Οι ψηφοφόροι θα προσέλθουν στα 190.000 εκλογικά κέντρα μέχρι τις 5 το απόγευμα σε 87 μεγάλες εκλογικές περιφέρειες για να επιλέξουν τον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας και 600 νέους βουλευτές μεταξύ των υποψηφίων 36 πολιτικών κομμάτων. 5 εκατομμύρια νέοι θα ψηφίσουν για πρώτη φορά στη ζωή τους.

Το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο μπορεί να επιτρέψει στα μέσα ενημέρωσης να μεταδώσουν τα πρώτα ανεπίσημα αποτελέσματα από τις 7 το απόγευμα της Κυριακής.  

Η συμμετοχή των ψηφοφόρων στην Τουρκία είναι σχετικά υψηλή σε σύγκριση με τις ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Τουρκία είναι μια ιδιαίτερα πολιτικοποιημένη χώρα και ως εκ τούτου πολύ πολωμένη. Η πολιτική είναι το αγαπημένο άθλημα του πληθυσμού. Επειδή πιστεύουν ότι η ψήφος είναι το καθοριστικό στοιχείο της δημοκρατίας. Ειδικά όταν η δημοκρατία δεν υπάρχει.

Αυτό που κάνει αυτές τις εκλογές ζωτικής σημασίας είναι η στάση της κυβέρνησης, η οποία τόλμησε να πει, μερικές φορές ευθέως, ότι ο Ερντογάν δεν θα εγκαταλείψει την εξουσία ακόμη και αν χάσει τις εκλογές.

«Είναι πιθανό από τις 5 το απόγευμα της Κυριακής, κανείς, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου Ερντογάν, να μη μπορεί να είναι σίγουρος για την ασφάλεια του», δήλωσε ένας εξόριστος δημοσιογράφος.

Ένα μέρος της αντιπολίτευσης ανησυχεί έντονα: πράγματι, ο Ερντογάν και η παρέα του γνωρίζουν ότι χάνουν, οπότε μπορούν να κάνουν τα πάντα για να παραμείνουν στην εξουσία, όπως να νοθεύσουν τα αποτελέσματα, να βγουν στους δρόμους, να κάνουν πραξικόπημα ή ακόμη και να ξεκινήσουν εμφύλιο πόλεμο. Ο μονάρχης μπορεί επίσης να εγκαταλείψει τη χώρα.

21 χρόνια στην εξουσία, η οικονομία σε πολύ κακή κατάσταση, η πλήρης αταξία της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, η διπλωματική απομόνωση, η φυσική και ηθική καταστροφή που προκάλεσε ο σεισμός της 6ης Φεβρουαρίου, η πολυτελής ζωή της ελίτ, η διαφθορά των ηγετών είναι οι κύριες αιτίες της δυσαρέσκειας των πολιτών. Οι τελευταίοι αποτελούν τουλάχιστον το 55% των ψηφοφόρων που δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν τον Κιλιτσντάρογλου, τον υποψήφιο της αντιπολίτευσης.

Το Παλάτι, από την άλλη πλευρά, δεν έχει πια σκοπό, δεν έχει αφήγημα να πει για το μέλλον της χώρας. Ο Ερντογάν επιμένει σε δύο πράγματα: προκαλεί θρησκευτικά και εθνικιστικά αισθήματα. Και ζωγραφίζει μια σουρεαλιστική εικόνα της Τουρκίας σήμερα και στο εγγύς μέλλον: «Θα πάμε στο φεγγάρι το 2023!», «Ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας των Τούρκων!», «Θα είμαστε ανάμεσα στις 10 μεγαλύτερες δυνάμεις του κόσμου!».

Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης είναι στο πλευρό της αντιπολίτευσης. Αλλά η λογοκρισία δεν επιτρέπει τη μετάφραση και την αναπαραγωγή αυτών των άρθρων. Τα κοινωνικά δίκτυα, το προπύργιο της αντιπολίτευσης, δημοσιεύουν αυτές τις ειδήσεις και τα σχόλια, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικοπολιτικών σκανδάλων της οικογένειας Ερντογάν. Οι εισαγγελείς και οι δικαστές παριστάνουν τους χαζούς.

Ο Ερντογάν ελέγχει σχεδόν όλους τους μηχανισμούς του κράτους, συμπεριλαμβανομένου του Ανώτατου Εκλογικού Συμβουλίου.

«Αν όλα κυλήσουν ομαλά και ειρηνικά και ο Ερντογάν συγχαρεί τον αντίπαλό του και αποχωρήσει από την εξουσία, θα πρόκειται για ένα μοναδικό γεγονός, μια τουρκική εξαίρεση που θα καταγραφεί στα χρονικά της πολιτικής επιστήμης παγκοσμίως. Διότι θα είναι η πρώτη φορά που ένας δικτάτορας θα ανατραπεί στην κάλπη», προβλέπει ένας εξόριστος καθηγητής νομικής στο Παρίσι.

Μένει να δούμε πώς αυτό το αντιπολιτευτικό μπλοκ των έξι κομμάτων, που προέρχονται κυρίως από τη συντηρητική και τη φιλελεύθερη δεξιά, θα μπορέσει να αποκαταστήσει τη δημοκρατία. Το κόμμα του κ. Κιλιτσντάρογλου, το λεγόμενο σοσιαλδημοκρατικό, αλλά κρατικιστικό και εθνικιστικό στην πραγματικότητα, θα δυσκολευτεί πολύ να αποκαταστήσει την Τουρκία, παρά την υποστήριξη των Κούρδων και της Αριστεράς.   

«Ας αφήσουμε αυτό το πρόβλημα στην άκρη. Προς το παρόν το ζήτημα είναι να απαλλαγούμε από το ζυγό του απολυταρχικού καθεστώτος! Μετά θα δούμε...» λένε οι αντίπαλοι.