότητας»,  «Δεν θα επιτρέψουμε ποτέ να γίνει η Ουγγαρία χώρα -στόχος μεταναστών. Δεν θέλουμε να βλέπουμε μειονότητες με διαφορετικά πολιτισμικά χαρακτηριστικά ανάμεσά μας. Θέλουμε να κρατήσουμε την Ουγγαρία, Ουγγαρία», «Κανένας δεν θα μας πει ποιους θα βάζουμε στο ίδιο μας το σπίτι» απείλησε. Όποιος περνούσε ή κατέστρεφε τον φράχτη, κινδύνευε με φυλάκιση τριών ετών.


Στη Σλοβενία το κόμμα του πρώην πρωθυπουργού Γιάνεζ Γιάνσα επεσήμαινε διαρκώς την απειλή που ελλοχεύει «λόγω της ‘εισβολής’ των μεταναστών», ακολουθώντας ρητορική αμιγώς ξενοφοβική, παρόμοια με του Όρμπαν, παρότι στην εν λόγω χώρα δεν φιλοξενούνται σήμερα παρά μόλις περίπου χίλιοι αιτούντες άσυλο.


Στη Δανία το Δανικό Λαϊκό Κόμμα, που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη δύναμη στο Κοινοβούλιο προάγει την αυστηρή εφαρμογή των νόμων, εκφράζοντας την αντίθεση στη μετατροπή της Δανικής κοινωνίας σε πολυπολιτισμική κοινωνία, στοχοποιώντας τους μετανάστες και προωθώντας την πολιτιστική αφομοίωση των μεταναστών στη χώρα.


Στην Ελλάδα η Χρυσή Αυγή, ένα κόμμα που βρισκόταν στο περιθώριο της ελληνικής πολιτικής μέχρι το 2012 επιμένει σε υψηλά ποσοστά, και με εκκρεμότητα την έκδοση απόφασης για τη δίκη της αναφορικά με τις επιμέρους επιθέσεις της να συνιστούν στην πλειοψηφία τους οργανωμένες επιθέσεις από τα τάγματα εφόδου της, που δρουν κατόπιν εντολών – οδηγιών, ενημέρωσης και έγκρισης της ηγεσίας της, διαμέσου της ιεραρχικής πυραμίδας.


Αντιλαμβανόμαστε συμπερασματικά, ότι εφόσον επικρατεί ένα τέτοιο πλαίσιο ξενοφοβικό, οι όροι προσέγγισης του προσφυγικού ζητήματος πρέπει να είναι αμιγώς ανθρωποκεντρικοί, δικαιοκρατικοί και κοινωνικοί και όχι τεχνοκρατικοί.
Ως «Πλεύση Ελευθερίας», θέτουμε ως βασικό πρόταγμα της διακήρυξης μας τα ανθρώπινα δικαιώματα στην ουσία τους, γι’ αυτό και αξιώνουμε την τήρηση όλων των συνταγματικώς καθιερωμένων εγγυήσεων που καθιστούν την Ευρώπη τόπο δικαιοκρατικής προστασίας κάθε ανθρώπου.

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου