Loading...

Κατηγορίες

Τρίτη 06 Ιούλ 2021
Μπάμπης Ρούπας: Από τα τάρταρα της λήθης στο φως της αλήθειας
Κλίκ για μεγέθυνση

 

 

 

Του Β. Αντωνίου

 

Την Κυριακή της  27ης  Ιουνίου 2021  ο Δήμος Αιγιάλειας   δια του δημάρχου Δ. Καλογερόπουλου, προέβη  στα αποκαλυπτήρια μαρμάρινης πλάκας στον βόρειο τοίχο του  διατηρητέου σπιτιού του Μπάμπη Ρούπα, στην οδό Ανδρονοπούλου στο Αίγιο πίσω από τον Ι.Ν. Φανερωμένης Αιγίου.


Στη φωτο απο δεξια: ο Δήμαρχος, η χήρα Μπάμπη Ρούπα και η κορη Πάνη Ρούπα

Η οικογένειά του αντιστασιακού Λάμπη Ρουπα του «Μαυροσκούφη» Κρυπτογράφου του Άρη Βελουχιώτη  την Κυριακή  της 27ης  Ιουνίου 2021   προέβη και στα αποκαλυπτήρια ανάγλυφου προτομής  στον οικογενειακό τάφο του Λάμπη Ρούπα στο Κοιμητήριο Αιγίου.   Ενωρίς το πρωί της Κυριακής τελέστηκε  επιμνημόσυνη δέηση στον Ι. Ν. Παναγίας Φανερωμένης Αιγίου και ακολούθως έγιναν τα αποκαλυπτήρια  εντοιχισμένης μαρμάρινης πλάκας στον βόρειο τοίχο του σπιτιού του, στην οδό Ανδρονοπούλου στο Αίγιο, παρόντος του δημάρχου Αιγιαλείας κ. Δημήτρη Καλογερόπουλου, της π. υπουργού και βουλεύτριας ΣΥΡΙΖΑ ΑΧΑΪΑΣ Σίας Αναγνωστοπούλου, του εκπροσώπου του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών,   Χαρ. Ερμείδη, του Δημοσιογράφου Β. Αντωνίου,  πλήθους φίλων και μελών της οικογένειας Ρούπα.


Στις σύντομες ομιλίες τους, μετά από  τα αποκαλυπτήρια  εντοιχισμένης μαρμάρινης πλάκας όπου αναγράφεται «Σε τούτο το διατηρητέο του 1886 γεννήθηκε ο Μαυροσκούφης – Κρυπτογράφος του Άρη Βελουχιώτη στο Μοριά, Μπάμπης Ρούπας(Λάμπης) 1924-2018. Κατά τη Γερμανική κατοχή , στο Υπόγειο λειτουργούσε ο παράνομος πολύγραφος του ΕΑΜ» , ο Δήμαρχος Δ. Καλογερόπουλος, Σία Αναγνωστοπούλου, Β. Αντωνίου, Βάνα Μπεντεβή, Χαρ. Ερμείδης, αναφέρθηκαν στην προσωπικότητα  και τη δράση του  αντιστασιακού Μπάμπη Ρούπα στα χρόνια της κατοχής και στις κατασκευασμένες δίκες  με επακόλουθο την συνεχή φυλάκισή του και τον  συνεχή  κατατρεγμό του από τη πολιτεία από το 1946 έως το 1974.



Στη φωτό απο αριστερά Χαρ. Ερμείδης και Άγγελος Βλάσσης

Μετά από τα αποκαλυπτήρια της  εντοιχισμένης μαρμάρινης πλάκας  ακολούθησαν τα αποκαλυπτήρια της μαρμάρινης πλάκας με ανάγλυφη τη μορφή του Λάμπη Ρούπα  που φιλοτέχνησε ο λιθοξόος Άγγελος Βλάσσης, και ήταν παρών στην εκδήλωση, με την επισήμανση  «Μαυροσκούφης Κρυπτογράφος  του Άρη  Βελουχιώτη στο Μοριά».


Εκ μέρους της Μαρτυρικής πόλης των Καλαβρύτων ο εκπρόσωπός της  στο Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών,   Χαρ. Ερμείδης προέβη στα αποκαλυπτήρια της μαρμάρινης  πλάκας με το ανάγλυφο του Μπάμπη, αναφερόμενος στην πολύτιμη συμβολή του  Μπάμπη Ρούπα , του  Μανώλη Γλέζου κ.ά. ως μέλη της επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών.


Ο Δημοσιογράφος Β. Αντωνίου ως κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης  αναφέρθηκε ιδιαίτερα στη διευκρίνιση του όρου «Μαυροσκούφης» που αναγράφεται τόσο στην εντοιχισμένη μαρμάρινη πλάκα  στο διατηρητέο σπίτι, όσο και στην μαρμάρινη πλάκα με την ανάγλυφη μορφή του  Μπάμπη Ρούπα .

Ακολουθεί ολόκληρη η κεντρική ομιλία

 

 

Ομιλία Β. Αντωνίου για τα αποκαλυπτήρια μαρμάρινης πλάκας στο σπίτι του Χ.Ρ.  και της μαρμάρινης ανάγλυφης εικόνας του στο κοιμητήριο Αιγίου την 27η Ιουνίου 2021

 

 

Σήμερα  όσοι βρισκόμαστε εδώ,   τιμούμε τον αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης

Χαράλαμπο Σωτ. Ρούπα ( γεν. 1924), με αφορμή την συμπλήρωση 3 ετών από το θάνατό του. 

Πριν από λίγες στιγμές έγιναν τα  αποκαλυπτήρια μαρμάρινης πλάκας με  επιγραφή στον τοίχο του σπιτιού του Λάμπη Ρούπα από τον Δήμαρχο Αιγιάλειας κ. Δημ. Καλογερόπουλο.

Περιποιεί τιμή για το λαό του Αιγίου, της Αιγιάλειας,  της Αχαΐας και  της χώρας , καθ’ ότι  στην περίοδο της κατοχής στο σπίτι του Λάμπη Ρούπα λειτουργούσε ο παράνομος πολύγραφος του ΕΛΑΣ  κάτω από τη μύτη των κατακτητών Ναζί και των ντόπιων και ξένων  φασιστών συνεργατών τους.

Η ιδιαίτερη πατρίδα του, με πρωτοβουλία του Δημάρχου Αιγιάλειας, επίσης φρόντισε για την κοπή δυο δέντρων στο κοιμητήριο Αιγίου  που ήταν εμπόδιο ανάδειξης  του οικογενειακού  τάφου του Λάμπη Ρούπα.

 

Αυτή τη στιγμή, θέλουμε δεν θέλουμε, δημιουργούμε ιστορία.

 

Ο Λάμπης Ρούπας  σήμερα περνά  οριστικά από τα τάρταρα της λήθης στο φως της αλήθειας  για πάντα. Σήμερα   στο κοιμητήριο του Αιγίου   γίνονται   αποκαλυπτήρια   της μαρμάρινης πλάκας με τη ανάγλυφη μορφή του Λάμπη Ρούπα  και με την επισήμανση  «Μαυροσκούφης Κρυπτογράφος  του Άρη  Βελουχιώτη στο Μοριά». Είναι έργο του   λιθοξόου  Άγγελου Βλάσση  που βρίσκεται σήμερα εδώ, ανάμεσά μας.

 

Πως θα διαιωνιστεί η μνήμη του Λάμπη Ρούπα;

 

Τι είναι αυτό που αξίζει να θυμόμαστε από το Λάμπη Ρούπα;

 

Όταν πέρασε ο Άρης στην Πελοπόννησο τον Απρίλη του 1944 , στην Αράχωβα Αιγιαλείας όπου εγκατέστησε τη βάση διοίκησής του, διατάζει και του φέρνουν

έναν μαύρο σκούφο, ίδιο όπως και των άλλων αντρών του, και με τα ίδια του τα χέρια, τον φοράει στον Λάπμη Ρούπα στο νεαρότερο μέλος των 40 «μαυροσκούφηδων», που αποτελούσαν το επιτελείο του.

 

Λίγα λόγια για τους μαυροσκούφηδες  του Άρη

 

O Νάκος Μπελλής* (αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ) και το τμήμα του διέλυσε τους Βλαχόφωνους συνεργάτες των Ιταλών κατακτητών και χάρισε στον Άρη τα μαύρα καλπάκια τους, τα οποία μετεξελίχθηκαν στους περίφημους σκούφους που έντυναν τα κεφάλια των Μαυροσκούφηδων, των αντρών που ακολουθούσαν παντού τον Άρη κι ήταν η «προσωπική του φρουρά».

 

[…]ο Νάκος Μπελλής με τους άντρες του βρέθηκε στη Θεσσαλία, με αποστολή την εκμηδένιση των «Λεγεωνάριων του Πριγκιπάτου», μιας αυτονομιστικής οργάνωσης, που δρούσε μέσα στο βλαχόφωνο πληθυσμό και συνεργαζόταν με τις ιταλικές κατοχικές δυνάμεις, που τους υπόσχονταν τη δημιουργία Αυτόνομου Βλάχικου Κράτους με πρωτεύουσα τη Σαμαρίνα. Είχαν αρχηγό τον «πρίγκιπα Διαμάντη», βλαχόφωνο δικηγόρο από τη Θεσσαλία.

Το σώμα αυτών των «Λεγεωνάριων του Πριγκιπάτου» επανδρώθηκε με τα καθάρματα των πόλεων και της υπαίθρου, της Θεσσαλίας και της Δυτικής Μακεδονίας. Πάσης φύσεως λωποδύτες, καταδότες της αστυνομίας, κατσικοκλέφτες, ληστοτρόφοι κλπ, δελεάστηκαν από την προοπτική του πλιατσικολογήματος και της ατιμωρησίας και κατατάχθηκαν στα αποσπάσματα, που συγκροτήθηκαν στα Τρίκαλα, την Ελασσόνα, τη Σαμαρίνα, τα Γρεβενά, το Μέτσοβο, την Καλαμπάκα, τη Λάρισα, τα Φάρσαλα, τα οποία πλαισιώθηκαν από Ιταλούς στρατιώτες και καραμπινιέρους.

Ο  ΕΛΑΣ, μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα, διέλυσε όλες τις αυτονομιστικές ομάδες των Βλάχων. Παρέμειναν μόνο κάποιες στη Λάρισα και στην Ελασσόνα, που κι αυτές τις εξαφάνισε το 1943.

Ο καπεταν-Μπελλής, όταν ολοκλήρωσε με απόλυτη επιτυχία την αποστολή του, φόρεσε ένα μαύρο καλπάκι από Λεγεωνάριο και πήρε ένα μαζί του, για να το κάνει δώρο στον Άρη, όταν θα συναντιούνταν […]

 

[…]Ήταν απόγευμα, 7 Δεκέμβρη 1942. Έξω από το χωριό Γιαννιτσού της Δυτικής Φθιώτιδας, παρατεταγμένοι σε διπλή σειρά, υποδέχτηκαν τον Άρη και τους νικητές του Γοργοπόταμου οι 130 αντάρτες του αρχηγείου Δομοκού με επικεφαλής το Νάκο Μπελλή. Η συνάντηση ήταν συγκινητική.

Είχε γεμίσει ο αγέρας συγκίνηση, δεν κρατήθηκε ο Μπελλής και δάκρυα αναπήδησαν στο πρόσωπό του όταν αγκαλιάστηκε με τον Άρη. Η δύναμη του αρχηγείου του Δομοκού ήταν Ντυμένη σχεδόν ομοιόμορφα, φορούσαν οι πιο πολλοί, αντί για δίκοχο, γούνινα καλπάκια. Ο Μπελλής κι ο Βάσος Ξυνοτρούλιας, που ήταν ο πολιτικός του αρχηγείου, εξήγησαν την προέλευσή τους.

Φτερούγισε ο Άρης από χαρά για τα ανδραγαθήματα του Μπελλή, που αφάνισε τους «Λεγεωνάριους του Πριγκιπάτου» κι απάλλαξε τον τόπο απ’ αυτή την κατάρα, και δέχτηκε με μεγάλη χαρά για δώρο ένα καλπάκι. Αργότερα, αυτό το απλό καλπάκι μεταποιήθηκε διαδοχικά, ώσπου έγινε ο μαύρος σκούφος που φορούσε ο Άρης και η ομάδα ασφαλείας που τον ακολουθούσε παντού. Απ’ αυτόν το σκούφο ονομάστηκαν οι αντάρτες αυτής της ομάδας Μαυροσκούφηδες. Ο αγράμματος καπετάνιος πήρε ένα σύμβολο προδοσίας από τους ιταλοκίνητους «Λεγεωνάριους του Πριγκιπάτου» και το μετέτρεψε σε σύμβολο αντίστασης. […]

 

*“Εγώ είμαι ο Νάκος ο Μπελλής, καμάρι της Ομβριακής” Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή

 

 

Καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής του Άρη Βελουχιώτη στην Πελοπόννησο μέχρι τη Συμφωνία της Βάρκιζας,  ο Λάμπης Ρούπας ήταν σκιά του. Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας διαλύθηκε ο ουλαμός. Δεν  «παρέδωσε» τον οπλισμό του ο Λάμπης όπως και ο Άρης, με συνέπεια, να διαγραφεί από το Κόμμα.

Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου το καλοκαίρι του  1946 συνελήφθη. Τον βασάνισαν. Τελικά καταδικάστηκε δύο φορές  δις εις θάνατον από τα δικαστήρια Κορίνθου και Πατρών. 

 

Φυλακίσθηκε  συνολικά 17,5 χρόνια μέσα στη βασανιστική αλλά ηρωική ατμόσφαιρα από το 1946 μέχρι το 1964. 

Στις Φυλακές Αργοστολίου Κεφαλονιάς, έζησε ως πολιτικός κρατούμενος μελοθάνατος  από το 1946 ως την 1η Νοέμβρη 1949 υπομένοντας το μαρτύριο της εκτέλεσης για 1000 μέρες!

Δεν εκτελέσθηκε όμως η θανατική  ποινή του, όπως και άλλων αγωνιστών της Εθνικής ΕΑΜικής Αντίστασης, λόγω του ότι: την 1η Νοέμβρη 1949 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ πήρε τελικά σχετική απόφαση για το σταμάτημα των μαζικών εκτελέσεων πολιτικών κρατούμενων στην Ελλάδα.

 

Αποφυλακίστηκε το 1964, χωρίς να απαλλοτριώσει δράμι από τις πολιτικές του πεποιθήσεις. Από τις πρώτες κιόλας μέρες  της Δικτατορίας των συνταγματαρχών,  τον Απρίλη του 1967 συλλαμβάνεται και τίθεται υπό περιορισμό στην οικία του που διαρκεί έως το 1975.

 

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών

 

Δημιούργησε τον αντιστασιακό Σύλλογο «Δράπανο Αργοστολιού Κεφαλονιάς», που αναφέρεται στους εκτελεσμένους πολιτικούς κρατούμενους θανατοποινίτες στις Αγγλικές Φυλακές Αργοστολίου Κεφαλονιάς. Αφήνει στα κατάλοιπά του,   τον κατάλογο των 123 εκτελεσμένων στις φυλακές Κεφαλονιάς με  όνομα επώνυμο τόπο καταγωγής και ημερομηνία εκτέλεσης.

 

Υπήρξε για πολλά χρόνια μέλος της Γραμματείας της Διεθνούς Οργάνωσης Μετανάστευσης (ΙΟΜ)  που  εκδικάζει τις προσφυγές αποζημίωσης των ομήρων στα γερμανικά στρατόπεδα. Εξασφάλισε 4.800 προσφυγές για την επανεξέτασή τους, μιας και η τότε κυβέρνηση αρνούνταν να συμπράξει στη δίκαιη αυτή υπόθεση.

 

Υπήρξε Γραμματέας του Πανελλαδικού Συλλόγου Μνήμης Άρη Βελουχιώτη με Πρόεδρο το Βασίλη Πριόβολο ή καπετάν Ερμή.

 

 

Ο Χαράλαμπος Ρούπας συγκαταλέγεται στις μορφές της Εθνικής μας Αντίστασης.

Έδρασε αποκλειστικά και μόνον κατά τη διάρκεια της φασιστο-ναζιστικής Κατοχής στη χώρα μας. Υπήρξε γενναίος πατριώτης και σταθερός στις αξίες του, μέχρι την αναχώρηση του από τον κόσμο μας στις 30 Μαΐου 2018.

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου