Το έωλο κυβερνητικό επιχείρημα ότι η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων θα βοηθήσει στη βελτίωση των δημόσιων, καταρρίπτει το Think Τank Έρευνας του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ, αναφορικά με το σχετικό το νομοσχέδιο της ΝΔ, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι το σχέδιο νόμου της ΝΔ επιτρέπει την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων που επί της ουσίας δε θα κάνουν έρευνα.
Καθώς η έρευνα είναι μια σημαντική κοινωνική επένδυση με τεράστια κοινωνικά οφέλη, η οποία παράλληλα αποτελεί και καταστατικό στοιχείο της λειτουργίας του πανεπιστημίου, το Think Τank Έρευνας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπογραμμίζει ότι ο βέλτιστος τρόπος διδασκαλίας προβλέπει την μέγιστη δυνατή εμπλοκή των φοιτητών και φοιτητριών στην ερευνητική διαδικασία, και ότι «η αποσύνδεση της διδασκαλίας από με την έρευνα ρίχνει το επίπεδο σπουδών, κάτι το οποίο αποτυπώνεται στις διεθνείς κατατάξεις των πανεπιστημίων.
«Η έρευνα δεν αποτελεί κριτήριο ούτε για την αδειοδότηση των ιδιωτικών πανεπιστημίων, ούτε για τη στελέχωσή τους, ενώ οι συνθήκες υπό τις οποίες επιτρέπονται να λειτουργήσουν τα ιδρύματα (ελάχιστος αριθμός απαιτούμενων διδασκόντων, μέγιστος αριθμός ωρών απασχόλησης του προσωπικού) δρουν ανασταλτικά προς κάθε ερευνητική δραστηριότητα», τονίζεται στην ίδια ανακοίνωση με την επισήμανση ότι το γεγονός αυτό βρίσκεται σε αντιδιαστολή με τα ελληνικά δημόσια ΑΕΙ που δημιουργήθηκαν «ως ιδρύματα με ερευνητικό χαρακτήρα, ακολουθώντας το Ευρωπαϊκό πρότυπο».
Σύμφωνα με το Think Τank του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ «τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που προβλέπει το νομοσχέδιο θα έχουν ελάχιστη συνεισφορά στο ερευνητικό τοπίο της χώρας» ενώ αναφορικά με το δήθεν επιχείρημα ότι το κύρος ενός πανεπιστημίου μεταφέρεται και στο παράρτημά του σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, επισημαίνεται ότι το τελευταίο «αντιμετωπίζεται ως αυτόνομος οργανισμός, που αξιολογείται στις διεθνείς κατατάξεις με βάση τόσο την ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχει όσο και την ερευνητική του παραγωγή».
«Παραρτήματα πανεπιστημίων, όπως αυτά που προβλέπει το νομοσχέδιο, κατατάσσονται σε θέσεις από 2.000 ως 6.000, ακόμα και όταν τα μητρικά είναι ανάμεσα στα κορυφαία 50 του κόσμου» τονίζει το Think Τank Έρευνας δίνοντας ως παράδειγμα το NY University το οποίο είναι 24ο στον κόσμο, αλλά το παράρτημά του στο Άμπου Ντάμπι είναι στη θέση 2.042 και αυτό στη Σανγκάη στη θέση 3.159. Σημειώνεται ότι τα ελληνικά δημόσια ΑΕΙ στην ίδια κατάταξη βρίσκονται σε θέσεις από 300 έως 1.000.
«Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δρουν ανασταλτικά στην ευρωπαϊκή προοπτική της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης» σημειώνει το Think Τank προσθέτοντας ότι «η εισαγωγή ιδιωτικών ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που δεν ανταποκρίνονται στις προϋποθέσεις αριστείας και δεν προάγουν την έρευνα, θα λειτουργήσει ανασταλτικά στα οφέλη που θα αποκομίζει η χώρα μας από την ενσωμάτωση στο Ευρωπαϊκό εκπαιδευτικό και ερευνητικό γίγνεσθαι.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του Think Τank Έρευνας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ:
«Η έρευνα είναι μια σημαντική κοινωνική επένδυση με τεράστια κοινωνικά οφέλη. Οδηγεί σε καινοτομίες και νέες τεχνολογίες που μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής και την υγεία, να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, να προαγάγουν τον πολιτισμό και να προσφέρουν λύση σε προκλήσεις όπως η κλιματική αλλαγή και το δημογραφικό πρόβλημα.
Γι’ αυτό το λόγο, η έρευνα αποτελεί καταστατικό στοιχείο της λειτουργίας του πανεπιστημίου. Όχι μόνο επειδή στα πανεπιστήμια παράγεται νέα γνώση, αλλά και επειδή αυτή η διαδικασία είναι αναπόσπαστα δεμένη με την εκπαίδευση νέων επιστημόνων. Ο βέλτιστος τρόπος διδασκαλίας προβλέπει την μέγιστη δυνατή εμπλοκή των φοιτητών και φοιτητριών στην ερευνητική διαδικασία. Στις μέρες μας, που η απλή διαχείριση της υπάρχουσας γνώσης γίνεται από ολοένα και πιο «έξυπνες» μηχανές, η ικανότητα κριτικής ανάλυσης και παραγωγής νέας γνώσης εξελίσσεται στην πιο σημαντική δεξιότητα που ένα πανεπιστήμιο οφείλει να δίνει στους αποφοίτους του.
