Οι πολιτικοί επιστήμονες θα έπρεπε να κορνιζάρουν τη φωτογραφία και να την κοιτούν κάθε φορά που ξεκινούν να αναλύουν την κατάσταση. Στη μια άκρη ο Κώστας Καραμανλής με ύφος «τι με κουβαλήσατε εδώ;». Στην άλλη ο Αντώνης Σαμαράς με σαρδόνιο χαμόγελο, που φώναζε «χωρίς εμένα δεν πάτε πουθενά». Και στη μέση, κορδωμένος, ο εκπρόσωπος μιας κυβέρνησης Α.Ε. που ονειρεύεται να συνεχίσει να ζει ως «χαλίφης».

Το στιγμιότυπο αξίζει πολύ περισσότερο από χίλιες λέξεις. Όχι μόνο γιατί κατέγραψε ένα χάπενινγκ για την «Ευρώπη», που αν δεν υπήρχαν οι θριαμβολογίες των γαλάζιων φύλλων κανείς δεν θα το είχε πάρει είδηση, απόδειξη του πόσο μακριά από την κοινωνία ζουν όλοι αυτοί που εμπορεύονται πατριωτισμό, λαϊκότητα και εθνοσωτηρία, ούτε γιατί αντανακλά τις τρομερές αντιφάσεις ενός κόμματος αλλοιωμένου από τις μεταλλάξεις, που από «φιλοευρωπαϊκό» έχει καταντήσει να φοβούνται οι ευρωβουλευτές του να καθίσουν στα έδρανα κάθε φορά που βλέπουν στην ημερήσια διάταξη τη λέξη Ελλάδα.

Η εικόνα είναι εύγλωττη γιατί συμπυκνώνει συνολικότερα τα αδιέξοδα μιας Χριστιανοδημοκρατίας που αναζητεί απεγνωσμένα να διασώσει την απειλούμενη ιδεολογική και αριθμητική πρωτοκαθεδρία της. Οι αμήχανοι παραδοσιακοί εκπρόσωποι της λαϊκής Δεξιάς, που πίστεψαν στον μύθο μιας «κοινωνικής οικονομίας της αγοράς». Οι ακραίοι συντηρητικοί, που όχι μόνο δεν ενοχλούνται να τους χωρίζει από τους εθνικολαϊκιστές γείτονες μια γύψινη μεσοτοιχία, αλλά σκέφτονται να την γκρεμίσουν κιόλας.

Στη μέση οι αδίστακτοι, κυρίαρχοι πλέον ακροκεντρώοι, γεννήματα της μετα-Δημοκρατίας, πρόθυμοι να ενσωματώσουν χωρίς καμιά αιδώ οποιοδήποτε μικρομάγαζο μπορεί να εγγυηθεί υψηλότερη κερδοφορία στα πρότυπα μιας επιχείρησης που ενδιαφέρεται αποκλειστικά για την τιμή των μετοχών της. Είναι ένα αλλόκοτο μείγμα. Γι’ αυτό και πρέπει να ηττηθεί πρώτα στην Ελλάδα και μετά σε όλη την Ευρώπη.

πηγη: https://www.avgi.gr