Ενώ ο κόσμος στην Ουκρανία καίγεται, το Μαξίμου τρίβει τα χέρια του διότι βλέπει αυτήν την κρίση σαν ευκαιρία να διεξαγάγει και να κερδίσει εκλογές - αστραπή. Πριν καλά-καλά συνέλθει ο κόσμος από την πανδημία, πριν προλάβει να συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει στην ευρωπαϊκή ήπειρο θα κληθεί υπό καθεστώς φόβου σε πρόωρες εκλογές όπου αναμένεται να συσπειρωθεί γύρω από τον «ισχυρό» και «δοκιμασμένο», γύρω από τη σημαία, κατά το γνωστό ρητό. Αρκεί βέβαια ο ηγέτης, έστω και μηντιακά κατασκευασμένος, να έχει μια κάποια υπόσταση.
Ίσως ήθελε να κρυφτεί ο κ. Μητσοτάκης ο Β’ αλλά η χαρά δεν τον άφησε. Λειτουργώντας ενστικτωδώς, περισσότερο σαν αυλικός των ισχυρών της Δύσης παρά σαν ηγέτης ενός σύγχρονου ειρηνικού και πολιτισμένου κράτους, τόλμησε να αποστείλει όπλα στην Ουκρανία (λες και με τα δικά μας θα έκαναν τη διαφορά, χώρια που το πιθανότερο είναι να μη φθάσουν καν στον προορισμό τους) σπάζοντας την παράδοση που θέλει την Ελλάδα να μην αναμειγνύεται σε διεθνείς συγκρούσεις παρά μόνο παρέχοντας ανθρωπιστική βοήθεια. Έχασε την ευκαιρία να αναλάβει ειρηνευτική πρωτοβουλία, όντας ηγέτης της μοναδικής ομόδοξης χώρας της Ρωσίας εντός ΕΕ και ΝΑΤΟ. Έχασε επίσης την ευκαιρία να αξιοποιήσει την πείρα που έχει αποκτήσει η χώρα μας στη φιλοξενία προσφύγων, αναλαμβάνοντας ηγετικό ρόλο στη διαχείριση της τεράστιας ανθρωπιστικής κρίσης στην Ουκρανία.
Ίσως το γεγονός ότι ο κ. Μητσοτάκης είναι ο εκλεκτός της ντόπιας ολιγαρχίας τον κάνει να μοιάζει περισσότερο με ατζέντη συμφερόντων παρά με πολιτικό. Το ζήτημα είναι ότι εκπροσωπεί όλους τους Έλληνες και μάλλον μας αξίζει κάτι καλύτερο αλλιώς θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Της μοίρας που θα καθοριστεί από την αξιοποίηση ή όχι της απλής αναλογικής. Υπάρχει μία και μόνη περίπτωση αλλαγής σελίδας μετά τις εκλογές, είτε αυτές γίνουν τον Μάιο είτε τον Σεπτέμβριο: Σχηματισμός κυβέρνησης με συμμετοχή ή ανοχή από όλα τα κόμματα της σημερινής προοδευτικής αντιπολίτευσης, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΜΕΡΑ25, το ΚΙΝΑΛ και το ΚΚΕ.
Σενάριο επιστημονικής φαντασίας με τα μέχρι χθες δεδομένα, τα προπολεμικά, αναγκαίο όμως, καθώς πλέον περισσότερο από ο,τιδηπότε άλλο χρειαζόμαστε τόσο στο εσωτερικό όσο και στο διεθνές περιβάλλον ειρηνοποιούς. Οι βεβαιότητες, η αυτάρκεια, οι απόλυτες αλήθειες μας τελείωσαν. Ο κόσμος αλλάζει με καταιγιστικούς ρυθμούς και χρειαζόμαστε όσο τίποτα άλλο συναίνεση και μετριοπάθεια. Η μπάλα βρίσκεται στο γήπεδο της Αριστεράς. Αρκεί να το αντιληφθεί εγκαίρως και να μην αυτοκτονήσει· πάλι.
πηγη: https://tvxs.gr