Ενώ μέχρι πρότινος ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί και τα στελέχη της κυβέρνησης, καθώς και ο διοικητής της ΤτΕ διαβεβαίωναν σε κάθε ευκαιρία και με κάθε τρόπο ότι η ελληνική οικονομία είναι πλήρως θωρακισμένη και ότι οι ρυθμοί ανάπτυξής της θα είναι πρωτοφανείς, το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρείται μια συντονισμένη αναδίπλωση και μια «ύποπτη» μεταστροφή σχετικά με τα οικονομικά στοιχεία και κυρίως με τις δυνατότητες του προϋπολογισμού να στηρίξει την πληττόμενη κοινωνία. Στο πλαίσιο αυτό κινείται και το άρθρο του συντονιστή του Γραφείου του Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή Φραγκίσκου Κουτεντάκη στην ΑΥΓΗ της Κυριακής σχετικά με την ανάγκη θέσπισης δημοσιονομικών προτεραιοτήτων ως απόρροια (κατά τον ίδιο) και των προβλημάτων που προκαλεί ο πόλεμος στην Ουκρανία.

Ξεκινώντας ο Φ. Κουτεντάκης από τη λανθασμένη, κατά την άποψή μου, παραδοχή ότι τυχόν οριζόντια μέτρα θα πρέπει ή να συνοδεύονται από επιπλέον φορολόγηση, ή θα οδηγήσουν σε επιπλέον δανεισμό, και μια και αποκλείει τον επιπλέον δανεισμό, καταλήγει να μας δώσει δύο επιλογές: «Είτε θα περιοριστεί η έκταση των παρεμβάσεων στοχεύοντας στις πιο ευάλωτες κατηγορίες πολιτών, είτε θα αυξηθεί η φορολογία σε κάποιες κατηγορίες πολιτών»… Μάλιστα, καταλήγοντας, ξεκαθαρίζει ότι η όποια άποψη διατυπώνεται «δεν μπορεί να ξεφύγει από κάποιους περιορισμούς που υπάρχουν, ανεξάρτητα από την πολιτική βούληση».

Τώρα είμαστε εκτός Μνημονίων, υπενθυμίζω, αν το έχεις ξεχάσει, σύντροφε, πρώην γενικέ γραμματέα Δημοσιονομικής Πολιτικής επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ!

Επίτρεψέ μας, Φραγκίσκο Κουτεντάκη, να διατυπώνουμε απόψεις οι οποίες είναι εκτός του πλαισίου που θέτεις. Είναι δεδομένο ότι για να υπάρξει ελπίδα σ’ αυτόν τον τόπο, ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και ο ελληνικός λαός, μαζί με άλλους λαούς και προοδευτικές κυβερνήσεις της Ευρώπης, θα πρέπει να αμφισβητήσουν το αυστηρό δημοσιονομικό πλαίσιο που έχει επιβάλει η Γερμανία με τη στήριξη των «προθύμων» και το οποίο μας έχει επιστρέψει στη δεκαετία του 1970.

Επίτρεψέ μας να απαιτούμε μέτρα στήριξης του συνόλου της κοινωνίας, μέτρα στήριξης της ζήτησης και της ανάπτυξης και όχι μόνο στήριξη των ευάλωτων προκειμένου να μην ενοχληθεί το μεγάλο κεφάλαιο!

Αλλαγή πολιτικής

Αυτό που χρειάζονται η χώρα και η κοινωνία, και προτείνει καθαρά ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., είναι αλλαγή πολιτικής. Μεταξύ πολλών άλλων, απαιτούνται άμεσα:

- Αύξηση του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ.

- Μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα και του ΦΠΑ στα βασικά είδη διατροφής.

- Αύξηση της συμμετοχής των λιγνιτικών μονάδων στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

- Φορολόγηση των «ουρανοκατέβατων» υπερκερδών των εταιρειών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

- Γενναία επιδότηση των αγροτών για τις ζωοτροφές, τα λιπάσματα και τα καύσιμα.

- Στήριξη μικρομεσαίων και αγροτών με αναδιάταξη και ανακατεύθυνση των πόρων του ταμείου σταθερότητας και ανάπτυξης.

- Ρύθμιση των χρεών της πανδημίας, που να συμπεριλαμβάνει μερική διαγραφή.

Με άλλα λόγια, για να μην βρει το τέλος μια νέας κρίσης την κοινωνία κατεστραμμένη για ακόμα μία φορά, απαιτείται ένα μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής έξω από το πλαίσιο που προτείνεις. Απαιτείται μια επιθετική δημοσιονομική πολιτική, η οποία θα συνοδεύεται από ριζικές θεσμικές αλλαγές που θα βάλουν τέλος στην ασυδοσία και την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος, φαινόμενο που τα τελευταία δυόμισι χρόνια έχει πάρει μορφή άλλης πανδημίας.

Γιατί όπως ξέρεις καλά, Φ. Κουτεντάκη, όταν ακολουθούνται δημοσιονομικές πολιτικές σαν αυτές που περιγράφεις, η αύξηση του δημόσιου χρέους και η επιπλέον φορολόγηση των πολιτών έρχονται νομοτελειακά. Η μόνη βιώσιμη πολιτική για τη μεγέθυνση του ΑΕΠ σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές είναι η στήριξη της κοινωνίας και ιδιαίτερα κάθε παραγωγικής μικρομεσαίας μονάδας!

* Ο Παύλος Πολάκης είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Νομού Χανίων και πρώην υπουργός

πηγη: https://www.avgi.gr