Loading...

Κατηγορίες

Πέμπτη 24 Σεπ 2020
Αλαζόνας δίχως ντροπή
Κλίκ για μεγέθυνση
Θεόκριτος Αργυριάδης
24/09/2020, 09:00
 

 

Καμία ντροπή πια; Αντί να παρουσιάσει μια εικόνα ενός πρωθυπουργού πρόθυμου να συνομιλήσει με τους κατοίκους, στεκόμενος στο ύψος των ευθυνών, εμφάνισε μια αλαζονική στάση, σε στυλ «εμένα δε με ακουμπάει κανείς». 

 

Πώς μπορεί να νιώθει ένας άνθρωπος, που σε λίγες μόνο ώρες είδε όλη του την περιουσία να καταστρέφεται; Θυσίες χρόνων από παππούδες, γονείς, παιδιά θάφτηκαν κάτω από τα νερά και τη λάσπη. Αν δεν το ζήσεις, δεν μπορείς να καταλάβεις. Κανείς δεν μπορεί, ούτε και εγώ φυσικά. Η σκέψη και μόνο με ανατριχιάζει, με τρομάζει. Νερά να μπαίνουν με ορμή στο σπίτι σου, λάσπες και πέτρες να διασχίζουν το χωριό σου, την πόλη και εσύ να στέκεσαι απαθής. Να νιώθεις αδύναμος, μικρός. Να είσαι τρομαγμένος εσύ και τα παιδιά σου. Πώς να αντιμετωπίσεις ένα φυσικό τέρας, που κινείται με ασύλληπτη ταχύτητα, παρασέρνοντας τα πάντα στο διάβα του; 

Ένας κυκλώνας, ονόματι Ιανός, χτύπησε τη χώρα μας. Κυκλώνας στην Ελλάδα. Αν το έλεγε αυτό κάποιος πριν λίγα χρόνια θα τον ονόμαζαν τρελό. Μόνο ως αποκύημα της φαντασίας του θα μπορούσε να ληφθεί. Κι όμως, η κλιματική αλλαγή μας χτυπούσε εδώ και χρόνια την πόρτα αλλά εμείς, θεωρώντας την άγνωστη, δεν της ανοίγαμε. Μια μέρα, ξεχάσαμε το παράθυρο μας ανοιχτό και αποφάσισε να μπει. Σαν παιδικό παραμύθι ακούγεται, όμως είναι πέρα για πέρα αληθινό και αν πρέπει κάπου να το εντάξω, θα το έβαζα στην κατηγορία θρίλερ.

Πολλοί θεωρούν, ότι η κλιματική αλλαγή και τα φαινόμενα που προκαλεί, είναι κάτι μακρινό. Κάτι που αφορά το μέλλον και έτσι δε δίνουν σημασία στις εκκλήσεις των επιστημόνων για συμμόρφωση και προστασία του περιβάλλοντος. Εθελοτυφλούν. Τα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής είναι εδώ, φωνάζουν παρόντα και απειλούν τόσο την ανθρώπινη ζωή όσο και τις περιουσίες και τα υπάρχοντα τους. Ο πρώτος κυκλώνας στην Ελλάδα είναι η καλύτερη επιβεβαίωση των όσων λέω. Ας πάμε όμως στο σήμερα.

Σήμερα, πολλές περιοχές της Ελλάδας μετράνε τις πληγές τους. Πληγές που μπορεί ποτέ να μην κλείσουν. Οι άνθρωποι δεν είναι σαν τα κτίρια που ξαναχτίζονται, ούτε σαν τα αυτοκίνητα που ξανά αγοράζονται. Οι άνθρωποι θα κουβαλάνε τον πόνο, τη θλίψη, τις μνήμες έως το τέλος της ζωής τους. Σαν προσωπική περιουσία.  

Βιβλικές καταστροφές συνέβησαν στην Ιθάκη, στην Κόρινθο, στο Μουζάκι, στην Κεφαλονιά ένα χωριό θάφτηκε, κυριολεκτικά, κάτω από τόνους πετρών, ενώ με ολοκληρωτικές ζημιές βρίσκεται αντιμέτωπη η Καρδίτσα. Εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, ζώα πνίγηκαν. Πάνω από 200.000 στρέμματα καλλιεργήσιμης γης καταστράφηκαν εντελώς. Σπίτια έπεσαν, εξοπλισμοί μαγαζιών αχρηστεύτηκαν πλήρως εξαιτίας νερού και λάσπης. Η οικονομική φθορά είναι ανυπολόγιστη και συνολική. Κανείς δεν γλίτωσε. Κανείς δεν έμεινε ανεπηρέαστος. 

Αφού πρώτα η κυβέρνηση ανακοίνωσε μέτρα και αποζημιώσεις, που χαρακτηρίζονται ως ασπιρίνες καθώς δεν καλύπτουν ούτε κατά 50% τις ζημιές των ανθρώπων, αποφάσισε να κάνει αυτοψία, μετά από τέσσερις μέρες, στις πληγείσες περιοχές διά του αρχηγού της, βεβαίως βεβαίως, Κυριάκου Μητσοτάκη. Οι κάτοικοι της Καρδίτσας ήλπιζαν ότι θα έχουν την ευκαιρία να συνομιλήσουν με τον πρωθυπουργό, να του εκθέσουν τους προβληματισμούς και την αγανάκτηση τους. Ωστόσο, για ακόμη μία φορά, ο κ. Μητσοτάκης μας εξέπληξε αρνητικά!

