Loading...

Κατηγορίες

Δευτέρα 01 Φεβ 2021
Διερευνητικές επαφές: Πολύ κακό για το τίποτα;
Κλίκ για μεγέθυνση

Ουσιαστικά, το μόνο αποτέλεσμα της προηγούμενης Δευτέρας είναι ότι οι δύο πλευρές συμφώνησαν ότι είναι καλό πράγμα να ξαναρχίσει ο διάλογος και ότι επιθυμούν να ξανασυναντηθούν. Τίποτα πέραν αυτού.

Μαριλένα Κοππά
01.02.2021



Οι εξηκοστές πρώτες διερευνητικές επαφές μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας έλαβαν χώρα την προηγούμενη Δευτέρα μέσα σε μια επικοινωνιακή καταιγίδα που δεν προμήνυε τίποτα θετικό. Οι προηγούμενες διερευνητικές γίνονταν όχι φυσικά μυστικά αλλά σε ένα κλίμα διακριτικότητας για να προστατευτεί τόσο η διαδικασία όσο και το περιεχόμενο. Αυτή τη φορά επιλέχθηκε μια λογική υπερπληροφόρησης που, τελικά, οδήγησε σε μια εκ των προτέρων αντιπαράθεση μεταξύ των κομμάτων αλλά και εντός της ΝΔ με την ηχηρότατη παρέμβαση του πρώην Πρωθυπουργού , Αντώνη Σαμαρά.

Για τους γνωρίζοντες, το ζήτημα ήταν να ξαναπιαστεί το νήμα της επαφής και του διαλόγου που είχε σταματήσει το Μάρτιο του 2016, πριν την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος του ίδιου καλοκαιριού. Και κυρίως να βοηθήσει στην υπέρβαση μιας ακραίας έντασης που οδήγησε σχεδόν στα πρόθυρα του πολέμου τα δύο κράτη πριν μερικούς μήνες.

Για τους Τούρκους η στόχευση είναι συγκεκριμένη: λίγο πριν τις διαπραγματεύσεις για το Μεταναστευτικό με την Ένωση αλλά και την πίεση για αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης Τουρκίας- ΕΕ, έχουν κάθε λόγο να δείχνουν πρόθυμοι και έτοιμοι για να ξαναρχίσει κάποιου τύπου διάλογος. Ενδιαφέρονται για πραγματικές διαπραγματεύσεις με στόχο την επίλυση των διαφορών με την Ελλάδα; Καθαρά όχι. Αφενός γιατί δεν υπάρχει ταύτιση στον καθορισμό του επίδικου αντικείμενου συζήτησης και αφετέρου γιατί η σημερινή αντιδημοκρατική αυταρχική Τουρκία δεν θεωρεί ότι έχει κανένα λόγο να υποχωρήσει σε οποιαδήποτε διεκδίκηση της, όσο μαξιμαλιστική και να είναι. Για τον Ερντογάν η βία παραμένει πάντα ένα από τα διαθέσιμα εργαλεία για την επίτευξη των στόχων του, γεγονός που περιορίζει οποιαδήποτε ελπίδα για αληθινή πρόθεση εύρεσης λύσεων.

Για την ελληνική κυβέρνηση, από την άλλη, ο διάλογος είναι ένα άβολο ζήτημα: αρχικά, γιατί νιώθει υποχρεωμένη να κρατήσει την πιο στενή εκδοχή περί της ατζέντας των συζητήσεων για να μην ενοχλήσει την ακροδεξιά και εθνικιστική πτέρυγα της. Από την άλλη, με τη διγλωσσία (συζήτηση για θαλάσσιες ζώνες λέει ο κ. Μητσοτάκης, συζήτηση μόνο για υφαλοκρηπίδα /ΑΟΖ ο Υπουργός Εξωτερικών) προσπαθεί να εξισορροπήσει ανάμεσα στο ακροδεξιό και κεντρώο ακροατήριο της, δημιουργώντας ένα κλίμα σύγχυσης περί των στοχεύσεων της. Επί της ουσίας, τα χωρικά ύδατα που αποτέλεσαν αντικείμενο των προηγούμενων διερευνητικών επαφών (πλην επί Υπουργίας Βενιζέλου) είναι ένα κυριαρχικό δικαίωμα κάθε χώρας, όμως χωρίς την άσκηση του δεν είναι δυνατό να οριοθετηθεί ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα. Και αυτό που είχε επιλεγεί από τις κυβερνήσεις όπου είχαμε ουσιαστική πρόοδο στις διερευνητικές, κατά το 2002-04 και 2010-11, ήταν η συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων για διαφοροποιημένα χωρικά ύδατα ανά περιοχή (12νμ στην ανοιχτή θάλασσα, 10 και 8 αλλού και 6 νμ στις πολύ κοντινές με την Τουρκία περιοχές). Και είχε φανεί να δημιουργείται ένα κλίμα συναντίληψης των δυο πλευρών.

Ουσιαστικά, το μόνο αποτέλεσμα της Δευτέρας είναι ότι οι δύο πλευρές συμφώνησαν ότι είναι καλό πράγμα να ξαναρχίσει ο διάλογος και ότι επιθυμούν να ξανασυναντηθούν. Τίποτα πέραν αυτού. Καμιά από τις δυο πλευρές δεν επιθυμούσε εξάλλου κάτι περισσότερο.

Πηγή: www.rosa.gr
 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου