Μονάδες “Seveso II”, 2-3 σε Ανατολική Αιγιάλεια και 2-3 Ανατολική Κορινθία πάνω στον εθνικό βιομηχανικό άξονα Κορίνθου Πατρών

Στην Ευρώπη, μετά το καταστροφικό ατύχημα στην ιταλική πόλη Seveso το1976 ζητήθηκε η έγκριση της νομοθεσίας για την πρόληψη και τον έλεγχο των ατυχημάτων αυτών. Η λεγόμενη οδηγία Seveso (οδηγία 82/501 / ΕΟΚ) τροποποιήθηκε αργότερα με βάση τα διδάγματα που αντλήθηκαν από την μετέπειτα ατυχήματα όπως Μποπάλ, Τουλούζ ή Enschede που προκύπτουν σε Seveso II (οδηγία 96/82 / ΕΚ). Το 2012 Seveso III-(οδηγία 2012/18 / ΕΕ) εκδόθηκε λαμβάνοντας υπόψη, μεταξύ άλλων, οι αλλαγές στη νομοθεσία της Ένωσης σχετικά με την ταξινόμηση των χημικών ουσιών και την ενίσχυση των δικαιωμάτων των πολιτών να έχουν πρόσβαση στις πληροφορίες και τη δικαιοσύνη. Αντικαθιστά την προηγούμενη οδηγία Seveso II. Η οδηγία εφαρμόζεται τώρα σε περισσότερες από 10 000 βιομηχανικές εγκαταστάσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου οι επικίνδυνες ουσίες που χρησιμοποιούνται ή αποθηκεύονται σε μεγάλες ποσότητες, κυρίως στη χημική και πετροχημική βιομηχανία, την εφοδιαστική και κλάδους εξευγενισμό μετάλλων.

Λαμβάνοντας υπόψη το πολύ υψηλό ποσοστό της εκβιομηχάνισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οδηγία Seveso έχει συμβάλει στην επίτευξη μιας χαμηλής συχνότητας των σοβαρών ατυχημάτων. Η οδηγία θεωρείται ευρέως ως σημείο αναφοράς για την πολιτική του εργατικού ατυχήματος και έχει αποτελέσει πρότυπο για νομοθεσία σε πολλές χώρες παγκοσμίως.

Την κατασκευή χώρων αποθήκευσης ραδιενεργών αποβλήτων σε δήμους ! της χώρα μας προώθησε η π. συγκυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου, με πρόταση του Υπουργείου Πολιτισμού… .

Όπως αποκαλύπτει το www.apokalypseis.com ο π. αναπληρωτής Υπουργός Έρευνας και Καινοτομίας Κ. Φωτάκης είχε θέσει από 28/07/2015 και ώρα 14:00 σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση το Π.Δ. « Περί θεσπίσεως εθνικού νομοθετικού, ρυθμιστικού και οργανωτικού πλαισίου για την υπεύθυνη και ασφαλή διαχείριση αναλωθέντων καυσίμων και ραδιενεργών αποβλήτων« και καλεί τους κοινωνικούς εταίρους και κάθε ενδιαφερόμενο να συμμετάσχει καταθέτοντας προτάσεις, προκειμένου να βελτιωθούν οι διατάξεις του Π.Δ.

Η διαβούλευση διήρκεσε μέχρι την Παρασκευή 7/8/2015 και ώρα 14:00. , όπως αναφέρει η επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου Πολιτισμού ! (http://www.opengov.gr/ypepth/?p=2596)

Πυρηνικά απόβλητα και αντισταθμιστικά οφέλη …

Όπως αναφέρεται στο άρθρο 22 του ΠΔ :

« Αντισταθμιστικά οφέλη παρέχονται στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης α’ βαθμού της περιοχής στην οποία θα δημιουργηθεί εγκατάσταση διάθεσης ραδιενεργών αποβλήτων. Τα αντισταθμιστικά οφέλη έχουν κοινωνικό, οικονομικό, αναπτυξιακό, περιβαλλοντικό, πολιτιστικό, ή άλλο χαρακτήρα, ανάλογα με τις ανάγκες της περιοχής. Ο αρμόδιος για την ΕΕΑΕ υπουργός συνεργάζεται με τους αρμόδιους φορείς και παράγοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης για τη μορφή και το ύψος των αντισταθμιστικών οφελών, τα οποία καθορίζονται με κοινή απόφαση του αρμόδιου για την ΕΕΑΕ υπουργού και των καθ’ ύλην αρμόδιων υπουργών.»

Σε μια περίοδο όπου από την άνοιξη 2015 έχει μπει σε διαβούλευση η διαχείριση των απορριμμάτων σε όλη την επικράτεια και δεδομένου της ειδικής διαβούλευσης διαχείρισης πυρηνικών αποβλήτων που εμβόλισε την γενική διαβούλευση γεννώνται πολλά ερωτήματα, προφανώς για τις πιέσεις και τις προτροπές των δανειστών( οι οποίοι αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα με τη διάθεση των πυρηνικών απορριμμάτων) σε σχέση με την υπογραφή του 3ου μνημονίου.

Η διάθεση ραδιενεργών αποβλήτων, με αντισταθμιστικά οφέλη και ανοικτή τη δυνατότητα εμπλοκής ιδιωτών, είναι πράξη κατά του δημοσίου συμφέροντος, με την έννοια του κινδύνου για την υγεία του λαού και την ασφάλεια του περιβάλλοντος.

Σε πρώτη φάση υπήρξε κάποια αντίδραση από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας. Μέχρι σήμερα 14 Σεπτεμβρίου2015, η ΠΔΕ δηλώνει ότι αναμένοντας τις προτάσεις για τον Περιφερειακό σχεδιασμό, δεν γνωρίζει τι προτάσεις μπορεί να έλθουν από τους δήμους που έχουν προσλάβει ειδικούς επιστημονικούς συμβούλους, για την πρόταση της διαχείρισης των απορριμμάτων στις περιοχές τους.

Οι χρονικοί ορίζοντες του Ειδικού Πλαισίου είναι το 2021 (μακροπρόθεσμος) και το 2013 (μεσοπρόθεσμος). Ανάλογα με το χαρακτήρα τους, οι κατευθύνσεις που περιλαμβάνονται αναφέρονται σε έναν ή περισσότερους χρονικούς ορίζοντες. Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τη Βιομηχανία διατηρεί συμπληρωματικές σχέσεις με το ήδη εγκεκριμένο Ειδικό Πλαίσιο για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας ενώ έχει λάβει υπόψη του τις μελέτες των υπό έγκριση Ειδικών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό, τον Παράκτιο Χώρο και τα Νησιά και τον Ορεινό Χώρο.

Οι φωτό στον τίτλο του σημερινού αποκαλυπτικού δημοσιεύμσατος περιλαμβάνονται στη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Σ.Μ.Π.Ε.) για το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τη Βιομηχανία (έκδοση Ιουνίου 2007). Εφημερίδα της Κυβερνήσεως(1691) Αριθμ Φ. 151/13Απριλίου 2009.

Η πρωτοφανής προσπάθεια να μετατραπούν με συνοπτικές διαδικασίες οι δήμοι της χώρα μας ως διαχειριστές ραδιενεργών αποβλήτων με ανταποδοτικά οφέλη , χωρίς την ανάλογη υλικοτεχνική υποδομή και το επιστημονικό προσωπικό , ανοίγει ουσιαστικά τον δρόμο της μετατροπής της χώρας μας σε μια απέραντη χωματερή ραδιενεργών ουσιών επικίνδυνων για την δημόσια υγεία και το περιβάλλον καθώς θεωρείται βέβαιο ότι επικίνδυνα υλικά από τις βιομηχανικές χώρες της Ευρώπης που δημιουργούν πυρηνικά απόβληταμπορεί να καταλήξουν στην χώρα μας .

Επιστολή στον Υπουργό Πολιτισμού

Για το θέμα αυτό στις 6 Αυγούστου, η Πανελλήνια Ιατρική Εταιρεία κατά της Πυρηνικής και Βιοχημικής Απειλής έστειλε επιστολή στον π. υπουργό Πολιτισμού Νίκο Ξυδάκη ζητώντας να ακυρώσει το επίμαχο άρθρο του ΠΔ. (http://ippnwgr.blogspot.gr/2015/08/blog-post.html)

Η πρόεδρος της Πανελλήνιας Ιατρικής Εταιρείας Μαρία Σωτηροπούλου ανέφερε στο www.apokalypseis.com ότι τα ραδιενεργά υλικά είναι τα πλέον τοξικά και επικίνδυνα -πρακτικά για πάντα αφού ο χρόνος ημιζωής μπορεί να ανέρχεται σε εκατομμύρια χρόνια) και απαιτούν ειδικούς χώρους επεξεργασίας με υψηλότατο κόστος κατασκευής. Στη Γιούτα των ΗΠΑ οι πρώτες ειδικές υπόγειες εγκαταστάσεις, ήδη έχουν κριθεί ανεπαρκείς, και συνεχώς επανελέγχονται αφού μολύνουν τα υπόγεια ύδατα, ενώ στην Ευρώπη η «λύση» είναι να στέλνονται κρυφά σε τρίτες χώρες συνήθως της Αφρικής και κάποιες φορές να «ναυαγούν» στο Ιόνιο.

« Επειδή είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πυρηνικοί αντιδραστήρες πλην του Δημοκρίτου και η ποσότητα των ιατρικά ραδιενεργών αποβλήτων δεν είναι τεράστια, αναρωτιόμαστε ποιος μπορεί να πρότεινε κάτι τέτοιο και ποια αντισταθμιστικά οφέλη μπορούν να καλύψουν αυτό τον αιώνια θανάσιμο κίνδυνο για οποιαδήποτε περιοχή της Ελλάδας. Ο ελληνικός λαός ο οποίος έχει ήδη καταφέρει να σταματήσει την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στην Εύβοια και αντιδρά στην κατασκευή ακόμη και χώρων επεξεργασίας κοινών αποβλήτων στη γειτονιά του είναι σίγουρο ότι θα αντιταχθεί σε μια τόσο παράλογη πρόταση.» – ανέφερε η κ. Σωτηροπούλου και κάλεσε την κυβέρνηση να ανακαλέσει άμεσα τη συγκεκριμένη πρόταση η οποία θα μπορούσε ν’ αποτελέσει Κερκόπορτα για τη δημιουργία θανάσιμα επικίνδυνων περιοχών στη χώρα μας για την αποθήκευση ραδιενεργών καταλοίπων της ΕΕ, όπως ήδη έχουν δημιουργηθεί σε άλλες φτωχές χώρες των Βαλκανίων.

Η διάθεση ραδιενεργών αποβλήτων πραγματοποιείται στις χώρες του τρίτου κόσμου με στόχο την αποπληρωμή των δανείων τους. Παραδεχόμαστε δηλαδή ότι χρειαζόμαστε τα μέτρα των χωρών του τρίτου κόσμου για να ανέλθει η οικονομία μας; Μικρό απόσπασμα από το βιβλίο “Sustainable Development in Third World Countries”.

Η Βόρεια Πελοπόννησος είναι εώς σήμερα ζώνη απαλλαγμένη από πυρηνικά και θα πρέπει να παραμείνει έτσι. Το να γίνει σκουπιδότοπος πυρηνικών δεν αντισταθμίζεται με κανένα απολύτως όφελος. Και δεν υπάρχει κανένα απολύτως επιχείρημα υπέρ αυτού. Η πολιτεία η οποία το 2007 ύπουλα εμφάνισε το χωροταξικό της βιομηχανίας ιδαίτερα για την περιοχή μας, χωρίς να ενημερώσει το ντόπιο πληθυσμό, οφείλει να διαμορφώσει τώρα, μια νέα πολιτική και να περιφρουρίσει ακριβώς την μέχρι σήμερα απουσία πυρηνικών αποβλήτων απο τις περιοχές μας και να εξασφαλίσει ότι θα συνεχιστεί και στο μέλλον.

Η αποξήλωση πυρηνικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας παράγει το 80% των αποβλήτων “συμβατικά” και το 20% των ραδιενεργών αποβλήτων που για τη συντριπτική πλειοψηφία είναι τα απόβλητα χαμηλής ραδιενέργειας.

Τα υψηλού κινδύνου ραδιενεργά πυρηνικά απόβλητα είναι ένα όχι και τόσο βρώμικο μυστικό της πυρηνικής βιομηχανίας. Τα παγκόσμια αποθέματα αποβλήτων αυξάνονται περισσότερο από 10.000 τόνους ετησίως. Στις ΗΠΑ, περίπου 65.000 τόνοι ή περίπου 26.000 κυβικά μέτρα καταναλισκομένων πυρηνικών καυσίμων βρίσκονται σε 75 τέτοιες προσωρινές εγκαταστάσεις σε όλη τη χώρα, ενώ συνεχίζονται σφοδρές πολιτικές αντιπαραθέσεις για το τι θα γίνουν όλα αυτά. Αυτή η “κληρονομιά” των αποβλήτων αναμένεται να διπλασιαστεί μέχρι το 2050 – και επισκιάζεται από τα απόβλητα υψηλής ραδιενέργειας που έχουν απομείνει από το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων της Αμερικής.

Το διάσημο τρένο CASTOR ( φωτό άνω) είναι αυτό που μεταφέρει πυρηνικά απόβλητα και ραδιενεργά υλικά από την ακτή της Νορμανδίας και απο την Ιταλία εν μέσω σφοδρών αντιδράσεων, στις πεδιάδες της βόρειας Γερμανίας, κάνοντας μια διαδρομή 1000 χιλιομέτρων. Οι οικολόγοι φυσικά συνεχίζουν να αντιτίθενται στη μεταφορά αυτή εμποδίζοντας την με κάθε τρόπο. Εκτός από τις ειρηνικές διαδηλώσεις έχουν βγάλει εναέρια καλώδια, έχουν μπλοκάρει σιδηροδρομικές γραμμές κλπ.

Στη Νορμανδία γίνεται μόνο επανεπεξεργασία των πυρηνικών αποβλήτων, ουράνιο και πλουτώνιο, που ανακυκλώνονται σε χρήσιμα καύσιμα. Τα υπόλοιπα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων των ισοτόπων που θα μείνουν επικίνδυνα ραδιενεργά για πολλές χιλιάδες χρόνια, οδεύουν προς μία «προσωρινή εγκατάσταση αποθήκευσης”, σε ένα εγκαταλειμμένο ορυχείο άλατος στις όχθες του ποταμού Έλβα της Γερμανίας.

Οι οικολόγοι διαδηλωτές υποστηρίζουν ότι η μεταφορά τέτοιων επικίνδυνων υλικών με αυτό τον τρόπο είναι πολύ επικίνδυνη, όπως η διατήρηση τους σε προσωρινή εναπόθεση, χωρίς κανένα σχέδιο για το μέλλον τους. Β.Α.