Ως Έλληνες πανεπιστημιακοί και ερευνητές διαπιστώνουμε με απογοήτευση ότι το υπό ψήφιση νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια επιτρέπει την ίδρυση πανεπιστημίων που επί της ουσίας δε θα κάνουν έρευνα. Η έρευνα δεν αποτελεί κριτήριο ούτε για την αδειοδότηση των ιδιωτικών πανεπιστημίων, ούτε για τη στελέχωσή τους, ενώ οι συνθήκες υπό τις οποίες επιτρέπονται να λειτουργήσουν τα ιδρύματα (ελάχιστος αριθμός απαιτούμενων διδασκόντων, μέγιστος αριθμός ωρών απασχόλησης του προσωπικού) δρουν ανασταλτικά προς κάθε ερευνητική δραστηριότητα.
Αυτό βρίσκεται σε αντιδιαστολή με τα Ελληνικά δημόσια ΑΕΙ που από την αρχή ιδρύθηκαν ως ιδρύματα με ερευνητικό χαρακτήρα, ακολουθώντας το Ευρωπαϊκό πρότυπο, σύμφωνα με το οποίο το ερευνητικό έργο -με ελάχιστες εξαιρέσεις- παράγεται σε δημόσια πανεπιστήμια και ερευνητικά ινστιτούτα. Τα Ελληνικά δημόσια ΑΕΙ, εδώ και μια δεκαπενταετία σε συνθήκες κρατικής υποχρηματοδότησης, με μειώσεις προϋπολογισμών που σε κάποιες περιπτώσεις ξεπερνά το 60% του προ της κρίσης επιπέδου τους, πρωτοπορούν και παράγουν υψηλότατου επιπέδου ερευνητικό έργο, με σημαντικό κοινωνικό αντίκτυπο. Και όλα αυτά, παρά την ανεπαρκή χρηματοδότηση, την έλλειψη συγκροτημένου και μακροπρόθεσμου κρατικού σχεδιασμού και την απουσία θεσμών μετατροπής των αποτελεσμάτων της έρευνας σε κοινωνικό μέρισμα.
Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που προβλέπει το νομοσχέδιο θα έχουν ελάχιστη συνεισφορά στο ερευνητικό τοπίο της χώρας, κάτι που καθιστά έωλο το αφήγημα ότι τα δημόσια πανεπιστήμια έχουν να ωφεληθούν από συνέργειες με αυτά. Επιπλέον, η αποσύνδεση της διδασκαλίας από με την έρευνα ρίχνει το επίπεδο σπουδών, κάτι το οποίο αποτυπώνεται στις διεθνείς κατατάξεις των πανεπιστημίων. Το κύρος ενός πανεπιστημίου δεν μεταφέρεται αυτόνομα στο παράρτημα που ανοίγει σε μία άλλη χώρα. Το παράρτημα αντιμετωπίζεται ως αυτόνομος οργανισμός, που αξιολογείται στις διεθνείς κατατάξεις με βάση τόσο την ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχει όσο και την ερευνητική του παραγωγή. Παραρτήματα πανεπιστημίων, όπως αυτά που προβλέπει το νομοσχέδιο, κατατάσσονται σε θέσεις από 2.000 ως 6.000, ακόμα και όταν τα μητρικά είναι ανάμεσα στα κορυφαία 50 του κόσμου. (Τα ελληνικά δημόσια ΑΕΙ στην ίδια κατάταξη είναι σε θέσεις 300-1000). Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν θα συμβάλλουν ούτε στην αποτροπή του brain-drain, καθώς δεν θα προσλαμβάνουν νέους καταρτισμένους ερευνητές από την Ελλάδα ή το εξωτερικό που θέλουν να συνεχίσουν την ερευνητική τους σταδιοδρομία.
Τέλος, πρέπει να τονιστεί ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, ανεξάρτητα ποιότητας, δεν εξυπηρετούν κανέναν σκοπό που δεν μπορεί να επιτύχει το Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Ακόμα περισσότερο, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δρουν ανασταλτικά στην ευρωπαϊκή προοπτική της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η Ευρωπαϊκή στρατηγική για την Τριτοβάθμια εκπαίδευση περιλαμβάνει κοινοτική χρηματοδότηση για διακρατικές συνεργασίες στην εκπαίδευση και την έρευνα, στις οποίες περιλαμβάνεται η απονομή κοινών πτυχίων από πανεπιστήμια διαφορετικών χωρών. Η διασφάλιση της αριστείας και του κύρους των ελληνικών δημόσιων ΑΕΙ και η ενίσχυση της έρευνας, αποτελούν την μόνη εγγύηση ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να επωφεληθεί από αυτές τις εξελίξεις. Η εισαγωγή ιδιωτικών ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που δεν ανταποκρίνονται στις προϋποθέσεις αριστείας και δεν προάγουν την έρευνα, θα λειτουργήσει ανασταλτικά στα οφέλη που θα αποκομίζει η χώρα μας από την ενσωμάτωση στο Ευρωπαϊκό εκπαιδευτικό και ερευνητικό γίγνεσθαι.
Για όλους αυτούς τους λόγους καλούμε την ελληνική κοινωνία να απαιτήσει, και την Ελληνική Κυβέρνηση να υλοποιήσει, την ενίσχυση της επιστημονικής έρευνας στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο».
από:https://www.avgi.gr