Προφανώς, τα τοπικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας στην Καρδίτσα είχαν ετοιμάσει ένα επικοινωνιακό σόου, μια ακόμη φιέστα για τον Μωυσή πρωθυπουργό μας, στοχεύοντας στην ισχυροποίηση της προσωπικότητας του. Δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι οι πολίτες συνεχίζουν να επιδεικνύουν καθολική αποδοχή προς το πρόσωπο του. Βέβαια, είχαν προβλέψει ότι ανάμεσα στο πλήθος που θα συγκεντρωθεί, δεν θα υπάρχουν μόνο χειροκροτητές αλλά και άνθρωποι αγανακτισμένοι, επιρρίπτοντας ευθύνες στον Μητσοτάκη και την κυβέρνηση του. 

Αυτούς, λοιπόν, τους ανθρώπους αποφάσισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να τους αποκλείσει, να τους περιορίσει μακριά από το πεδίο δράσης του. Βλέπετε, θα του χάλαγαν την εικόνα και αυτό δεν είναι αποδεκτό. 

Έτσι, αποφάσισε να πάρει μαζί του την ΟΠΚΕ, την Ομάδα Πρόληψης και Καταστολής Εγκλήματος. Ομάδα που εντάσσεται στις ειδικές δυνάμεις και ασχολείται με καταδιώξεις εμπόρων ναρκωτικών, εγκληματιών κτλ. Ως εγκληματίες αντιμετωπίστηκαν οι αγανακτισμένοι, που είδαν σε λίγα λεπτά να χάνονται θυσίες χρόνων. Έστησαν τα παλικάρια της ΟΠΚΕ ένα απροσπέλαστο ντουβάρι και ο πρωθυπουργός έτρεξε να κρυφτεί στο Δημαρχείο. 

Εκατοντάδες δυσαρεστημένοι μαζεύτηκαν γύρω από το Δημαρχείο, επιτιθέμενοι λεκτικά προς τον πρωθυπουργό. Φανταστείτε λίγο την ψυχολογική κατάσταση αυτών των ανθρώπων. Έχουν περάσει τα μύρια όσα τις προηγούμενες μέρες, έχουν ακούσει προκλητικές δηλώσεις υπευθύνων ότι το επιτελικό κράτος και ο κρατικός μηχανισμός λειτούργησε πλήρως, έχουν ακούσει εξαγγελίες για αποζημιώσεις πολύ χαμηλότερες από τις πραγματικές ζημιές και, σα να μην έφταναν όλα αυτά, αντιμετωπίζονται ως ακατάδεκτοι από τον πρωθυπουργό. 

Και τι ήθελαν αυτοί οι άνθρωποι; Να βρίσουν; Να γιουχάρουν; Όχι, ήθελαν απλά να ακουστούν. Ήθελαν ο πρωθυπουργός να τους κοιτάξει στα μάτια, να τους ακούσει, να τους καταλάβει. Ήθελαν να του εκφράσουν τα προβλήματα τους. Ήθελαν, πολύ απλά και ξεκάθαρα, να νιώσουν ότι ο πρωθυπουργός τους ακούει. Ότι συμμερίζεται την θλίψη τους. Ναι, θα είχαν αυστηρό ύφος. Ναι, θα του επέρριπταν ευθύνες. Όφειλε, όμως, να τους ακούσει. Τι να τις κάνουν τις επισκέψεις και τις βαρυσήμαντες δηλώσεις, αν δεν ακουστεί η φωνή τους;

Εντάξει, γνωρίζουμε ότι ο πρωθυπουργός μας είναι αλαζόνας. Μας το έχει αποδείξει πολλάκις, τόσο από το βήμα της βουλής όσο και από τις πρακτικές που ακολουθεί αυτός και σύσσωμη η κυβέρνηση του. Έχει την εντύπωση ότι δεν οφείλει να δίνει λογαριασμό σε κανέναν και για τίποτα. Ότι δεν είναι υπόλογος κανενός. 

Αλλά να φτάσει σε τέτοιο σημείο; Καμία ντροπή πια; Αντί να παρουσιάσει μια εικόνα ενός πρωθυπουργού πρόθυμου να συνομιλήσει με τους κατοίκους, στεκόμενος στο ύψος των ευθυνών, εμφάνισε μια αλαζονική στάση, σε στυλ «εμένα δε με ακουμπάει κανείς». 

Ξέρετε, υπάρχουν στιγμές, που η εικονική πραγματικά συγκρούεται με την αλήθεια. Και κάπως έτσι, ο Μητσοτάκης απορροφημένος στην πλασματική εικόνα που παρουσιάζει, σε συνδυασμό με την βοήθεια των φίλιων ΜΜΕ, χάνει την επαφή με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Τελικά, ο πρωθυπουργός πέφτοντας θύμα της πλαστής εικόνας που ο ίδιος δημιούργησε, κινδυνεύει να χάσει το παιχνίδι της αποδοχής. Εάν δεν το έχει χάσει ήδη…

* Ο Θεόκριτος Αργυριάδης, φοιτητής πολιτικών επιστημών στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης

πηγη:https://www.koutipandoras.gr

 
Copyright © 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου