Loading...

Κατηγορίες

Τρίτη 05 Ιούν 2018
Ο οίκο-φασισμός της Δημοτικής Αρχής Αιγιάλειας
Κλίκ για μεγέθυνση
Ο οίκο-φασισμός της Δημοτικής Αρχής Αιγιάλειας

Την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος διάλεξε η Δημοτική Αρχή Αιγιάλειας με την συμπαράσταση της Αστυνομίας και της Δικαστικής Αρχής να  παρανομήσει ατιμωρητί για πολλοστή φορά, εναποθέτοντας απορρίμματα πάσης φύσεως στον άνευ αδείας  από το 2013 ΧΥΤΑ Ανατ. Αιγιάλειας.

 

Για όσους έχουν αντιληφθεί καθαρά τις τελευταίες εξελίξεις με τις πολιτικές που μετέτρεψαν την Ανατολική Αιγιάλεια σε αποικία του μητροπολιτικού Αιγίου, δεν μας μένει παρά, να διαμορφώσουμε «από τα κάτω» ένα απαραίτητο ρεαλιστικό   οικολογικό-πολιτικό  πρόγραμμα για το ξεπέρασμα της σημερινής  τοπικής οικολογικής κατάρρευσης και συγχρόνως για τη μετάβαση σε μια νέα περίοδο της  μετα-Καλικρατικής κοινωνίας.
 
Όλοι μας  έχουμε αντιληφθεί ότι οι  πολίτες που απαιτούν τοπικές ριζικές αλλαγές έχουν «απορριφθεί» ως αδιόρθωτοι ονειροπόλοι ουτοπιστές-βασικά από τα τοπικά ΜΜΕ- ενώ αντίθετα, οι αιρετοί που βρίσκονται στην εξουσία, μας παρουσιάζονται ως άνθρωποι που έχουν αντικειμενικές απαντήσεις σε όλα τα σημαντικά προβλήματα- μέσα από την πλύση εγκεφάλου που κάνουν στους πολίτες- καταναλωτές των πελατειακών σχεδίων τους.

Σε κάθε περίπτωση, η Δημοτική Αρχή Αιγιάλειας έχει  όμως την ικανότητα να αποφεύγει σημαντικές παρεμβάσεις που επιθυμούν να κάνουν οι πολίτες της Ανατολικής Αιγιάλειας.

Η Δημοτική Αρχή Αιγιάλειας λέει, για παράδειγμα, ότι μπορεί και πρέπει να αναζητηθούν νέες  τροποποιητικές επεμβάσεις  που θα της επιτρέψουν να διατηρήσει ή και να «αυξήσει» αυτά που έχει κατακτήσει για τον ΧΥΤΑ Αιγείρας από τον «Καλλικράτη». Να μην ανησυχούμε. Την  ενδιαφέρει να διατηρήσει αυτό που έχει – την χωματερή ονομαζόμενη ως ΧΥΤΑ Αιγείρας άνευ άδειας λειτουργίας από το 2013  -   με κάθε κόστος, ακόμα και την υγεία των δημοτών, συνεργαζόμενη ξεδιάντροπα με τους φορείς της  κρατικής εξουσίας. 

Στα δύσκολα και πολύ ευαίσθητα σενάρια δεν θα πρέπει να ενεργούν οι αιρετοί του Δήμου μας,  όπως ένας-κάθε άλλο παρά συνετός- γονιός, στον οποίο ανακοινώνουν πως είναι πολύ πιθανό το παιδί του να έχει μια σοβαρή ασθένεια και αυτός αντί να φροντίσει να εξακριβώσει εάν η διάγνωση είναι ακριβής ή όχι, αντιδρά λέγοντας: «Λοιπόν, είναι πιθανό το παιδί μου να έχει μια σοβαρή ασθένεια, μπορεί όμως και να μην έχει, οπότε μπορώ να μείνω με τα χέρια σταυρωμένα». Αυτή  δυστυχώς η αντίδραση είναι ωστόσο, η απάντηση του σύγχρονου ανθρώπου  στην οικολογική κρίση.

Η μη προβλεψιμότητα με την οποία η σημερινή Δημοτική Αρχή Αιγιάλειας - και οι προηγούμενες- αντιμετωπίζει την κύρια αιτία της  οικολογικής κρίσης που δημιουργεί η ανεξέλεγκτη διαχείριση υγρών και στερεών αποβλήτων, δείχνει ότι γρήγορα οδηγούμαστε σε μια φάση οικολογικής καταστροφής , από την οποία έχει μόνο μία διέξοδο: τον οίκο-φασισμό, μια προοπτική που βασίζεται στην ιδέα ότι πολλοί άνθρωποι στην περιφέρεια του Δήμου Αιγιάλειας  περισσεύουν. Η δημοτική Αρχή δρα περιθωριοποιώντας αυτούς που περισσεύουν. Αυτό το κάνει ήδη και στην πιο σκληρή της εκδοχή η Δημοτική Αρχή, τους εξοντώνει αργά και σταθερά. Η δημοτική Αρχή κάθε φορά περισσότερο συνειδητοποιημένη  για την επικείμενη οικολογική καταστροφή  είναι όλο και πιο αποφασισμένη να αντιμετωπίσει τους «από κάτω» της,   διορισμένους έμμισθους αιρετούς, δημοτικούς  υπαλλήλους και υποτελείς δουλοπάροικους.

Η αντιπροσώπευση και η διαμεσολάβηση από τους επαγγελματίες πολιτικούς των  δημοτικών και περιφερειακών παρατάξεων, δεν απέδωσε ως  ο καλύτερος τρόπος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Δε μας μένει τίποτα άλλο στην Ανατολική Αιγιάλεια, από το να αναζητήσουμε ριζοσπαστικές λύσεις

Θα  πρέπει να αναλάβουμε οι ίδιοι τη διαμόρφωση των συνθηκών της ζωής μας, προχωρώντας σε δομές αυτο-οργάνωσης.
Αν σταματήσουμε να συμπεριφερόμαστε σαν καταναλωτές πολιτικών και αποφασίσουμε να συμμετάσχουμε στις διεργασίες διαμόρφωσης της τοπικής πολιτικής, θα αντιληφθούμε, ότι ο καλύτερος διαμεσολαβητής είμαστε οι ίδιοι για τον εαυτό μας.

 

 

Β. Αντωνίου

Δημοσιογράφος

www.styga.gr

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου