Δίνουν τα σπίτια στα funds και τους servisers. Και από δω και μπρος θα δικαιούνται να ανεβάζουν ανεξέλεγκτα την τιμή της οφειλής και να εκπλειστηριάζουν στο σωρό. «Αν δεν ξεμπλοκαριστεί το σύστημα, οι τράπεζες δεν θα δίνουν ποτέ δάνεια» υπερασπίστηκε με θράσος το έγκλημα γνωστός τηλεπαρουσιαστής. «Θα πέσουν έτσι τα ενοίκια» (!) πρόσθεσε.
Μπίζνες πάνω στα ερείπια. Θυσιάζονται οι πολλοί για να πλουτίζουν οι λίγοι και οι επιτήδειοι. Και εμείς, ανέστιοι και πρόσφυγες στον τόπο μας, να κοιτάζουμε τους άλλους πρόσφυγες από απέναντι με μίσος. Αυτός είναι ο στόχος; Η εξαγρίωση;
Η Ν.Δ. δεν μιλά. Ρίχνει τις ευθύνες στους νόμους δήθεν του ΣΥΡΙΖΑ και ξεμπερδεύει αφήνοντας τη «βόμβα» της εφαρμογής της απόφασης του Αρείου Πάγου να απειλεί τα θεμέλια της επόμενης διακυβέρνησης (παραδοχή ήττας ή απόλυτη ανευθυνότητα;)
Τα σπίτια είχαν μπει στο μάτι από το 2015. Οι τράπεζες (που κανείς δεν αναφέρει) παλιά (στις παχιές αγελάδες) έδιναν υψηλά δάνεια απλόχερα. Αλυσοδέσαν έτσι τους ανθρώπους εξαγοράζοντας τα όνειρά τους για μια κατοικία. Μια εστία για ένα καλύτερο αύριο. Μια σταθερότητα. Αυτή η πανάκριβη σταθερότητα, σπάνιο πράγμα, σε έναν κόσμο που καταρρέει.
Η τότε κυβέρνηση αντιστάθηκε στις πιέσεις και προστάτευσε την πρώτη κατοικία. Μετά ήρθε ο Μητσοτάκης με τον νέο Πτωχευτικό -άλλη μία απαγορευμένη λέξη- που αφαίρεσε κάθε προστατευτικό πλαίσιο. Το τελευταίο χτύπημα έδωσε ο Άρειος Πάγος, που, με συντριπτική πλειοψηφία 56-10, νομιμοποίησε την αρπαγή των σπιτιών των δανειοληπτών με απόφαση που -ω του θαύματος!- βγήκε μέσα σε μόλις 8 μέρες.
Δικαιωμένα και αθέατα τα αρπακτικά. Στην εποχή του «αθέατου» ανεξέλεγκτου κεφαλαίου, οι γύπες χυμούν και κρύβονται. Οι δανειολήπτες θα αναμένουν ώρες για μια ρύθμιση κρεμασμένοι σε ένα τηλέφωνο που κανείς δεν θα σηκώνει. Την ίδια ώρα, τα επιτόκια θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν με άλματα και οι άνθρωποι θα τρέχουν από σούπερ μάρκετ σε σούπερ μάρκετ για λίγα λεπτά φθηνότερα το πακέτο με τα μακαρόνια...
Η τύχη και το ρουσφέτι θα καθορίζουν ποιος «θα φαγωθεί». Από το κράτος δικαίου στο κράτος των ακραίων ανισοτήτων, όπου εκατομμύρια άτυχοι θα ονειρεύονται τις ζωές «των τυχερών». Όπου οι «άριστοι» θα ξεσκαρτάρουν το πλήθος, με Προεδρικά Διατάγματα και απανωτούς φραγμούς στην εκπαίδευση, μην τυχόν και «σωθεί» κανείς κατά λάθος. Και ο «φιλεύσπλαχνος» θα πετά προεκλογικά επιδόματα, ανά 15θήμερο για το θεαθήναι, που παίρνουν ελάχιστοι, ποσά ασήμαντα.
Και τότε ρίξανε τον κλήρο, να δούνε ποιος θα φαγωθεί...
πηγη: https://www.avgi.gr